สมาคม ชมหนังผีเรื่อง แฟนใหม่ (สปอยล์)

มานะศุกร์ - ดูมาหรือยัง เรื่อง แฟนใหม่ ข้าดูฉลองรับฮัลโลวีนเลยนะโว้ย

คมสัน - เรียบร้อยแล้วจ้า ดูจบ ตบยาแก้ไมเกรนตามเลยจ้า

สกล - ไมเกรนแดกเลยเบาะ ไปเบิงหนังคลายเครียด จังได๋คึเครียดหนักกว่าเก่า รึวาแฟนใหม่เข้าสิงเบาะครับ คึเว้าเพราะแท้ บักคม!

มานะศุกร์ - มันพูดเพราะนั่นแหละโคตรอันตราย เตรียมรับฟังความไม่ไพเราะอีกตรึม คิดว่าตอนนี้มันน่าจะกำลังสงบสติอารมณ์อยู่ คงโมโหมาก

สกล - หนังมันก็ออกจะมวนตั๋วละ บ่มักติ๊ เฮาวาหนังเฮ็ดให้ลุ้นตลอดเล้ย นักแสดงหญิงเกือบทุกคนน่าฮัก นางเอกก็สวยเซ็กซี่ ขนาดผีก็ยังเบิงงามเล้ย แต่วาต้องตอนยังบ่ตายเด่ะ

คมสัน - อืม พอเอ่ยเรื่องลุ้นเนี่ย นึกถึงคำพูดของโบวี่ พี่สาวนางเอกในเรื่องที่บอกว่า หนังผีมันต้องมีฉากฝันๆ เพ้อๆ งงๆ คนดูถึงจะได้ลุ้น แต่ข้าว่า มันเพ้อมากไปมั้ยอ่ะ ตัวละครงงไม่พอ พาข้างงตามด้วยนี่สิ เซ็งเห็ดเป็ดไก่ชิบเป๋ง

มานะศุกร์ - อันที่จริง หนังผีดีๆ หลายเรื่องไม่จำเป็นเลยว่า ต้องมีฉากฝันเยอะ เพราะยิ่งเยอะมาก หนังอาจจะด้อยค่าราคาไปเลย หากฝันนั้นไม่เอื้อให้เรื่องดำเนินคืบหน้าต่อไป ก็บอกได้เลยว่า ลงเหวไปซะเรื่องนั้น การมีฉากงงๆ ชวนสงสัยน่ะเป็นข้อดี มีปมให้คนดูลุ้น แต่ต้องมีเหตุผลมารองรับด้วย ไม่ใช่ว่าสักแต่จะยัดเยียดฉากผีโผล่เข้ามา แต่ฉากนั้นๆ ต้องมีส่วนช่วยเสริมให้เรื่องราวน่าสนใจขึ้น ซึ่งข้าว่าเรื่องแฟนใหม่ขาดไป

คมสัน - ไอ้นี่ พูดเหมือนนักวิชาการขึ้นทุกวันนะ และที่ว่าขาดๆ ยังไงวะ

มานะศุกร์ - ก็ทุกฉาก ไม่สิ เกือบทุกฉากที่ผีโผล่ออกมา ล้วนแล้วแต่เพื่อสร้างความสยองเฉยๆ ไม่ได้มีผลกับเรื่องเลย หากตัดฉากนั้นๆ ออกไป ก็ยังดูหนังเข้าใจ ไม่เชื่อลองคิดดูสิ เช่น มีตอนนึงที่นางเอกเดินกินลมชมวิวบนสะพานไม้ แล้วจู่ๆ ผีหญิงก็ดึงขานาง จนทะลุลงไปในน้ำ ในลักษณะเหมือนกับว่านางยืนอยู่บนผิวน้ำ แล้วก็จู่ๆ อีกนั่นแหละ นางเอกก็ตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของกานต์ สรุปคือฝัน หนังอาร์ทสุดๆ เป็นมายังไงไม่รู้ให้คนดูตีความเอาเอง

สกล - ผีก็ต้องแบบนั่นยูแล่ว บ่ซั่นมันสิมวนเบาะครับ หนังผีบ่มีผี

คมสัน - เอ็งนี่ไม่รู้อะไรเอาซะเล้ย ดูอย่างเรื่อง เดอะ ซิกเซนส์ ที่บรูซ วิลลิสแสดงสิ จำได้ปะ เห็นผีน้อยมาก นับฉากได้เลย แต่หนังกลับสร้างความรู้สึกกดดัน ลุ้นเอาใจช่วยตัวเอกตลอดเวลา แล้วดูซี้ นางเอกแฟนใหม่น่ะ อะไรของเค้าวะ ชอบจริงๆ ไปโน้นนี่คนเดียวปลีกวิเวกตลอด พยายามหาเวลาไปเจอผีได้เรื่อยๆ ก็งงว่า นางเอกมาถ่ายหนังยังไง ว่างเยอะสุดพลัง ฉากที่มุ่งให้ตกใจสะดุ้งก็มามุกเดิมๆ มีแต่เน้นเสียงประกอบดังๆ ฉากตกใจเพียบ แต่ไม่มีฉากไหนติดตรึงประทับใจเลยสักนิด แม้แต่ฉากที่กระดาษเซียมซีปลิวก็ยังนำเสียงเอฟเฟ็คท์ไปใส่ให้ตกใจ บ้าไปแว้ววววว

มานะศุกร์ - ถูก เห็นด้วยที่หนังใส่เสียงเอฟเฟ็คท์เยอะเกินงามไปหน่อย และที่น่ารำคาญอีกอย่างก็คงหนีไม่พ้นภาพโคลสอัพ ที่ตากล้องขยันซูมมาก ฉากเดียวกันกับที่เอ็งบ่นเลย ไอ้คม! ในวัดเซียมซีนั่นแหละ ถ่ายเจาะใบหน้าพระพุทธรูป หลายมุมมาก รู้ทุกด้าน เห็นทุกซอก ถ้าเป็นเพื่อนก็ถือว่าสนิทสนมรู้กันหมด นี่ยังไม่ได้นับทั้งเรื่องที่มีภาพแบบนี้มากมายเลย บางที่ก็ทำให้กดดันนะ แต่ถ้าเกินไปก็อึดอัด ทำให้เสียอรรถรสจนต้องเบือนหน้าหนี

สกล - เรื่องอื่นเขาก็เป็นคึกันล่ะ คม! โตมี่อคติกับหนังค่ายนี้ เฮาฮู้เด้อ โตเลยบ่มักหนังเขา เปิดใจก้วงๆ แหน่ ซุมสูก็จ่มหนังเขาคักหลาย บ่ย่านหนังเขาเจ๊งเบาะครับ อิโตนเขาแหน่ เฮาวาหนังมันก็ดีอยู่เด้อ ตื่นเต้นตลอด

คมสัน - จัดเต็มยืดยาวขนาดนี้ ข้าฟังไม่ออกโว้ยยยย พูดภาษากลางบ้างก็ได้นะ ไม่มีคนตีปากเอ็งหรอกนะไอ้กล มันว่าไรวะ ไอ้มาแปลสิ

มานะศุกร์ - เฮ้อออออ มันบอกว่า เอ็งน่ะ มีอคติกับหนังค่ายที่สร้างเรื่องนี้อยู่แล้ว เปิดใจกว้าง พวกเราไปบ่นให้หนังเขามากไปมั้ย สงสารเขาหน่อยสิ ไม่กลัวหนังเขาจะเจ๊งหรือไง แล้วมันก็บอกว่า หนังเขาดี

คมสัน - เอางี้ ถ้าแกว่าหนังดีนัก ไหนลองบอกว่า มันดีตรงยังไงบ้าง

สกล - .... ถามบักมาติ๊ล่ะ เฮาบอกบ่ถืกหรอก

คมสัน - อ้าว ไอ้sjkouj g,b'[vdw,jwfhglnvdclf'

มานะศุกร์ - โยนขี้มาหน้าตาเฉยเลยน้า ถ้าจะถามกันว่าข้อดีของหนังมีอะไรบ้าง อืม ที่โดดเด่น เห็นชัดมาแต่ไกล ก็น่าจะเป็นเมคอัพนะ แต่งหน้าผีหญิงได้น่าสยดสยองเนียนเลยทีเดียว ส่วนการแสดงของก้อย ก็โอเคนะสอบผ่านสบาย แต่มันก็ยากที่จะหักล้างกับบทหนังที่อ่อนปวกเปียก เช่นฉากจบ ที่ตั้งใจหักมุม โดยเปลี่ยนคาแร็คเตอร์นางเอกชนิดหน้ามือเป็นหลังเท้า คนดูตามอารมณ์หนังไม่ทันหรอก เพราะหนังไม่ได้ปูพื้นมาตั้งแต่ต้นเรื่อง แล้วกลับมาเฉลยและคล้ายปมตอนจบแบบกระทันหัน มันดูไม่น่าเชื่อถือ ที่ย้อนภาพอดีตว่านางเอกมักโดนพี่สาวแย่งชิงของรักประจำ ตั้งแต่สมัยเด็กๆ โตขึ้นก็โดนแย่งคนรัก ที่เพิ่งเจอไปอีก ซึ่งตลอดทั้งเรื่องหนังแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ฉันพี่น้องของซีและโบวี่ ว่ารักและห่วงกันแค่ไหน แต่ก็ต้องไร้ความหมายเมื่อเจอตอนจบแบบนี้ ฉะนั้นที่ผ่านมา ความผูกพันของตัวละครก็ขาดเหตุผลอย่างหนัก ไม่ได้ช่วยให้เรื่องน่าช็อคหรือหักมุมน่าประทับใจเลย รวมถึตัวละครทุกคนในเรื่องก็ไม่มีการเจาะลึกนึกลักษณะนิสัยที่ชัดเจน เอาง่ายๆ เช่น ตัวต้นเหตุของโศกนาฏกรรมอย่างอ๊อฟ คุณผู้ชายหูดำ ที่แอบไปมีกิ๊กเพื่อหลอกเอาตังค์ เพื่อมาจ่ายหนี้พนันบอล ดูยังไง๊ ยังไง ก็ไม่เหมือนคนชอบดูบอลเลย ภายในห้องที่เขาพัก เหมือนกับว่าเขาจะเป็นนักดนตรีซะมากกว่า คนชอบดูกีฬา

คมสัน - หลายฉากข้าแทบกั้นหัวเราะไว้ไม่อยู่ ท้ายเรื่อง ผีคุณหญิงแกเล่นโผล่จากกองใบไม้ ที่เหมือนมีคนกวาดมารวมกันไว้ ไม่เห็นจะน่ากลัวเลย หรือว่าข้าเป็นคนขวัญแข็งอยู่แล้วก็ไม่รู้ และที่ดูเนี่ยก็ยังไม่มั่นใจเลยว่า ข้าดูหนังผีหรือตลกอยู่ ขอบอกว่า ฉากจบในหลุมดินนั้น ทำข้านึกถึงเรื่อง Drag me to hell สุดๆ

สกล - บ่ฮู้ล่ะ เฮาวา แฟนใหม่ เป็นหนังที่มวน สยองสุดกว่าหนังผีที่ซุมสูว่ามวนอีก ถ้าหนังผีบ่เปนตาย่าน ก็สิเอิ่นหนังผีเบาะ

คมสัน - เอ๊ะ! เอ็งนี่มันรักอะไรรักจริง ไม่ดูเหตุผลเลย นี่ถ้าข้าทุบหัวเอ็งแล้ว เอ็งยังจะว่าหนังมันดีอีกมั้ยวะ

มานะศุกร์ - ใจเย็นๆ จะมีตีกันเพราะแค่เรื่องหนังน่ะเหรอ เป็นเพื่อนกันมาตั้งนาน อย่ามาเคืองเพราะเรื่องแค่นี้สิ จบๆ จับมือกันเลยพวกเอ็งสองคน

คมสัน - เออๆ รู้แล้วน่า หยอกมันเล่นไปงั้นแหละ ปะๆ หาอะไรกระแทกปาก กระชากลิ้นกันดีกว่า

วิพากษ์โดย สมาคมชมหนัง