วิจารณ์หนัง หอแต๋วแตกแหกกระเจิง

หลังจากที่เคยเสพผลงานของพี่พจน์ อานนท์เขามาก็หลายเรื่องอยู่ ตั้งแต่ยุคสติแตกสุดขั้วโลก ไล่มาเรื่อยๆ กระทั่งพักหลังๆหนังพี่พจน์แกสไตล์สาวประเภทสองและชนชาวสีม่วงเสียเยอะ ต่อให้หนังพี่พจน์จะเป็นแนวแอ็คชั่น ดราม่า หรือคอมเมดี้ ก็ยังไม่ทิ้งลายเซ็นหมึกสีม่วงๆไป ล่าสุดกับภาพยนตร์ภาคต่อแนวถนัดเรื่อง หอแต๋วแตกแหกกระเจิง เห็นชื่อก็คงไม่ต้องบอกอยู่แล้วว่าตัวละครหลักของเรื่องคือคนกลุ่มไหน ใจจริงก็พยายามมาดูด้วยความไร้อคติหลังจากโดนเรื่องปล้นนะยะ หนังแจ้งเกิดให้กับฟิล์ม รัฐภูมิ เป็นพระเอกเต็มตัว(ที่พูดน้อยพอๆกับจา พนม ตามหาช้าง) เมื่อปี 2547 ทำร้ายจิตใจสุดจะบอบช้ำแสนสาหัสมาก แล้วพี่พจน์ก็ไม่ทำให้ผิดหวังอีกเช่นเคยครับพี่น้อง เคยคาดหวังไว้อย่างไร ก็ได้ตามที่คาดหวังดังใจเหมือนเมื่อ 5 ปีที่แล้วไม่ผิดเพี้ยน เฮ้อ!! เรื่องราวของสามพี่น้องได้แก่ พัชราภา (รับบทโดย จาตุรงค์ พลบูรณ์ ), เฌอมาลย์ (สวมบทโดยเอกชัย ศรีวิชัย )และการ์ตูน (อ.ยิ่งศักดิ์ จงเลิศเจษฎาวงศ์) โดนผีเฮี้ยนตามหลอกจากภาคแรก จนต้องหนีหัวซุกหัวซุนระหกระเหินมาเซ้งหอพักแห่งใหม่ สุดท้ายก็ยังไม่วายเจอผีที่เฮี้ยนเป็นเท่าทวี เพราะหอนี้ดันสร้างทับที่ของผีอุษามณี (ตุ๊กกี้ ชิงร้อยชิงล้าน) และตรีชฏา (สายป่าน อภิญญา สกุลเจริญสุข) ที่ตายมาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 5 ดีกรีความดุจึงไม่ต้องพูดถึงห่างชั้นกับผีแพนเค้ก(โก๊ะตี๋ อารามบอย) ที่สามพี่น้องปลุกให้ขึ้นมาปราบสองพี่สาว และเมื่อพยูน(ติ๊ก กลิ่นสี)ย่างกายเข้ามาในหอ เรื่องราววุ่นๆปนเสียงหัวเราะก็เกิดขึ้น ณ หอพักนี้ หนังเน้นที่อารมณ์ตลกจากศัพท์ของกระเทยบ้าง จากการจับเอาชายร่างทึกมาแต่งสาวบ้าง คำด่าแสบๆคันๆบ้างหรือแม้แต่การทำท่าทางประหลาดพิลึกหลุดโลกต่างๆนานา สร้างเสียงหัวเราะได้ครั้งคราว แต่ไม่สามารถสร้างความประทับใจจนคนดูต้องจดจำเมื่อเวลาผ่านไป หลายฉากถูกเซ็ตขึ้นมาเพื่อรองรับมุขนั้นๆ เมื่อก้าวออกจากโรงหลังหนังจบลง ก็จะลืมเการดำเนินรื่องราวเนื้อหาสาระ(ที่มีอยู่จกัด)ไป แต่กลับจะจำเป็นฉากๆที่เซ็ตมาเป็นมุขๆไป จะว่าไปแล้วหนังตลกไม่จำเป็นต้องมีเหตุผลรองรับเสมอไปหรือ? เพียงแค่สร้างเสียงหัวเราะได้ก็พอไม่ว่าบทหนังจะดีหรือไม่? ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่ถูก และนี่ก็เป็นจุดอ่อนของหอแต๋วแตก2 เรื่องของบทที่เบาโหวงแทบไร้น้ำหนัก พจน์ อานนท์ถึงกับออกมายอมรับในวันเปิดตัวหนังว่าบทหอแต๋วแตก2 มีการปรับเปลี่ยนอยู่เสมอระหว่างถ่ายทำ เหมือนไม่ได้วางสคริปต์ที่ชัดเจน เปลี่ยนตามอารมณ์ สไตล์เดียวกับหว่องกาไว ผู้กำกับฮ่องกงชื่อดังที่มักเปลี่ยนแปลงบทระหว่างถ่ายทำ แต่งานของพี่หว่องเขาก็เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น!! หากมองข้ามเรื่องเนื้อหาของบทไป ก็ยังพบปัญหาที่บทตัวละคร นักแสดงหลักไร้ปัญหา เรียกเสียงหัวเราะได้พอประมาณ แต่ตัวละครรองอย่างเหล่าเด็กนักเรียนที่หอพัก เหมือนนำมาแสดงเพื่อกรุยทางแจ้งเกิดในวงการบันเทิงให้เด็กหน้าตาดีเหล่านั้น หรือบทหมอปราบผีของคุณลีน่า จัง ก็เป็นอะไรที่ฝืดมาก แทบนับเสียงคนหัวเราะในโรงได้เลย ส่วนบทของสายป่าน ก็หดหู่ไม่แพ้กัน น้อยนิดมหาศาลมากมาย โผล่มาเพียงแว๊บๆก็หายไป ไม่สามารถขโมยซีนจากตุ๊กกี้ได้เลย ที่น่าน้อยใจยิ่งกว่า เธอไม่มีแม้แต่ภาพตัวเองบนใบปิดหนังสักเวอร์ชัน หอแต๋วแตกแหกกระเจิง เป็นอีกเรื่องที่เรียกเสียงหัวเราะได้ชั่วครั้งชั่วคราว หากนำกลับมาดูซ้ำอีก อรรถรสจะลดลงกว่างานหนังที่สร้างอย่าพิถีพิถันในเรื่องบท มีความ ตลกเพราะเนื้อเรื่อง แล้วรองรับด้วยมุขขำ ไม่ใช่มุขฮาแตกแล้วรองรับด้วยบทภาพยนตร์เช่นนี้ สุดท้ายแล้วหอแต๋วแตก2 ก็จะถูกกลืนหายไปตามกาลเวลา

บทวิจารณ์โดย Mouse Movie