วิจารณ์หนังโปรแกรมหน้า วิญญาณอาฆาต มึงอยากดูกูตายนักใช่มั้ย ประโยคคำพูดจากตัวละครที่เป็นปมปริศนามาตั้งแต่ต้นเรื่อง ทำเอาขนลุกไปทั่วทั้งตัว เพราะคาแรกเตอร์บวกกับการตกแต่งใบหน้าด้วยวิวัฒนาการสมัยใหม่ เพื่อให้ดูสมจริง ภาพยนตร์แนวผี ๆที่ไมได้แค่หลอกหลอนให้ตกใจ แต่คงความน่ากลัว ซ่อนเร้นปมได้อย่างแยบคาย โปรแกรมหน้า วิญาณอาฆาต โดย จิม โสภณ ศักดาพิศิษฎ์ ผู้กำกับน้องใหม่ที่ฝีมือไม่ได้ใหม่เพียงอย่างเดียว ของค่าย จีทีเอช ซึ่งถือได้ว่าปีนี้เป็นปีทองของหนังแนวผี ๆ ประสบความสำเร็จจนเป็นที่ชื่นชอบของเหล่าคอหนัง อาทิ ชัตเตอร์กดติดวิญญาณ สี่แพร่ง เด็กหอ และบอดี้ ศพ#19 รวมถึงภาพยนตร์เรื่องนี้ด้วย ภาพยนตร์แนวผี ขึ้นชื่อว่าผีต่างคนต่างความคิด แบบฉบับผีก็ต่างกันไป แต่มีสิ่งเดียวที่คล้ายกันคือ ความหลอกหลอนที่ทำเอาโซนประสาทกระตุกได้ทุกเมื่อด้วยเนื้อเรื่องทั้งเรื่องชวนให้ติดตาม และเขย่าต่อมความกลัวได้อย่างไม่ลดละ ผู้กับกำเขียนบทด้วยเรื่องราวที่ใกล้ตัวของผู้คนในชีวิตประจำวัน โรงภาพยนตร์ดูจะเป็นสิ่งที่คนยุคสมัยนี้ให้ความสำคัญในการหาบันเทิงสาระใส่ตัว ด้วยเรื่องราวใกล้ตัวจึงเป็นจุดขายของหนังเรื่องนี้ได้ดีทีเดียว บวกกับการวางตัวละครที่ทำเอาลุ้นทุกวินาที โดยเฉพาะ เชน รับบทโดย หนุ่มเต๋อ ฉันทวิชช์ ธนะเสวี ที่วาดลวดลายจนทำให้หลาย ๆ คนประทับใจมาแล้วในหนัง ปิดเทอมใหญ่ หัวใจว้าวุ่น แต่มาบท เชน เด็กหนุ่มพนักงานฉายหนัง เขาตัดสินใจร่วมมือกับ ยอด หัวหน้าห้องฉายแอบซูมหนังผีเรื่อง วิญญาณอาฆาต เพื่อหาเงินไถ่ของสำคัญให้กับแฟนสาว แต่เขากลับต้องมาพัวพันกับเหตุการณ์ที่คาดไม่ถึง ซึ่งตัวละครหลักอย่าง เชน ตัวดำเนินเรื่องเหมือนเป็นปมที่ต้องคอยแก้ปริศนาของตัวเขากับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น หนังอาจจะทำให้คนดูอึดอัด ( จนต้องยกเข้งยกขาตั้งแต่ต้นเรื่อง ) ด้วยเพราะฉาก ภาพบรรยากาศดึงดูดอารมณ์ขอนดูให้ร่วมไปกับเหตุการณ์ และความระทึกที่กำลังคืบคลานเข้ามาใกล้ ๆ บวกกับซาวด์เสียงประกอบทำเอาลุ้นแล้วลุ้นอีกว่าภาพลำดับต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น แต่ก็ไม่ถึงขนาดอึดอัดจนหายใจไม่ออก นั่นอาจเป็นเพราะตัวนักแสดงอย่างเต๋อ เล่นได้อย่างน่าจับตามอง จนไม่ทำให้หนังสะดุดเท่าไหร่ ไหน ๆ ก็พูดถึงพระเอกไปแล้ว ก็ต้องข้ามฟากมาที่นางเอกของเรื่องบ้าง ส้ม พนักงานเดินตั๋วแฟนเก่าของเชน หญิงสาวผู้มีแววตามุ่งมั่น และแข็งแกร่ง แต่ภายในกลับทวิลหาความเข้าใจที่ไม่อาจเปิดเผย รับบทโดยนักร้องสาวเสียงดี พั้นช์ วรกาญจน์ โรจนวัชร ก้าวแรกสู่เส้นทางภาพยนตร์ บทนี้อาจเป็นเสมือนเครื่องปรุงที่มาเติมแต่งให้กับบทอย่างเชนได้เด่นชัดขึ้น จนทำให้ความพอดีของหนังลงตัว ชนิดทำเอาคนดูร่วมลุ้นหาคำตอบไปด้วยกับตัวละครทั้งสองคน แม้ทางด้านการแสดงภาพยนตร์ของ พั้นช์ อาจจะยังไม่เข้าตาสักเท่าไหร่ ด้วยบางฉากดูเหมือนยังติด ๆ ขัด ๆ แต่โดยรวม ๆ เธอยังทำออกมาได้ดี และที่ขาดไปไม่ได้ตัวละครที่ชื่อว่า ชบา สาวสติฟั่นเฟือน ลักพาตัวเด็กในหมูบ้านมาควักลูกตา เพราะคิดว่านี่คือลูกสาวของเธอ แต่กลับถูกชาวบ้านรุมประชาทัณฑ์ และถูกแขวนคอในที่สุด ยิ่งฉากตอนถูกแขวนคอ กล้องค่อย ๆซูมไปที่ใบหน้าของเธอ ช่างเป็นอารมณ์แห่งความสยดสยอง แต่ตัวผมกลับเบือนหน้านี้ เพราะนี่คือความตายของคนที่ไม่อาจทนดูได้ (หรือเพราะผมกลัวก็ไม่รู้) มาว่าด้วยภาพบรรยากาศ สถานที่ที่ถ่ายทำ ต้องบอกไว้ก่อนเลยว่า ทำออกมาได้ดี ยิ่งฉากบ้านร้างของชบาด้วยแล้ว บอกได้คำเดียวครับว่า เลือกสถานที่ได้ตรงกับตัวของชบาจริง ๆ โดยเฉพาะในห้องลับที่ขุมขังเด็กเล็ก ๆ ที่ในตาถูกควักออก คราบเลือดยังเกรอะกรังอาบแก้ม เห็นแล้วยิ่งสยองสมกลับเป็นฉากที่ทำให้ต้องเอามือสองข้างปิดตา ความสยองของหนังไม่ได้มีเพียงแค่นี้ คุณจะรู้สึกยังไงเมื่อกลับมาถึงห้องพบเจอรอยเท้าคราบดำเลอะเทอะบนพื้นห้อง เสียงหวีผมขัด ติด ๆ เหมือนเส้นผมไมได้ถูกบำรุง เมื่อครั้งหวีได้นุ่มลื่น ความน่ากลัวกระตุกให้ต่อมแห่งสัญชาตญาณ หรือการคิดไปเองเกิดขึ้น ถ้าเป็นคุณจะทำเช่นไรจะวิ่งหนี หรือตามค้นหาความจริง เนื้อเรื่องจากภาพยนตร์นี้จะทำเอาคุณละสายตาจากจอไปไหนไม่ได้ อีกทั้งเพลงประกอบเนื้อหาที่ชวนสะกิดใจ (ไม่ใช่ณัฐวุฒิ สกิดใจนะครับ) นำมาเป็นเพลงประกอบได้อย่างลงตัว น้ำเสียงของนักร้องคุณภาพเสียงดีทั้งพั้นช์ และพี่ป้าง นครินทร์ กิ่งศักดิ์ ขับร้องได้อย่างไพเราะ ฟังแล้วอาจดูเหงา ๆ แต่ได้ความหมาย หลังจากดูภาพยนตร์เรื่องนี้จบแล้ว สิ่งหนึ่งที่ผมได้เห็นในการทำหนังของผู้กำกับที่พยายามสอดแทรกเนื้อหาสาระให้กับคนดูได้กลับไปชุกคิด ทบทวนในสิ่งที่เลือกว่า การทำลายทรัพย์สินทางปัญญา ใช่ครับ การอุดหนุนเทปผีซีดีเถื่อน มันง่ายครับแค่ไม่กี่ชั่วโมงสำหรับการแอบซูมหนังดี ๆ สักหนึ่งเรื่อง แล้วมาปั้มแผ่นผีซีดีขายตามแหล่งต่าง ๆ ดูเหมือนจะกลายเป็นเรื่องธรรมดาของคนในสังคมบางกลุ่มที่คิดฉกฉวยความคิดของกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งที่ตั้งใจสรรค์สร้างผลงานดี ๆ เพื่อให้หลาย ๆ คนได้เสพอย่างมีสติ และอรรถรส แต่กลับกลายเป็นปัญหาอาจเกินเยียวยาก็เป็นได้ ถ้าคนทำหนังท้อถอย และหมดใจไม่ทำหนังต่อให้เหล่ามวลชนได้เสพอย่างตกผลึก ผมว่าภาพยนตร์เรื่องนี้คงตั้งคำถามให้กับใครหลาย ๆ คน หวังว่าคงหาคำตอบให้กับตัวเองได้นะครับ ความตายไม่ใช่ของเล่น แต่มันอยู่ที่ว่าคุณจะกล้าเสี่ยงเพื่อแลกบางอย่างไหม วิจารณ์หนัง โดย นายมูฟวี่

อัลบั้มภาพ วิจารณ์หนัง โปรแกรมหน้า วิญญาณอาฆาต ภาพที่ 3 / 4

วิจารณ์หนัง โปรแกรมหน้า วิญญาณอาฆาต

อัลบั้มภาพที่เกี่ยวข้อง

รีวิว หลานม่า หนังคืนฟอร์มของ GDH เรียบง่ายแต่ทรงพลัง ที่จะทำให้คุณสะอื้นไม่หยุด

รีวิว Napoleon จักรพรรดินโปเลียน ชีวิตของกษัตริย์ นักรัก ทรราช ผ่านภาพสมรภูมิรบสมจริง

รีวิว The Hunger Games: The Ballad of Songbirds & Snakes ตื่นเต้น น่าติดตาม ไม่จำเจ

รีวิว เพื่อน(ไม่)สนิท Not Friends ครบทุกอารมณ์ สมมงหนังชิงออสการ์