สำหรับคนดูหนัง (โดยเฉพาะคนดูหนังไทย) จุดเด่นของหนังเรื่องนี้อยู่ที่การพบกันของสองดารานักแสดงตลกชื่อดังคือ เท่ง กับ โก๊ะตี๋ คนแรกปรากฏตัวให้เห็นบ่อยครั้งทางโทรทัศน์ แต่นานๆ ครั้งทางจอหนัง คนหลังดูเหมือนจะเล่นหนังมากกว่า ส่วนการปรากฏบนจอโทรทัศน์นั้นมากพอๆ กัน (บางวัน ขนาดผมซึ่งนานๆ ดูโทรทัศน์ทียังเจอโก๊ะตี๋แทบทุกช่อง)

การนำทั้งคู่มาพบกันน่าจะถือว่าเป็นจุดขายที่สามารถดึงดูดคนดูได้ดี ที่เหลือก็อยู่ที่ว่าจะมีเรื่องที่เหมาะมารองรับหรือไม่ การกำหนดให้เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับคนธรรมดาที่ไม่มีทีท่าว่าจะประสบความสำเร็จ (แม้แต่ในอาชีพลิเก ยังเป็นแค่ตัวประกอบ) แล้วมาเจอเทวดาผู้ไร้ประสบการณ์เข้ามาช่วยเหลือ ถือว่าเป็นแนวคิดที่น่าจะเหมาะสมและเปิดโอกาสให้มีเรื่องราวที่หลากหลาย โดยเฉพาะในแง่การแปรเปลี่ยนบทบาทของตัวละครเอก ซึ่งเปลี่ยนไปตามพรของเทวดา การแปรเปลี่ยนไปนั้นก็มี อาทิ เป็นเศรษฐี เป็นดารา เป็นคนชรา (และป่วย) ซึ่งการแปรเปลี่ยนตรงนี้ก็เป็นจุดที่เปิดโอกาสให้ผู้แสดง (เท่ง) ได้แสดงบทบาทที่หลากหลายและน่าจะกลายเป็นจุดเด่นอีกอย่างที่คนดูหนังน่าจะได้รับความพึงพอใจ ในแง่ของแนวคิด ผมถือว่าการสร้างเรื่องราวให้ออกมาเป็นแบบนี้สะท้อนถึงเจตนาและความพยายามที่จะให้หนังมีมากกว่าอารมณ์ขัน อย่างน้อยก็ยังมีความพยายามที่จะนำเสนอเรื่องที่มากกว่าแค่การนำนักแสดงตลกสองคนมาพบกัน ในขณะเดียวกันก็มีสาระที่หนักแน่นสอดแทรกอยู่สาระที่ว่านั้นก็คือการให้ตระหนักและพึงพอใจกับสิ่งที่ "มี" และ "เป็น" หลังจากได้พรจากเทวดา ตัวละครก็ได้พบความจริงว่าที่มีอยู่และเป็นอยู่นั้นดีที่สุดแล้ว อาจจะกล่าวได้ว่าเป็นหนังตลกที่มีสาระ แต่ก็ไม่ถึงขั้นหนักและซับซ้อนเกินไป ส่วนเมื่อมองในแง่อารมณ์ขัน ในเชิงปริมาณนั้น หนังก็มีมามอบให้มากพอสมควร ส่วนจะตลกมากหรือน้อยนั้น ก็คงขึ้นอยู่กับรสนิยมของแต่ละคน เท่าที่สังเกตปฏิกิริยาของคนดูรอบข้าง ผมได้ยินเสียงหัวเราะบ่อยครั้ง ซึ่งอาจจะพอสรุปได้ว่าน่าจะถือว่า คนดูมีความพึงพอใจและสรุปได้ว่า ตลก สำหรับผม มีหลายฉากที่พอจะทำให้หัวเราะได้บ้าง และมีหลายฉากที่ผมไม่รู้สึกว่าตลก ฉากที่ผมเห็นว่าตลก และเป็นตลกที่เข้าท่าก็คือ ฉากที่ขอพรให้เป็นคนรวยแบบไม่ต้องมีเหตุผล ตามด้วยฉากตัวละครพบเงินหล่นเรียงรายตามพื้นแล้วไปเจอตู้อัดแน่นด้วยธนบัตร ในเมื่อตัวละครอยากได้เงินแบบไม่ต้องมีเหตุผล เทวดาก็เลยให้เจอเงินแบบไม่ต้องออกแรงและไม่ต้องมีที่มาที่ไป ในด้านหนึ่งก็เป็นการให้พรที่เทวดาอยากให้จริงๆ ในขณะเดียวกันอีกด้านหนึ่งก็เหมือนกับเป็นการแกล้งด้วย ส่วนฉากที่ เท่ง กับ โก๊ะตี๋ เข้าฉากอยู่ด้วยกันนั้นเป็นฉากที่ตลกเกือบทุกฉาก ความตลกมาจากความสามารถและลักษณะเฉพาะตัวของสองนักแสดงมากกว่าจะมาจากบท อีกจุดหนึ่งซึ่งไม่ควรมองข้ามก็คือ การเป็นหนังตลกที่ไม่ต้องพึ่งคำด่าบิดามารดา และไม่เน้นตลกตบตีศีรษะ ฉากเอาของเคาะหัวกันดูเหมือนจะมีอยู่แค่ฉากเดียว ส่วนฉากที่ไม่ตลกก็มีอยู่บ้าง เช่น ฉากเป็นพระเข้าไปปราบผี ฉากดังกล่าวไม่ตลกและยืดยาวเกินไป สำหรับคนดูที่คาดหวังว่าจะได้รับความพึงพอใจจากการได้ดู เท่ง และโก๊ะตี๋ โดยมีสาระกลับไปน่าจะสมหวัง แต่ถ้าคาดหวังว่าจะได้เห็นบงกช อาจจะไม่สมหวังเพราะเธอถูกนำเสนอแบบ ไม่เต็มตั๊ก ที่มาจากหนังสือพิมพ์

อัลบั้มภาพ วิจารณ์หนัง เทวดาท่าจะเท่ง ภาพที่ 4 / 4

วิจารณ์หนัง เทวดาท่าจะเท่ง

อัลบั้มภาพที่เกี่ยวข้อง

หนัง เทวดาท่าจะเท่ง