สัมภาษณ์แอน นันทนา บุญหลง
บทสัมภาษณ์ แอนนันทนา บุญหลง : ผู้ควบคุมเสียงพากย์ ในภาพยนตร์อนิเมชั่นเรื่อง นาค
การ์ตูน Animation เรื่องนาคถือเป็นผลงานชิ้นที่ 2 แล้วที่พี่แอนมารับหน้าที่ตรงนี้
ใช่ค่ะ นี่ถือเป็นผลงานชิ้นที่ 2 สำหรับการ์ตูน Animation นะคะ เรื่องแรกก็คือเรื่องก้านกล้วย
ผู้ควบคุมเสียงพากย์ต้องทำอะไรบ้าง มันมีความสำคัญยังไง
นอกจากเราเลือกเสียงของคนพากย์มาเข้ากับคาแรกเตอร์ของตัวละครแล้ว Vocal Director หรือผู้ควบคุมเสียงก็จะเป็นคนช่วยควบคุมทิศทางของการพากย์ไปในทิศทางที่ผู้กำกับต้องการ จริงๆ ตำแหน่งนี้ก็เป็นเหมือนผู้ช่วยผู้กำกับคะ เพียงแต่เป็นผู้ช่วยผู้กำกับทางด้านการกำกับเสียงเท่านั้น
พอรู้ว่าจะต้องมาควบคุมการพากย์ให้กับการ์ตูนพี่บอย โกสิยพงษ์ รู้สึกยังไงบ้าง
ตื่นเต้นมากเลยค่ะ ที่ได้รับการเชื้อเชิญมาให้มาช่วยดูแลเรื่องการควบคุมเสียง จริงๆ ก็รู้จักกับพี่บอยอยู่แล้ว เพราะว่าจะเจอกันบ่อยที่โบสถ์ บังเอิญว่าได้ไปโบสถ์เดียวกัน พี่บอยบอกพี่แอนว่า เขาจะทำการ์ตูนนะ อยากให้ไปช่วยดูให้หน่อย ก็ติดต่อกันไปติดต่อกันมาอยู่พักนึงก็ยังนึกไม่ออกว่าอนิเมชั่นตัวนี้จะมีหน้าตายังไง พอไปเห็นภาพหนังจริงๆ โห! สวยมากๆ แถมตอนที่พี่แอนได้มีโอกาสเห็นภาพครั้งแรกมันยังไม่เสร็จสมบูรณ์ด้วยซ้ำ
เป็นแบบคร่าวๆ หยาบๆ บางตัวยังเป็นลายเส้นอยู่เลย เราก็ยังตื่นเต้นเลย และยิ่งพี่บอยเล่าเรื่องราวให้ฟังว่ามันเป็นแบบนี้ๆนะ เรายิ่งมีความรู้สึกว่า เรื่องราวมันน่าสนใจมาก เป็นการ์ตูนอีกแบบหนึ่งที่เราไม่คิดว่าจะมีวิธีคิดแบบนี้ และก็นำเสนอแบบนี้เกิดขึ้น ก็ดีใจมากค่ะที่ได้มามีส่วนร่วมตรงนี้กับทางบีบอยซีจีแล้วก็ตัวพี่บอยด้วยค่ะ
มีเกณฑ์ในการคัดเลือกนักแสดงที่มาพากย์ไหม
เกณฑ์ในการคัดเลือกของ Voice Character แต่ละอัน จริงๆ แล้วต้องขอบคุณทางบีบอยเพราะ บีบอยเค้ามีการคิดมาก่อน ทำการบ้านมาก่อนล่วงหน้าแล้ว อย่างเช่น ตัวละครที่เป็นเขียว เขาก็จะคิดไว้แล้วอยากให้เป็น พี่หม่ำนะ (เพ็ชรทาย วงษ์คำเหลา) ส่วนตัวที่เป็น อืด ก็อยากให้เป้นพี่นุ้ย เชิญยิ้มนะ ส่วนตัวละครที่เป็นทอง
อยากจะให้เป็น น้าติ่ง พันธมิตร (สุภาพ ไชยวิสุทธิกุล) เราก็เพียงแต่มาร้อยเรียงทั้ง 3 ท่านเข้าด้วยกันในแบบวิธีการที่เขาอยากได้ แต่ส่วนตัวละคร นาค หรือ แก้ม และ ธี เราก็จะมาระดมความคิดด้วยกันกับทางบีบอยกับทางคุณตู่ ผู้กำกับ (ณัฐทพงศ์ รัตนโชคสิริกูลว่า แต่ละตัวน่าจะเป็นใครบ้าง ครั้งแรกที่เห็นนาค มีความรู้สึกเลยว่าตัวละครตัวนี้ สวย เซ็กซี่ ทันสมัยถึงแม้ว่าจะใส่โจงกระเบน และมีความเป็นผู้หญิงไทย เพราะฉะนั้นเสียงก็น่าจะต้อง ใส เย็น และหวาน
แล้วถ้าเป็นไปได้ ก็อยากให้คนที่มาพากย์เป็นคาแรกเตอร์ของนาค มีลักษณะสวย หุ่นดี แบบนี้ด้วย ก็เลยคิดไปคิดมาว่าน่าจะเป็น น้องเอ๊ะ ศศิกานต์ (ศศิกานต์ อภิชาตวรศิลป์) ซึ่งเอ๊ะก็เคยร่วมพากย์หนังเรื่อง Fantastic 4 มาแล้ว เลยมีความรู้สึกว่าเค้าเคยผ่านการพากย์มาแล้ว น่าจะทำได้ ก็ลองติดต่อไป เอ๊ะก็ตื่นเต้นมาก อยากพากย์มากเลยลงตัวที่เอ๊ะ
และพอตัวละคร ธี เด็กผู้ชายซนๆ กับ แก้ม พี่สาว ก็มีความรู้สึกว่าน่าจะเป็นน้องเกตต (อัญญาฤทธิ์ พิทักษ์ติกุล) กับน้องเกรซ (นวรัตน์ เตชะรัตนประเสริฐ)เพราะ 1 คือเคยร่วมงานกับน้องสองคนและก็มีความรู้สึกว่าประทับใจน้องตั้งแต่ตอนที่ร่วมงานกันในเรื่องก้านกล้วย ตอนนั้น น้องเกรซพากย์เป็นชบาแก้ว ส่วนน้องเกตตพากย์เสียงเป็น ก้านกล้วย ร่วมงานกับน้องสองคนนี้รู้สึกว่าน้องมีความอุตสาหะ มานะอดทนเต็มที่
แถมน้องก็มีประสบการณ์จากเรื่องแรกมาแล้วด้วย พอเราติดต่อไปทั้งคู่ก็ดีใจมาก พอได้เข้ามาพากย์แล้วก็ไม่ผิดหวัง อย่างน้องเกรช ตอนที่พากย์ในเรื่องก้านกล้วยเป็นชบาแก้ว บทไม่เยอะมาก แต่พอเรื่องนี้บทเยอะมากๆ บทอารมณ์ทั้งนั้น มีร้องไห้ หัวเราะ เป็นห่วง โกรธ มีทุกอารมณ์เลย สารพัด ซึ่งเขาก็ทำได้ดีมาก ส่วนเกตตตอนพากย์ก้านกล้วยเกตตเขารับบทหนักมามากแล้ว พอมาเรื่องนี้เขาก็เหมือนกับ หมูๆ สบายมาก ประกอบกับคาแรกเตอร์ของ ธี ซนเหมือนเกตตเลย เพราะฉะนั้นก็ใช่เลย มาพากย์แล้วมันก็น่ารัก มีความเป็นเด็กจริงๆ
ปกติเสียงพากย์การ์ตูนมันต้องดัดเสียงให้เล็ก แต่เรื่องนี้ทราบมาว่าเราจะใช้เสียงธรรมชาติในการพากย์
สำหรับปกติ เสียงการ์ตูน คำว่าพากย์ก็คือการดัดเสียง แต่ว่าเรื่องนี้ แอนมีความรู้สึกว่าอยากให้มันเป็นธรรมชาติ เพราะว่าเรื่องราว เป็นเรื่องราวของการเปรียบเทียบชีวิตของคนชนบท โดยเปรียบเทียบเป็นผีชนบทกับผีในเมือง คนชนบทจะเป็นคนมีน้ำใจ มีจิตใจดี ผีในเมืองก็จะเริ่มเป็นคนเห็นแก่ตัว เพราะฉะนั้นเรามีความรู้สึกว่าอยากให้เป็นภาพจริงๆ ชีวิตจริงๆ ถึงแม้มันเป็นการ์ตูนแต่ฟังแล้วมันเป็นเรื่องจริง ชีวิตจริง สิ่งที่เกิดขึ้นจริง ก็เลยให้ทุกอย่างเป็นเรื่องจริงหมด เสียงจริงหมด ตัวการ์ตูนทุกตัวที่มาพากย์ ไม่ว่าจะเป็นเสียงพี่หม่ำ ไม่ว่าจะเป็นเสียงคุณนุ้ย หรือเป็นน้องเกตต น้องเกรซ ก็คือเสียงน้องๆ ที่พูดคุยปัจจุบัน เพียงแต่เค้าเล่นในอารมณ์ที่เป็นตัวละครนั้น
แล้วคาแรกเตอร์ไหนที่ควานหาเสียงยากที่สุด
คาแรกเตอร์ไหนที่ควานหาเสียงยากที่สุด จริงๆ แทบไม่ยากนะคะ เพราะว่าทางบีบอยเขาจะจำกัดคาแรกเตอร์ชัดเจนมาก พอคารแรกเตอร์นี้มาปุ๊บมันจะเห็นหน้าบางหน้าลอยเข้ามาเลย ก็ไม่ยาก บางคาแรกเตอร์ก็มีการแคส ( casting ) อย่างตัวนาคก็แคสหลายคนเหมือนกัน แต่ว่าค่อนข้างมั่นใจว่าต้องเป็นเอ๊ะ ซึ่งก็เป็นเอ๊ะจริงๆ ซึ่งเทคนิคการพากย์ของเรื่องนี้อย่างที่บอกก็คือ อะไรที่เป็นธรรมชาติที่สุดนั่นคือของจริง
พอได้คนพากย์มาแล้ว ขั้นตอนการพากย์การลงเสียงมีความยากง่ายยังไง
ปัญหาของการพากย์ animation คือ ทำไปพากย์ไป วาดไปพากย์ไป เพราะฉะนั้น บางทีพากย์ๆ อยู่กำลังเป็นตัวสวยๆ อยู่ ก็กลายเป็นลายเส้น และน้องๆ ก็ต้องจินตนาการต่อเองว่า เดี๋ยวมันจะต้องวิ่งไปชนไอ้นั่นไอ้นี่ แล้วต้องพากย์เสียงแบบนั้นแบบนี้ เพราะฉะนั้นมันจะต้องใช้จินตนาการสูงมากระหว่างพากย์ แล้วการที่เราจะให้คนพากย์เค้าจินตนาการได้ คนคุมต้องเข้าใจก่อน ถึงจะไปอธิบายเขาได้ ซึ่งเราก็ต้องมีการเก็บงานกันหลายรอบ อย่างสมมุติว่าพากย์ไปแล้วมันดูยาวเยิ่นเย้อไป เขาก็จะไปทำให้มันสั้น บางคัตออกบ้าง พอสั้นลงเสียงมันก็เกินแล้ว ต้องมาพากย์ตรงนี้ใหม่ ทีนี้พอต้องมาพากย์ตรงนี้ใหม่แล้ว เราจะทำไงให้มันต่อเนื่องกัน สอดคล้องกัน ความยากอยู่ที่วิธีการทำงานมากกว่า
เทคนิคการพากย์การ์ตูนไทย ต่างจากการ์ตูนที่มาจากต่างประเทศยังไง
หนังเรื่องนี้จะ ไม่ใช่ขั้นตอนของการพากย์การ์ตูนที่มาจากต่างประเทศ อย่างสมมุติเราพากย์การ์ตูนญี่ปุ่น คือภาพเสร็จหมดแล้ว แล้วเราก็ใส่เสียงให้ซิ้งปาก แต่อันนี้มันมีทั้งภาพที่เสร็จบ้างแล้ว มีทั้งภาพที่ยังสเก็ตอยู่ มีทั้งภาพที่ยังไม่มี คือจินตนาการไปก่อน เพื่อจะเอาเสียงเราไปวาด เพราะฉะนั้นมันมีหลายรูปแบบมาก ซึ่งไฟล์เสียงที่เก็บไว้ ใหญ่มาก และก็เยอะมาก เวลาเคลียร์เสียงทีก็ใช้เวลานานเหมือนกันที่เราจะเลือกเสียงที่เราต้องการเอามาใส่ให้ตรงกับภาพ เพราะเราเก็บไว้เยอะมาก ก็เป็นขั้นตอนที่สนุกแล้วก็วุ่นวายพอสมควรคะ
มีฉากอะไรที่พากย์ได้สนุกสนานเป็นพิเศษบ้างไหม
ฉากที่อยากแนะนำให้ดู มีหลายฉากมากเลย ถ้าเป็นฉากอารมณ์ มีสองสามฉากที่ชอบมากๆ ฉากแรกก็เป็นฉากที่น้องเกรซพากย์ ตอนที่ตัดสินใจที่จะไปตามหาน้อง ทั้งๆ ที่ตัวเองรู้ตัวว่าเป็นมนุษย์แต่ก็จะเดินเข้าไปในโลกวิญญาณ ที่นี้มันจะข้ามไปโลกวิญญาณได้ มันต้องข้ามหุบเขา ซึ่งในจินตนาการของเกรซ เกรซต้องจินตนาการว่าเดินข้ามสะพานซึ่งจริงๆ มันไม่มีสะพาน ต้องค่อยๆ เดิน แล้วเขาก็เก็บอารมณ์ได้ดีมากกับเด็กคนหนึ่งที่รักน้องแล้วอยากจะข้ามไปให้ได้ แต่ตัวเองก็รู้ว่าถ้าก้าวไปแล้วไม่มั่นใจจะต้องตกลงไปในหน้าผานั้นแน่ๆ
เขาต้องก้าวไปอย่างมั่นใจทั้งๆ ที่ไม่มีสะพานรองรับเลย ตรงนี้เกรซทำได้ดี ส่วนอีกฉากหนึ่งเป็นฉากของเอ๊ะ ตอนที่เอ๊ะสอนลูกให้เข้มแข็งและก็ให้เสียสละ ให้รู้จักการเสียสละแม้แต่ชีวิตตนเองเพื่อคนอื่น เขาพากย์แล้วมันได้อารมณ์มาก ร้องไห้ด้วย มีหลายอารมณ์ ซึ่งทำให้เราประทับใจ พอพากย์เสร็จแล้วเราก็จะตบมือกัน คนคุมที่อยู่ข้างนอกก็ชอบกันใหญ่ ส่วนถ้าเป็นฉากสนุกๆ ก็อยากให้ดูตอนต่อสู้กัน เพราะจะมีรายละเอียดเยอะมาก อย่างเช่น เขียวผีหัวขาดที่พี่หม่ำพากย์ มันจะเป็นผีหัวขาดที่สู้ๆ ไปเดี๋ยวหัวก็หล่น แล้วมันจะหล่นในจังหวะที่ไม่ควรจะหล่น ซึ่งมันจะฮาทุกครั้งที่หัวเขาหลุด เพราะฉะนั้นก็ต้องดูให้ดี
แล้วพอได้เห็นผลงานการ์ตูนเรื่อง นาค แล้วรู้สึกยังไงบ้าง
รู้สึกภูมิใจแทนพี่บอย โกสิยพงษ์ ภูมิใจแทนทีมงานชาวบีบอยทุกคน เพราะว่าสิ่งที่เราได้เห็นครั้งแรกตอนที่ก้าวเข้าไปร่วมงานกับบีบอย คือความตั้งใจของทีมงาน อยากให้งานออกมาดี คือทุกคนจำรายละเอียดของตัวละครได้หมด เพราะฉะนั้นมันให้ความรู้สึกว่ามันเป็นการ์ตูนที่มีชีวิต มันมีชีวิตตั้งแต่คนที่เริ่มลงมือวาด แล้วมันก็มีชีวิตขึ้นเรื่อยๆ
จนกลายเป็นเสียงคนๆ หนึ่งเกิดขึ้นมา อย่างเช่น ภาพแม่นาคที่จากผมสั้น ผมยาว คือทีมงานเขาหาคาแรกเตอร์เยอะแยะมากมาย จนวันหนึ่งกลายมาเป็นผู้หญิงผมสีชมพู ตัวสีม่วง เข้มแข็ง สวย อ่อนหวานอยู่ในคนๆ เดียวกัน มันก็กลายมาเป็นเสียงเอ๊ะที่เป็นตัวคาแรกเตอร์ของนาคได้เลย เพราฉะนั้น การได้ทำงานนี้มันเหมือนกับเห็นวิวัฒนาการของการ์ตูนที่มีชีวิตขึ้นมา
ท้ายสุดนี้นะคะ ก็อยากจะฝาก Animation เรื่องนาคนี้ไว้กับทุกๆ คน มันเป็นความตั้งใจของทีมงานบีบอยและก็ขอบคุณบีบอยที่ให้โอกาสและให้เกียรติพี่แอนมาร่วมงานดีๆ แบบนี้นะคะ จะเป็นการ์ตูนที่เป็นภาพชีวิตจริงๆ นำเสนอโดยผีชนบทกับผีในเมือง อยากจะรู้ว่าจะแฟนตาซี และผจญภัยขนาดไหน ต้องติดตามชมให้ได้ รับรองว่าจะได้ฟังเพลงเพราะๆ จะได้เห็นภาพสวยๆ แล้วก็จะได้อรรถรสในการชมแน่นอนค่ะ ฝากการ์ตูนอนิเมชั่นเรื่องนาคไว้ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
