ละคร พรุ่งนี้ก็รักเธอ

กำกับการแสดงโดย ถกลเกียรติ วีรวรรณ อำนวยการสร้าง Exact ออกอากาศทุกวัน จันทร์-พฤหัสบดี เวลา 20.20 ทาง ช่อง 5 เรื่องย่อละคร พรุ่งนี้ก็รักเธอ ปรมินทร์ และแก้วกัญญาเป็นคู่รักกันมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย จนทั้งคู่เรียนจบทำงานและร่วมกันสร้างฝันในอนาคตมากมาย คืนหนึ่งที่ปรมินทร์พาแก้วกัญญาและครอบครัวของแก้วกัญญา อันได้แก่ ฟองจันทร์ ผู้เป็นแม่ กิ่งกาญจน์ พี่สาวคนโต และก้องบดินทร์ น้องชายคนเล็ก ไปเที่ยวทะเลพร้อมกับกลุ่มเพื่อน ทั้งคู่แอบแยกมาพลอดรักกันที่ริมทะเลแล้วเกือบจะเผลอใจมีอะไรกัน แต่ก็ยับยั้งชั่งใจไว้ได้ ปรมินทร์และแก้วกัญญาให้สัญญาต่อกันว่าจะรักและอยู่เคียงข้างกันตลอดไป ความรักที่คนทั้งสองมีต่อกันเป็นที่ชื่นชมของคนรอบข้าง รวมทั้งปัทมาศ พี่สาวของปรมินทร์ที่แต่งงานกับพิพัฒน์ เศรษฐีอันดับต้นๆของเมืองไทย ปัทมาศมีลูกสาวอายุได้ขวบกว่าๆชื่อ หนูนิ่ม เธอยินดีที่จะให้กิ่งกาญจน์ มาทำหน้าที่พี่เลี้ยงเด็กตามคำแนะนำของปรมินทร์ ความเป็นคนอ่อนโยน มองโลกในแง่ดีของกิ่งกาญจน์ซึมซับเข้าไปในจิตใจของปัทมาศ ผู้ซึ่งขาดความรักจนเกือบเป็นโรคประสาทอ่อนๆได้อย่างไม่ยากเย็นนัก ปัทมาศรักและให้ความไว้วางใจกิ่งกาญจน์มากกว่าใคร โดยไม่รู้ว่าพิพัฒน์เองก็พอใจในตัวกิ่งกาญจน์และรอคอยจังหวะที่จะเข้าถึงตัวกิ่งกาญจน์อยู่ เมื่อปัทมาศเริ่มสงสัยว่าพิพัฒน์ สามีผู้พร้อมทั้งรูปสมบัติและทรัพย์สมบัติอาจจะนอกใจไปมีผู้หญิงอื่น เธอก็ได้กิ่งกาญจน์เป็นที่ปรึกษาและปลุกปลอบใจ จนกระทั่งวันหนึ่งปัทมาศทนไม่ไหวแอบตามพิพัฒน์ไปที่โรงแรม เมื่อเปิดประตูเข้าไป สิ่งที่เธอเห็นคือภาพของพิพัฒน์กำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกับกิ่งกาญจน์ เพื่อนรักของเธอนั่นเอง ด้วยความผิดหวังและคลั่งแค้น ทำให้ปัทมาศขาดสติยิงกิ่งกาญจน์ ก่อนจะเสียชีวิตที่โรงพยาบาล กิ่งกาญจน์ได้มีโอกาสสั่งเสียฟองจันทร์ แก้วกัญญา และก้องบดินทร์ เธอยืนยันกับแม่และน้องว่าถูกพิพัฒน์ล่อลวง และเธอไม่เคยมีอะไรกับพิพัฒน์ แก้วกัญญาเสียใจมาก ปรมินทร์ยินดีที่จะอยู่เคียงข้างคนรัก แต่นั่นยิ่งทำให้ทั้งคู่ต้องอึดอัดและลำบากใจมากขึ้นเรื่อยๆ ทุกครั้งที่เห็นปรมินทร์ ทุกคนในครอบครัวของแก้วกัญญา รวมทั้งแก้วกัญญาก็อดไม่ได้ที่จะเสียใจเพราะนึกถึงเหตุการณ์ที่ปัทมาศทำกับกิ่งกาญจน์ ชาวบ้านต่างก็นินทาและพูดถึงกิ่งกาญจน์ในแง่ร้าย ปัทมาศถูกดำเนินคดีติดคุก สร้างความเสียใจให้กับปรมินทร์ แต่เขาก็เข้าใจแก้วกัญญาที่ไม่สามารถอยู่เคียงข้างเขาได้ ซ้ำร้ายเมื่อเขาพาแก้วกัญญาไปเยี่ยมปัทมาศที่คุก ปัทมาศก็คลุ้มคลั่งตะโกนด่าแก้วกัญญา ว่าเป็นน้องสาวของผู้หญิงแพศยา และนิสัยก็คงเหมือนกับพี่สาว เธอยื่นคำขาดให้ปรมินทร์เลิกกับแก้วกัญญา ปรมินทร์ทั้งสงสารและเห็นใจแก้วกัญญา แต่เขาก็ทำได้แค่เป็นคนกลางคอยไกล่เกลี่ยและปลอบใจแก้วกัญญา ในที่สุดแก้วกัญญาที่ต้องรับปัญหามากมายก็ทนไม่ไหว เธอตัดสินใจหันหลังให้กับปรมินทร์และทุกอย่างเพื่อตัดปัญหาและไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ ปรมินทร์ที่ฝากความหวังทุกอย่างในชีวิตไว้ที่แก้วกัญญาต้องลอยเคว้งจับต้นชนปลายไม่ถูก แก้วกัญญาเองก็ไม่ต่างอะไรกับปรมินทร์ แต่เธอจำต้องตัดความสุขของตนเองทิ้งไปเพื่อความสุขของแม่และน้อง สุดท้ายเมื่อสิ้นหวังที่จะทำให้แก้วกัญญากลับมา ปรมินทร์จึงตัดใจลืมแก้วกัญญาแล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่ ห้าปีผ่านไป...ปรมินทร์กลายเป็นคนใหม่ เจ้าเสน่ห์ ขี้เล่น เป็นนักธุรกิจที่ถูกจับตามอง ทุกคนต่างก็รู้ว่าเขาเป็นแฟนกับวรรณอร สาวสวยไฮโซ ทายาทร้านเพชรชื่อดัง ดูจากภายนอกเหมือนว่าปรมินทร์จะลืมแก้วกัญญาไปได้จนหมดหัวใจ แต่เมื่อแก้วกัญญาที่จำต้องพาแม่และน้องย้ายกลับมาอยู่กรุงเทพเพื่อรักษาอาการป่วยของแม่ ผึ้ง เพื่อนสนิทที่รู้เรื่องของเธอและปรมินทร์เป็นอย่างดี แนะนำให้แก้วกัญญาเข้าทำงานที่บริษัทเดียวกับที่ผึ้งทำอยู่ ซึ่งเป็นบริษัทเดียวกับปรมินทร์ ผึ้งให้เหตุผลว่าเธอรู้จักกับฝ่ายบุคคลและพอจะฝากงานได้ ส่วนปรมินทร์ก็ประจำอยู่ที่สาขาฮ่องกงและไม่มีวันได้พบกับแก้วกัญญา แก้วกัญญาจึงยอมมาทำงานด้วย และโดยไม่คาดฝันอยู่ๆปรมินทร์ก็ถูกย้ายกลับมากรุงเทพ เขาได้พบกับแก้วกัญญาอีกครั้ง ปรมินทร์บอกตนเองว่าเขาโกรธและต้องการทำให้แก้วกัญญาเจ็บเหมือนที่ตนเคยถูกทิ้ง เขาจึงใช้อำนาจหน้าที่ดึงแก้วกัญญามาเป็นเลขาส่วนตัว แก้วกัญญาบอกตนเองว่าเธอจำต้องยอมเพราะต้องหาเงินไปรักษาแม่ แต่แท้ที่จริงแล้ว ทั้งคู่ต่างก็ยังเหลือเยื่อใยแห่งความรักเส้นบางๆต่อกัน แต่เพราะทิฐิจึงปฏิเสธไม่ยอมรับ แก้วกัญญากับปรมินทร์เย็นชาต่อกัน ทำให้ปรมินทร์หงุดหงิดและพาลว่าที่เป็นอย่างนี้ก็เพราะแก้วกัญญามีแฟนใหม่ ซึ่งก็คือ นุติ หนุ่มแผนกออกแบบผลิตภัณฑ์ที่หลงรักแก้วกัญญา และคอยตามดูแลแก้วกัญญาตลอดเวลา ผึ้งเองก็แอบชอบนุติแต่เมื่อเห็นว่านุติชอบแก้วกัญญาก็พยายามทำใจเป็นเพื่อน ต่างจากปรมินทร์ที่ไม่เคยทำใจได้เลยเวลาเห็นแก้วกัญญากับนุติอยู่ด้วยกัน ปรมินทร์จึงยิ่งแกล้งใช้งานแก้วกัญญาที่ยังไม่คุ้นกับงานเลขาจนหัวปั่น ไม่ว่าแก้วกัญญาจะทำอะไรก็ผิดและขวางหูขวางตาปรมินทร์ไปหมด เมื่อปรมินทร์เห็นแจกันดอกแก้วบนโต๊ะทำงานของแก้วกัญญา เขาก็ เขวี้ยงแจกันทิ้งอย่างไม่ใยดี ซ้ำยังด่าแก้วกัญญาว่าไม่ให้เอาดอกไม้กลิ่นน่าสะอิดสะเอียนมาให้เขาเห็นอีก ทั้งๆที่ในอดีตปรมินทร์ชอบเอาดอกแก้วมาให้แก้วกัญญาเสมอ “เพราะกลิ่นของมันหอมและบริสุทธิ์เหมือนแก้วกัญญา” แก้วกัญญายังจำคำที่ปรมินทร์บอกได้ดี ปรมินทร์แกล้งใช้งานแก้วกัญญาจนค่ำมืดแล้วปล่อยให้กลับบ้านเอง นุติอาสาจะช่วยเหลือ แต่แก้วกัญญาก็ปฏิเสธ แก้วกัญญาไม่บ่นสักคำ อีกทั้งยังยินดีที่จะขึ้นรถเมล์เบียดเสียดคนไปทำธุระให้เจ้านายเรื่องมากอย่างปรมินทร์ แต่สุดท้ายปรมินทร์เองก็ทนไม่ไหว แอบขับรถตามรถเมล์ที่แก้วกัญญาขึ้น โดยที่แก้วกัญญาไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ แก้วกัญญาไม่เคยรังเกียจงานที่ปรมินทร์ใช้ให้ทำเลย ยกเว้นอยู่เรื่องเดียวคือการดูแลหนูนิ่ม ลูกสาวคนเดียวของปัทมาศซึ่งตอนนี้อายุได้เจ็ดขวบ เพราะความที่พิพัฒน์ไม่สนใจครอบครัว ปรมินทร์จึงต้องทำหน้าที่ดูแลลูกของพี่สาว หนูนิ่มรักและเรียกปรมินทร์ว่า “พ่อปอ” ปรมินทร์รู้ว่าแก้วกัญญาไม่อยากทำเลยจงใจบังคับให้แก้วกัญญาต้องดูแลหนูนิ่ม แก้วกัญญาปฏิเสธ ปรมินทร์โกรธ ต่อว่าแก้วกัญญาว่า “อยากจะทิ้งปัญหาแล้วหนีไปง่ายๆเหมือนที่เคยทำก็ตามใจ เขารู้ว่านั่นเป็นวิธีแก้ปัญหาที่แก้วกัญญาถนัดอยู่แล้ว” เมื่อโดนย้ำปมความผิดที่เคยมี แก้วกัญญาก็รู้สึกผิดและจำต้องยอมเลี้ยงดูหนูนิ่ม ก้องบดินทร์ทราบเรื่องที่แก้วกัญญาต้องไปทำงานกับปรมินทร์และรับปากแก้วกัญญาว่าจะช่วยปิดแม่เป็นความลับ ก้องบดินทร์ที่ตอนนี้เป็นนักกายภาพบำบัดต้องทำงานทั้งที่โรงพยาบาล และคอยดูแลแม่ที่ป่วยฟองจันทร์เป็นห่วงลูกชายคนเล็กที่ไม่เคยพาแฟนมาที่บ้านว่าจะเหงา ก้องบดินทร์บอกแม่ว่าไม่ต้องห่วง ตอนนี้เขายังไม่คิดเรื่องความรัก แต่แท้ที่จริงแล้วเขามีความลับบางอย่างที่ปิดบังทุกคนอยู่ก็คือ เขาเป็นเกย์! ความลับนี้คงจะเป็นความลับต่อไป ถ้าเขาไม่ได้มาพบกับพีรวิชญ์ หนุ่มนักแข่งรถไฮโซ ผู้เอาแต่ใจ ครั้งแรกที่พบกัน ก้องบดินทร์ยอมรับว่าประทับใจในท่าทางกระด้างแต่แท้จริงแล้วจิตใจอ่อนโยนของพีรวิชญ์ พีรวิชญ์ที่เป็นคนปิดตัวเองก็เช่นกัน เขารู้สึกได้ถึงความอบอุ่นบางอย่างเมื่อเวลาได้อยู่ใกล้ก้องบดินทร์ แต่เมื่อก้องบดินทร์รู้ว่าพีรวิชญ์เป็นน้องชายแท้ๆของพิพัฒน์ ผู้ชายที่เป็นสาเหตุทำให้กิ่งกาญจน์เสียชีวิต เขาก็ตัดใจหันหลังให้พีรวิชญ์ พีรวิชญ์ที่เป็นคนเอาแต่ใจ เห็นท่าทีหมางเมินของก้องบดินทร์ก็ขัดใจ แทนที่จะไม่สนใจ เขากลับยิ่งตามตื้อและพยายามถามเหตุผลของความหมางเมิน ทุกครั้งที่พบกันและทะเลาะกัน ทั้งคู่ก็ผูกพันกันโดยไม่รู้ตัว เมื่อรู้สาเหตุ พีรวิชญ์อึ้งไป แต่ก็เข้าใจก้องบดินทร์ดี พีรวิชญ์ขอร้องก้องบดินทร์ให้สนใจแค่ตัวเขา จริงๆแล้วเขากับพิพัฒน์ก็ไม่ค่อยถูกกัน และไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกันมานานแล้ว ก้องบดินทร์ใจอ่อนและยอมคบกับพีรวิชญ์โดยไม่บอกให้ใครรู้ ระหว่างนี้แก้วกัญญาก็ขอลางานไปดูแลแม่บ่อยๆ เมื่อปรมินทร์ถามว่าไปไหน เธอก็ไม่ยอมบอกเพราะไม่อยากให้ปรมินทร์มายุ่งเกี่ยวกับเรื่องในครอบครัว ปรมินทร์แอบตามแก้วกัญญาไปจนรู้เรื่องและเข้าใจทันทีว่าที่แก้วกัญญายอมให้เขาโขกสับก็เพราะต้องการหาเงินมารักษาแม่ ฟองจันทร์ได้เจอกับปรมินทร์ก็ตกใจ แก้วกัญญาแอบขอร้องไม่ให้ปรมินทร์บอกแม่เรื่องที่เธอมาทำงานกับเขา ฟองจันทร์เองก็ระบายกับแก้วกัญญาอย่างโล่งใจว่าโชคดีที่แค่บังเอิญพบกัน และคงไม่ได้เจอกันอีก เพราะไม่อยากให้ครอบครัวต้องเจอกับเรื่องสะเทือนใจอีก แก้วกัญญาได้แต่กล้ำกลืนความลับไว้แล้วตั้งใจกับตัวเองว่าจะทำแต่งานแล้วเลิกสนใจเรื่องในอดีต ปรมินทร์เองก็เลิกหาเรื่องแก้วกัญญาไปพักนึง ทุกอย่างเหมือนจะไปได้ดี แก้วกัญญาเริ่มทำงานคล่องขึ้น หนูนิ่มที่ไม่เคยมีแม่ก็รักและติดแก้วกัญญาถึงกับขอให้แก้วกัญญาไปเป็นผู้ปกครองที่โรงเรียนในวันแม่ ถึงแก้วกัญญาจะสงสารหนูนิ่มแค่ไหนแต่ก็ทำใจไม่ได้ที่จะต้องไปเป็นตัวแทนของคนที่ฆ่าพี่สาวตัวเอง เธอจึงปฏิเสธ วันงานอยู่ๆทางโรงเรียนก็โทรมาบอกว่าหนูนิ่มหายตัวไป แก้วกัญญาตกใจรีบไปตามหาที่โรงเรียนจนไปพบหนูนิ่มนั่งร้องไห้อยู่ที่ใต้ต้นแก้ว แก้วกัญญารีบเข้าไปกอดแล้วขอโทษหนูนิ่ม หนูนิ่มดีใจและขอเรียกแก้วกัญญาว่า “แม่แก้ว” แก้วกัญญาอึ้งไปแต่ก็ทนเสียงอ้อนของหนูนิ่มไม่ได้จึงต้องยอมอนุญาต หลังจากนั้นหนูนิ่มก็อวด “พ่อปอ” กับ “แม่แก้ว”ไปทั่ว วรรณอร แฟนของปรมินทร์ที่ไม่ชอบแก้วกัญญาเพราะมาทำงานสนิทกับปรมินทร์อยู่แล้ว เลยยิ่งเกลียดแก้วกัญญา วไลกร แม่ของวรรณอรก็ไม่พอใจแทนลูกสาว ยิ่งยุให้วรรณอรหาเรื่องแก้วกัญญา เพื่อให้ปรมินทร์ไล่แก้วกัญญาออก ทุกครั้งปรมินทร์จะเข้าข้างวรรณอรและด่าว่าแก้วกัญญาเสียๆหายๆ แต่ไม่ว่ายังไงเขาก็ไม่ยอมไล่แก้วกัญญาออก ด้านพิพัฒน์เมื่อได้ยินจากปากหนูนิ่มเรื่อง “แม่แก้ว” ก็กระหยิ่มใจ เพราะเขาเองก็หวังในตัวแก้วกัญญามานานแล้ว พิพัฒน์จึงใช้หนูนิ่มเป็นสะพานทอดมาหาแก้วกัญญา ทุกครั้งที่พบพิพัฒน์ แก้วกัญญาสุดแสนจะรังเกียจแต่ก็ปฏิเสธพิพัฒน์ไม่ค่อยได้เพราะพิพัฒน์จับทางได้และใช้หนูนิ่มมาเป็นข้ออ้างเสมอ ปรมินทร์เห็นแก้วกัญญาไปกับพิพัฒน์ก็ไม่พอใจ คอยตามไปเป็นก้างขวางคอและพูดจาถากถางแก้วกัญญาตลอดเวลา แก้วกัญญากลืนไม่เข้าคายไม่ออก ได้แต่เจ็บช้ำกับคำพูดเจ็บแสบของปรมินทร์ แล้ววันที่พิพัฒน์วางแผนจะพาหนูนิ่มกับแก้วกัญญาไปเที่ยวสวนสนุกก็ถูกปรมินทร์ทำลายแผนอีกครั้ง ปรมินทร์กลายเป็นคนพาหนูนิ่มและแก้วกัญญาไปเที่ยวแทนพิพัฒน์ หนูนิ่มมีความสุขมาก พลอยทำให้ความบาดหมางในใจที่เคยมีของปรมินทร์และแก้วกัญญาถูกกลบไปด้วยความสดใสร่าเริงของหนูนิ่ม ทั้งสามคนเที่ยวอย่างมีความสุข แก้วกัญญาซื้อตุ๊กตาอัดเสียงให้หนูนิ่มเพื่อเป็นที่ระลึกในการมาเที่ยวครั้งนี้ หนูนิ่มรักและกอดตุ๊กตาตัวนี้ไว้ตลอดเวลา เมื่อปรมินทร์พาหนูนิ่มกลับมาถึงบ้าน ความสุขทั้งหมดก็มลายหายไปในพริบตาเมื่อพบว่าปัทมาศที่ได้รับการอุทรณ์จนถูกปล่อยตัวเพราะอ้างว่าป่วยทางจิต ออกจากคุกมารออยู่ที่บ้านพร้อมกับพิพัฒน์และวรรณอรแล้ว พอปัทมาศเห็นแก้วกัญญาก็โกรธ อาละวาดแล้วเรียกให้หนูนิ่มมาหาแม่ หนูนิ่มที่ตกใจและไม่คุ้นกับปัทมาศ แทนที่จะวิ่งไปกอดปัทมาศกลับวิ่งกลับมากอดแก้วกัญญาแล้วเรียกว่า “แม่แก้ว” ปัทมาศเลยยิ่งกรี๊ด ด่าไล่แก้วกัญญาจนต้องรีบออกจากบ้านไปด้วยความเจ็บแค้นใจ วรรณอรจึงได้รู้ว่าแก้วกัญญาเคยเป็นแฟนเก่าของปรมินทร์ ปรมินทร์อดสงสารแก้วกัญญาไม่ได้ เขาพาแก้วกัญญาไปเลี้ยงข้าวเพราะอยากให้แก้วกัญญาระบายเรื่องในใจออกมา แต่วไลกรกับวรรณอรรู้เรื่องตามมาวีนจนถูกปรมินทร์ไล่ออกไป อ้างว่ากำลังคุยเรื่องงาน วรรณอรโกรธไม่ยอม แอบโทรบอกปัทมาศ ปัทมาศเลยตามมาด่าถึงร้านที่ทั้งคู่ทานอาหารอยู่ด้วยกันแล้วสาดน้ำแกงใส่แก้วกัญญากลางร้าน แก้วกัญญาหนีกลับบ้านไป ปรมินทร์ทะเลาะกับปัทมาศจนรู้ว่าวรรณอรเป็นคนบอกปัทมาศ เขาเลยยิ่งโกรธ ทะเลาะกับวรรณอรใหญ่โต แทนที่วรรณอรจะหยุดแล้วเลิกยุ่งกับแก้วกัญญาอย่างที่ปรมินทร์บอก เธอกับแม่กลับยิ่งโกรธและพาปัทมาศไปหาแก้วกัญญาที่ขอหยุดงานที่บ้าน ปรมินทร์พอรู้ว่าแก้วกัญญาไม่มาทำงานเพราะโกรธเรื่องปัทมาศ ก็บังคับให้แก้วกัญญามาทำงาน เขาบอกกับเธอว่าจะไม่ยอมให้แก้วกัญญาหนีปัญหาเหมือนที่ผ่านมาอีก แก้วกัญญาจำต้องออกจากบ้านไปทำงาน โดยปล่อยให้แม่อยู่บ้านคนเดียวเพราะคิดว่าอีกไม่นานก้องบดินทร์ก็คงเลิกงานกลับบ้าน แต่ก้องบดินทร์มีเรื่องต้องเคลียร์กับ พีรวิชญ์เลยกลับบ้านช้า เมื่อวรรณอรกับวไลกรพาปัทมาศมาที่บ้าน จึงพบกับฟองจันทร์ที่อยู่บ้านคนเดียว ปัทมาศอาละวาดด่าฟองจันทร์แล้วฝากบอกให้แก้วกัญญาออกไปจากชีวิตปรมินทร์ ฟองจันทร์ที่ไม่รู้เรื่องปฏิเสธว่าไม่เป็นความจริง ปัทมาศเลยยิ่งโมโหทำร้ายฟองจันทร์จนตกบันไดสลบไป คนข้างบ้านพาฟองจันทร์ไปส่งโรงพยาบาลแล้วโทรบอกแก้วกัญญา ปรมินทร์จึงรีบพาแก้วกัญญาไปโรงพยาบาล แก้วกัญญา ก้องบดินทร์ ปรมินทร์ได้แต่รอคอยผลอยู่ที่หน้าห้องฉุกเฉิน

เหตุการณ์เหมือนจะซ้ำรอยตอนที่กิ่งกาญจน์เสีย แก้วกัญญาโกรธ ต่อว่าปรมินทร์ว่าเพราะอย่างนี้เธอจึงไม่อยากเกี่ยวข้องกับเขาอีก ปรมินทร์อึ้งไปแต่ก็เถียงว่าถ้าวันนั้นแก้วไม่ทิ้งเขาและหนีปัญหาไป เขากับเธอก็คงจะร่วมต่อสู้และฟันฝ่าปัญหาไปด้วยกันได้ แก้วกัญญาอึ้งเถียงไม่ออก หมอออกมาบอกว่าฟองจันทร์พ้นขีดอันตราย แก้วกัญญาเข้าไปหาแม่ แต่แม่กลับร้องไห้ตัดพ้อแก้วกัญญาเรื่องที่กลับไปเกี่ยวข้องกับปรมินทร์อีก แก้วกัญญาเสียใจที่ทำให้แม่เสียใจอีกครั้ง วันรุ่งขึ้นเธอจึงไปลาออก ปรมินทร์ไม่ยอม เขาตามมาคุยกับแก้วกัญญาต่อหน้าฟองจันทร์ ขอโทษเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดและสัญญาว่าจะไม่ให้ปัทมาศมาวุ่นวายอีก พร้อมกับอ้างเรื่องสัญญาการทำงานที่แก้วกัญญายังทำไม่ครบจึงยังออกไม่ได้ ก่อนที่ฟองจันทร์จะตอบว่ายอมให้แก้วกัญญาทำงานต่อไปหรือไม่ เธอก็ถามปรมินทร์ตรงๆว่าตอนนี้คิดยังไงกับแก้วกัญญา ปรมินทร์มองหน้าแก้วกัญญาแล้วจำต้องบอกว่า เขากับเธอเป็นเจ้านายกับลูกน้อง แล้วตอนนี้เขาก็มีแฟนและรักกันดีอยู่ ฟองจันทร์จึงวางใจยอมให้แก้วกัญญากลับไปทำงาน แก้วกัญญาจำต้องกลับไปทำงานด้วยหัวใจที่บอบช้ำ เธอปฏิเสธทุกความช่วยเหลือที่ปรมินทร์ยื่นมาให้ แต่ปรมินทร์ก็ไม่ละความพยายามจนทะเลาะกับปัทมาศที่ต้องการให้ไล่แก้วกัญญาออก ปรมินทร์รับปากว่าเขาจะคอยดูไม่ให้แก้วกัญญามายุ่งกับพิพัฒน์เด็ดขาด แต่คนเจ้าเล่ห์อย่างพิพัฒน์ ถึงจะมีปัทมาศมาเป็นก้างขวางคอเพิ่มอีกคนก็ไม่เคยท้อถอย เขายังคงพยายามจะเข้าหาและทำดีกับแก้วกัญญาโดยใช้หนูนิ่มบังหน้า แล้วโชคชะตาก็เข้าข้างพิพัฒน์ เมื่อวันหนึ่งที่โรงพยาบาลที่แม่รักษาตัวอยู่โทรมาตามแก้วกัญญาด่วน ปรมินทร์ที่กำลังจะมาถึงบริษัท อาสาจะขับรถพาแก้วกัญญาไป แก้วกัญญาปฏิเสธเพราะจะรีบไป พิพัฒน์พาหนูนิ่มเข้ามาก็อาสาพาไปโดยอ้างว่าต้องพาหนูนิ่มไปหาหมออยู่แล้ว แก้วกัญญาร้อนใจจึงยอมไปกับพิพัฒน์ ปรมินทร์ที่ตามไปดักที่โรงพยาบาลเห็นแก้วกัญญามากับพิพัฒน์ แถมพิพัฒน์ยังแยกไปจ่ายเงินค่ารักษาให้ฟองจันทร์ ทั้งๆที่ปรมินทร์เคยขอร้องแก้วกัญญาว่าจะจ่ายให้หลายครั้งแต่แก้วกัญญาก็ไม่ยอม ปรมินทร์โกรธและผิดหวังในตัวแก้วกัญญามากออกจากโรงพยาบาลไปทันที แก้วกัญญาที่ไปดูอาการฟองจันทร์เมื่อออกมารู้ว่าพิพัฒน์จ่ายเงินค่ารักษาไปโดยไม่ได้บอกก่อนก็โกรธ และบอกพิพัฒน์ว่าจะเอาเงินมาคืนให้เร็วที่สุด หลังจากเหตุการณ์นั้นปรมินทร์ก็มึนตึง กลับไปเป็นคนขวางโลก วันๆเอาแต่หาเรื่องหนักกว่าที่เคยเป็น แก้วกัญญาแปลกใจแต่ก็คิดว่าดีกว่าให้เขามาทำดีกับเธอเพราะเธอก็กลัวตัวเองจะใจอ่อน แก้วกัญญาเลยเฉย พยายามไม่สนใจ ยิ่งทำให้ปรมินทร์เข้าใจผิดว่าเธอไม่แคร์เขา กระทั่งวันเกิดปรมินทร์ พนักงานที่บริษัทแอบจัดปาร์ตี้เซอร์ไพร์สวันเกิดให้ปรมินทร์ แก้วกัญญาที่เอาเงินไปใช้คืนให้พิพัฒน์ ถูกพิพัฒน์รั้งตัวไว้จึงไปถึงงานสาย ปรมินทร์พอรู้ว่าแก้วกัญญามาสายเพราะไปพบพิพัฒน์ พอมาถึงนุติก็คอยเอาใจ ก็ยิ่งโกรธด่าประชดจนปรมินทร์ทะเลาะกับแก้วกัญญากลางงาน แล้วอยู่ๆเพลงที่ปรมินทร์เคยบอกกับแก้วกัญญาว่าเป็นเพลงของแก้วกัญญาก็ดังขึ้น ทั้งคู่หยุดชะงัก อึ้งกันไปทันที แก้วกัญญาเป็นฝ่ายทนไม่ไหว เดินหนีออกจากงาน ปรมินทร์ฉุนขาดตามไปยื้อยุดที่หน้าร้าน ปรมินทร์ต่อว่าแก้วกัญญาที่เอาแต่เดินหนี แก้วกัญญาร้องไห้บอกว่าเธอเหนื่อยเกินกว่าจะต่อสู้อะไรอีกแล้ว และขอร้องให้ปรมินทร์ลืมทุกอย่างในอดีตให้หมด เพราะเธอเองก็จะลืมให้หมดเช่นกัน วรรณอรที่กำลังมาที่งานเข้ามา เลยทำให้ปรมินทร์จำต้องปล่อยแก้วกัญญากลับบ้านไป คืนนั้นปรมินทร์เสียใจมาก กินเหล้าจนเมามาย วรรณอรพาปรมินทร์ไปส่งคอนโดแล้วทั้งคู่ก็มีอะไรกัน ปรมินทร์ไม่วายเพ้อถึงแก้วกัญญา ทำให้วรรณอรยิ่งเกลียดและสัญญากับตัวเองว่าจะต้องกำจัดแก้วกัญญาไปจากชีวิตให้จงได้ รอยร้าวที่เกิดขึ้นระหว่างปรมินทร์และแก้วกัญญาแผ่ขยายจนคนรอบๆข้างรู้สึกและเริ่มเป็นกังวล ผึ้งปรึกษากับธันวา เพื่อนสนิทของปรมินทร์พยายามหาทางจะประสานรอยร้าวนี้ ทั้งคู่ลงความเห็นว่างานสัมมนาของบริษัทที่กำลังจะจัดขึ้นที่เกาะช้างน่าจะเป็นโอกาสดีที่จะทำให้ปรมินทร์และแก้วกัญญาหันหน้ามาคุยกันดีๆ แต่ทุกอย่างกลับไม่ง่ายอย่างที่คิด เมื่อแก้วกัญญาปฏิเสธที่จะไปสัมนาโดยอ้างว่าแม่เพิ่งออกจากโรงพยาบาล ปรมินทร์หมั่นไส้เลยเสนอว่าให้แก้วกัญญาพาครอบครัวไปด้วย เพื่อถือเป็นการไถ่โทษที่ปัทมาศทำให้ฟองจันทร์เจ็บ แก้วกัญญาเห็นว่ายังไงก็ต้องไป และการเอาครอบครัวไปด้วยอาจเป็นเหตุผลให้เธอปลีกตัวไม่ต้องไปยุ่งเกี่ยวกับปรมินทร์จึงยอมตามนั้น วรรณอรยื่นข้อเสนอกับพิพัฒน์ทันทีว่าเธอจะถือโอกาสนี้หลอกล่อแก้วกัญญามาให้พิพัฒน์ เพราะเธอเชื่อว่าถ้าแก้วกัญญาตกเป็นของพิพัฒน์ ปรมินทร์ก็จะเลิกสนใจแก้วกัญญาไปเอง พิพัฒน์อ้างกับปัทมาศว่าต้องไปประชุมงานกับลูกค้า ปัทมาศรู้ทัน แอบพาหนูนิ่มตามไปเซอร์ไพร์สพิพัฒน์ที่โรงแรมที่ทั้งหมดเข้าพักอยู่ด้วยกัน แผนการณ์ที่พิพัฒน์กับวรรณอรร่วมกันวางไว้ต้องพังไม่เป็นท่า ด้านพีรวิชญ์ พอรู้ว่าก้องบดินทร์ไปเที่ยวก็ทำเป็นไปเที่ยวแล้วบังเอิญไปเจอกัน ก้องบดินทร์แนะนำพีรวิชญ์ว่าเป็นเพื่อนสมัยมหาวิทยาลัย ฟองจันทร์กับแก้วกัญญาเข้ากับพีรวิชญ์ได้ดี ทุกคนที่บริษัทต่างก็สดใส ร่าเริง มีเพียงปรมินทร์และแก้วกัญญาที่เงียบลงกว่าเดิม เพราะทะเลทำให้ทั้งคู่คิดถึงวันคืนเก่าๆที่เคยวาดฝันอนาคตร่วมกัน วูบหนึ่งปรมินทร์เกือบจะใจอ่อน แก้วกัญญาเองก็เช่นกัน แต่เพราะกลัวว่าปรมินทร์จะรู้ เธอเลยแสร้งทำเย็นชาและไม่รับรู้ความรู้สึกใดๆของปรมินทร์ ปรมินทร์เห็นท่าทีเย็นชานั้นก็ยิ่งฉุน ทำเป็นอี๋อ๋อกับวรรณอรประชด นุติเห็นแก้วกัญญาซึมก็มาถามไถ่คอยเอาใจ ปรมินทร์ก็เริ่มพาล แก้วกัญญาไม่อยากมีเรื่องและไม่อยากเห็นภาพปรมินทณ์กับวรรณอรจึงพยายามเลี่ยงไม่เจอปรมินทร์ แล้วบ่ายวันที่แก้วกัญญาต้องไปทำกิจกรรมกับที่บริษัท พีรวิชญ์ชวนฟองจันทร์และก้องบดินทร์ไปนั่งเรือเล่น โอกาสจึงลอยเข้ามาหาวรรณอรกับพิพัฒน์อย่างไม่คาดฝัน วรรณอรให้พนักงานไปบอกแก้วกัญญาว่าแม่ไปนั่งเรือเที่ยวแล้วเกิดป่วยกระทันหันติดอยู่ที่เกาะ แก้วกัญญาตกใจขอให้โรงแรมพาเธอไปดูอาการแม่ เมื่อเรือออกสู่ทะเล แก้วกัญญาจึงเพิ่งรู้ว่าตนเองถูกหลอก เพราะเรือที่เธอขึ้นมาเป็นเรือของพิพัฒน์ และบนเรือมีเพียงแค่เธอกับพิพัฒน์และคนขับเรือของพิพัฒน์เท่านั้น ปรมินทร์เห็นแก้วกัญญาหายไปก็เที่ยวตามหาแต่ก็ไม่พบ ปัทมาศที่ถูกพิพัฒน์หลอกให้กินยาคลายประสาทจนหลับถูกหนูนิ่มปลุกให้ลุกมาเล่นด้วย เมื่อตื่นขึ้นมาปัทมาศจึงรู้ว่าพิพัฒน์หายไป และแก้วกัญญาก็หายไปด้วย ปัทมาศรีบบอกปรมินทร์ ปรมินทร์ให้คนตามหาพิพัฒน์จนรู้ว่าเรือของพิพัฒน์หายไป ปรมินทร์รีบเอาเรือเร็วออกตามหา วรรณอรพยายามรั้งไว้แต่ก็ไม่เป็นผล ขณะที่แก้วกัญญาเกือบจะพลาดตกเป็นของพิพัฒน์ ปรมินทร์ก็เอาเรือมาเทียบแล้วชกพิพัฒน์จนสลบ ปรมินทร์ลากพาแก้วกัญญาลงเรือเล็ก แต่แทนที่จะพากลับโรงแรม ปรมินทร์กลับพาแก้วกัญญาไปที่เกาะเล็กๆ เขาทั้งหึงและโกรธจนขาดสติ ทั้งต่อว่าและแกล้งจะปล้ำแก้วกัญญา แก้วกัญญาตกใจกลัว วิ่งหนีจนตกทะเล ปรมินทร์รู้ว่าแก้วกัญญาว่ายน้ำไม่เป็นก็รีบกระโดดลงไปช่วย แก้วกัญญาหมดสติ ปรมินทร์จึงได้สติและพาแก้วกัญญากลับมาที่โรงแรม ด้านพิพัฒน์เมื่อฟื้นขึ้นก็เจอวรรณอรที่แอบเอาเรือเล็กตามออกมาดูผล พอรู้ว่าทุกอย่างกลับตาลปัตร วรรณอรก็ต่อว่าพิพัฒน์สาดเสียเทเสีย พิพัฒน์ที่หัวเสียจากการพลาดจากแก้วกัญญาจึงเลือดขึ้นหน้า ปล้ำวรรณอร วรรณอรสู้แรงพิพัฒน์ไม่ได้ ตกเป็นของพิพัฒน์ วรรณอรทั้งแค้นทั้งเสียใจ โยนความผิดที่ตนเองต้องมาเจอเรื่องเลวร้ายนี้ว่าเป็นเพราะแก้วกัญญา ผึ้งและธันวาที่ช่วยกันออกตามหาแก้วกัญญาไปพบพีรวิชญ์อยู่กับก้องบดินทร์ ทั้งคู่แสดงกิริยาสนิทสนมกันเกินกว่าเพื่อน ผึ้งและธันวาอึ้งไปกับภาพที่เห็น สองคนตกลงกันว่าจะเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ กลับจากทะเล แก้วกัญญาไม่ยอมคุยหรืออยู่กับปรมินทร์สองต่อสองอีกเลย ปรมินทร์ยิ่งหมั่นไส้ หาเรื่องแกล้งปล้ำแก้วกัญญาอยู่บ่อยๆ แก้วกัญญาทั้งโกรธและเสียใจเพราะปรมินทร์ทำเหมือนเธอเป็นของเล่นของเขา ปัทมาศยังปักใจเชื่อว่าวันนั้นพิพัฒน์หายไปพร้อมกับแก้วกัญญา ปรมินทร์พยายามบอกว่าแก้วกัญญาอยู่กับตนเอง ปัทมาศก็ไม่ยอมเชื่อ เธอเริ่มมีอาการหลอนขึ้นเรื่อยๆจนลืมดูแลหนูนิ่ม ปล่อยให้นอนเปิดหน้าต่างจนฝนสาด หนูนิ่มเป็นปอดบวมต้องเข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาล แก้วกัญญารู้ข่าวก็เป็นห่วงและอยากจะไปเยี่ยม ปรมินทร์สงสารเพราะรู้ว่าหนูนิ่มเองก็เอาแต่เพ้อหาแม่แก้ว เลยเสนอว่าจะแอบพาแก้วกัญญาไปเยี่ยมหนูนิ่มในวันที่ปัทมาศต้องไปคุยกับจิตแพทย์ตามนัด ขณะที่ปรมินทร์ปล่อยให้แก้วกัญญาอยู่กับหนูนิ่มสองต่อสอง ตัวเองก็ออกมาดูลาดเลาที่หน้าห้อง วรรณอรที่ถูกพิพัฒน์นัดให้มาเจอเข้ามาเห็นปรมินทร์ ต่างคนต่างตกใจ แต่วรรณอรรีบอ้างว่าเธอรู้ว่าปรมินทร์มาที่นี่เลยตามมา ปรมินทร์กลัวว่าวรรณอรจะเอาเรื่องแก้วกัญญามาเยี่ยมหนูนิ่มไปบอกปัทมาศ จึงชวนวรรณอรลงไปหาอะไรทาน พอสองคนออกไป พิพัฒน์ที่นัดวรรณอรไว้ก็มาถึง เมื่อเข้าไปในห้องจึงพบกับแก้วกัญญา แก้วกัญญาทั้งกลัวและขยะแขยงพิพัฒน์ รีบลาหนูนิ่มแล้วออกมา พิพัฒน์รีบตามไปพยายามอธิบายว่าเรื่องบนเรือเขาไม่ได้ตั้งใจ แก้วกัญญาไม่ฟัง พิพัฒน์พยายามจะจับตัวแก้วกัญญาไว้ ปรมินทร์เข้ามาเห็นพอดี ก็กระชากแก้วกัญญากลับขึ้นรถ โดยไม่สนใจว่าแก้วกัญญาจะเจ็บตัวแค่ไหน ผึ้งแอบสืบเรื่องก้องบดินทร์จนรู้ว่าพีรวิชญ์เป็นน้องของพิพัฒน์ ผึ้งเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้แก้วกัญญาฟัง แก้วกัญญาจึงตามไปจะคุยกับก้องบดินทร์ที่โรงพยาบาล แต่ไปพบก้องบดินทร์นั่งรถไปคอนโดพีรวิชญ์ แก้วกัญญาตัดสินใจเข้าไปคุยกับทั้งคู่ แล้วขอให้พีรวิชญ์เลิกยุ่งเกี่ยวกับก้องบดินทร์ ก้องบดินทร์ตัดพ้อแก้วกัญญาว่ากำลังทำเหมือนกับที่แม่บังคับให้แก้วกัญญาเลิกกับปรมินทร์ พีรวิชญ์พยายามอธิบายว่าเขากับก้องบดินทร์คบหากันด้วยความจริงใจ แก้วกัญญาสงสารน้อง แต่ก็ทำใจยอมรับไม่ได้ เธอขอแค่อย่าให้แม่รู้เรื่อง ปัทมาศเริ่มจับสังเกตได้ว่าพิพัฒน์มีคนอื่นแน่ๆ เธอสงสัยแก้วกัญญาจึงบอกปรมินทร์ให้ช่วยกันจับตาดูทั้งคู่ ปรมินทร์หันไปจับผิดแก้วกัญญากับพิพัฒน์ จนลืมสังเกตวรรณอร แท้จริงแล้วคนที่มีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับพิพัฒน์ก็คือวรรณอรนั่นเอง แก้วกัญญาที่มีปัญหากับก้องบดินทร์ เพราะก้องบดินทร์น้อยใจพี่สาวและไม่ยอมกลับบ้าน จนแก้วกัญญาต้องออกไปตามหลายครั้งก็ถูกปรมินทร์ถามว่าเธอหายไปไหนบ่อยๆ แก้วกัญญาไม่ยอมบอกเหตุผลที่แท้จริง ทำให้ปรมินทร์เริ่มเอนเอียงว่าสิ่งที่ปัทมาศสงสัยอาจจะเป็นจริง ปัทมาศแอบตามพิพัฒน์ไปจนเกือบจะจับได้ว่าอยู่กับวรรณอร แต่วรรณอรกับพิพัฒน์ใช้เล่ห์เหลี่ยมหลอกปัทมาศให้เข้าใจไปว่า คนที่พิพัฒน์นัดคือแก้วกัญญา ปัทมาศโกรธจะเอาปืนไปยิงแก้วกัญญา พิพัฒน์รีบห้ามไว้ ปัทมาศกรีดร้อง อาละวาด พิพัฒน์จึงรีบพาส่งโรงพบาล จิตแพทย์แนะนำให้ปัทมาศเข้ารับการรักษาตัวอย่างจริงจัง พิพัฒน์เห็นเป็นโอกาสดีจึงยอมให้โรงพยาบาลเอาตัวปัทมาศไว้ เมื่อปรมินทร์รู้ถึงสาเหตุที่ทำให้ปัทมาศต้องเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาลบ้าก็โกรธ เขาแกล้งให้แก้วกัญญามาเอาเอกสารที่คอนโดแล้วตามเข้ามา ปรมินทร์คาดคั้นแก้วกัญญาว่ามีอะไรกับพิพัฒน์ใช่ไหม? แก้วกัญญาปฏิเสธ ปรมินทร์หึงขึ้นหน้าไม่ยอมเชื่อ หาว่าแก้วกัญญาให้ท่าพิพัฒน์แต่กับเขาทำเป็นรังเกียจ แก้วกัญญาเลยประชดใส่ว่าเธอให้ท่าทุกคน ยกเว้นปรมินทร์ ปรมินทร์ขาดสติปล้ำแก้วกัญญา จนแก้วกัญญาตกเป็นของปรมินทร์ หลังจากได้แก้วกัญญา ปรมินทร์ก็เพิ่งรู้ตัวว่าเขายังรักแก้วกัญญาอยู่เต็มหัวใจ แต่แก้วกัญญากลับพูดใส่หน้าปรมินทร์ว่าเธอจะไม่มีวันอภัยให้เขา วันรุ่งขึ้นแก้วกัญญาไม่มาทำงาน ปรมินทร์โทรไปก็ไม่ยอมรับสาย เขาเลยไปถามผึ้ง ผึ้งเล่าเรื่องแก้วกัญญามีปัญหากับก้องบดินทร์ให้ปรมินทร์ฟัง ปรมินทร์จึงรู้ว่าตัวเองเข้าใจแก้วกัญญาผิด เขาพยายามง้อแก้วกัญญาต่างๆนานา ทั้งเอาแจกันดอกแก้วไปวางที่โต๊ะทำงานแก้วกัญญา แต่แก้วกัญญาก็โยนลงถังขยะอย่างไม่ใยดี ทั้งให้ผึ้งกับธันวาช่วยวางแผนให้ง้อ แต่แก้วกัญญาก็ไม่ใจอ่อน ทั้งหาเรื่องไปหาแก้วกัญญาที่บ้าน โดยอ้างว่ามาเยี่ยมฟองจันทร์ แก้วกัญญาก็ไม่ยอมเปิดประตูรับ ฟองจันทร์ถามว่ามีเรื่องอะไรกัน แก้วกัญญาก็ไม่ยอมบอก ออกไปด่าไล่ปรมินทร์ ปรมินทร์ไม่ยอมกลับ ยืนตากฝนรออยู่ที่หน้าบ้านจนดึกดื่นค่อนคืน แก้วกัญญาที่หลบอยู่ในบ้านเสียใจแต่พยายามบอกตัวเองไม่ให้ใจอ่อน ฟองจันทร์เห็นความพยายามของปรมินทร์ และเห็นอาการของแก้วกัญญาที่เป็นทุกข์ จึงเข้าไปคุยกับแก้วกัญญา ฟองจันทร์บอกว่าบางทีการที่เธอห้ามไม่ให้แก้วกัญญาคบกับปรมินทร์อาจเป็นเรื่องผิด ฟองจันทร์ขอโทษแก้วกัญญา แก้วกัญญากอดแม่ร้องไห้ แล้วเธอก็ออกมาบอกปรมินทร์ให้กลับบ้าน มีอะไรค่อยคุยกันพรุ่งนี้ วันรุ่งขึ้น แจกันดอกแก้วที่ปรมินทร์เพียรเอามาวางง้อแก้วกัญญายังคงวางอยู่บนโต๊ะทำงาน ไม่ได้ถูกทิ้งลงขยะเหมือนทุกวัน ปรมินทร์ดีใจ รู้ว่าแก้วกัญญาให้โอกาสเขาแล้ว ก้องบดินทร์ที่ยังไม่ยอมคืนดีกับแก้วกัญญา ก็เริ่มไปอยู่ที่คอนโดของพีรวิชญ์บ่อยๆ พิพัฒน์ที่พาวรรณอรไปนอนที่นั่นเห็นพีรวิชญ์อยู่กับก้องบดินทร์ก็เรียกพีรวิชญ์ไปคุย พีรวิชญ์ไม่แคร์ บอกพิพัฒน์ว่าเขาคบกับก้องบดินทร์ พิพัฒน์โกรธซ้อมพีรวิชญ์ ขังไว้ที่คอนโด แล้วไล่ก้องบดินทร์ไป พีรวิชญ์แอบนัดกับก้องบดินทร์ว่าจะหนีออกไป วันที่ก้องบดินทร์มารอรับพีรวิชญ์ พิพัฒน์จับได้เสียก่อน พอเห็นสองคนอยู่ด้วยกัน พิพัฒน์ก็โกรธขับรถจะชนทั้งคู่ วินาทีสุดท้ายก้องบดินทร์ผลักพีรวิชญ์ออก ตัวเองเลยโดนชนเต็มๆ พิพัฒน์ขับรถหนีไป ผลของอุบัติเหตุครั้งนี้ทำให้ก้องบดินทร์ตาบอด แก้วกัญญา และฟองจันทร์เสียใจมาก ก้องบดินทร์เองก็เช่นกัน เขาร้องไห้ขอโทษที่ไม่เชื่อแก้วกัญญาจนทุกอย่างเป็นแบบนี้ พี่น้องกลับมาเข้าใจกันอีกครั้ง ตำรวจมาถามก้องบดินทร์ถึงรถที่ชน ก้องบดินทร์ไม่อยากให้พีรวิชญ์เดือดร้อนจึงไม่ยอมบอกว่าเป็นพิพัฒน์ เมื่อพีรวิชญ์มาเยี่ยม ก้องบดินทร์ก็ไม่ยอมให้พบ พีรวิชญ์ไม่เข้าใจโทรมาหา ก้องบดินทร์จึงบอกเลิกกับพีรวิชญ์ โดยอ้างว่าเขาทนอ