บทสัมภาษณ์ เฮนรี คาวิลล์ (คลาร์ก เคนต์/ ซูเปอร์แมน), เอมี อดัมส์ (โลอิส เลน),
ไมเคิล แชนนอน (นายพลซอด), อานต์เยอ ทรอ (ฟาโอรา), ไดแอน เลน (มาร์ธา เคนต์), รัสเซลล์ โครว์ (จอร์-เอล),
แซ็ค สไนเดอร์ (ผู้กำกับ/ ผู้อำนวยการสร้าง), ชาร์ลส์ โรเวน (ผู้อำนวยการสร้าง), เดโบราห์ สไนเดอร์ (ผู้อำนวยการสร้าง), เดวิด เอส. โกเยอร์ (ผู้เขียนบท),
ฮานส์ ซิมเมอร์ (ผู้ประพันธ์ดนตรี)

อ่านบทสัมภาษณ์ส่วนที่สอง....คลิกที่นี่ครับ

คำถาม: คำถามนี้สำหรับทีมผู้สร้างหนังนะครับ ในการตัดสินใจว่าหนังจะเล่าเรื่องราวตอนใด มีอะไรในตัวนายพลซอดที่ทำให้คุณตัดสินใจอยากเล่าเรื่องราวส่วนนี้

แซ็ค สไนเดอร์: ผมว่าสิ่งหนึ่งที่เจ๋งเกี่ยวกับซอดคือเขาเป็นภัยคุกคามต่อซูเปอร์แมนอย่างแท้จริง เป็นอันตรายร้ายแรงทั้งในแง่กายภาพและอารมณ์ความรู้สึกยิ่งกว่าภัยใดๆ บนโลก เขาไม่เพียงแต่เทียบชั้นกับซูเปอร์แมนได้ในเชิงพละกำลังเท่านั้น แต่ยังเป็นตัวแทนคนของเขาด้วย ซึ่งในแง่นี้ทำให้เขาเป็นศัตรูที่ยากจะต่อกร

นอกจากนี้ เราต้องการเสนอมุมมองของซอดให้ชัดเจนว่าถ้า [สิ่งที่เกิดขึ้นกับดาวคริปตอน] เกิดขึ้นกับดาวของคุณ และคุณพยายามช่วยคนที่คุณรัก คุณจะยอมทำมากแค่ไหน

คำถาม: คำถามนี้สำหรับเอมี อดัมส์ ซึ่งเป็นโลอิส เลนที่เยี่ยมมาก แต่ก็เป็นโลอิส เลนที่เราไม่เคยเห็นมาก่อนเ อะไรทำให้คุณสนใจบทนี้ และคุณมองว่าโลอิสคนนี้ต่างจากคนก่อนๆ อย่างไร

เอมี อดัมส์: ฉันเติบโตมากับการดูซูเปอร์แมนและรักตัวละครเหล่านี้ แล้วฉันก็ไม่ได้ปิดบังอะไรเรื่องที่มาทดสอบบทหลายครั้ง นี่เป็นครั้งที่สาม เพราะฉะนั้นขอบคุณมากนะคะแซ็คที่ให้ฉันได้เล่นเป็นโลอิส

แซ็ค สไนเดอร์: ด้วยความยินดีครับ

เอมี อดัมส์: [หัวเราะ] ตอนฉันคุยกับแซ็คเรื่องโลอิสในภาคนี้ สิ่งที่ฉันชอบคือเธอยังคงเป็นผู้สื่อข่าวที่ใจกล้าบ้าบิ่นอยู่เหมือนเดิม แต่เธอกลายเป็นส่วนหนึ่งของทางแก้ ไม่ใช่ส่วนหนึ่งของปัญหา เธอมีโอกาสเข้าถึงคลาร์กจากภายในและเป็นคนในแทนที่จะเป็นคนนอก ฉันชอบส่วนนี้และมองว่าแนวคิดนี้เป็นเอกลักษณ์มาก

ฉันชอบตรงที่แซ็คอยากให้มันเป็นภาพยนตร์ที่ยิ่งใหญ่อลังการ แต่เขาก็ยังมุ่งความสนใจไปยังตัวละครและความเป็นจริง รวมถึงสร้างตัวละครบนพื้นฐานความเป็นจริงเท่าที่จะทำได้ในโลกอันน่าทึ่งที่เขาได้สร้างขึ้น เขาต้องการให้ตัวละครทั้งหมดมีชีวิตจิตใจจริงๆ เราใช้เวลามากมายไปกับการพูดคุยเรื่องเหล่านี้ ซึ่งทำให้ฉันประทับใจในตัวแซ็คมาก

คำถาม: ดนตรีมีบทบาทสำคัญในหนังเรื่องนี้ สำหรับแซ็ค เฮนรี และฮานส์ คุณคิดว่าซูเปอร์แมนฟังเพลงอะไร เขาฟังนักร้องฮิพฮ็อพหรือเพลงอะไรที่ทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองสุดยอดบ้าง? [หัวเราะ]

แซ็ค สไนเดอร์: อ้อ คุณหมายถึงเพลงปลุกใจของเขาน่ะเหรอ

คำถาม: ประมาณนั้นล่ะครับ

เฮนรี คาวิลล์: เป็นคำถามที่ดีน่ะครับ แต่ผมยังไม่มีคำตอบตอนนี้ อาจเป็นเพลงประกอบของฮานส์ ซิมเมอร์ก็ได้นะ [หัวเราะ]

แซ็ค สไนเดอร์: อย่างใน Black Hawk Down น่ะเหรอ

เฮนรี คาวิลล์: ใช่ Gladiator ด้วย ไม่สิ นั่นมันต้องให้รัสเซลล์ฟังต่างหากล่ะ [หัวเราะ]

ฮานส์ ซิมเมอร์: ไม่รู้สินะ เป้าหมายคือเราพยายามสร้างดนตรีเพื่อเขาโดยเฉพาะ ผมว่าอย่างนั้นนะ แล้วเราก็หวังว่าได้บรรลุเป้าหมายนั้นแล้ว

คำถาม: มีการใช้ CGI ในหนังเรื่องนี้ แต่ฉากบินนั้นทำกันอย่างไร คุณเป็นซูเปอร์ฮีโร่ เพราะฉะนั้นคุณต้องไม่ต่อสู้ด้วยวิธีธรรมดา มีการใช้รูปแบบศิลปะการต่อสู้มาผสมกับบางสิ่งที่แตกต่างออกไป คุณช่วยพูดเรื่องนั้นหน่อยได้ไหมครับ

เฮนรี คาวิลล์: ใช่ครับ สำหรับฉากบินเราต้องซ้อมกันอยู่หลายครั้ง ในการบินแบบความเร็วสูงส่วนใหญ่จะใช้แผ่นรองใต้ท้อง เป็นเหมือนแม่พิมพ์ร่างกายส่วนหน้าของผม ให้ผมนอนข้างในนั้น แล้วก็จะมีแกนหมุนพิเศษที่สร้างขึ้นมา เพราะฉะนั้นคุณได้จะภาพผู้ชายในชุดเขียวและฉากเขียวที่เคลื่อนไหวตามการกำกับของแซ็ค ผมแค่ต้องจินตนาการว่ากำลังบินอยู่ เราได้ความช่วยเหลือมากมายจากภาพที่แซ็คคิดไว้และการกำกับของเขา นอกจากนี้ยังมีการใช้ลวดสลิง ซึ่งเราทำในกระบวนการสตันท์ทั้งหมด มันซับซ้อนมากและทีมงานก็ทดสอบมันอย่างดี มีทีมงานอย่าง จิม เชิร์ชแมน ซึ่งทำงานเรื่องลวดสลิงได้เก่งมาก

ถ้าพูดถึงฉากบิน ส่วนนี้น่าจะสนุกที่สุดสำหรับผม เพราะผมต้องอยู่เหนือพื้นสี่สิบฟุตและอยู่ภายใต้การควบคุมของคนอื่นโดยสิ้นเชิง เยี่ยมไหมล่ะ นี่ล่ะขั้นตอนที่ทำให้คุณรู้สึกเหมือนบินอยู่และกลายเป็นซูเปอร์แมน

คำถาม: ไมเคิล แล้วเรื่องการต่อสู้ล่ะ

ไมเคิล แชนนอน: ผมว่าสิ่งหนึ่งที่คุณต้องไม่ลืมคือบนดาวคริปตอน ซอดไม่ได้มีอำนาจพิเศษอะไร เขาเป็นแค่นายพลคนหนึ่ง เขาฝึกฝนมาเป็นเวลานาน ถูกเคี่ยวกรำมานานบนคริปตอน จากนั้นเขาก็มายังโลกและผ่านประสบการณ์คล้ายกับที่คาล-เอลเคยได้รับ ซึ่งโดยหลักแล้วก็เป็นการปรับตัวกับสภาพแวดล้อม แต่ใช่แล้วล่ะ ซอดฝึกการต่อสู้แบบนี้อาจตั้งแต่เขายังเป็นเด็กเล็กๆ เลยล่ะ

คำถาม: อานต์เยอ คุณเคยเล่นหนังที่มีฉากการต่อสู้ดุเดือดขนาดนี้มาก่อนไหม

อานต์เยอ ทรอ: ไม่ค่ะ ไม่เคยเลย เรื่องนี้น่าจะยิ่งใหญ่ที่สุดเท่าที่ฉันเคยเล่นมาในแง่ฉากแอ็คชัน แต่มันเหมือนการเต้นรำเลยล่ะ ท่าทางได้รับการออกแบบมาอย่างละเอียด และคุณต้องซ้อมท่าเหล่านี้เป็นชั่วโมงๆ นานหลายสัปดาห์และหลายเดือน พอคุณมายืนอยู่หน้ากล้อง มันน่าทึ่งมากที่ได้เห็นทุกสิ่งทุกอย่างมารวมกัน ทั้งเสื้อผ้าหน้าผม มันเป็นช่วงเวลาที่พิเศษสุด

คำถาม: เฮนรี เราใช้คำว่า “คนต้นแบบ” (icon) กันอย่างแพร่หลายในทุกวันนี้ แต่แน่นอนว่านี่คือตัวละครที่เป็นต้นแบบจริงๆ คุณรู้สึกว่าต้องแบกความรับผิดชอบในการรับบทซูเปอร์แมนหรือไม่ และคุณหาทางเปลี่ยนตัวเองให้เป็นตัวละครต้นแบบนี้ได้อย่างไร

เฮนรี คาวิลล์: อันดับแรก ผมไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องของการเปลี่ยนตัวเองให้กลายเป็นตัวละครต้นแบบ ในการรับบทเป็นตัวละครแบบนี้ คุณต้องไม่พยายามที่จะเป็นต้นแบบเพราะนั่นก็เท่ากับเสียจุดประสงค์ของมันไป ผมว่าความรับผิดชอบที่มาพร้อมกับบทนี้มันใหญ่หลวงมาก และการได้ตระหนักว่ามันสำคัญมากเพียงใดทำให้ผมอยากทุ่มเททำงานให้เต็มที่เพื่อนำเสนอตัวละครนี้อย่างเหมาะสม มันช่วยได้มากเวลาผมฟิตร่างกายอยู่ในโรงยิม ถ้าผมรู้สึกว่าทำต่อไม่ไหวแล้วหรือยกน้ำหนักไม่ขึ้นแล้ว ผมจะคิดว่า ‘เดี๋ยวก่อนนะ เราต้องดูเหมือนซูเปอร์แมน มีคนมากมายรอให้เราเป็นซูเปอร์ฮีโร่’ เพราะฉะนั้น มันช่วยให้ผมเล่นต่อได้อีกสองสามชุดเพื่อเป็นตัวละครนี้ให้ได้

คำถาม: คลาร์กใช้เวลาทั้งชีวิตหลีกเลี่ยงการต่อสู้ แล้วจู่ๆ เขาก็มาตกอยู่ในสถานการณ์ที่เลือกไม่ได้ คุณคิดว่าเกิดอะไรขึ้นในหัวของเขาตอนนั้น เขาก้าวผ่านมันไปได้อย่างไร

เฮนรี คาวิลล์: เขาก้าวผ่านมันไปได้หลังได้รับคำแนะนำอันชาญฉลาดจากจอร์-เอล ตรงจุดนั้นเองที่เขาต้องทดสอบตัวเอง เมื่อพูดถึงการต่อสู้ มันไม่ใช่การเลือก คุณต้องลงมือทำ สำหรับตัวละครแบบนี้มันไม่ใช่ ‘เอาล่ะ เราต้องเปลี่ยนมุมมองของตัวเองแล้ว’ แต่มันเป็นการตอบสนองไปตามสถานการณ์ ซึ่งการตอบสนองนั้นก็รวมถึงการต่อสู้ด้วย

แซ็ค สไนเดอร์: อย่าลืมว่าเขาออกหมัดแรกก็เพื่อปกป้องแม่ เพราะฉะนั้นมันคล้ายกับว่าเกิดขึ้นโดยสัญชาตญาณ

คำถาม: เอมี ผมทราบมาว่าลูกสาวคุณอายุแค่สามขวบ อะไรสำคัญกับเธอมากกว่ากันระหว่างซูเปอร์แมนกับเดอะ มัพเพทส์

เอมี อดัมส์: คำถามฉันง่ายดีจัง อืม ฉันไม่รู้หรอกนะ ที่จริงต้องพูดว่าเธอชอบตอนเฮนรีใส่ชุดนะ [หัวเราะ] เธอแอบจับบั้นท้ายเขาทีหนึ่งด้วย มันตลกมากเลย

เฮนรี คาวิลล์: เธอทำจริงๆ นะ

เอมี อดัมส์: เธออยากลองแตะชุดนั่นล่ะ แต่เธอสูงเท่าตรงนั้นพอดี พูดอย่างนี้เดี๋ยวโตขึ้นเธอต้องโกรธฉันแน่เลย เธอยื่นมือออกไปแล้วลองแตะดู แต่ตอนนี้เธอติดมิสพิกกี้แล้วล่ะ วันนี้เธอเลยถามว่าฉันจะไปทำงานกับมิสพิกกี้รึเปล่า เพราะฉะนั้นฉันคงต้องตอบว่ามัพเพ็ตส์นะ แต่เธออาจยังไมได้ตัดสินใจก็ได้

คำถาม: เฮนรี ผมคิดว่าเราไม่เคยเห็นคาล-เอลหรือคลาร์กมีปมขัดแย้งเรื่องที่ว่าเขาเป็นใคร มีผลงานคลาสสิกของซูเปอร์แมนที่ช่วยคุณในการสำรวจแนวคิดนี้ไหม

เฮนรี คาวิลล์: ผลงานคลาสสิกของซูเปอร์แมนน่ะเหรอ ถ้าพูดถึงปมขัดแย้งที่เขาต้องเผชิญหรือการเดินทางของเขา มันไม่ได้เกี่ยวกับผลงานคลาสสิกเลย เวลาคุณเห็นคลาร์กเดินทางรอบโลก พยายามค้นหาว่าเขาเป็นใครและเพราะอะไร ผมไม่ได้กลับไปอ้างอิงผลงานต้นฉบับ ผมแค่นึกถึงและนำเอาชีวิตของตัวเองมาใช้ การเป็นนักแสดงเป็นประสบการณ์ที่โดดเดี่ยว นอกจากว่าคุณมีใครซักคนร่วมเดินทางไปกับคุณตลอดเวลา คุณใช้เวลามากมายอยู่กับตัวเองและพบผู้คนใหม่ๆ สร้างครอบครัวชั่วคราวขึ้นมา คุณรักพวกเขา แต่ก็อาจไม่ได้พบพวกเขาอีก นอกเหนือจากงานแถลงข่าวสื่อซึ่งเป็นสถานการณ์ที่แปลกออกไป คุณนำสิ่งเหล่านี้มาใช้กับตัวละคร และสิ่งที่ตรงกับประสบการณ์ของซูเปอร์แมนก็คือการพบคนกลุ่มใหม่ๆ อยู่เสมอ แล้วก็ต้องหายตัวไป แล้วก็ต้องแนะนำตัวเองกับคนกลุ่มใหม่ๆ และพิสูจน์กับคนเหล่านั้นว่าตัวเองเป็นคนดีและพยายามทำสิ่งที่ถูกต้อง แล้วจากนั้นเขาก็ต้องหายตัวไปอีก ความโดดเดี่ยวแบบนี้ล่ะที่ผมนำไปใช้ แทนที่จะเป็นการกลับไปอ้างอิงงานซูเปอร์แมนแบบคลาสสิก

คำถาม: รัสเซลล์ ในซูเปอร์แมนรุ่นแรกๆ จอร์-เอลจะปรากฏตัวแค่ในช่วงต้นของหนัง แต่ใน Man of Steel เขาเป็นจิตวิญญาณของหนังเลย การรับบทตัวละครนี้ให้ประสบการณ์อย่างไรบ้าง

รัสเซลล์ โครว์: ผมมีเรื่องต้องสารภาพครับ ผมคงต้องบอกว่าผมไม่เคยดูหนังซูเปอร์แมนภาคอื่นมาก่อนเลย ผมไม่มีอะไรให้อ้างอิงในแง่ภาพยนตร์ สิ่งเดียวที่ผมมีก็คือละครทีวีขาวดำยุคทศวรรษ 1950 ซึ่งฉายหลังเลิกเรียนตอนผมเป็นเด็ก เพราะฉะนั้นผมไม่ได้ดึงอะไรมาใช้มากนัก ผมแค่อ่านบท และคิดว่ามันเป็นเรื่องราวที่ซับซ้อนแต่ก็ดีมากๆ ในตัวของมันเอง และผมคิดว่าปัญหาที่จอร์-เอลต้องเผชิญในแง่การตัดสินใจของผู้เป็นพ่อก็เป็นเรื่องน่าสนใจในการรับบทบาท เพราะอย่างนี้ผมถึงได้มาร่วมงานในเรื่องนี้

คำถาม: สำหรับแซ็คและเดวิด คุณทั้งคู่ได้ดัดแปลงซูเปอร์แมนหรือหนังสือคอมิกเล่มอื่นๆ ก่อนหน้านี้มาเป็นหนัง คุณช่วยพูดถึงความท้าทายของการมาทำหนังซูเปอร์แมนและการตัดสินใจที่จะไม่ใส่เล็กซ์ ลูเธอร์มาเป็นตัวละครในหนังภาคแรกได้ไหมครับ

เดวิด เอส. โกเยอร์: จะว่าไปมันก็เป็นความท้าทายครั้งใหญ่นะครับ ผมจำได้ว่าเมื่อห้าหกปีก่อนมีคนถามผมในการทัวร์โปรโมต Batman ว่าผมอยากทำซูเปอร์แมนหรือเปล่า และทุกครั้งผมก็ตอบว่าไม่ มันเป็นความรับผิดชอบอันใหญ่หลวง ผู้คนมีความรู้สึกเป็นเจ้าของซูเปอร์แมน หลายคนพูดว่า ‘นั่นซูเปอร์แมนของฉันนะ’ แต่ก็มีซูเปอร์แมนเวอร์ชั่นของจอร์จ รีฟส์จากยุคทศวรรษ 50 และซูเปอร์แมนในหนังเรื่อง Lois and Clark และซูเปอร์แมนของริชาร์ด ดอนเนอร์ มันเป็นสิ่งสำคัญที่เราจะต้องเคารพตัวละครที่เป็นต้นแบบและเป็นเสาหลักอย่างนี้ แต่เฮนรีก็พูดไปก่อนหน้านี้แล้วว่า ขณะเดียวกันคุณก็ต้องเล่าเรื่อง และเมื่อคุณกำหนดได้แล้วว่าตัวละครนั้นเป็นใครและมีปมขัดแย้งอย่างไร คุณก็ต้องปล่อยให้มันนำคุณไป คุณต้องทิ้งสิ่งอื่นๆ ไปให้หมดและไม่กังวลถึงความรับผิดชอบอันยิ่งใหญ่ ไม่อย่างนั้นมันจะกดทับตัวคุณจนทำอะไรไม่ถูก

คำถาม: ในฐานะนักเขียน เมื่อคุณวิเคราะห์ตัวเรื่องออกมาแล้ว คุณคิดว่าการต่อสู้ที่แท้จริงของคาล-เอลในเรื่องนี้คืออะไร

เดวิด เอส. โกเยอร์: สำหรับผมแล้วมันชัดเจนมาก และมันก็น่าสนใจที่ผมคิดเรื่องนี้ขึ้นมาได้ขณะเขียนบท มันเป็นเรื่องราวของพ่อสองคน และระหว่างผมเขียนบทเรื่องนี้ ตัวผมเองก็ได้เป็นพ่อคนและเป็นพ่อเลี้ยง แล้วพ่อผมก็เสียพอดี ผมไม่เคยคิดมาก่อนว่าประสบการณ์ของตัวเองจะกลายมาเป็นอะไรแบบนี้ได้ แต่มองจากมุมนี้ มันก็เป็นเรื่องของผู้ชายที่มีพ่อสองคน และเขาต้องตัดสินใจว่าต้องการสืบเชื้อสายฝั่งไหน พ่อชาวคริปโตเนียนหรือพ่อชาวโลก สุดท้ายแล้วก็เหมือนกับทั้งสองฝ่ายทำให้เขากลายมาเป็นคนอย่างที่เขาเป็น

คำถาม: เฮนรี คุณได้รับอิทธิพลจากนักแสดงคนอื่นๆ ที่เล่นบทนี้มาก่อนหรือไม่ และคุณอยากแสดงให้แตกต่างออกไปอย่างไรบ้าง

เฮนรี คาวิลล์: ผมไม่ได้รับอะไรจากซูเปอร์แมนคนอื่นๆ ก่อนหน้านี้ ในแง่การเป็นนักแสดง วิธีการที่ผมใช้และแนวทางที่ผมมองก็คือนักแสดงทุกคนที่เล่นมาก่อนหน้าตีความจากต้นฉบับ ซึ่งก็คือหนังสือคอมิก และผมก็ต้องการการตีความตามแบบของผมเองเหมือนกัน ไม่ใช่เพราะถือตัวว่าเป็นคนสำคัญอะไรหรอกนะ แต่เป็นความรู้สึกว่าการแสดงอาจไม่ต่อเนื่องถ้าผมใช้บุคลิกของคนอื่นและให้อิทธิพลจากคนอื่นมาส่งผลต่อการตีความตัวละคร ฉะนั้นผมจึงตรงไปยังหนังสือคอมิกเลย ผมดูหนังที่เคยทำมาก่อนหน้านี้เหมือนกัน แต่ผมไม่ได้นำการแสดงเหล่านั้นมาใช้กับตัวเอง

คำถาม: สำหรับไดแอน ในช่วงต้นของหนัง โจนาธาน เคนต์ [รับบทโดยเควิน คอสต์เนอร์] บอกคลาร์กว่าเขาต้องเก็บความสามารถของตนไว้เป็นความลับ คุณว่ามาร์ธารู้สึกเหมือนกันรึเปล่า คุณคิดว่ามาร์ธามีมุมมองอย่างไร

ไดแอน เลน: ครั้งแรกที่เธอเห็นชุดซูเปอร์แมน มันก็เป็นคำตอบอยู่ในตัวเองแล้ว ฉันหมายถึงฉันชอบประโยคที่เราคิดกันขึ้นมา ตอนที่เธอบอกว่า ‘ชุดสวยนะลูก’ เพราะมันรอคอยที่จะได้รับการเปิดเผย แล้วจะมีใครที่จะตื่นเต้นไปยิ่งกว่าคนเป็นแม่อีกล่ะ ฉันว่าคงไม่มีแล้ว ถ้าพูดถึงการที่ลูกชายคุณเปิดเผยตัวเองน่ะนะ [หัวเราะ]

เพราะฉะนั้นเธอจึงโล่งใจ ซาบซึ้ง และตกตะลึงอยู่บ้างกับหายนะที่เกิดขึ้นตามมาขณะต้องหนีออกมาจากบ้านที่พัง และฉันชอบการเปรียบเทียบเรื่องการคว้าอัลบั้มครอบครัวออกมานะ อะไรคือสิ่งที่เราจะคว้าออกมาเวลาเกิดทอร์นาโดหรืออะไรก็ตาม เมื่ออะไรแบบนั้นเกิดขึ้นกับบ้านของคุณ มันเป็นความทรงจำและเป็นระบบคุณค่าของชีวิตมนุษย์ และจริงๆ แล้วอะไรกันแน่ที่เป็นระบบคุณค่าของชีวิตมนุษย์ แล้วก็ยังมีตราประทับที่เรามอบให้คลาร์กด้วย

คำถาม: สำหรับไมเคิลนะครับ คุณมีความสามารถในการรับบทร้ายได้ไม่เหมือนใคร คุณนำพลังความชั่วร้ายนั้นมาจากไหน และใครต่อยเก่งกว่ากันระหว่างเอมิเนมใน 8Mile หรือเฮนรีใน Man of Steel

ไมเคิล แชนนอน: ซาตาน [หัวเราะ] นั่นล่ะคือแหล่งพลังความชั่วร้ายของผม ผมถือถังเดินไปที่บ่อน้ำแล้วก็พูดว่า ‘ซาตาน คุณอยู่ข้างล่างนั่นใช่ไหม วันนี้ผมอยากได้พลังความชั่วร้าย’ ผมปล่อยถังลงไปในบ่อ ได้ลาวาขึ้นมา แล้วผมก็ดื่มมัน [หัวเราะ]

มันแสบร้อนนะแต่ผมก็กินยาลดกรดกับยาช่วยย่อยเข้าไป... ไม่รู้สิ คือว่าผมไม่รู้จริงๆ มันคงไม่ได้ห่างไกลจากสิ่งที่ผมเป็นอยู่หรอก ผมก็แค่คนตัวสูงเก้งก้างดูน่าขันเท่านั้นเอง แล้วผมก็ทำสิ่งเหล่านี้โดยไม่ต้องคิดว่ามันเป็นความชั่วร้ายด้วยซ้ำ

ส่วนเรื่องการต่อยในคิวบู๊ มันไม่ใช่ความลับอะไร ทุกคนในห้องนี้คงรู้กันอยู่แล้วใช่ไหมครับว่าผมแข็งแกร่งกว่าเฮนรีมาก เพราะฉะนั้นเราต้องส่งถุงน้ำแข็งไปถึงห้องพักของเฮนรีที่โรงแรมเลยล่ะ [หัวเราะ]

คำถาม: แล้วระหว่างคุณกับรัสเซลล์ล่ะ

ไมเคิล แชนนอน: รัสเซลล์เล่นงานผมหนักเลยในหนังเรื่องนี้ เขาเป็นแกลดิเอเตอร์เชียวนะ คุณจะทำอะไรได้ล่ะ อ้อ แล้วก็ใน 8 Mile ฉากต่อสู้ฉากนั้น โอ้โห มันเก่ามากเลยนะ

คำถาม: สำหรับรัสเซลล์และไดแอน คุณรับบทเป็นพ่อแม่ได้อย่างสมบทบาทและซาบซึ้งมากในสถานที่และช่วงเวลาต่างๆ กัน คุณดึงอะไรมาใช้บ้าง คุณใช้ประสบการณ์จากการเป็นพ่อแม่หรือความรู้สึกที่คุณมีต่อลูกๆ หรือเปล่าในการไปให้ถึงจุดนั้น

ไดแอน เลน: เป็นคำถามที่น่ารักมากและฉันจะพยายามตอบนะคะ ฉันว่าคุณพูดได้ดีเลยเพราะมันเป็นการผสมผสานของหลายสิ่งหลายอย่าง แต่แน่นอนเมื่อคุณเป็นพ่อแม่ มันจะส่งผลต่อทุกสิ่งที่คุณทำ และสถานการณ์ในเรื่องก็พิเศษมาก การมีมนุษย์ต่างดาวมาอยู่ในโรงนาแล้วคุณเลี้ยงเขาขึ้นมา แล้วเขาก็กลายเป็นมนุษย์ตัวอย่างที่งดงามและมีสิ่งอื่นๆ มากมายเกิดตามมา ความท้าทายและเรื่องราวเบื้องหลังที่แซ็ค เควิน และฉันชอบคุยกัน ซึ่งไม่ใช่ส่วนหนึ่งในบท ก็คือการจินตนาการว่าเราจะอบรมบ่มนิสัยเด็กซึ่งมีพลังมากอย่างคลาร์กได้อย่างไร มันสนุกที่ได้คุยกันเรื่องนั้น คุณสามารถเติมคำในช่องว่าง แล้วก็อาจมีเรื่องตลกๆ เก็บไว้เขียนพล็อตในอนาคตก็เป็นได้

แต่ฉันรู้สึกว่าความรักที่เราได้มอบให้เวลาคุณรักเด็กที่ต้องการคุณ คุณปลูกฝังให้เด็กเป็นตัวแทนระบบความเชื่อของคุณ แล้วสิ่งนั้นจะปรากฏออกมาอย่างไรและอะไรคือสิ่งศักดิ์สิทธิ์สำหรับคุณ สุดท้ายมันจะได้รับการถ่ายทอดออกมาแม้ในเวลาที่คุณไม่ได้อยู่เห็น นั่นล่ะคือความหวังของการเป็นพ่อแม่ เป็นความพยายามแบบเต็มร้อย

รัสเซลล์ โครว์: ผมได้รับประสบการณ์ที่น่าสนใจมากจากการเป็นพ่อในหนังเรื่องนี้ ผมคิดว่าแซ็คหาเด็กทารกมาสี่คนเพื่อมาเล่นเป็นคาล-เอลตอนแรกเกิด และประสบการณ์ที่ได้ก็ต่างออกกไปจากที่ผมเคยได้รับในฐานะคุณพ่อลูกสอง ถึงผมจะเปลี่ยนผ้าอ้อมได้คล่องก็เถอะ คนแรกผายลมใส่ผม ตอนนั้นก็ยังไม่เป็นไรหรอกนะ แต่หลังจากนั้นภายใต้แสงร้อนๆ หลังพักเที่ยงก็มาตามนัดเลย ผมได้สารคริปโตเนียนมาเต็มมือ ฉะนั้นผมได้เรียนรู้มากมาย ผมได้รับประสบการณ์ใหม่ในฐานะพ่อแม่ที่ผมไม่เคยได้รับมาก่อน ขอบคุณมาก แซ็ค [หัวเราะ]

แซ็ค สไนเดอร์: ผมแค่อยากเพิ่มสีสันให้ชีวิตคุณเท่านั้นแหละ

ตัวอย่างหนัง Man of Steel - บุุรุษเหล็กซูเปอร์แมน

อัลบั้มภาพ พิเศษ! บทสัมภาษณ์ นักแสดงนำ และผู้อยู่เบื้องหลังความสำเร็จ ของ Man of Steel - Part I ภาพที่ 2 / 18

พิเศษ! บทสัมภาษณ์ นักแสดงนำ และผู้อยู่เบื้องหลังความสำเร็จ ของ Man of Steel - Part I

อัลบั้มภาพที่เกี่ยวข้อง

Henry Cavill ยืนยันไม่ได้รับบท Superman ในหนังภาคใหม่ของ DC อีกต่อไป

The Rock บอกใบ้ Superman ของ Henry Cavill จะมารับเชิญใน Black Adam หรือไม่

รีวิว Professor Marston and the Wonder Women ความรักแบบที่โลกไม่รัก

"หนัง" ที่มาของ Wonder Woman ที่คุณอาจไม่เคยรู้