วิจารณ์หนัง OUIJA กระดานผีกระชากสติ
วิจารณ์ OUIJA กระดานผีกระชากสติ
ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นกับหนังอย่าง OUIJA นั้นในอเมริกาเมื่อตัวหนังเข้าฉายในช่วงเทศกาลฮาโลวีน เรียกได้ว่ามันกอบโกยรายได้แบบกำไรเห็นๆจากทุนสร้าง 5 ล้าน แค่สัปดาห์แรกทีเปิดตัวหนังทำรายได้ไปถึง 24 ล้านเหรียญ เรียกได้ว่ากำไรในบ้านเกิดตัวเองไปแล้ว และล่าสุดถึงเวลานี้หนังทำเงินไปแล้วทั่วโลกถึง 58 ล้านเหรียญ สวนทางกับคำวิจารณ์และคำก่นด่าของคนดูที่พร้อมกันสับเละว่านี่เป็นอีกหนึ่งหนังที่ตีหัวเข้าบ้านสุดๆ แต่สตูดิโอยูนิเวอร์แซลและบลัมเฮาส์สตูดิโอก็เชิ่ดหน้ารับคำด่าสวยๆ เพราะเงินเข้ากระเป๋าเหนาะๆมาแล้ว
พล็อตเรื่องของ OUIJA ไม่มีอะไรมากมายไปกว่าการที่วัยรุ่นกลุ่มหนึ่งได้เล่นกระดานผีถ้วยแก้วแล้วบังเอิญพวกเขาก็ได้เปิดทางให้กับวิญญาณร้ายออกมาเพ่นพ่านจนพวกเขามีอันเป็นไปกันทีละคนสองคน ซึ่งก่อนหน้าที่ตัวละครของเรื่องจะได้พบกับกระดานมรณะนี้
เด๊บบี้ (เชลลี่ย์ เฮนนิก) เพื่อนวัยเด็กของ เลน (โอลิเวีย คุ๊ก) เกิดเสียชีวิตลงอย่างกะทันหัน เลน พร้อมด้วย พีท (ดักลาส สมิธ) แฟนหนุ่มของเด๊บบี้ ค้นพบกระดานเรียกผีที่เป็นของโบราณอยู่ในห้องของเด๊บบี้ พวกเขาจึงพยายามใช้มันเพื่อจะบอก “ลาก่อน” กับเพื่อนรักของเธอ ทว่าความพยายามในการติดต่อกับคนตายนั้นดันเป็นการเปิดทางให้กับวิญญาณร้ายทีมีเป้าหมายมากกว่าการสื่อสารผ่านกระดาน และเมื่อพวกกลุ่มเพื่อนของเลนได้ขุดลึกลงไปในประวัติศาสตร์บ้านของเด๊บบี้ก็พบว่าบ้านหลังนี้มีความชั่วร้ายที่ปิดตายมาหลายชั่วอายุคนและรอวันปลดปล่อยความชั่วร้ายออกมา
ตัวหนังน่าจะถูกจัดอยู่ในกลุ่ม “ตุ้งแช่” ได้อย่างไม่เขินอาย เนื่องจากมันนิยมใช้เทคนิคประโคมเสียงซาวน์เอฟเฟคโครมครามมากๆ ซึ่งจะว่าไปแล้วมันก็สัมฤทธิ์ผลพอสมควรกับการใช้เทคนิคนี้ในการเร้าอารมณ์คนดู แต่ปัญหาที่ยิ่งใหญ่และไม่สามารถอุดรูรั่วของหนังทั้งเรื่องได้เลยก็คือบทภาพยนตร์ที่เรียกได้ว่าหลวมโพรก ประกอบกับการที่นักแสดงแต่ละคนเล่นหนังแข็งทื่อจนเราเริ่มไม่แน่ใจว่าระหว่างนักแสดงกับกระดานวีจีนั้นแตกต่างกันยังไง
สิ่งที่น่ากังขาพอกันก็คือการสร้างตัวละครที่ดูไม่ค่อยจะมีความเป็นมนุษย์สักเท่าไหร่ ตัวละครนางเอกอย่างเลน เรียกได้ว่าความอยากรู้อยากเห็นของเธอชนะเลิศเกินใครเพื่อน ปัญหากลับอยู่ที่ว่าตัวละครนี้กลับดูไม่มีความหวาดกลัวในอำนาจลึกลับสักเท่าไหร่นัก เธอได้แต่พยายามที่จะอยากติดต่อกับเพื่อน (ซึ่งจะว่าไปแล้วตัวละครนี้ก็คล้ายๆกับตัวละครของปั้นจั่นใน The Eyes Diary คนเห็นผีอยู่ไม่น้อย) ทว่าแรงขับเคลื่อนกับความพยายามในการ “บอกลา” ดูจะไม่รุนแรงเท่ากับการขอโทษคนรักสักเท่าไหร่
ข้อดีประการหนึ่งในการดูหนังอย่าง OUIJA ก็คือการไปนั่งชมกันเป็นหมู่คณะกับกลุ่มเพื่อน แน่นอนมันเป็นหนังที่พล็อตเบาโหวง ไม่มีอะไรต้องคิดให้เหนื่อยหนัก คล้ายๆกับการเข้าบ้านผีสิงที่พร้อมจู่โจมเราด้วยความตกใจ แต่พอเดินออกจากโรงหนังแล้วก็ไม่เหลืออะไรให้นึกถึงอีกเหมือนกัน
@พริตตี้ปลาสลิด
มอบให้ 2 คะแนนจาก 5 คะแนน