วิจารณ์หนัง Big Eyes ความจริงของผู้หญิงตาโต

วิจารณ์หนัง Big Eyes ความจริงของผู้หญิงตาโต

BIG EYES เป็นผลงานการกำกับของผู้กำกับทิม เบอร์ตันเรื่องนี้หยิบเอาบุคคลที่มีตัวตนอยู่จริงในประวัติศาสตร์อย่าง มาร์กาเรต คีน จิตรกรเพศหญิงที่โด่งดังเพราะรูปวาดเด็กหญิงตาโตของเธอ เอามาเป็นหนังแนวชีวประวัติ

 

แม้ว่าตัวหนังจะได้เข้าชิงรางวัลลูกโลกทองคำในสาขานักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมก็ตาม แต่หากเราพิจารณาโดยองค์ประกอบรวมของหนังแล้ว ก็จะพบว่ามันมีรอยเปื้อนของภาพสีน้ำอยู่เต็มไปหมดทั้งผลงาน 

 

จริงอยู่ที่การแสดงของเอมี่ อดัมส์จะเผยให้เราเห็นถึงความเป็นผู้หญิงในยุคที่ผู้ชายยังเป็นช้างเท้าหน้า แม้ว่าในช่วงเปิดเรื่องราวของหนังจะเล่าให้เราเห็นถึงเหตุการณ์ที่เธอตีจากออกมาจากสามีเพราะทนสภาพความถูกกดขี่ในครอบครัวไม่ไหว 

 

แต่เหมือนกับหนีเสือปะจระเข้(ในคราบเทพบุตร) เมื่อเธอได้พบกับวอลเตอร์ (คริสตอฟ วอลล์) เซลล์แมนหัวใสที่รู้ทันทีว่าผลงานของมาร์กาเรตนั้นจะสามารถโด่งดังและทำเงินให้กับเขาได้มากเพียงไร เมื่อทั้งคู่ตัดสินใจแต่งงานร่วมชีวิตกัน วอลเตอร์ก็เริ่มออกลายในการอ้างว่ารูปผลงานเด็กหญิงตาโตนั้นเป็นฝีมือการวาดภาพของเขา เพราะชื่อของศิลปินชายน่าจะสามารถทำกำไรได้ดีกว่าผลงานของผู้หญิง 

 

มาร์กาเรตก็ยินยอมแต่เธอก็ยังตะขิดตะขวงใจอยู่ดี มิหนำซ้ำเธอยังต้องพยายามปกปิดเรื่องการวาดภาพไม่ให้ลูกสาวของเธอรับรู้โดยการใช้ห้องใต้หลังคาเป็นห้องทำงานและล็อคประตูไว้ประหนึ่งเป็นคุกบนหอคอยที่จองจำไม่ให้ใครล่วงรู้ความจริงเว้นเพียงแต่ตัวสามีของเธอเองที่คอยบัญชาการและพลิกสถานการณ์นี้เพื่อกอบโกยเงินทองมาสู่ครอบครัว

 

แม้ว่าชีวิตของมาร์กาเรตจะได้รับเงินทองและความสะดวกสบายมากขึ้น แต่ในจิตใจของเธอก็เริ่มสับสนในตัวเอง เธอเริ่มมองเห็นภาพหลอนจากการทำงานหนัก ไม่เพียงเท่านั้นการปกปิดความจริงกับลูกสาวทำให้เธอเหมือนไม่มี “มิตร” ข้างกายหลงเหลืออยู่เลย นอกจากนี้บรรดาเพื่อนในชีวิตจริงก็เหมือนตัวมาร์กาเรตเองก็เลือกที่จะเป็นฝ่ายถอยความสัมพันธ์ออกมาเพียงเพราะว่าเธอกลัวว่าถ้าหากความจริงปรากฏออกไปแล้วทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอร่วมสร้างมาจะต้องล่มสลาย

 

เมื่อทุกอย่างเดินทางมาถึงจุดวิกฤตเมื่อเธอไม่สามารถทนอยู่กับคนที่หลอกลวงเธอทุกอย่างได้ การ “หนี” ของเธอจึงเริ่มต้นขึ้น และการรวบรวมความกล้าเพื่อฟ้องร้องเรียกสิทธิ์ในรูปภาพจึงเริ่มต้นขึ้น และนั่นเองจึงกลายเป็นคดีอื้อฉาวในวงการศิลปะโลกกันเลยทีเดียว

 

อันที่จริงแล้ว BIG EYES ก็จัดเป็นหนังดราม่าที่ดูสนุกลื่นไหล แต่ทว่าการแสดงระหว่างเอมี่ อดัมส์กับคริสตอฟ วอลท์นั้นเรียกได้ว่าคอนทราสตัดเฉดกันอย่างชัดเจน เมื่อฝ่ายหญิงถูกให้แสดงออกมาอย่างดูเป็นมนุษย์ที่ดูมีเลือดมีเนื้อมากที่สุด แต่ฝ่ายชายกลับถูกให้แสดงออกมาดูเป็นการ์ตูนมากที่สุด (ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดเจนที่สุดก็คือฉากพิสูจน์ความจริงในศาล)

 

อย่างไรก็ตามแม้ว่าจะไม่ได้เป็นภาพยนตร์ที่โดดเด่นในแง่ของบท แต่ถ้าหากอยากดูการแสดงดีๆของเอมี่ อดัมส์ นี่เป็นผลงานอีกเรื่องของเธอที่น่าสนใจครับ

 

@พริตตี้ปลาสลิด

ให้ 3.5 จาก 5