วิจารณ์หนัง TERMINATOR GENISYS จุดเริ่มต้นของจุดจบ

อันที่จริงแล้วถ้ามองอย่างเที่ยงตรงและใกล้เคียงความเป็นจริงที่สุด Terminator 2 : Judgment Day (1991) ที่กำกับโดยเจมส์ คาเมรอนนั้น เป็นหนังที่สมบูรณ์ที่สุดและดีที่สุดในแฟรนชายส์คนเหล็ก แน่นอนว่าบรรดาคนที่เติบโตมาพร้อมกับหนังเรื่องนี้คงไม่มีใครลืมฉากที่หุ่นคนเหล็ก T-800 (อาร์โนลด์ ชวาร์เซเน็กเกอร์) โรยตัวลงไปในบ่อหลอมเหลวและพูดประโยคแห่งประวัติศาสตร์ที่ว่า “I’LL Be Back” เพื่อย้ำว่าสักวันหนึ่งเขาจะกลับมา และคำพูดดังกล่าวก็ได้สร้างผลผลิตให้หนังมีภาคที่ 3 – 4 และ ล่าสุดภาคที่ 5 กับ GENISYS ที่ผู้กำกับคนใหม่อย่างอลัน เทย์เลอร์อ้างว่ามันเป็น “ไทม์ไลน์” ครั้งใหม่ของแฟรนชายส์คนเหล็ก

ปัญหาประการสำคัญเลยสำหรับหนังภาค GENISYS ก็คือ ถ้าหากผู้ชมที่ไม่เคยได้ดูหนังภาคแรกและภาคที่ 2 มาก่อนอาจจะเกิดอาการงงเป็นไก่ตาแตกว่าทำไมอยู่ๆหุ่นยนต์คนเหล็ก (ในร่างอาร์โนลด์) ถึงมี 2 คน (หุ่น T-800 ที่ยังหนุ่มและหุ่น T-800 ที่ตามช่วยเหลือซาร่าห์ คอนเนอร์) เราอาจจะต้องรบกวนให้คนที่งงไปดูหนังภาค 1 และ 2 (หรืออ่านบทความในลิงค์ http://movie.sanook.com/51939/)

สำหรับภาค GENISYS นั้นเลือกจะวางตัวเองในระบบความคิดที่พูดถึง “อนาคตที่เป็นไปได้” ซึ่งแน่นอนว่ามันเป็นเส้นเวลาใหม่ที่อาจจะเกิดขึ้นได้ และเกิดเป็นคู่ขนานกับเหตุการณ์ในหนังภาคแรกและภาคที่สอง ทำให้ตัวละคร “ไคล์ รีส” ที่ข้ามเวลามาอดีตนั้นพบว่าซาร่าห์ คอนเนอร์ในเวอร์ชั่นนี้เธอไม่ได้เป็นผู้หญิงที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ หากแต่กลายเป็นหญิงแกร่งที่สามารถเอาตัวรอดและต่อสู้กับบรรดาหุ่นยนต์สังหารมาแล้ว

ทั้งนี้ทั้งนั้นอย่างที่ได้เล่าไปว่าหนังในภาคนี้มีการกำหนดเส้นเวลาใหม่ ทำให้ตัวละครหุ่นยนต์ T-800 ได้รับการส่งตัวมาจากโลกอนาคตในช่วงเวลาที่ซาร่าห์ คอนเนอร์ยังเป็นเด็กอยู่ โดยที่หนังในภาคนี้ก็ยังไม่ได้บอกผู้ชมด้วยซ้ำว่าใครเป็นคนส่งหุ่น T-800 มา (อาจจะได้รับการขยายความในหนังภาคต่อไป) แต่ทั้งนี้เอง ตัวร้ายของเรื่องตัวจริงอย่างระบบคอมพิวเตอร์อัจฉริยะอย่างสกายเนตนั้น ก็รู้ตัวดีว่าตนกำลังจะพ่ายแพ้ต่อสงคราม ทำให้มันพยายามส่งหุ่นยนต์นักฆ่ากลับมาในอดีตอยู่เสมอๆ

เท่ากับว่าแฟรนชายส์ของหนังเรื่องนี้เปรียบเสมือน “งูกินหาง” ตัวเองที่ไม่มีวันจบ และเส้นเรื่องของเวลาจะวนไปวนมาเช่นนี้ เช่นเดียวกับคำถามที่ว่าไก่กับไข่อะไรเกิดขึ้นมาก่อนกันนั่นเอง

แน่นอนว่าหลายต่อหลายคนอาจจะมีความรู้สึกที่แตกต่างกันมากหลังชมหนังภาคนี้จบลง หลายคนเกลียดหนังภาคนี้หนักมาก เช่นเดียวกับหลายคนที่รู้สึกสนุกไปกับหนังภาคนี้ ส่วนตัวผู้เขียนเองโอนเอียงไปในทิศทางหลัง เพราะตัวเองเลือกจะมองในมุมของเส้นเรื่องการกระโดดข้ามเวลา และความสัมพันธ์ในเรื่องอดีตกับอนาคต รวมถึงความเป็นไปได้ที่จะเกิดขึ้นกับตัวละคร มากกว่าจะโฟกัสอยู่กับบรรดาฉากแอ็คชั่น ที่ยอมรับอีกเหมือนกันว่าการถ่ายทอดฉากต่อสู้ในหนังเรื่องนี้ค่อนข้างเชยและไม่ได้ตื่นตาตื่นใจเท่าที่ควร

แม้ว่าประเด็นหลายอย่างในหนังภาคนี้อาจจะยัง “ไม่เคลียร์” ในหลายๆเรื่อง แต่ช่องโหว่เหล่านี้เองได้ปลุกเร้าจินตนาการให้เราคิดอยากจะหาคำตอบที่ “อาจจะเป็นไปได้” ให้กับเรื่องราวที่เกิดขึ้นในเรื่อง แม้ว่าจุดจบของหนังภาคนี้อาจจะเป็นฉากสงบสุขก็จริง แต่ฉากหลังเอนเครดิตก็ได้ทำให้เราเห็นว่า “แม้ในจักรวาลทางเลือก” ก็ไม่ได้จบด้วยการที่มนุษย์เป็นฝ่ายชนะจักรกลอย่างแท้จริงเสมอไป 

@พริตตี้ปลาสลิด

3.5 คะแนนจาก 5 คะแนน