4 เรื่องน่ารู้ก่อนดู “แม่เบี้ย”

1.การตีความครั้งใหม่

อย่างที่ทราบกันดีว่าเรื่องราวของแม่เบี้ยนั้นดั้งเดิมแล้วมาจากบทประพันธ์อันทรงคุณค่าของนักเขียนรางวัลซีไรต์ “วาณิช จรุงกิจอนันต์” ที่บอกเล่าเรื่องราวของเหล่าคนบาปที่พัวพันกันในความรักเร้นลับและตัณหาราคะดำมืดอันเกินหยั่งถึงของ “เมขลา” สาวสวยล้ำสมัยสุดเซ็กซี่ผู้มีความมั่นใจในตัวเองสูง และใช้ชีวิตอิสระทุกด้านอย่างถึงที่สุด กับ “ชนะชล” ชายหนุ่มผู้เพียบพร้อมทั้งรูปสมบัติ, ชาติตระกูล และครอบครัวสมบูรณ์แบบ แต่กลับมาลุ่มหลงอย่างถอนตัวไม่ขึ้นในเสน่ห์อันยั่วยวนใจของเมขลา-เจ้าของ “เรือนไทยโบราณ” ที่ซึ่งชนะชลมีความหลังฝังใจต่อปริศนาชีวิตในอดีตของเขาที่ยังไม่อาจคลี่คลาย อันเป็นที่มาของความลึกลับน่าสะพรึงกลัวที่ซ่อนเร้นอยู่ในทุกมุมมืดของบ้านหลังนั้น ซึ่งมี “คุณ” (งูเห่ายักษ์) คอยเร้นร่างสอดส่องและปรากฏกายห้ามพฤติกรรมอันผิดศีลธรรมของทั้งคู่ที่นำความหายนะมาสู่ตนและคนรอบข้างอย่างมิอาจหลีกเลี่ยง 

2.คุณค่าของความเป็นไทย

หนังจะดำเนินเรื่อง 7 วันสุดท้ายในชีวิตของชนะชลที่ค้นพบความเป็นตัวเองที่บ้านไทยโบราณหลังนั้นที่บางปลาม้า ริมแม่น้ำสุพรรณ ที่ตรงนั้นเองที่เค้าค้นพบตัวเองว่าเราคือใคร และเค้าหลงใหลในความเป็นไทยอย่างไร รากเหง้าของเค้าเป็นอย่างไร ซึ่งคนที่เคยทำภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่เคยนึกถึงตรงนั้นเลย ซึ่งจริงๆ แล้วมันเป็นแก่นแท้ๆ แต่เราไปเน้นเรื่องพิศวาสระหว่างเมขลากับชนะชลเท่านั้น

3.โลกสองฝั่ง

ตัวหนังจะมีการเปรียบเทียบระหว่างบ้านเมขลาที่บ้านสุพรรณบุรีกับบรรยากาศในกรุงเทพฯ ที่เป็นไฮเทค เพราะฉะนั้นตัวละครจะมี 2 ฝั่ง คือฝั่งหนึ่งที่จะอยู่กรุงเทพฯ แล้วอีกโลกหนึ่งคือโลกเล็กๆ โลกของบ้านเมขลาที่สุพรรณบุรีที่รักษาความเป็นไทยไว้ ตัวเมขลาเองเป็นตัวที่เชื่อมระหว่างโลกสมัยใหม่กับโลกสมัยเก่า เรื่องจะพูดถึงตัวละครที่ติดอยู่กับอดีต ทั้งที่ตัวเมขลาเองก็ติดอยู่กับอดีต ชนะชลเองก็ติดอยู่กับอดีต อดีตที่คลุมเครือมากที่ทั้งคู่ไม่รู้ว่ามันคืออะไรกันแน่

4.ความอิโรติกร่วมสมัย 

ตัวหนังใช้ความอิโรติก ความลึกลับของงู ความลึกลับของบ้านมาเป็นเปลือกนอก แต่จริงๆ แล้ววาณิช จรุงกิจอนันต์พูดถึงคนบาป และสอนให้คนอย่าทำบาปกรรม เพราะตอนจบก็จะได้เห็นผลการกระทำของตัวละครทุกตัว ไม่ว่าจะเมขลา, ชนะชล หรือว่าใครก็ตามในเรื่องนี้ล้วนเป็นคนบาปทั้งสิ้น ทุกคนก็จะได้รับผลชะตากรรมของตัวเองเป็นการเตือนว่ามนุษย์ต้องดูตัวเองและดูตัวละครในเรื่องแล้วลดทอนบาปของตัวเองลงไป เพราะว่าเราคิดว่าคนในปัจจุบันทำบาปซะจนชิน เป็นเรื่องธรรมดามาก หม่อมน้อยเลยมีการสร้างตัวละครขึ้นมาเพื่อซับพอร์ตในบทสรุปความร้ายทั้งมวลคือมนุษย์นั่นเอง

@พริตตี้ปลาสลิด