วิจารณ์หนัง THE MARTIAN ชีวิตนี้ยังมีหวัง

พล็อตแนวตัวละครติดอยู่ในสถานที่ที่ตัวละครไม่น่าจะเอาชีวิตรอดได้ยกตัวอย่างเช่นในปี 2000 หนังที่ทอม แฮงค์ไปติดอยู่บนเกาะร้างนานหลายปีเพราะเครื่องบินตก เขาจึงต้องพยายามหาทางรอดเพื่อกลับไปหาลูกเมียที่รออยู่ที่บ้านให้ได้ หรือกระทั่งหนังอวกาศอย่าง MOON ในปี 2009 ที่ตัวละครต้องใช้ชีวิตรอดบนยานอวกาศแต่เพียงผู้เดียวนั้น เป็นพล็อตที่สร้างอารมณ์ร่วมให้กับผู้ชมได้อย่างไม่ยากเย็น ปัจจัยหนึ่งต้องมาจากตัวละครที่มีเสน่ห์และดูเป็น “คนธรรมดา” น่าเอาใจช่วยให้เขารอดชีวิตจากสถานการณ์อันยากลำบากดังกล่าว

 

THE MARTIAN ใช้ข้ออ้างเดียวกันในการทำให้คนดูอยากเอาใจช่วยมาร์ค วัตนีย์(แมตต์ เดมอน) นักพฤกษศาสตร์ที่บังเอิญถูกพายุบนดาวอังคารจู่โจมและบรรดาลูกทีมคนอื่นก็เข้าใจผิดว่าเขาหายสาบสูญและเสียชีวิตไปแล้ว มาร์คจึงถูกทิ้งไว้บนดาวอังคารเพียงตัวคนเดียว จากอุบัติเหตุดังกล่าวทำให้เสารับสัญญาณแทงเข้าที่ช่องท้องทำให้เขาบาดเจ็บ แต่เพราะเขาอยากจะมีชีวิตรอดกลับบ้านวิธีการ “เย็บแผล” ด้วยตัวเอง ในฉากนี้คนดูจะได้รับรู้ถึงความเจ็บปวดและความน่าหวาดเสียวซึ่งทำให้คนดูตระหนักได้ว่าตัวละครนี้ “มีโอกาสตาย” ได้ทุกเมื่อ

เมื่อเงื่อนไขแรกผ่านพ้นไป คนดูจะเอาใจช่วยตัวละครนี้ก็ต่อเมื่อเขาต้องเป็นบุคคลที่ “พยายาม” หาทางเอาชีวิตรอด มาร์คจึงพยายามหาหนทางติดต่อกับองค์การนาซ่าบนโลก พยายามปลูกมันฝรั่งที่พอจะให้เขากินประทังชีวิตต่อไป รวมไปถึงหาหนทางออกจากดาวอังคารให้ได้ไวที่สุด 

 

จากเงื่อนไขทั้งหมดทำให้ตัวละครมาร์ค วัตนีย์กลายเป็นตัวละครที่ผู้ชมคาดหวังให้เขารอดชีวิตกลับบ้านได้อย่างปลอดภัย แต่ความพิเศษนอกเหนือจากนั้นคือ THE MARTIAN ทำให้คนดูเห็น “อีกด้าน” ในการช่วยเหลือชีวิตตัวละครนี้กลับบ้านอย่างปลอดภัย นั่นคือทำให้เราเห็นตัวละครในองค์กรนาซ่าที่ต่างก็มีหน้าที่ในการช่วยเหลือและประคับประคององค์กร หาทางออกที่ดีที่สุดสำหรับสถานการณ์ไม่ว่าจะเป็นการช่วยเหลือมาร์คที่ดูความหวังริบหรี่ การให้ข่าวกับสื่อมวลชนเพื่อรักษาภาพลักษณ์องค์กรที่เป็นเหมือน “ความหวังใหม่” ของคนทั้งโลก

การที่เราได้เห็นมุมที่น่าสนใจขององค์การนาซ่า (คล้ายคลึงกับการประชาสัมพันธ์องค์กรทางอ้อม) โดยเฉพาะตัวละครเท็ดดี้(เจฟฟ์ แดเนียล) ผู้อำนวยการองค์การนาซ่า ที่ต้องดูแลภาพลักษณ์องค์กร เป็นคนตัดสินใจเรื่องใหญ่ๆอาทิตัดสินใจว่าจะช่วยหรือไม่ช่วยมาร์ค เพราะการช่วยเหลือมาร์คต้องอาศัยความเสี่ยงของลูกทีมคนอื่นๆซึ่งอาจจะมีโอกาสพลาดและจบลงด้วยความสูญเสียครั้งใหญ่ ดังนั้นการตัดสินใจทำอะไรแต่ละอย่างคือความรับผิดชอบของ “หัวหน้าองค์กร” ซึ่งตัวละครนี้เรียกได้ว่าเป็นตัวละครที่น่าศึกษามากๆในแง่ของ ROLE MODEL 

อย่างไรก็ตามในแง่ของความบันเทิงแล้ว THE MARTIAN ก็สามารถตอบโจทย์ความสนุกทั้งแง่ความสมจริงด้านวิทยาศาสตร์ การเอาใจช่วยมาร์ค วัตนีย์ให้ได้เดินทางกลับบ้าน หรือแม้กระทั่งการรับมือขององค์การนาซ่า ไม่ว่ามองในมุมไหนก็ตาม ผู้กำกับอย่างริดลีย์ สก็อตต์สามารถชงเรื่องราวของการมีความหวังบนความสิ้นหวังของมนุษย์คนหนึ่งได้อย่างบันเทิงและลงตัว

4 คะแนนจาก 5 คะแนน

@พริตตี้ปลาสลิด