วิจารณ์หนัง ZOOTOPIA ชีวิตลิขิตเอง

วิจารณ์หนัง ZOOTOPIA ชีวิตลิขิตเอง

วิจารณ์หนัง ZOOTOPIA ชีวิตลิขิตเอง
แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook

ถึง ZOOTOPIA จะมีหน้าหนังเป็นแอนิเมชั่น แต่เป็นอีกครั้งที่แอนิเมชั่นเรื่องนี้ไม่ได้เหมาะกับเด็กๆแต่เพียงอย่างเดียว บรรดาผู้ใหญ่ก็จะสนุกไปกับหนังได้อย่างไม่ยากเย็น อีกทั้งมันยังช่วยทบทวนว่าผู้ใหญ่อย่างเราๆนั้นผ่านอะไรมาบ้าง แล้วเราลืม “เป้าหมาย” รวมไปถึงความฝันในชีวิตที่เราอยากจะเป็นหรือเปล่า 

สำหรับจูดี้ ฮอปปส์ การเกิดมาเป็นกระต่ายตัวน้อยไม่ได้ช่วยให้การทำตามความฝันของเธอที่อยากจะเป็นตำรวจนั้นลดน้อยลงเลย เธอบากบั่นและมุมานะ แม้ว่าตอนแรกเธอจะไม่ประสบความสำเร็จในชั้นเรียนเลยก็ตาม แต่ด้วยความพยายามก็ทำให้เธอประสบความสำเร็จ และในวันหนึ่งเธอก็ได้รับบรรจุเข้าไปทำงานในกรมตำรวจในเมือง “ซูโทเปีย” เมืองหลวงของเหล่าสรรพสัตว์ ที่ซึ่งทุกชีวิตสามารถจะเป็นอะไรก็ได้ตามใจฝัน 

แม้ว่าตอนแรกในการเข้ากรมตำรวจ จูดี้กลับเป็นคน “นอกสายตา” ของสารวัตรโบโก้เป็นผู้นำของกรมตำรวจซูโทเปีย และได้มอบหมายงานให้เธอแค่งานแจกใบสั่ง หน้าที่ของตำรวจจราจรที่ทำงานซ้ำซากและเหมือนจะดูดพลังงานในชีวิตเธอไปทีละน้อย จนกระทั่งวันหนึ่งโอกาสก็ประจวบเหมาะพอดี เมื่อเกิดคดีสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมหายไปอย่างปริศนา จูดี้ก็ต้องร่วมมือกับนิค ไวลด์ จิ้งจอกนักต้มตุ๋น แสนเจ้าเล่ห์ในการสืบคดีนี้ โดยเธอมีเวลาแค่เพียง 48 ชั่วโมง ไม่เช่นนั้นเธอจะถูกไล่ออกจากการเป็นตำรวจ 

เราจะได้เห็นความพยายามของตัวละครจูดี้ และความเฉลียวฉลาดของเธอไม่เพียงเท่านั้น ตัวละครนี้ยังทำให้บรรดาเด็กๆมองเห็นว่าจงอย่าละความพยายามในการทำสิ่งที่ตนฝันไว้ แม้ว่าอุปสรรคจะหนักหนาสาหัสแค่ไหนก็ตาม ต้องมีความเชื่อมั่นในตัวเองแม้ว่าโลกของความเป็นจริงจะโหดร้ายแค่ไหนก็ตาม 

ข้อดีของ ZOOTOPIA คือถึงมันจะเป็นแอนิเมชั่น แต่ทุกอย่างในเรื่องมันไม่ได้พาผู้ชมพาฝันอยู่ตลอดเวลา หากแต่ทำให้ผู้ชมเห็นความเป็นไปของสังคมซูโทเปีย ซึ่งเป็นภาพจำลองของสังคมมนุษย์ ที่ใช้สัตว์เอามาสะท้อนคาแรกเตอร์ของคนนั่นเอง โดยสัตว์แต่ละชนิดก็ถูกหยิบเอาอุปนิสัยมาสะท้อนความเป็นมนุษย์ได้ชวนขบขันและเจ็บแสบ เช่น สล็อธจอมเชื่องช้าก็ทำงานอยู่ในกรมการขนส่ง (สะท้อนภาพความล่าช้าของหน่วยงานภาครัฐในการให้บริการประชาชน), กาเซล ละมั่งที่ดูงดงาม เธอกลายเป็นนักร้องป๊อปสตาร์ขวัญใจผู้คน, คุณบิ๊ก กระแตอาร์คติกสัตว์ตัวเล็กแต่กลับมีพิษสงในระดับที่เขาเป็นเจ้าพ่อมาเฟียที่ใครๆก็เกรงกลัว เหล่านี้เรียกได้ว่าความ “ขัดแย้ง” ในเชิงรูปร่าง ขนาด และความเป็นมนุษย์ได้ทำการยั่วล้อเปรียบเปรยที่ชักชวนคนดูตีความอย่างสนุกไม่แพ้การสืบคดีของจูดี้และนิคเลย

ยิ่งไปกว่านั้นการออกแบบและดีไซน์คาแรกเตอร์ของเหล่าสัตว์ในเรื่องนี้ก็ทำให้เราจดจำและหลงรักตัวละครได้อย่างไม่ยากเย็น หนังอย่าง ZOOTOPIA จึงอาจจะกล่าวได้ว่ามันเป็นหนังสำหรับครอบครัวอย่างแท้จริง ผู้ใหญ่ดูสนุกและเด็กๆก็จะหลงรักครับ

@พริตตี้ปลาสลิด 

5 คะแนนจาก 5 คะแนน 

อัลบั้มภาพ 21 ภาพ

อัลบั้มภาพ 21 ภาพ ของ วิจารณ์หนัง ZOOTOPIA ชีวิตลิขิตเอง

แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook