ดูแล้วบอกต่อ วิจารณ์หนัง FINDING DORY แด่ความคิดถึงครั้งหนึ่งยังจำได้

เรื่องราวที่เกิดขึ้นในหนัง Finding Nemo นั้นบอกเล่าการตามหาลูกชายอย่างนีโม ที่บังเอิญพลัดหลงกับมาร์ลิน ปลาการ์ตูนสีส้มจึงออกเดินทางฝ่าอันตรายมากมายและระหว่างทางนั้นเอง เขาก็ได้พบกับดอรี่ ปลาตัวฟ้าที่มีโรคความจำสั้น ทว่าเรื่องราวการผจญภัยในภาคแรกนั้นอาจจะจบลงด้วยการที่นีโมและมาร์ลินได้พบกันอย่างมีความสุข แต่ “ที่มาของเจ้าดอรี่ล่ะ” 

หนังภาคที่ 2 จึงเลือกจะขยายความเรื่องราวของเจ้าปลาสีฟ้า ที่บังเอิญอยู่มาวันหนึ่งมันก็เกิดนึกขึ้นมาได้ว่าจริงๆแล้วดอรี่ก็มีพ่อแม่เช่นเดียวกัน แต่เพราะพลัดหลงกับพวกเขาออกมาอย่างไม่ได้ตั้งใจ ทำให้ดอรี่อยากจะกลับไปตามหาพ่อแม่ของตนเองบ้าง แต่การเดินทางครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะนีโม มาร์ลินและดอรี่ต้องเดินทางไปถึงศูนย์วิจัยทางทะเล

อันที่จริงแล้วแก่นเรื่องราวของ Finding Nemo และ FINDING DORY นั้นล้วนแล้วก็พูดถึง “ครอบครัว” ภาคแรกพูดถึงความรักระหว่างพ่อลูก ส่วนภาคที่สองก็พูดถึงความรักของครอบครัว อันที่จริงพล็อตมันอาจจะจะซ้ำซาก แต่ด้วยวิธีการเล่าเรื่องของผู้กำกับแอนดริว แสตนตัน ที่ใส่ฉากแฟลชแบ็คย้อนความทรงจำของดอรี่มาให้คนดูเห็นเป็นระยะระยะ ก็ทำให้คนดูสัมผัสถึงความรักของเจนนี่และชาลี (ไดแอน คีตันและยูจีน เลวี) พ่อและแม่ของดอรี่ ที่พยายามทำทุกวิถีทางเพื่อปกป้องลูกของพวกเขาให้สามารถอยู่ได้ด้วยตัวเองและทำให้เธอแข็งแกร่ง 

ตัวหนังมาพร้อมกับความสนุกสนานในแบบที่เด็กๆดูแล้วก็จะสนุก ขณะเดียวกันบรรดาวัยรุ่นก็จะสัมผัสได้ถึงความรักความห่วงใยของพ่อแม่ ที่สามารถทำให้ผู้ชมมีอารมณ์ร่วมไปถึงในระดับที่สามารถซาบซึ้งน้ำตาไหลกันได้เลยทีเดียว ขณะที่บรรดาผู้ใหญ่เองก็เหมือนจะได้ทบทวนชีวิตและบทบาทหน้าที่ของพวกเขาไปพร้อมๆกับหนังด้วยเช่นกัน 

ฉากที่น่าประทับใจฉากหนึ่งในหนังก็คือฉากช่วงท้ายเรื่องที่การเดินทางตามหาของดอรี่อาจจะจบลงด้วยการที่เธอมองเห็นเปลือกหอยซึ่งทอดยาวเป็นทางยาวไปสู่โขดหินแห่งหนึ่ง ซึ่งมันทำให้เธอพลันระลึกและนึกถึงพ่อและแม่ของเธอได้ แต่ด้วยเวลาที่เนิ่นนาน นานจนอาจจะมีความเป็นไปได้ว่าพ่อและแม่ของเธอนั้นอาจจะไม่ได้มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้วก็เป็นได้ การที่หนังเล่นกับ “ความไม่รู้” ตรงนี้เรียกได้ว่ามันเป็นฉากกระชากอารมณ์(และน้ำตา) ได้เป็นอย่างดี เพราะมันให้เราหวนระลึกที่ว่า “ความรักจะพาเรากลับมาหาครอบครัวเสมอ” แต่ไม่ว่าครอบครัวนั้นจะยัง มีชีวิตอยู่หรือไม่ก็ตามสิ่งที่ “เหลือไว้” ให้กันจะเป็นความทรงจำตลอดไป

@พริตตี้ปลาสลิด 

5 คะแนนจาก 5 คะแนน