ดูแล้วบอกต่อ วิจารณ์หนัง CELL ความไร้สติของมวลชน

เรื่องราวที่เกิดขึ้นในหนังเรื่องนี้เล่าเหตการณ์ในเช้าของวันที่ 1 ตุลาคม ศิลปินวาดภาพ เคลย์ ริดเดล (จอห์น คูแซ็ค) โทรหาภรรยาที่ไม่ได้พบหน้ากันมานานอย่างชารอน จากสนามบินแห่งหนึ่งในบอสตันเพื่อบอกข่าวดีกับเธอว่า เขาได้ขายลิขสิทธิ์นวนิยายภาพของเขาให้นำไปทำเป็นวิดีโอเกม และเขาเองอยากจะกลับบ้านที่นิว แฮมพ์เชียร์เพื่อไปพบเธอและจอห์นนี่ ลูกชายของเขา แต่ก่อนที่เธอจะได้ตอบอะไรเขา สายกลับหลุดไป จากนั้นสัญญาณปริศนาเริ่มดังไปทั่วเครือข่ายโทรศัพท์ เปลี่ยนผู้ใช้โทรศัพท์ทุกคนให้คลั่ง ออกไล่ฆ่ามนุษย์ด้วยกัน 

ริดเดลหนีตายจากเหล่าซอมบี้เข้าไปในรถไฟใต้ดินขบวนหนึ่ง จากนั้นจึงได้ร่วมทีมกับเจ้าหน้าที่รถไฟใต้ดินอย่าง ทอม แม็คคอร์ท (ซามูเอล แจ็คสัน) พวกเขาร่วมเดินทางออกจากเมืองโดยใช้เส้นทางอุโมงค์รถไฟใต้ดิน ในที่สุดพวกเขาไปถึงอพาร์ทเมนต์ของริดเดล และได้พบกับผู้รอดชีวิตอีกหนึ่งคนคืออลิซ เด็กสาววัย 17 ปี หลังจากนั้น ขณะที่บอสตันกำลังลุกเป็นไฟ ทั้งสามตัดสินใจออกเดินทางขึ้นเหนือเพื่อตามหาครอบครัวของริดเดล ตลอดการเดินทาง พวกเขาต้องคอยระวังตัวเองจากเหล่าซอมบี้ที่ถูกเรียกว่า “โฟเนอร์” (ผู้ใช้โทรศัพท์) ที่วิวัฒนาการจนดุร้ายขึ้นเรื่อยๆ ทุกย่างก้าวแม้จะเข้าใกล้ครอบครัวของริดเดลมากขึ้น แต่ภยันตรายที่อยู่รายรอบนั้น เข้าใกล้ตัวพวกเขามากขึ้นเช่นกัน ทั้งสามจะต้องฝ่าฟันเหล่าซอมบี้ดุร้าย เพื่อพาชายผู้นี้กลับไปปกป้องครอบครัวของเขาให้ได้

หนังถูกดัดแปลงมาจากนวนิยายของสตีเฟ่น คิง จะเห็นได้ว่าในฉากแรกของเรื่องนั้น ในสนามบินที่ผู้คนเหมือนอยู่ใน “สังคมก้มหน้า” ไม่มีใครพูดคุยกัน พูดคุยอยู่กับตัวเอง (ผ่านบลูทูธ, กดหน้าจอ) และแต่ละคนกลายเป็นมนุษย์ที่มีความ “ปัจเจก” เต็มสนามบิน ระหว่างที่ริดเดลพยายามจะหาปลั๊กเพื่อชาร์จโทรศัพท์แต่ไม่มีเต้าเสียบอันไหนว่างเลยแม้แต่น้อย 

แต่การเสียดสีสังคมและพูดถึงอนาคตของมนุษย์ที่ดูพิลึกพิลั่นนั้นมีให้เห็นแค่ช่วงต้นเรื่อง เพราะเหตุการณ์หลังจากนั้น CELL ก็ทำตัวเหมือนหนังสยองขวัญเกรดบีธรรมดาดาษดื่นทั่วไป (ที่นำแสดงโดยนักแสดงเกดเอ) ตัวละครสมทบแสดงพฤติกรรมโง่ๆไร้สติ อาทิเช่นขับมอเตอไซด์ไม่ดูตาม้าตาเรือ แหวกเข้าไปในฝูงซอมบี้ หรือหนุ่มที่เดินสุ่มสี่สุ่มห้าไปตามตรอกซอกมืดและแน่นอนเขาก็โดนโจมตีจนตาย เหล่านี้ล้วนแล้วแต่เป็นพฤติกรรมที่ชวนดูแล้วน่าหงุดหงิดมากกว่าจะเอาใช้ช่วย 

CELL ยังเล่าเรื่องไปแบบเนิบนาบ ค่อนข้างน่าเบื่อมากกว่าจะน่าตื่นเต้น หรือท้ายที่สุดแล้ว CELL ก็ไม่ได้เป็นหนังซอมบี้หรือหนังเสียดสีเทคโนโลยีที่ควรค่าแก่การจดจำเลยแม้แต่น้อย อันที่จริงจะว่ากันตามตรงแล้วมันเป็นหนังที่ควรจัดได้ว่าไม่ต้องดูก็ไม่เสียหายนัก 

@พริตตี้ปลาสลิด

0.5 คะแนนจาก 5 คะแนน