ดูแล้วบอกต่อ วิจารณ์หนัง LIGHTS OUT ความกลัวหล่อเลี้ยงความชั่วร้าย

หลายคนยังคงเข้าใจผิดกันว่า นี่เป็นหนังของผู้กำกับ “เจมส์ วาน” ผู้กำกับหนังเรื่อง The Conjuring กันอยู่ แต่จริงๆแล้ว วานนั้นเป็นแค่โปรดิวเซอร์ของหนัง แต่ผู้กำกับตัวจริงของหนังเรื่องนี้คือ เดวิด เอฟ แซนด์เบิร์ก ต่างหาก

LIGHTS OUT บอกเล่าเรื่องราวของครอบครัวหนึ่ง เมื่อรีเบคก้าพี่สาวคนโตที่ออกจากบ้านไปอยู่ด้วยตัวเอง แต่ตอนนี้เมื่อมาร์ติน น้องชายของเธอกำลังเผชิญหน้ากับเหตุการณ์ประหลาดที่เกิดขึ้นในบ้าน เมื่อเขาสัมผัสได้ว่ายามไฟมืดลง แม่ของเธอมักจะพูดอยู่คนเดียวและมีเสียงโครมครามประหลาดเกิดขึ้นอยู่เสมอ จนเหตุการณ์ทุกอย่างเริ่มเลวร้ายขึ้นเมื่อ พ่อของมาร์ตินเสียชีวิตลงอย่างลึกลับ และเมื่อรีเบคก้าเริ่มค้นพบว่ามีสิ่งชั่วร้ายกำลังติดตามอยู่ทุกครั้งที่เธอ “ปิดไฟ” การค้นหาความจริงจึงเริ่มต้นขึ้น 

การหยิบเอาแนวคิด “เพราะมนุษย์” กลัวความมืดนั้น เป็นจุดขายที่แข็งแกร่งมาก และทุกครั้งที่หนังใช้ฉากจำพวก ปิด-เปิดไฟ หนังก็สามารถสร้างความระทึกใจให้คนดูอยู่เรื่อยๆ ฉากในช่วงเปิดเรื่องที่เลขานุการสาวค้นพบว่ามีสิ่งผิดปกติอยู่ในคลังเสื้อผ้านั้น ก็เรียกได้ว่าออกแบบมาให้คนดูรับรู้ถึง “เงื่อนไข” การปรากฏตัวของปีศาจไดอาน่า 

อันที่จริงความสัมพันธ์ของตัวละครในหนังเรื่องนี้ เรียกว่าเกิดอยู่ในกลุ่มแค่ครอบครัว ครอบครัวหนึ่งเท่านั้น ตัวละครก็มีแค่ โซฟี (แม่ของรีเบคก้า), รีเบคก้า, มาร์ติน และแฟนหนุ่มของรีเบคก้าอย่างเบรท 4 คนเท่านั้น การตามหลอกหลอนของผีไดอาน่า นั้นเรียกได้ว่าเธอสามารถไปปรากฏตัวได้เกือบทุกสถานที่ แต่พลังงานหลักๆนั้นจะอยู่ที่บ้านของโซฟีเป็นหลัก

ข้อดีของหนังเรื่อง LIGHTS OUT ก็คือมันเป็นหนังในกลุ่ม JUMP SCARE หรือหนังตุ้งแช่ที่โจมตีคนดูด้วยเสียงดัง ในช่วงแรกหนังก็ประสบความสำเร็จมากในการจะทำให้คนดูตกใจ สะดุ้งและกรีดร้อง แต่สำหรับคนที่ดูหนังสยองขวัญมาเยอะประมาณหนึ่ง เชื่อได้ว่าคนดูกลุ่มนี้จะเริ่ม “จับทิศทาง” ของจังหวะการหลอกคนดูได้ และพวกเขาก็จะหันมาพิจารณาเรื่ององค์ประกอบอื่นของหนังแทน 

และเมื่อพิจารณาองค์ประกอบด้านอื่นของหนังนอกจากฉากตกใจแล้ว ก็จะพบกับรูโหว่ของมหึมาของหนังเรื่องนี้ นั่นก็คือบทภาพยนตร์ที่แสนจะไม่สมจริงสมจัง และยิ่งลองสำรวจความสัมพันธ์ของตัวละครแล้วก็จะยิ่งงงหนักเข้าไปอีกว่า ทำไม รีเบคก้าเพิ่งระลึกชาติได้ว่ามีผีไดอาน่าอยู่ในบ้านมานานแล้ว, ในเมื่อผีไดอาน่าติดตัวโซฟีมาตั้งแต่เด็กแล้ว แต่ละ “ห้วง” ชีวิตของโซฟี ผีไดอาน่าหลบไปอยู่ตรงไหน, และคำถามอีกมากมายที่เมื่อเราลองทบทวนย้อนกลับไปพิจารณาตัวหนังแล้ว จะพบความไม่สมเหตุสมผลอยู่เต็มไปหมด 

อย่างที่บอกไป LIGHTS OUT เป็นหนังที่คุมจังหวะในการ “หลอกคนดู” ได้ดี แต่สิ่งเดียวที่หลอกคนดูไม่ได้ก็คือ “บทหนัง” ที่ไม่มีอะไรเลย แถมเป็นรูโหว่จนนึกว่าคนเขียนบทคงลืม “เปิดไฟ” ตอนเขียนร่างสุดท้ายเป็นแน่แท้!! 

@พริตตี้ปลาสลิด

2 คะแนนจาก 5 คะแนน