วิจารณ์หนัง A MONSTER CALLS จงเข้าใจการมีอยู่และดับไปของมนุษย์

ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่มนุษย์สักคนจะต้องยอมรับกับความสูญเสีย ไม่ว่าจะเป็นการสูญเสียทรัพย์สิน สูญเสียอิสรภาพ หรือกระทั่งสูญเสียคนที่ตนรักไป การสูญเสียนั้นคือบททดสอบความแข็งแกร่งของชีวิตมนุษย์บทหนึ่ง ที่ทำให้มนุษย์เราเรียนรู้ที่จะอยู่ด้วยตัวเอง ยอมรับสภาพความไม่จีรังของสังขาร และท้ายที่สุดคือมันจะทำให้เรามองเห็นภาพกว้างๆของชีวิตที่ว่า “ไม่มีสิ่งใดคงทนถาวร” ทุกอย่างล้วนเกิดขึ้นมาและดับไปตามธรรมชาติ

A Monster Calls ก็พูดถึงประเด็นเรื่อง “ความตาย” กันแบบไม่ปราณีคนดู หรือพูดง่ายๆมันพูดถึงความสูญเสียครั้งใหญ่ที่กำลังจะเกิดขึ้นกับชีวิตเด็กชายคนหนึ่งอย่างคอนเนอร์ โอมัลลี่ (เลวิส แม็คดูกัลล์) ซึ่งกำลังจะต้องเผชิญหน้ากับอาการป่วยของแม่ (เฟลิซิตี้ โจนส์) ที่ทนทุกข์ทรมานกับโรคมะเร็ง ยิ่งไปกว่านั้นช่วงเวลาในโรงเรียนของคอนเนอร์ เขาถูกรังแกจากเพื่อนในชั้นเรียน แถมคนอื่นก็ไม่เห็นเขามีตัวตนอยู่ในสายตา

กระทั่งวันหนึ่งคอนเนอร์ ได้ปลุกอสูรกายจากต้นยิวให้ลุกขึ้นมามีชีวิต ซึ่งมันจะปรากฏตัวที่หน้าต่างบ้านของคอนเนอร์ในทุกเวลาเที่ยงคืนเจ็ดนาที ซึ่งมาพร้อมกับนิทาน 3 เรื่อง ที่จะเปลี่ยนแปลงความคิดและการเข้าใจโลกของคอนเนอร์ไปตลอดกาล

แก่นเรื่องที่เป็นใจความสำคัญของ A Monster Calls คือการพูดถึงวิธีการจัดการความเศร้าของมนุษย์ และหนทางในการรับมือกับการสูญเสียคนที่ตนเองรักไป และวิธีการที่ตัวละครคอนเนอร์ใช้รับมือกับเหตุการณ์ครั้งนี้ก็คือการสร้าง “จินตนาการ” บางอย่างขึ้นมาเพื่อใช้รับมือกับความเป็นจริงอันโหดร้ายของชีวิต

ในเรื่องราวนอกจากที่เราจะได้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างคอนเนอร์กับต้นยิวแล้ว เราจะได้เห็นสภาพครอบครัวของเขาที่ประกอบไปด้วยแม่และยาย (ซิกอร์นีย์ วีเวอร์) ซึ่งคอนเนอร์เองมักจะไม่ชอบการอยู่กับยายที่จู้จี้ขี้บ่น และยายก็พยายามโน้มน้าวให้คอนเนอร์ไปใช้ชีวิตอยู่กับเธอ ท่ามกลางสถานการณ์ที่เต็มไปด้วยความไม่แน่นอน ทั้งสองยายหลานต่างก็ต้องรับมือกับสภาพอารมณ์ของตนเองที่หาทางออกไม่ได้ จะเห็นได้ว่าตอนที่ต้นยิวได้เล่านิทานเรื่องที่ 2 การระบายอารมณ์ของคอนเนอร์นั้นไม่ได้ช่วยให้สถานการณ์ต่างๆดีขึ้นมาเลยสักนิดเดียว

ตลอดทั้งเรื่อง เราจะได้เห็นวิธีการจัดการอารมณ์ของตัวละคร ซึ่งมีวิธีการรับมือและการทำความเข้าใจชีวิตในมุมมองที่แตกต่างกันออกไป ซึ่งเชื่อได้ว่าผู้ชมที่เคยผ่านร้อน ผ่านหนาว ผ่านความสูญเสียบางอย่างในชีวิตจะเข้าใจในสิ่งที่หนังพยายามสื่อสารกับคนดู และอารมณ์ร่วมของแต่ละคนก็จะแตกต่างกันออกไปตามเรื่องราวในชีวิตที่ผ่านมาของตัวเอง

เหนืออื่นใดเลยคือ A Monster Calls คือหนังที่ทำให้เราร้องไห้ “อย่างเข้าใจ” ในการเปลี่ยนแปลงของโลกมนุษย์ ว่าในเมื่อวันหนึ่งเราต้องลาจากกับสิ่งใดก็ตาม จงเศร้าให้ถึงขีดสุดแล้วจงลุกขึ้นมาใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ของตนให้คุ้มค่าที่สุดเช่นเดียวกัน

5 คะแนนเต็ม (จาก 5 คะแนน)

@พริตตี้ปลาสลิด