วิจารณ์หนัง HIDDEN FIGURES โลกไม่ได้หมุนรอบผู้ชาย

 

 

HIDDEN FIGURES หยิบเอาเหตุการณ์จริงในอดีต ว่าในองค์กรที่มีความ “แมน” มากอย่างองค์กรนาซ่า กับเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ในการส่งมนุษย์ขึ้นไปยังห้วงอวกาศเป็นครั้งแรก คนทั่วโลกมักจะจดจำชื่อแค่เพียง จอห์น เกล็นน์, อลัน เชพพาร์ด และนีล อาร์มสตรอง เท่านั้น แต่แท้ที่จริงแล้วบุคคลที่ยืนอยู่เบื้องหลังความสำเร็จนี้ แท้ที่จริงแล้วเป็นผู้หญิง 3 คน ที่เป็นเฟืองจักรตัวสำคัญที่ทำให้ภารกิจนี้สำเร็จลุล่วงไปได้ ซึ่งพวกเธอมีชื่อว่า แคเธอรีน จี จอห์นสัน, โดโรธี วอห์น และแมรี แจ็คสัน

โทนหนังของ HIDDEN FIGURES ถูกหยิบมาเล่าด้วยโทนเบาสมอง แต่เนื้อหาที่อยู่ภายใต้บริบทของหนังกลับเต็มไปด้วยความหนัก เพราะมันกำลังพูดถึงในเรื่องสิทธิมนุษยชนที่คนหนึ่งควรได้รับ การเกิดเป็น “ผู้หญิง” ก็นับว่าเป็นเพศที่ถูกตีกรอบค่านิยมไว้เยอะแล้ว แต่การเกิดเป็น “คนผิวสี” กลับยิ่งถูกกดทับจากสังคมหนักขึ้นเป็นเท่าตัวในยุคสมัยนั้น

ตัวละครใน HIDDEN FIGURES (ที่ดัดแปลงมาจากบุคคลที่ตัวตนมีอยู่จริง) ซึ่งเป็นตัวละครที่ต้องพยายามพิสูจน์ความสามารถของตัวเอง อีกทั้งยังต้องพยายามเอาชนะทัศนคติเรื่องการเหยียดสีผิว ดังนั้นความสำเร็จของหนังเรื่องนี้คือการสร้างคาแรกเตอร์ของตัวละครทั้งสามให้คนดูหลงรัก และอยากจะเอาใจช่วยพวกเธอให้ประสบความสำเร็จในตอนท้ายของเรื่อง (แม้ว่าทุกอย่างจะเดินเรื่องราวไปตามขนบของหนังประเภทพิสูจน์ความฝัน) แต่ด้วยความเข้มข้นทางการแสดงของนักแสดงนำทั้งสามคน ก็เป็นสิ่งที่พิสูจน์ให้เราเห็นว่า ไม่มีความพยายามใดๆเป็นเรื่องที่น่าอายหรือสูญเปล่า

แม้ตัวหนังจะโฟกัสไปในส่วนของการเรียกร้องสิทธิสตรีในองค์กรนาซ่า แต่ช่วงเวลาในหนังที่เหตุการณ์ดำเนินอยู่นั้น เป็นช่วงเวลาเดียวกับสงครามเย็นระหว่างที่อเมริกาและรัสเซีย ซึ่งพยายามช่วงชิงความล้ำหน้าทางเทคโนโลยี แต่เหตุการณ์อื่นๆในประวัติศาสตร์ของช่วงเวลาดังกล่าวก็เข้มข้นไม่แพ้กัน มันเป็นช่วงเวลาที่ผู้คนพยายามต่อสู้เพื่อสิทธิพลเมือง การใช้กฎหมายแบ่งแยกสีผิวในรัฐทางใต้ การไขว่คว้าชัยชนะในสงครามเย็นพร้อมกับหลีกเลี่ยงสงครามนิวเคลียร์ เหล่านี้เมื่อเราศึกษาข้อมูลทางประวัติศาสตร์เพิ่มเติมแล้ว มันทำให้เราได้มองเห็นแนวคิดของผู้คนในยุคสมัยนั้น และนำมาใช้คิดตาม ต่อยอด ปรับปรุงกับเหตุการณ์ปัจจุบันได้น่าทึ่ง

ท่ามกลางการต่อสู้เรื่องอคติของชนชาติ การที่หนังอย่าง HIDDEN FIGURES สามารถชนะรางวัล Screen Actors Guild Awards (SAG) ในสาขานักแสดงกลุ่มยอดเยี่ยม เป็นการพิสูจน์ว่าการแสดงของคนผิวสีเป็นเรื่องที่ได้รับการยอมรับ ประกอบกับการที่หนังเกย์ คนผิวสีอย่าง Moonlight คว้ารางวัลออสการ์ในสาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยม ยิ่งเป็นการพิสูจน์พลังของเรื่องเชื้อชาติ ความสามารถ และความเป็นมนุษย์ที่ไม่ได้ขึ้นอยู่กับเรื่อง “สีผิว” เลยแม้แต่น้อย

4 คะแนนจาก 5 คะแนน
@PRETTYPLASALID