ดูแล้วบอกต่อ BAYWATCH – ไม่ใช่ว่าโตแล้วจะทำอะไรก็ได้

แม้ว่าหนังอย่าง BAYWATCH จะถูกดัดแปลงมาจากซีรีส์ชื่อดังในอดีตก็ตาม แต่รูปแบบในการนำเสนอในเวอร์ชั่นล่าสุดนี้ออกจะเป็นหนังตลกโปกฮาและเน้นมุขตลกสกปรกเสียมากกว่า ทว่าสิ่งที่น่าเสียดายที่สุดสำหรับตัวหนังในเวอร์ชั่นนี้คือมันไม่บันเทิงสุดโต่งแบบที่มันควรจะเป็น ยิ่งไปกว่านั้นทุกอย่างในหนังก็เป็น “สูตรสำเร็จ” ที่เดาได้ทุกช่วงตอนจนเราสามารถเดินออกไปเข้าห้องน้ำระหว่างชมภาพยนตร์ได้โดยไม่รู้สึกว่า “พลาด” อะไร

การยกเครื่องใหม่ครั้งนี้ ถึงจะมีดาราระดับแม่เหล็กอย่างดเวย์น จอห์นสันประกบคู่กับหนุ่มแซค เอฟรอน รวมไปถึงสาวน้อยน่ารักคัพหน้าอกหน้าใจโตอย่างหนูอเล็กซานดร้า เดดดาริโอ้ มาเพิ่มดีกรีความเซ็กซี่ของหนัง แต่ทั้งหมดทั้งมวลก็ไม่ได้นำพาให้หนังสนุกขึ้นสักเท่าไหร่

เส้นเรื่องหลักของหนังพูดถึงกลุ่มไลฟ์การ์ดชายหาก ซึ่งมีหัวหน้าอย่างมิทช์ บูแชนนอน (ดเวย์น จอห์นสัน) ย่านอ่าวเอเมอรัลด์ หน้าที่ “หลัก” ของพวกเขาคือการคอยให้ความช่วยเหลือชีวิตของผู้คนที่ลงเล่นน้ำในทะเลและต้องประสบอุบัติเหตุต่างๆไม่ว่าจะเป็นการจมน้ำ หัวกระแทกโขดหิน หรือกระทั่งเหตุเพลิงไหม้ในเรือกลางทะเลก็ตาม ทว่ามิทช์เองก็เป็นคนจมูกไว สามารถรับรู้ได้ถึงความไม่ชอบมาพากล เมื่อเขาพบยาซอมบี้ ยาเสพย์ติดประเภทหนึ่งที่ระบาดในอ่าว ซึ่งเขาคาดว่านี่เป็นฝีมือของวิคตอเรีย ลีดส์ (ปรียันก้า โชปรา) เจ้าของเดอะ ฮันท์ลีย์ คลับ รีสอร์ทติดหาดไฮเอนด์ ระหว่างที่มิชช์พยายามเริ่มสืบสาวเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เขาก็ต้องรับมือกับโบรดี้ (แซค เอฟรอน) นักว่ายน้ำสองเหรียญทอง ที่ต้องเข้าร่วมทีมเพราะติดทัณฑ์บน ความอวดดีอวดเก่งของเขาทำให้มิชช์ถึงกับต้องปวดหัว

เอาเข้าจริงตัวหนังอาจจะพยายามพูดถึงเรื่องหน้าที่และความรับผิดชอบต่อส่วนรวม การเข้าร่วมเป็นหนึ่งในทีมเบย์วอชของโบรดี้นั้น ด้วยความอวดดีและคิดว่าตัวเองเก่งทำให้เขาไม่ยอมฝึกฝนหรือทำความเข้าใจในการทำงานเป็นทีม ทำให้มิชช์และคนอื่นๆในเบย์วอชต้องรับมือกับปัญหาที่เกิดขึ้นจากตัวโบรดี้ในหลายครั้ง ไม่ว่าจะเป็นการโชว์ความสามารถของเขาในการขับมอเตอร์ไซด์ฝ่าฝูงชนเพื่อไปช่วยเหลือนจมน้ำ (โดยไม่คำนึงถึงความปลอดภัยของคนอื่นๆ) การกระโดดลงไปใต้ทะเลที่ผิวน้ำไฟลุกท่วมเพราะน้ำมันจากเรือรั่วโดยไม่สนใจความปลอดภัย ความเกียจคร้านในการไม่ยอมท่องรหัสเกี่ยวกับการกู้ภัย ทำให้เขาไม่เข้าใจในภารกิจ

ทว่าระหว่างที่หนังกำลังพยายามสอนคนดูในเรื่อง “หน้าที่และความรับผิดชอบ” ภารกิจในการกอบกู้อ่าวของทีมเบย์วอชเอง เมื่อมองในแง่ของความถูกต้องตามหลักกฎหมายแล้ว การกระทำของมิชช์และโบรดี้เองก็ไม่ต่างอะไรเช่นกันกับการทำตัวเป็นศาลเตี้ย ในการสืบเรื่องต่างๆ จริงอยู่ว่าในสิ่งที่พวกเขาทำนั้นเป็นเรื่องที่ถูกต้อง แต่เขาก็ไม่ได้ทำตามหลักกฎหมาย เพราะหนังพยายามบอกเราว่าหน่วยงานภาครัฐนั้นก็โดน “คนชั่ว” ใช้เงินซื้อเป็นพวกพ้อง (หรือถูกคอรัปชั่น) นั่นเอง
น่าเสียดายที่ Baywatch ในเวอร์ชั่นนี้ไปไม่สุดในแง่ของมุกตลกขบขัน ทั้งที่จริงหนังมีองค์ประกอบมากมายในการสร้างสถานการณ์ความสนุก แต่หนังก็ดูจะให้ความสำคัญกับมุกตลกสกปรก ซึ่งนอกจากจะไม่ค่อยขำแล้วยังรู้สึกทุเรศทุรังมากกว่า และหลายครั้งที่หนังพยายามจะเล่นกับเรื่องสองแง่สองง่ามหนังก็ทำได้ทื่อๆจนรู้สึกว่าทำไมต้องพยายามจะสร้างความตลกขนาดนั้น อาทิกระปู๋ติดซอกเก้าอี้นอน หรือการถ่ายรูปกับอวัยวะเพศของศพ ก็ตามที

สุดท้ายไม่ว่าจะมองในแง่ความสนุกสนานหรือมองหาสาระแฝง หนังก็ทำได้น่าผิดหวังอยู่ดี

2 คะแนนจาก 5 คะแนน