ดูแล้วบอกต่อ ANNABELLE CREATION – สิ่งที่น่ากลัวกว่าผี

 

การประสบความสำเร็จอย่างมากของหนังผีอย่าง The Conjuring ได้สร้างปรากฏการณ์ให้กับวงการหนังสยองขวัญยุคปัจจุบัน กรุยทางให้กับหนังผีในรูปแบบคลาสสิคกลับมาโลดแล่นบนจอภาพยนตร์อีกครั้ง (บรรยากาศอันน่าหวาดหวั่น การเล่นกับมุมห้อง จังหวะในการเร้าอารมณ์ของผู้ชม โดยไม่ต้องใช้วิธีการสร้างความน่าสะอิดสะเอียนให้คนดู “กลัว” ด้วยการใช้เลือดหรือฉากโหดร้ายทารุณแบบที่หนังสยองขวัญยุคใหม่นิยมใช้กันเมื่อยุคต้น 2000)

คุณูปการของ The Conjuring ทำให้ผีแอนนาเบล ซึ่งเป็นตัวละคร “รับเชิญ” เพียงแค่ช่วงเวลาเปิดเรื่องกลับได้รับความน่าสนใจ เทียบเท่ากับเรื่องราวหลักของตัวหนังเลยก็ว่าได้ และนั่นจึงกลายเป็นที่มาของหนังภาค Spin off (ภาคแยก) อย่าง ANNABELLE ที่เข้าฉายเมื่อสองปีก่อน ทำให้คนดูได้เห็นที่มาที่ไปของเจ้าตุ๊กตาผีสิงตัวนี้ ในมุมที่ผู้ชมไม่เคยเห็นมาก่อน แต่คนดูก็ยังไม่ทราบอยู่ดีว่าตุ๊กตาตัวนี้มีต้นกำเนิดมาอย่างไร

ใน ANNABELLE CREATION จึงย้อนกลับไปของต้นกำเนิดตุ๊กตา ที่ว่าด้วยเรื่องราวความรักของครอบครัว ที่สูญเสียลูกรักของตนเองไป ด้วยความหัวใจสลายคนในครอบครัวจึงพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อนำวิญญาณของลูกสาวกลับมา แม้จะต้องทำสัญญากับปีศาจร้ายก็ตาม

หนังตัดช่วงเวลามาหลายปีให้หลังเหตุการณ์ดังกล่าว เมื่อครอบครัวมัลลินส์ตัดสินใจจะรับอุปการะเหล่าเด็กกำพร้าและแม่ชี จากสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งหนึ่งที่ปิดตัวลง แน่นอนว่าเมื่อเหล่าเด็กๆกลุ่มนี้มาที่บ้านอันแสนเงียบงันและดูห่างไกลจากความเจริญ ความชั่วร้ายที่กำลังรอคอยพวกเขาจึงเริ่มแผลงฤทธิ์อย่างช้าๆ

 

 

หนึ่งในสมาชิกเด็กกำพร้าอย่างเจนิซ เด็กสาวที่ป่วยเป็นโรคโปลิโอ ทำให้เธอประสบปัญหากล้ามเนื้อขาอ่อนแรง ทำให้เธอต้องอาศัยไม้ค้ำยัน เพื่อพยุงตัวเองทำให้คนดูพอจะคาดเดาได้ว่าตัวละครนี้จะกลายเป็น “เหยื่อรายแรก” ของหนัง

แน่นอนหนังเรื่องนี้ ใช้กลวิธีเดียวกับ The Conjuring ภาคแรกด้วยการอารัมภบทด้วยการพาผู้ชมไปรู้จักสภาพห้องหับต่างๆในบ้านหลังนี้ ก่อนที่พวกเด็กๆจะค้นพบว่าที่จริงแล้วยังมีห้องอีกมากมายที่เป็น “ทางลับ” อยู่บ้านหลังนี้และนำมาเพื่อฉากสยองขวัญหลายต่อหลายฉาก

น่าเสียดายที่ความสอดรู้สอดเห็นของตัวละครเด็กๆในหนังเรื่องนี้ นำพาพวกเธอไปพบเจอกับความสยองขวัญต่างๆ (และเป็นที่มาของบรรดาฉากตุ้งแช่ในหนัง) แต่น่าเสียดายอยู่เหมือนกัน ตรงที่เมื่อหนังเดินทางไปสู่ช่วงเกือบกลางเรื่อง บทหนังกลับไม่ได้พาคนดูไปรู้จักอะไรมากขึ้น แต่กลายเป็นว่าหนังตั้งใจจะดีไซน์แต่ “ฉากผีหลอก” ชนิดฉากต่อฉากอยู่พักใหญ่ ประหนึ่งว่ากำลังเข้าบ้านผีสิง ก่อนที่หนังจะทำการ “รวบตึง” บทสรุปของหนังที่ดูรวดรัดและอ่อนด้อยเหตุผลไปสักหน่อย ซึ่งเหตุการณ์แบบนี้ผู้กำกับอย่างเดวิด เอฟ แซนเบิร์กก็ประสบปัญหาเดียวกันมาแล้วครั้งหนึ่งตอน Lights Out

ข้อดีประการสำคัญคืออย่างน้อยหนังก็มีความสนุกตื่นเต้น เร้าใจคนที่ชอบความน่าหวาดผวา แต่ท้ายที่สุดแล้ว ANNABELLE CREATION จัดได้ว่าความกล่อมกล่อมและชั้นเชิงของหนัง ยังห่างชั้นจาก The Conjuring ของเจมส์ วานอยู่มาก

ถ้าหากหนังภาคนี้สร้างมาเพื่อ “เชื่อมจักรวาล” The Conjuring แล้วล่ะก็จัดได้ว่าหนังเรื่องนี้ก็ค่อนข้างประสบความสำเร็จมาก โดยเฉพาะฉากที่เชื่อมโยงกับหนังเรื่องอื่นๆ เทียบจะกล่าวได้ว่า นั่นคือส่วนที่ดีที่สุดของหนังเรื่องนี้เลยก็ว่าได้