รีวิว IT 2017 – ความหวาดกลัวของวัยเด็ก

 

จากนวนิยายชื่อดังของสตีเฟ่น คิงสู่การดัดแปลงเป็นภาพยนตร์บนจอใหญ่อีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้เป็นผลงานการกำกับของแอนดี มุสเชตติ จากภาพยนตร์สยองขวัญเรื่อง MAMA บอกเล่าเรื่องราวเมืองต้องคำสาปอย่างเดอร์รี รัฐเมน ซึ่งในทุก 27 ปีจะมีเหตุการณ์อาเพศบางอย่างที่ทำให้เด็กในเมืองหายสาปสูญหรือมีอันเป็นไป ว่ากันกว่าเหตุการณ์ประหลาดดังกล่าวเป็นฝีมือของ “มัน” ตัวประหลาดที่จำแลงมาในรูปกายของ “ตัวตลกเพนนี ไวส์”

 

 

ตัวหนังเปิดเรื่องมาที่ตัวละครบิลล์ เดนโบรห์ เด็กชายติดอ่างขี้อายที่มีน้องชายอย่าง จอร์จี้ ทว่าในเย็นวันฝนตกหนักวันหนึ่ง บิลล์ปล่อยน้องชายของเขาไปเล่นเรือกระดาษตามถนนที่ฝนตกหนัก เมื่อเรือดังกล่าวลอยตกลงไปในท่อระบายน้ำ จอร์จี้ได้พบกับตัวตลกเพนนี ไวส์เป็นที่มาของฉากเปิดเรื่องที่ “เลือดสาด” และน่าหวาดกลัว

เวลาผ่านพ้นไป จอร์จี้กลายเป็นบุคคลสูญหาย เช่นเดียวกับบรรดาเด็กๆคนอื่นในเมืองที่หายตัวไปอย่างไร้สาเหตุ หนังจึงพาคนดูไปโฟกัสที่กลุ่มเด็กขี้แพ้ที่มีปัญหาในโรงเรียนตามหลอกหลอนพวกเขาในรูปแบบต่างๆบ้างก็เห็นเป็นตัวตลก ผู้หญิงหน้าตาบิดเบี้ยว ผู้ชายหน้าเละ นายทหารหัวขาด และอีกหลายรูปแบบอันเกินจินตนาการ

เมื่อพิจารณาจากบรรดาความน่าหวาดกลัวต่างๆที่เด็กๆและคนดูได้เห็นแล้วจะพบว่าจริงๆตัวละครเด็กเหล่านี้ “เห็น” ตัวประหลาดอันแสนน่ากลัว แต่เหล่าผู้ใหญ่กลับมองไม่เห็น เปรียบเปรยนามธรรมที่ว่า สิ่งที่พวกเขาเห็นคือการสร้างความกลัวภายในจิตใจของพวกเขา การจะก้าวผ่านไปได้ต้องอาศัยความกล้าและการมาเยือนของ “มัน” คือบททดสอบที่พวกเขาจะต้องก้าวผ่านมันไปให้ได้

 

 

นวนิยายของสตีเฟ่น คิงมักให้ตัวละครเด็กในเรื่อง ต้องเผชิญหน้ากับความหวาดกลัวในจิตใจของตนเอง ความหวาดกลัวจากสภาพแวดล้อม ซึ่งผลงานชิ้นเยี่ยมของคิงที่มีรูปแบบเช่นนี้คือนวนิยายและภาพยนตร์อย่าง Stand By Me ที่พวกเขาต้องเผชิญหน้ากับการเดินทางอันน่าหวาดหวั่นและทำให้กลุ่มเด็ก 4 คนข้ามผ่าน “วัย” ไปให้ได้

เช่นเดียวกันกับ “IT” ที่นำตัวตลกอย่างเพนนี ไวส์มาเป็นตัวแทนความกลัว ที่เด็กๆตัวเอกในเรื่องต้องเผชิญหน้า เอาชนะ และผ่านพ้นมันไปให้ได้ ซึ่งตัวหนังก็แทรกจังหวะการหลอกคนดูและในทุกฉากที่มีเหตุการณ์น่ากลัว หนังก็ไม่ได้ต้องการจะโจมตีคนดูอย่างพร่ำเพรื่อ แต่มันถูกใส่เข้ามาเพื่ออธิบายแรงขับเคลื่อนในจิตใจของตัวละครแต่ละตัว

IT จึงไม่ได้เป็นแค่หนังสยองขวัญตะลุยบ้านผีสิงธรรมดา แต่มันยังพูดถึงประเด็นจิตวิทยาที่ส่งสารให้คนดูว่าชีวิตทุกคนนั้นต้องก้าวผ่าน “ความกลัว” ไปให้ได้