WONDER WONDER

สำหรับผู้เขียน Wonder นั้นจัดเป็นหนึ่งในหนังน่าประทับใจในปีนี้อีกเรื่อง ถึงแม้ว่าหน้าหนังอาจจะดูเป็นหนังเมโลดรามา ของเด็กชายที่ประสบปัญหาหน้าตาไม่น่ามองเพราะโรคทางพันธุกรรม ส่งผลให้ใบหน้าของอ๊อกกี้ พูลแมน (เจค็อบ เทรมเบลย์) บิดเบี้ยว ทำให้เขาต้องเข้าทำการผ่าตัดใบหน้ามาหลายครั้ง แต่ถึงอย่างนั้นใบหน้าของเขาก็ยังห่างไกลคำว่า “ปกติ” เหตุผลดังกล่าวนี่เองส่งผลให้เขาต้องเรียนอยู่ที่บ้านกับแม่อย่างอิซาเบล (จูเลีย โรเบิร์ต)

จนกระทั่งวันหนึ่งอิซาเบลตัดสินใจที่จะให้อ๊อกกี้เข้าไปเรียนในโรงเรียนประถมแบบเด็กปกติทั่วไป แน่นอนว่าเด็กอย่างอ๊อกกี้ต้องปรับตัวอย่างมาก ทั้งวิธีการรับมือกับสายตา หรือวิธีการที่ผู้คนรอบข้างปฏิบัติกับเขาก็ตามที แต่ความคิดของผู้เป็นแม่คือ สักวันหนึ่งเธอก็ต้องให้ลูกของตนออกไปเผชิญโลกภายนอก เพื่อให้เขาเติบโตขึ้น

อ๊อกกี้ พูลแมน (เจค็อบ เทรมเบลย์) - อิซาเบล (จูเลีย โรเบิร์ต) อ๊อกกี้ พูลแมน (เจค็อบ เทรมเบลย์) - อิซาเบล (จูเลีย โรเบิร์ต)

Wonder อาจจะกลายเป็นหนังดรามา ฟูมฟาย น่ารำคาญได้ทันที ถ้าหากผู้กำกับเลือกจะขยี้บริบทต่างๆในเรื่อง แต่โชคดีที่ผู้กำกับอย่าง สตีเฟ่น ชาบอสกี้ (The Perks of Being a Wallflower) เลือกจะเล่าหนังออกมาในโทนอบอุ่น รู้สึกจริงและสัมผัสได้ อีกทั้งนักแสดงในเรื่องทุกคนก็เลือกจะแสดงอารมณ์ในระดับที่พอเหมาะพอดี

ถึงแม้ว่าหนังจะบอกเล่าเรื่องราวของอ๊อกกี้ก็ตาม แต่หนังเล่าถึง “ผู้คน” รอบๆ ตัวของอ๊อกกี้ด้วยเช่นกัน ถึงอรรถประโยชน์สูงสุดของวิธีการเล่าแบบนี้ทำให้เรามองเห็นว่า อ๊อกกี้ก็ได้สร้างผลกระทบต่อผู้คนรอบตัวเขาเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็น บทหลักๆ เช่น พ่อ แม่ พี่สาว (เวีย) เพื่อนๆของอ๊อกกี้ คุณครู เพื่อนๆ ของเวีย ซึ่งในแต่ละช่วงของตัวละคร หนังก็ยังมีทีเด็ดที่ทำให้คนดูเข้าใจตัวละครนั้นๆ และเกิดอารมณ์ร่วมไปกับพวกเขา

ข้อดีประการสำคัญคือในทุกช่วงจังหวะของหนัง จะมีโมเมนต์พิเศษที่เราอาจจะไม่ค่อยได้สัมผัสอารมณ์แบบนี้สักเท่าไหร่จากหนังดรามาเรื่องอื่นๆ คือหลายครั้งสถานการณ์ที่เกิดขึ้นมันตลก แต่อีกไม่กี่นาทีถัดมาคนดูก็พร้อมจะน้ำตาไหลได้ทันที ทั้งที่ความเป็นจริงแล้วเหตุการณ์ในหนังก็คือภาพจำลองห้วงเวลาสั้นๆ จากชีวิตจริงของผู้ชม โดยเฉพาะเรื่องความสัมพันธ์และสายใยระหว่างผู้คน

ยิ่งไปกว่านั้นหนังยังมาพร้อมวรรคทองที่น่าจดจำมากมาย ซึ่งเป็นวรรคทองที่มาอย่างถูกที่ ถูกเวลา ไม่ได้ฟังแล้วรู้สึกถูกจับยัดเข้ามาให้ฟังดูดีเพียงอย่างเดียว อาทิ “ไม่ว่าคุณจะวาดภาพไว้ยังไง มันอาจจะแย่กว่านั้นเยอะ” (อ๊อกกี้) “พ่อคิดถึงหน้าลูก อ๊อกกี้ พ่อรู้ว่าลูกอาจจะไม่ชอบมันเท่าไหร่ แต่ลูกต้องเข้าใจนะว่าพ่อรักมัน” (เนท) หรือประโยคน่าประทับใจและสร้างพลังบวกเป็นอย่างมากก็คือ “ทุกคนบนโลกใบนี้ควรได้รับการยืนปรบมือให้อย่างน้อยซักครั้งนึงในชีวิต” (อ๊อกกี้)

ส่วนผสมเหล่านี้ จึงทำให้หนังอย่าง Wonder จัดเป็นหนึ่งในหนัง “ควรดู” ประจำปีนี้ไปโดยปริยาย

อัลบั้มภาพ รีวิว WONDER เพราะทุกคนล้วนมีดีในตัวเอง ภาพที่ 18 / 19

รีวิว WONDER เพราะทุกคนล้วนมีดีในตัวเอง

อัลบั้มภาพที่เกี่ยวข้อง

10 หนังฟอร์มเล็ก แต่ปัง ในรอบปี 2017

7 เหตุผลที่คุณควรดู WONDER

รีวิว Wonder หนังฟีลกู้ดที่ดีที่สุดของปีนี้