รีวิว The Commuter ถ้าชีวิตเลือกได้...
สถานการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวละครของ ไมเคิล (เลียม นีสัน) ในหนังเรื่องนี้ กลายเป็นบริบทของความร่วมสมัยที่น่าสนใจมาก สำหรับคนทำงานออฟฟิศในยุคปัจจุบัน หนังแสดงให้เราเห็นว่า มันคือกิจวัตรอันน่าเบื่อหน่ายสุดซ้ำซาก ผ่านเวลาไม่กี่นาที เขาตื่นนอนเวลาเดิม เจอหน้าภรรยาที่ฝากความหวังทุกอย่างในชีวิตผ่าน “เงิน” ของไมเคิล และลูกชายที่อารมณ์แปรปรวนเพราะกำลังเข้าช่วงวัยรุ่นอันเป็นหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิต
เราได้เห็นเหตุการณ์ชีวิต “ในบ้าน” ของไมเคิล ก่อนที่เราจะได้รับรู้ว่า เขาอาศัยอยู่นอกตัวเมืองที่ต้องเดินทางด้วยระบบขนส่งมวลชนแบบรางหรือรถไฟ เพื่อเดินทางเข้าไปยังในเมือง แน่นอนว่าการเดินทางของเขาก็ล้วนเป็นอีกหนึ่งกิจวัตรที่ทำให้ผู้ชมเห็นการที่เขาได้รู้จักกับผู้โดยสารคนอื่นๆ ที่มี “ชีวิต” แบบกิจวัตรเช่นเดียวกับเขาคนอื่นๆ เช่นกัน
ในที่ทำงาน ผู้ชมจะได้รับรู้ว่า ไมเคิลน่าจะประกอบอาชีพนายหน้าขายประกันที่ทำงานมาอย่างยาวนาน มีตำแหน่งที่มั่นคง และระดับเงินเดือนก็น่าจะสูงพอสมควรที่จะสามารถเป็นเสาหลักของครอบครัวโดยที่ภรรยาไม่ต้องทำงานอะไรเลย ด้วยคุณวุฒิและวัยวุฒิของเขาน่าจะทำให้ช่วงชีวิตบั้นปลายหลังจากการทำงานของเขาหลังจากนี้ สุขสบาย แต่ความฝันกลางวันของมนุษย์เงินเดือนอย่างเขาก็สูญสลายเมื่อเขาถูกเรียกจากเจ้านายเพื่อยื่นซองขาว และแจ้งว่าเขาถูกไล่ออกพร้อมจ่ายเงินชดเชย ด้วยเหตุผลที่ว่าเงินเดือนของไมเคิล นั้นสูงเกินกว่าการหารเฉลี่ยผลงานที่เขาทำกำไรให้บริษัทได้
ชีวิตการทำงานในบริษัทนี้ที่ยาวนานมากกว่า 10 ปีของเขา ไม่มีประโยชน์ใดๆ กับองค์กรอีก ไมเคิลกลายเป็นคนตกงาน พร้อมกับหนี้สินรุงรังที่ต้องเผชิญ เมื่อปัญหาเกิดขึ้นทำให้เขาเสียศูนย์จนต้องไป “นัดดื่ม” กับเพื่อนเก่าอย่างอเล็กซ์ เมอร์ฟีย์ (แพทริก วิลสัน) อดีตคู่หูนายตำรวจ หลังจากที่เขานั่งปรับทุกข์ถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในรอบวัน ก่อนจะแยกจากกันไป
ระหว่างทางกลับบ้าน ไมเคิลถูกขโมยโทรศัพท์มือถือ กลายเป็นเคราะห์ซ้ำกรรมซัดไปอีก แต่ระหว่างที่เขาพยายามจะสงบใจและมองหาทางออกในชีวิต เขากลับได้พบกับผู้หญิงคนหนึ่งที่อ้างชื่อว่าโจแอนนา (เวร่า ฟาร์มิก้า) ที่ยื่นข้อเสนอสุดแปลกประหลาดที่ว่า ให้เขาตามหาคนคนหนึ่งที่ไม่สมควรที่จะอยู่บนรถไฟขบวนนี้ หากเขาทำได้สำเร็จเขาจะได้รับเงินก้อนโต และไมเคิลยังโดนตั้งคำถามที่ว่า “คุณเป็นบุคคลประเภทไหน” ทิ้งท้าย
จากจุดนี้เอง The Commuter ได้นำพาผู้ชมไปไขปริศนาพร้อมๆ กับตัวละคร ไมเคิลว่าเขาต้องเผชิญหน้ากับอะไรบ้าง และใครกันที่ชักใยเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ ความสนุกของหนังในสไตล์ระทึกขวัญเริ่มต้นขึ้นจากจุดนี้จนไปถึงช่วงไคลแมกซ์ของเรื่อง ที่น่าจะกลายเป็นจุดบอดที่สุดของหนังเรื่องนี้ เพราะการเฉลยปมทั้งหมด กลายเป็นเหมือนบ่วงรัดคอหนังทั้งเรื่องให้กลายเป็น “รอยด่างพร้อย” อันใหญ่โตเลยทีเดียว
แต่ถ้าอยากดูอะไรบันเทิงๆ แบบตรรกะล่มๆ The Commuter ก็เป็นหนังฆ่าเวลาที่ไม่ได้ย้ำแย่มาก แต่ซ้ำซากพอๆกับหนังเก่าๆ ที่แสดงโดยเลียม นีสัน ยุคหลังหนังเรื่อง Taken เป็นต้นมา
