รีวิว The Ritual ป่าหลอน ถึงไม่ได้ฆ่าเสือดำ แต่บาปกรรมจะตามไล่ล่า

The Ritual หนังสยองบนเน็ตฟลิกซ์อีกเรื่อง ที่ต้องบอกว่าน่าสนใจเกินคาด ทั้งเนื้อเรื่องและโปรดักชั่น แม้จะไม่มีดาราดังมาจูงใจเลยก็ตามแต่ก็ทำให้จดจ่อกับหนังได้อย่างสนุก หนังยังได้รับรางวัลด้านเอฟเฟกต์ยอดเยี่ยมจากเวที British Independent Film Award 2017 อีกด้วย จึงเป็นหนังสยองสไตล์อินดี้ที่ดูดีทีเดียว

หนังใช้ฉากหลังของประเทศสวีเดนได้รสชาติแปลกใหม่ดี โดยเฉพาะป่าสนทึบที่เหมือนจะโปร่งแต่ก็อึดอัด และระหว่างต้นก็มีช่องว่างให้รู้สึกมีบางอย่างซ่อนเร้นและแอบเฝ้ามองเราอยู่ตลอดด้วย และไอ้การถ่ายป่าได้สวยสยองนี่เองล่ะ ที่เป็นตัวเอกสำคัญให้ผู้กำกับ เดวิด บรักเนอร์ ที่เคยผ่านงานสยองในตอน Amateur Night ของหนังอย่าง V/H/S (2012) มาใช้สร้างบรรยากาศสยองให้มีความน่าจดจำมากๆ ครับ

หนังสร้างจากนิยายของ โจ  บาร์ตัน และ อดัม เนวิลล์ เล่าเรื่องของเพื่อนชายหนุ่มใหญ่ 4 คนที่นัดกันไปเดินป่าเพื่อผ่อนคลาย และพักใจหลังการจากไปของเพื่อนคนหนึ่งในกลุ่ม แต่ทริปท่องเที่ยวก็กลายเป็นความสยองทันที เมื่อพวกเขาเปลี่ยนแผนเดินลัดเข้าป่าแทนที่จะเดินอ้อมตามทางที่แผนที่บอกไว้ และที่นั่นพวกเขาก็พบซากสัตว์ที่ตายอย่างทารุณปักไว้บนยอดไม้ ทั้งสัญลักษณ์แปลกๆ ตามต้นไม้ที่สื่อถึงพิธีกรรมของพวกแม่มดตามชื่อเรื่องด้วย และนั่นคงไม่สำคัญเท่าเสียงร้องประหลาดจากแมกไม้ลึกที่ชวนฉงนว่าคือสิ่งใด และที่สยดสยองสุดๆ คงเป็นผลข้างเคียงที่ส่งผลโดยตรงต่อเพื่อนแต่ละคนให้มีพฤติกรรมแปลกประหลาด รวมถึงบาปกรรมในอดีตที่ปรากฏรูปกายมาหลอกหลอนแต่ละคนด้วย

นอกจากบรรยากาศที่สวยปนความระแวงแล้ว หนังยังค่อยๆ เผยปริศนาอย่างลงตัว และการเปิดตัวของต้นเสียงปริศนาในช่วงท้ายของหนังก็สมกับรางวัลเอฟเฟกต์ยอดเยี่ยมดังร่ำลือจริงๆ ครับ แปลกและดูสมจริงมากๆ โดยรวมนี่เป็นหนังที่ด้านอารมณ์อาจชวนให้นึกถึงหนังสยองในป่าหลายๆ เรื่อง เช่น The Blair Witch Project (1999) และ Book of Shadows: Blair Witch 2 (2000) แต่ด้วยฉากหลังที่แปลกตาของสวีเดน (จริงๆ หนังถ่ายในโรมาเนีย) และการดีไซน์ที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวทั้งปีศาจและป่า ก็ทำให้หนังเรื่องนี้เป็นหนังที่ควรปักหมุดไว้ดูกับเพื่อนๆ ยามดึกเลยทีเดียว