รีวิว Peter Rabbit กระต่ายปีเตอร์สุดฮากับความคลาสสิกเหนือกาลเวลา

จากวรรณกรรมเด็กอมตะสุดคลาสสิกของป้า เบียทริกซ์ พอตเตอร์ ถูกนำมาปัดฝุ่นและดัดแปลงเป็นภาพยนตร์อนิเมชันเต็มตัว ซึ่งว่ากันด้วยเรื่องราวของเจ้ากระต่ายตัวแสบชื่อ ปีเตอร์ (เจมส์ คอร์เดน) และครอบครัว ที่ต้องรับมือกับ โทมัส แม็คเกรเกอร์ (โดห์นัลล์ กลีสัน) เจ้าของบ้านหลังใหญ่ที่เต็มไปด้วยสวนผักอุดมสมบูรณ์ ผู้ซึ่งต้องการจะกำจัดแก๊งกระต่ายที่เข้ามากินผักผลไม้ในสวนให้หมดสิ้น ท่ามกลางความขัดแย้งของหนุ่มสุดเนี๊ยบกับครอบครัวกระต่ายนั้น ก็มีเพื่อนบ้านสาวสวยอย่าง บี (โรส เบิร์น) สาวอาร์ทติสหัวใจรักสัตว์ที่คอยดูแลแก๊งกระต่ายเข้ามาคั่นกลาง ขณะเดียวกัน โทมัส ก็ตกหลุมรัก บี (ย่อมาจาก บีทริกซ์) เหตุการณ์วุ่นวายและสับสนอลหม่านจึงเกิดขึ้นอีกครั้ง

Peter Rabbit สร้างความประทับใจแรกได้ทันที โดยเฉพาะงานซีจีที่สมจริงเกินคาดมากๆ เรียกว่ากระต่ายนี่ขนเป็นขน จังหวะเคลื่อนไหว กระโดด ท่าทางต่างๆ นี่เนียนกริบ ครบทุกรายละเอียด เห็นแล้วหลอกสมองให้เรารู้สึกอยากกอดเจ้ากระต่ายนี่มากๆ และภาพจากนิทานที่พอมาเป็นหนังอนิเมชัน ก็สามารถต่อยอดบรรยากาศในเรื่องสมจริง ดูแล้วอินกับความเป็นบ้านนอกของอังกฤษ ให้ฟีลลิ่งแบบบริติชยุค 80-90 หน่อยๆ แถมที่เป็นสีสันและเติมเต็มอนิเมชันเรื่องนี้เลยก็คือ การออกแบบท่าทาง มุก แก๊กต่างๆ ประจำตัวของสิงสาราสัตว์แต่ละชนิด ตลอดไปจนคำพูด ที่เต็มไปด้วยความฮาเป็นระยะ แถมยังทะลึ่งตึงตังเกินความเป็นหนังเด็กไปไกลด้วย โดยเฉพาะ ปีเตอร์ เนี่ย มันยังกับฟิวชัน เจ้าหมีเท็ดจังไรกับเควิน เด็กนรกใน Home Alone มากๆ และอีกจุดหนึ่งคือการออกแบบการเล่าเรื่อง ที่มีการผสมผสานลายเส้นการ์ตูนเข้ามา ทำให้คนดูรู้สึกถึงกลิ่นอายต้นกำเนิดจากการเป็นหนังสือภาพขวัญใจอิงลิชชน

สำหรับใครที่ไม่เคยรู้จักกับ Peter Rabbit มาก่อนเลย หากได้มาดูก็คงประทับใจได้ตั้งแต่ฉากแรกๆ เพราะตัวละครทุกตัวทั้งคนและสัตว์จับต้องได้ง่าย ขนาดบทบาทของ โทมัส หนุ่มเนี๊ยบก็พาให้นึกถึง มิสเตอร์บีน หรือพวก ฮามิช ตีนระเบิด เรียกว่าเป็นแคแร็คเตอร์ที่มีความเป็นบริติชมากๆ มีความเอ๋อ มีความมึน ดูแล้วก็ชอบหนุ่ม โดห์นัลล์ กลีสัน เล่นเรื่องนี้มาก คือมันใช่มากกับตัวละครที่ถูกกลั่นแกล้ง ส่วนตัวผมชอบเขาทุกบทบาท เป็นนักแสดงดาวรุ่งที่มีอินเนอร์กับหนังคัลท์มากๆ แถมยิ่งตัดสลับกับมุกตลกแดกดันแรงๆ แบบคนอังกฤษนี่ก็เลยกลายเป็นว่า Peter Rabbit ดูสนุกไหลลื่นทั้งเรื่องกว่าที่คาดไว้มากๆ

พูดได้เต็มปากว่า Peter Rabbit เป็นอนิเมชันที่โคตรจะน่ารัก ครบเครื่องมากที่สุดเรื่องหนึ่งของปี ความลงตัวของไดอะล็อก จังหวะมุก ไปจนถึงเมสเซจที่หนังสอนให้ข้อคิดนั้นก็ทำมาได้เจ๋งกว่าหนังการ์ตูนหลายเรื่องที่พยายามหรือจงใจยัดเยียดเข้ามาในช่วงท้ายๆ แต่ Peter Rabbit ไม่ทำแบบนั้น แต่ใช้เหตุการณ์ที่เตลิดไปจนถึงที่สุดแล้วเล่าผ่านผลลัพธ์แค่นั้นจบ ด้วยเนื้อหาที่มี ชั้นเชิงการเล่า งานด้านโปรดักชันที่ไหลลื่น ออกมาจากโรงแล้วก็อินแล้วก็คิดถึงแก๊งกระต่ายที่น่ารักเหล่านั้นได้ สิ่งที่ชอบที่สุดคือ นี่เป็น Peter Rabbit ที่โคตรคัลท์ มีความเป็นวรรณกรรม มีความเป็นมิวสิคัล ที่มีความเกรียนๆ ฮาๆ แบบบริติช เรียกว่าเป็นการคืนชีวิตของเจ้ากระต่ายจอมกวนอายุกว่าร้อยปีได้กลับมาโลดแล่นอย่างสมศักดิ์ศรีจริงๆ

สำหรับ Peter Rabbit นั้นมาจากวรรณกรรมเด็กที่ชื่อว่า The Tale of Peter Rabbit ถือเป็นหนังสือภาพสำหรับเด็กที่เก่าแก่ที่สุดเล่มหนึ่งของโลกเลย โดยจุดเริ่มต้นของกระต่ายจอมกวนนี้มาจากความตั้งใจของป้า บีทริกซ์ พ็อตเตอร์ ที่เขียนจดหมายไปให้กำลังใจลูกชายของเพื่อนให้หายป่วยนั่นเอง

 

The post [รีวิว] Peter Rabbit: กระต่ายปีเตอร์สุดฮากับความคลาสสิกเหนือกาลเวลา appeared first on เว็บแบไต๋.