รีวิว Ready Player One การหลบลี้หนีจากโลกแห่งความจริง

 

 

ผลงานการกำกับของสตีเว่น สปีลเบิร์ก ดัดแปลงมาจากนวนิยายของเออร์เนสต์ ไคลน์ บอกเล่าเรื่องราวของโลกอนาคตดิสโทเปียในปี 2045 ช่วงเวลาที่โลกเต็มไปด้วยความวุ่นวาย ผู้คนบางส่วนไม่มีความสุขในโลกแห่งความเป็นจริง เวด วัตตส์ (ไท เชอริแดน) คือคนหนึ่งที่เป็นทุกข์กับชีวิตจริงจนทำให้เขาเลือกจะหลบลี้เข้าไปอยู่ในดิ โอเอซิส จักรวาลเสมือนจริงที่กว้างใหญ่ เขาสามารถจะเป็นใคร ทำอะไร หรือท่องไปในสถานที่ไหนก็ได้ในดินแดนแห่งนี้

 

ดิ โอเอซิส ถูกสร้างขึ้นมาโดย เจมส์ ฮอลิเดย์ (มาร์ค ไรแลนซ์) อัจฉริยะที่มีความเนิร์ดอยู่ในตัว หลังจากที่เขาจากโลกนี้ไปเขาได้ทิ้งทรัพย์สมบัติมหาศาลรวมไปถึงพินัยกรรมในการควบคุมดิโอเอซิส โดยสิ่งที่กล่าวมาทั้งหมดจะตกเป็นของผู้ที่ชนะการแข่งขันด่านสุดโหดทั้งสามในดินแดนแห่งนี้ เพียงแต่ตลอดเวลา 5 ปีที่ผ่านมาภายหลังจากที่ฮอลิเดย์จากไป ยังไม่มีใครค้นพบกุญแจดอกแรกเลยสักคน จนกระทั่งเวดได้ตัดสินใจเข้าไปสำรวจชีวิตก่อนที่ฮอลิเดย์จะเสียชีวิตลงในพิพิธภัณฑ์ชีวิตฮอลิเดย์ ทำให้เขาได้พบกับคำใบ้แรกในด่านประลองรถแข่งสุดโหดที่ไม่มีใครฝ่าด่านดังกล่าวไปได้ แต่เมื่อเวดเป็นคนแรกที่สามารถผ่านด่านนี้ได้ ทำให้เขาได้พบกับมิตรสหายอีก 4 คน

 

 

หากมองให้ลึกยิ่งขึ้น เราจะค้นพบว่ายิ่งวิทยาการและเทคโนโลยีก้าวล้ำหน้าไปแค่ไหน เราจะยิ่งพบว่าสังคมมนุษย์จะมีช่องหว่างทางเศรษฐกิจมากขึ้นเท่านั้น อันที่จริงเราไม่จำเป็นจะต้องมองอะไรไกลตัว ในทุกวันนี้ความทุกข์ยากของผู้คนในการทำงาน ความเครียด ความยากจน พื้นที่อยู่อาศัยอันแออัด ทำให้ผู้คนพยายามมองหาความบันเทิง ตื่นเต้นและโหยหาโลกแฟนตาซีที่พวกเขาต้องการจะทำอะไรก็ได้ตามที่ใจปรารถนา แต่เมื่อมองในมุมกลับกัน เราจะได้ค้นพบว่ายิ่งเราปลีกตัวเข้าไปอยู่ในโลกเสมือนแค่ไหน เรายิ่งตีตัวอออกห่างจากความสัมพันธ์ในโลกแห่งความเป็นจริงเท่านั้น

 

จากบรรทัดนี้มีการเปิดเผยบทสรุปของภาพยนตร์ คนที่ยังไม่ได้ชมอยากให้ข้ามบรรทัดนี้ไปก่อนครับ

 

 

ภายหลังจากที่ตัวเอกของเรื่องสามารถเอาชนะเกมและได้รับมรดกของเจมส์ ฮอลิเดย์ได้ในที่สุด เวดและเพื่อนๆอีก 4 คนตัดสินใจทำหน้าที่เป็นบอร์ดบริหารของดิ โอเอซิสร่วมกัน โดยตกลงร่วมกันว่าพวกเขาจะปิดโลกเสมือน 2 วันต่อสัปดาห์เพื่อให้ผู้คนได้ออกมามีปฏิสัมพันธ์กับคนในโลกแห่งความเป็นจริงด้วย

 

แต่เวดและเพื่อนๆซึ่งเปลี่ยนชีวิตจากหน้ามือเป็นหลังมือ อาจจะหลงลืมไปว่าถึงชีวิตของพวกเขาจะดีขึ้น แต่คนอีกครึ่งค่อนโลกยังคงลำบากและดิโอเอซิสน่าจะเป็นสถานที่ในการเยียวยาสภาพจิตใจที่ดีที่สุดก็เป็นได้ สิ่งที่พวกเขาทำอยู่อาจจะเป็นเจตนาที่ดี แต่พวกเขาก็คงลืมไปว่า ชีวิตในสลัมและความจนที่มีแต่ความทุกข์ตรมนั้น ไม่มีใครหรอกที่จะจมอยู่ในวงวนเหล่านั้น และไม่ใช่มนุษย์ทุกคนที่จะมีความสามารถในการเอาตัวรอด หรือเผชิญหน้ากับความเป็นจริงอันโหดร้ายได้เท่ากัน

นี่คือสิ่งที่น่าขบคิดหลังจากเหตุการณ์ในหนังจบลงอย่างมีความสุข