รีวิว A QUIET PLACE ภัยไม่เงียบ
แต้มต่อที่ทำให้หนังอย่าง A QUIET PLACE กลายเป็นกระแสแบบปากต่อปากได้อย่างไม่ยากเย็นนักก็เพราะว่าหนังเรื่องนี้อุดมไปด้วยองค์ประกอบของหนังระทึกขวัญชวนตื่นเต้นได้อย่างสมบูรณ์แบบ และไม่ใช่หนังที่ดูยากหรือจำเป็นต้องตีความให้วุ่นวาย มันเป็นหนังในกลุ่มขายความบันเทิง กระตุ้นอะดรีนาลีนให้หลั่งออกมาอย่างบ้าคลั่ง ยิ่งไปกว่านั้นผู้ชมยังถูกเร้าด้วยองค์ประกอบของภาพยนตร์อย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วย
ตัวหนังบอกเล่าเรื่องราวของครอบครัวหนึ่งที่ประกอบไปด้วยสมาชิกทั้งสี่คน พวกเขาต้องอาศัยอยู่ภายใต้ความเงียบงัน หลังจากมีสิ่งมีชีวิตลึกลับที่ไม่สามารถระบุได้ว่าพวกมันคือตัวอะไร รู้เพียงแค่ว่าพวกมันจะออกตามล่าสิ่งมีชีวิตอื่นๆที่ส่งเสียง ถ้าหากเสียงดังแม้แต่นิดเดียว สิ่งมีชีวิตลึกลับจะออกตามล่าทันที
A QUIET PLACE ใช้ช่วงเวลา 10 นาทีแรกในการอธิบายสภาพแวดล้อมที่ตัวละครต้องเผชิญ รวมไปถึงบอกเรื่องราวกลายๆว่าเกิดอะไรขึ้นกับสถานที่ที่ครอบครัวนี้กำลังต้องเจอ เราจะได้ทราบว่าพวกเขาออกมาหาอาหารในซูเปอร์มาร์เกตที่ถูกทิ้งร้างไว้ราวสามเดือน แต่อุปสรรคประการเดียวคือพวกเขาต้องหยิบจับสรรพสิ่งต่างๆด้วยความเงียบที่สุด เพราะมีอันตรายคุกคามบางอย่างที่อาจจะตามล่าเขาด้วยเสียง ด้วยความยังเด็กและไม่ประสีประสาโบว์ (เคด วู๊ดวาร์ด) น้องชายคนเล็กสุดของบ้านแอ็บบ็อตต์คว้าของเล่นยานอวกาศที่สามารถส่งเสียงดังออกมาได้ และแน่นอนคนดูน่าจะพอคาดเดาได้ว่าของเล่นเจ้าปัญหานี้จะทำให้เกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นในเวลาถัดมา
ตัดภาพมา หนังพาคนดูไปที่เหตุการณ์ภายหลังจากช่วงต้นเรื่อง เราจะได้เห็น “บ้าน” ของครอบครัวแอ็บบ็อตต์ที่มีลักษณะเป็นฟาร์มอันโดดเดี่ยวที่ตั้งอยู่กลางทุ่งนา เราจะได้เห็น “วิถีการใช้ชีวิต” ของตัวละครในการลดเสียงไม่ว่าจะเป็นการโรยทรายไว้ตามทางเดินเพื่อทำให้เสียงฝีเท้าเงียบที่สุด การทาสีบนแผ่นไม้กระดานเพื่อไม่ให้เกิดเสียง หรือกระทั่งการทำระบบแสงสว่างอันใช้เป็นวิธีการสื่อสารแบบพิเศษขึ้นมา
เมื่อเราทราบเงื่อนไขและวิธีการตอบสนองของตัวละคร สองสิ่งนี้ถูกทำงานร่วมกัน หนังเรื่องนี้จึงกลายเป็นหนังระทึกขวัญที่หยิบจับองค์ประกอบต่างๆมาเร้าอารมณ์ของผู้ชมตลอดทั้งเรื่อง
ทว่าเงื่อนไขที่หนังวางเอาไว้ เมื่อเราลองคิดดูดีๆแล้ว จะเกิดการตั้งคำถามที่ว่า หากเงื่อนไขของการเกิดเสียงจะนำมาซึ่งอันตรายถึงชีวิต แล้วเหตุใดกันที่เอฟเวอลีน(เอมิลี่ บลันท์) ถึงเลือกตั้งท้องในช่วงเวลาแห่งความหายนะเช่นนี้ เพราะแน่นอนว่าการคลอดลูกไปจนถึงทารกที่ลืมตามาดูโลกจะนำมาซึ่งเสียงเจ้าปัญหา แต่นั่นก็เพื่อเหตุผลประการเดียวที่ว่า ก็เพื่อสร้างสถานการณ์ที่ปลุกเร้าโสตประสาทคนดูให้ตื่นเต้น แต่เมื่อพิจารณาถึงตรรกะของตัวละครแล้ว ก็เป็นช่องโหว่ประการสำคัญที่ชี้ชวนให้เราขบคิดต่อไปว่า “บางครั้งการคุมกำเนิด” ก็เป็นเรื่องจำเป็น โดยเฉพาะในช่วงเวลาที่สัตว์ประหลาดจากต่างดาวได้บุกโลก!