ดูหนังสักเรื่องหนึ่ง เราควรต้องรู้อะไรหรือไม่รู้อะไรบ้าง
สัปดาห์ก่อนไปดู Deadpool ภาค 2 มาครับ ก็สนุกดี เกรียนและกวนน่าจะถูกใจนักดูหนัง โดยส่วนตัวรู้สึกว่าภาคนี้ค่อยมีเรื่องมีราวให้หยิบจับเป็นชิ้นเป็นอันมากกว่าภาคแรกหน่อยนึง อาจเป็นเพราะว่าได้รับการปูเรื่อง ใส่แบ็คกราวนด์ให้ตัวละครต่างๆ จนคนดูเข้าใจมาพอสมควรแล้ว มาถึงภาคนี้ก็เล่าสิ่งที่อยากเล่าได้เลย ไม่ต้องมาอ้อมค้อมอะไรอีก ซึ่งประเด็นสำคัญของหนังที่เน้นเรื่องครอบครัวนี่ก็โอเคนะครับ ดูแล้วไม่น่าเล่าได้ แต่ก็สามารถเล่าได้ แม้จะมาในรูปแบบบ้าๆ บอๆ ตามหน้าหนังก็ตาม อาจจะถือเป็นเซอร์ไพรส์ด้วยซ้ำไปที่ในที่สุดแล้วหนังขายสไตล์และจิกกัดชาวบ้านชาวช่องเขาอย่าง Deadpool 2 ก็มีเนื้อมีหนังเป็นของตัวเองได้
แต่ประเด็นที่อยากชวนคุยในคราวนี้ก็ต่อยอดมาจากส่วนที่ไม่ใช่เนื้อหนังหรือแก่นของ Deadpool 2 ครับ แต่เป็นส่วนที่ไม่ใช่แก่นของหนังต่างหาก กระพี้ที่ว่านั้นก็คือการที่ Deadpool 2 (หรือแม้แต่ภาคแรก) จิกกัดแซวหนังต่างๆ อย่างเป็นเรื่องเป็นราว หนังฮิตๆ ที่คนจดจำกันมากในรอบสิบ-ยี่สิบปีหลังนี่แก (เดดพูล หรือจะบอกว่า ไรอัน เรย์โนลด์ส ดี) เอามาล้อ มายำ จนเละเลยครับ ใครเก็ตก็คงขำ ใครไม่เก็ตก็อาจงงว่าไอ้คนที่ขำนั้น-เขาขำอะไร
คำถามอยู่ตรงนี้แหละครับ ว่าการดูหนังสักเรื่อง หนังที่มีนัยยะต่างๆ ซ่อนเร้นอยู่ให้สนุกนั้น เราจำเป็นต้องรู้อะไรบ้าง และการที่เราไม่รู้อะไรเลยจะทำให้เราเอนจอยกับหนังเรื่องนั้นน้อยลงหรือไม่
ในความคิดส่วนตัวของผมนะครับ การที่เรารู้แบ็คกราวนด์หรือ “มีพื้น” พอๆ กับคนทำหนังก็ทำให้เราเก็ตแมสเสจที่คนทำต้องการจะสื่อออกมาได้ง่ายขึ้น คำถามต่อมาก็คือแล้วถ้าเราเก็ตแมสเสจของคนทำแล้วจะทำให้การดูหนังสนุกขึ้นหรือเปล่า ผมคิดว่าคำถามนี้ไม่ใช่คำถามของคนดูครับ มันควรเป็นคำถามของคนทำต่างหาก
คือคนทำต้องถามตัวเองว่าแคร์คนดูหรือไม่ หากเลือกที่จะแฝงนัยซ่อนเร้นที่รู้กันเฉพาะคนที่รู้ใจ เน้นไปที่ผู้ชมเฉพาะกลุ่ม ถ้าไม่แคร์ก็ทำได้เลยครับ สามารถซุกซ่อนสิ่งต่างๆ ให้ผู้ชมที่อยู่ในแนวทางเดียวกันได้หยิบฉวยได้ตามความพึงพอใจ แต่ถ้ายังแคร์ว่าอยากให้ผู้ชมในวงกว้างซึ่งมาจากหลายที่มา ต่างกันที่ภูมิหลัง หรือมีความสนใจไม่ไปในทิศทางเดียวกันได้ชมและเพลิดเพลิน ได้เนื้อหาสาระอยู่บ้าง ก็อาจต้องเน้นไปที่การเล่าเรื่องตามสมควร
หรือจะทำแบบที่ Deadpool 2 ทำก็ได้ครับ นั่นคือยังให้ความสำคัญกับการนำเสนอเรื่องราวและประเด็นหลักที่อยากเล่า ขณะเดียวกันก็ซ่อนของเล่นเล็กๆ น้อยๆ ไว้ให้แฟนพันธุ์แท้ได้ไล่คว้าเพื่อความสนุกสนานเพิ่มเติม
นี่คือคำถามสำคัญที่ผู้สร้างต้องหาคำตอบเลยครับ
สำหรับคนดู การต้องรู้อะไรหรือไม่ต้องไปรู้อะไรเลยสำหรับการดูหนังสักเรื่องนั้น ผมว่ามันเป็นเรื่องปัจเจก เป็นเรื่องที่แต่ละคนต้องตัดสินใจเอง คนอื่นก็ไม่น่าจะไปตัดสินอะไรได้ การไม่รู้อะไรเลยแล้วเข้าไปดูหนังเรื่องใดเรื่องหนึ่งแล้วบอกว่าไม่สนุกเลย ผมก็ว่านั่นไม่ใช่ความคิดเห็นที่ผิด ส่วนคนที่ศึกษาข้อมูล เตรียมตัวอย่างดีก่อนไปดูแล้วได้อรรถรสเพิ่มเติมจากหนังผมก็ว่านั่นเป็นสิ่งที่เขาสมควรได้รับ ไม่มีอะไรผิด และไม่มีอะไรถูกครับ เรื่องแบบนี้
เกี่ยวกับผู้เขียน
จักรพันธุ์ ขวัญมงคล
นักเขียน นักแปล นักวิจารณ์ภาพยนตร์ และบรรณาธิการอิสระ สนใจความเคลื่อนไหวในแวดวงศิลปะและสังคม
อัลบั้มภาพ 6 ภาพ