รีวิว I Still See You เพราะคนน่ากลัวกว่าผี
หนังไซไฟระทึกขวัญบอกเล่าเรื่องราวของโลกอนาคตไม่ไกลจากเวลาปัจจุบัน เมื่อมนุษย์ได้รับผลกระทบจากการทดลองทางวิทยาศาสตร์ที่ผิดพลาด ส่งผลให้ผู้คนกว่าครึ่งค่อนโลกเสียชีวิต เหลือทิ้งไว้เพียงแต่ภาพวิญญาณของเหยื่อที่ปรากฏในสภาพความทรงจำสุดท้ายก่อนตาย กระทั่งวันหนึ่ง รอนนี่ คาลเดอร์ (เบลล่า ธอร์น) สาววัยรุ่นที่ถูกคุกคามจากวิญญาณลึกลับตนหนึ่ง ทำให้เธอต้องร่วมมือกับเคิร์ก (ริชาร์ด ฮาร์มอน) ในการตามหาความจริงว่าปรากฏการณ์ประหลาดดังกล่าว ทำไมถึงเกิดขึ้นกับเธอ
ตัวหนังเปิดเรื่องราวให้เราได้เห็นปรากฏการณ์ภัยพิบัติครั้งใหญ่ ที่คร่าชีวิตผู้คนไปมากมาย ก่อนจะตัดสลับมายังเหตุการณ์ปัจจุบัน 10 ปีให้หลัง ซึ่งฉากเปิดเรื่องไม่ได้เป็นฉากขายเทคนิคพิเศษที่ยิ่งใหญ่ตระการตาตามประสาหนังโลกแตก เพียงแต่บอกเล่าเหตุการณ์พอสังเขปให้ผู้ชมได้เห็นว่าปรากฏการณ์นี้ส่งผลกระทบอย่างไรบ้าง เราจะได้เห็นการปรากฏตัวของวิญญาณจากในหลายยุคสมัยในสภาพความทรงจำอันพร่าเลือน โดยวิญญาณเหล่านี้จะปรากฏตัวสั้นๆเพื่อทำกิจวัตรประจำวันของพวกเขาก่อนเสียชีวิต ไม่ได้มีภัยคุกคามอะไรแก่มนุษย์ที่ยังมีลมหายใจอยู่ เพื่อที่เราจะได้ทำความเข้าใจกับสภาพโลกอนาคตในหนังนั่นเอง
การพยายามค้นหาความจริงปรากฏการณ์ประหลาดที่เกิดขึ้นกับรอนนี่ทำให้ I Still See You กลายเป็นหนังแนวสืบสวนสอบสวนมากกว่าหนังสยองขวัญ โดยระหว่างทางของเรื่องได้มีตัวละครแวดล้อมของรอนนี่ได้ล้มตายลงอย่างปริศนา ความลึกลับดังกล่าวกลายเป็นจุดเร้าและเป็นตัวกระตุ้นสำคัญที่ทำให้ผู้ชมอยากจะค้นหาความจริงว่าการปรากฏตัวของวิญญาณไบรอัน เขาเป็นผู้ส่งสัญญาณเตือนภัยหรือเป็นตัวการของเหตุการณ์ทั้งหมดกันแน่
โดยภาพรวมนั้น I Still See You เป็นหนังที่มีคอนเซปต์น่าสนใจมากที่ว่าด้วย “โลกมนุษย์ที่คนเป็นและคนตายอยู่ในพื้นที่เดียวกัน” แต่กลายเป็นว่ายิ่งหนังพยายามขมวดปมและหาเหตุผลรองรับให้กับปรากฏการณ์ประหลาดที่เกิดขึ้นกับตัวนางเอก ยิ่งกลายเป็นว่าหนังจะอ่อนพลังความน่าเชื่อถือ ในแง่ของภาพรวมไปอย่างน่าเสียดาย ยิ่งไปกว่านั้นการสร้างบรรยากาศความไม่น่าไว้วางใจในฉากต่างๆ ก็ดูสอบตกในแง่การสร้างความตื่นเต้น น่าหวาดกลัว ดนตรีประกอบโครมครามยังกลายเป็นปัจจัยหลักในการเร้าอารมณ์ ยังไม่รวมไปถึงบทสรุปที่ไม่ยากแก่การคาดเดาว่าจริงๆแล้ว คนที่น่ากลัวที่สุดน่าจะเป็น “คนใกล้ตัว” ของรอนนี่ ที่ชักใยและบงการเธอเพื่อหวังประโยชน์บางอย่างจากตัวรอนนี่เอง
สาระเพียงอย่างเดียวที่เราพอจะตกผลึกได้หลังจากหนังจบก็คือ อย่าไว้ใจคนที่หน้าซื่อ ไร้พิษภัย เพราะความเป็นจริงแล้วสิ่งที่น่ากลัวกว่าวิญญาณอาจจะเป็นมนุษย์ด้วยกันเองก็ได้
