รีวิว Brightburn เด็กนรก ฟ้าส่งมาเป็นลูกแม่

 

 

Brightburn จัดได้ว่าเป็นหนังที่มีคอนเซ็ปต์ชัดเจน น่าสนใจตั้งแต่ได้ยินเรื่องย่อ เมื่อหนังตั้งใจจะตั้งประเด็นว่า จะเกิดอะไรขึ้นถ้าหากซูเปอร์ฮีโร่เติบโตขึ้นมาไม่ได้เพื่อพิทักษ์โลก แต่มุ่งจะทำลายล้างและกลายเป็นคนชั่วร้าย

 

เมื่อคอนเซ็ปต์ของหนังชัดเจนขนาดนี้ เราจึงไม่ปฏิเสธเลยว่า หลังจากที่เราเห็นตัวอย่างภาพยนตร์เป็นครั้งแรก Brightburn สามารถเรียกร้องความสนใจได้เป็นอย่างดี ทว่าสิ่งที่ผู้ชมได้พบในเวอร์ชั่นขนาดยาว กลับไม่ได้สนุกตื่นเต้นหรือน่าสนใจอย่างที่เราคาดหวังเอาไว้ ประกอบไปด้วยหลากหลายเหตุผลเหล่านี้

 

 

ทุกอย่างถูกนำเสนอแบบชัดเจนโจ่งแจ้งจนไม่หลงเหลือความลึกลับ เคลือบแคลงอีกต่อไป ไม่ว่าจะเป็นการเผยที่มาที่ไปของแบรนดอน (แจ็คสัน เอ. ดันน์) ว่าเขามีพลังพิเศษเหนือมนุษย์ตั้งแต่ 15 นาทีแรกของเรื่อง โดยปราศจากชั้นเชิง การอุบความลับดังกล่าวสามารถใช้ในการสร้างปมคำถามให้กับผู้ชม หรือกระทั่งบรรดาตัวละครแวดล้อมตัวละครแบรนดอนว่า เด็กคนนี้ “เป็นภัยคุกคาม” จริงหรือเขาโดนใส่ความกันแน่

 

จากเหตุการณ์ที่เขาเผลอทำร้ายเพื่อนนักเรียนหญิงร่วมชั้นเรียนจนกระดูกหัก ส่งผลให้แม่ของเธออย่างเอริก้า (เบคกี้ วาลสตรอม) ตามมาเอาเรื่องถึงฝ่ายปกครองของโรงเรียน ลามเลยไปจนถึงการเชิญผู้ปกครองของแบรนดอนอย่างโทรี่ เบรเยอร์ (อลิซาเบธ แบงค์) และไคล์ เบรเยอร์ (เดวิด เดนแมน) มาเอาเรื่องและทวงถามถึงพฤติกรรมในการอบรมเลี้ยงดูลูกของทั้งสอง และแม้ว่าจะมีปากมีเสียงกันอย่างดุเดือด แต่ดูเหมือนโทรี่ก็ยังเชื่อมั่นในความดีงามของลูกชายตัวเองว่าคงไม่ได้มีพฤติกรรมก้าวร้าวรุนแรง

 

 

น่าเสียดายอย่างที่ได้บอกไปข้างต้นว่าเมื่อหนังได้นำเสนอ พฤติกรรมการคุกคาม ระรานของแบรนดอนต่อบรรดาผู้ใหญ่ที่เขาชิงชังแบบโจ่งแจ้งชัดเจน ทำให้น้ำหนักที่คนดูอยากจะเอาใจช่วยตัวละครแบรนดอนในแง่มุมของความดีงามลดลงจนแทบเหี้ยน และความเห็นอกเห็นใจที่เรามีต่อโทรี่ ก็ลดลงตามไปด้วย สืบเนื่องจากคนดูได้เห็นหลักฐานตำตาว่ายังไงเจ้าเด็กเหนือมนุษย์คนนี้ก็ชั่วร้ายตามที่ผู้คนครหาจริงๆ ส่งผลให้ความลึกลับ ระทึกขวัญลดลงไปตามระดับ มิหนำซ้ำบรรดาตัวละครที่กลายเป็นเหยื่อความรุนแรงของแบรนดอนเอง ก็ไม่ได้มีแง่มุมที่ทำให้ผู้ชมอยากจะเอาใจช่วยให้พวกเขามีชีวิตรอดปลอดภัยสักเท่าไหร่ เราจึงได้แต่รอดูวิธีการสังหารของแบรนดอนและหน้ากากโม่งที่เน้นความแหวะ น่าขยะแขยงมากกว่าจะรู้สึกน่ากลัว

 

อย่างไรก็ตามท่ามกลางความแห้งแล้งบรรยากาศตื่นเต้น ระทึกใจ การแสดงของอลิซาเบธ แบงค์ ก็น่าจะเป็นส่วนที่ดีที่สุดในหนัง ซึ่งเธอสามารถนำพาบทที่ดูแบนๆให้กลายเป็นบทคุณแม่ผู้ศรัทธาในตัวลูกชายได้อย่างมีมิติขึ้นมา แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่สามารถโอบอุ้มทุกอย่างให้ดีขึ้นมาได้มากนัก เมื่อภาพรวมของเรื่องค่อนข้างจืดชืดและน่าผิดหวัง