[รีวิว] Yesterday หนังฟีลกู้ดในวันที่โลกไม่รู้จัก "สี่เต่าทอง"

 

หากย้อนกลับไปในหน้าประวัติศาสตร์ โลกไม่เคยมี 4 หนุ่มจากเมืองลิเวอร์พูลอย่าง จอห์น เลนนอน, พอล แม็คคาร์ทนีย์, จอร์จ แฮร์ริสัน และ ริงโก้ สตาร์ พบเจอและรวมตัวกันฟอร์มวงเล็ก ๆ ชื่อ The Quarry Men หาก ไบรอัน เอปสไตน์ ไม่ไปเจอเด็กสเก๊าเซอร์พวกนี้เล่นในผับ The Cavern Club ชื่อของ ‘The Beatles’ ก็คงจะไม่มีอยู่ในสารบบอุตสาหกรรมดนตรีโลก โลกอาจไม่รู้จัก ร็อกสตาร์ เหล้ายา แว่นทรงกลม หรือการไว้ผมยาวเซอร์ ๆ อาจไม่ได้เป็นสิ่งที่ผู้คนยึดตามเป็นแบบอย่าง

น่าสนใจว่า Yesterday มีชื่อของ แดนนี บอยล์ (Slumdog Millionaire, Trainspotting, 28 Days Later) นั่งแท่นกำกับพร้อมมือเขียนบทระดับเทพอย่าง ริชาร์ด เคอร์ติส ที่ผ่านงานรอมคอมระดับคลาสสิกขึ้นหิ้งอย่าง Notting Hill, Love Actually หรือ About Time มาแล้ว เรียกว่าเป็นดรีมทีมที่ทำให้ Yesterday น่าดูขึ้นเยอะเลย

Yesterday เล่าเรื่องราวของ แจ็ก มาลิก (ฮิเมช พาเทล) นักดนตรีหนุ่มเมืองผู้ดีไส้แห้ง ร้องเพลงอยู่ตามผับเล็ก ๆ คนดูหรอมแหรมหากไม่นับแก๊งเพื่อนหน้าม้าผู้จงรักภักดีรวมทั้ง เอลลี (ลิลี เจมส์) แฟนสาวและครูสอนคณิตศาสตร์ ที่ตามติดให้กำลังใจ แจ็ก ไปทุกโชว์ อย่างไรก็ตาม จู่ ๆ ก็เกิดเหตุการณ์ไฟฟ้าดับไปทั่วโลกชั่วขณะระหว่างที่เขาปั่นจักรยานกลับบ้านและประสบอุบัติเหตุโคม่า ซึ่งหลังจากที่เขาฟื้นขึ้นมากลับพบว่าทั่วทั้งโลกไม่มีใครรู้จัก The Beatles อีกต่อไป แต่ตัวแจ็กเองกลับยังคงมีความทรงจำกับวงสี่เต่าทองเหมือนเดิม ชีวิตของแจ็กถึงจุดเปลี่ยนสำคัญตั้งแต่ที่เขาเริ่มเล่นเพลงของ The Beatles เสียงดนตรีอมตะที่บัดนี้ไม่มีใครเคยรู้จักนั้นทำให้คนที่ได้ฟังหลงรักมันหัวปักหัวปำ

เมื่อทุกอย่างถูกส่งต่อออกไปบนโลกยุคโซเชียลฯ ชื่อของ แจ็ก ก็อยู่ในสปอร์ตไลท์ เขากลายเป็นซุปตาร์วงการเพลงเพียงชั่วข้ามคืนด้วยการเคลมว่าบทเพลงเหล่านี้เป็นของตัวเขาเอง และแน่นอนว่าเมื่อเขาดังเป็นพลุแตกจนคนอย่าง เอ็ด ชีแรน ต้องหันมาสนใจ แจ็ก ก็พบกับบททดสอบมากมายที่ถาโถมเข้ามาในฐานะศิลปินหน้าใหม่พร้อมชื่อเสียง เงินทอง ในวันที่ชีวิตไม่เคยมีตำรารับมือ ความน่าสนใจของหนังเริ่มตั้งแต่ตรงนั้น

Yesterday มีพลอตที่น่าสนใจที่น่าเอามาต่อหยิบจับต่อยอดได้เยอะ โดยเฉพาะสำหรับสาวก The Beatles ด้วยแล้ว บทเพลงมากมายที่ถูกร้อยเรียงในเรื่อง มันลงตัวกับสถานการณ์ที่เป็นไปของ แจ็ก และบทบาทของ เอลลี ส่วนตัวคิดว่าเธอช่วยให้หนังสดใสขึ้นมาก ๆ แม้เคมีเวลาเข้าฉากกับ ฮิเมช จะไม่ถึงกับเป๊ะมากสำหรับคู่นี้ แต่ด้วยตัว ลิลี แล้ว เธอมีเสน่ห์ตรึงคนดูได้ และโคตรใช่กับบทบาทของครูสาวบ้าน ๆ โก๊ะ ๆ แต่แฝงไปด้วยความฉลาด ยิ่งดูก็ยิ่งคล้ายกับ อแมนด้า โฮลเดน (Britain’s Got Talent) นอกจากนี้ ตัวหนังยังเดินไปด้วยจังหวะฮา ๆ แบบจิกกัดเรื่องวัฒนธรรมป๊อบที่สร้างสรรค์ดีตามสไตล์ของ แดนนี บอยล์ แถมยังมีไทอินสินค้าที่ทรงพลังมาก ๆ ของแบรนด์ใส่มาด้วย ทั้งหมดผมเรียกว่าเป็น advertorial scene ที่ช่างลงตัวกับพลอตซะจริง

ในมุมของแฟนเพลง The Beatles มายาวนานคนหนึ่ง รู้สึกประทับใจที่หนังให้เกียรติและพยายามถ่ายทอดความยิ่งใหญ่ในบทเพลงของสี่เต่าทองและสมาชิกทั้ง 4 คนให้กับคนดู ซึ่งก็ไม่จำเป็นต้องรู้จัก The Beatles ก็สามารถอินไปกับหนังด้วยได้ง่ายมาก ส่วนตาเอ็ด เองก็มีบทเยอะ แต่เสียดายที่ไม่ค่อยมีซีนเด่น ๆ เท่าไหร่ (แอบเหมือนเอาเพลงระดับตำนานมาฆ่าเอ็ดด้วยซ้ำ ฮา) ผมเสียดายอย่างหนึ่งคือหนังเรื่องนี้ให้เวลากับการละเลียดบทเพลงของ The Beatles น้อยกว่าที่ควรจะเป็น หลายฉากมาเป็นท่อนฮุคแล้วตัดสลับไปอีกเพลงแบบเร็ว ๆ ไม่มีจุดพีคที่ทำให้ตื่นตะลึง สตันท์ อะไรทำนองนั้นจาก แจ็ก และ บทเพลงของ The Beatles เอง อาจบอกได้ว่าในฐานะแฟนตัวยงแล้ว รู้สึก ‘ไม่เต็มอิ่ม’ เพราะหนังเลือกโฟกัสไปที่ความสัมพันธ์และมิตรภาพของ แจ็ก มากกว่า ซึ่งบอกตามตรงว่า ตาแจ็กเองกับบทบาทแสดงครั้งแรกก็อาจไม่ได้มีออร่ามากเท่าไหร่ และในภาพรวม Yesterday ไม่ใช่หนังเพลงที่สร้างอิมแพ็คได้ขนาด Bohemian Rhapsody แถมยังมีรายละเอียดบางอย่างที่หนังก็ไม่ได้ตามไปเก็บต่อให้เคลียร์เช่นกัน แต่หากไม่คิดอะไรมาก มันเป็นหนังดี ๆ ที่ทำให้เรานึกถึงหรือหากใครจะทำความรู้จัก The Beatles ได้ง่ายขึ้น นี่คือวิชา The Beatles 101 พร้อมความฟีลกู้ดที่ทำให้คุณอมยิ้มอบอุ่นใจไปทั้งเรื่อง