รีวิว Countdown มรณานุสติฉบับแอพลิเคชั่น

 

“ความตาย” ถือเป็นเรื่องน่ากลัวสำหรับมนุษย์หลายคน เพราะพวกเขาไม่รู้ว่าหากเราตายไปแล้ว เราจะไปไหน จะเจ็บปวดทุกข์ทรมานหรือเปล่า มันอาจจะเป็นความเศร้าที่เราอาจจะไม่มีโอกาสได้พบหน้ากับคนในครอบครัวหรือคนที่เรารักอีกก็เป็นได้ ดังนั้นความตายจึงถือเป็นภัยคุกคามในชีวิตประการหนึ่ง

 

จะดีแค่ไหนถ้าหากเรามีโอกาสรู้วันตายของตัวเอง หนังเรื่อง Countdown จึงตั้งโจทย์เก๋ๆขึ้นมาว่า ถ้าหากมีแอพพลิเคชั่นที่สามารถบอกจำนวนระยะเวลาที่เราเหลืออยู่บนโลกใบนี้ จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ซึ่งฉากแรกหนังก็พอจะอธิบายปรากฏการณ์การทำงานของแอพฯ ดังกล่าวได้อย่างน่าสนใจทีเดียว

 

หนังเปิดเรื่องมาที่ตัวละครคอร์ทนีย์ (แอนนา วินเทอร์) และแฟนหนุ่มอีแวน (ดิลอน เลนน์) ได้โหลดแอพฯ มาใช้ ปรากฏว่าคอร์ทนีย์จะตายในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า ขณะที่แฟนหนุ่มอีแวนที่กำลังตกอยู่ในสภาพเมาเหล้ากำลังได้ที่ อาสาจะขับรถพาเธอไปส่งที่บ้าน แต่คอร์ทนีย์ ประเมินว่าหากตัดสินใจขึ้นรถ เธออาจจะตายเพราะประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์

 

 

 คอร์ทนีย์จึงตัดสินใจเดินกลับบ้าน แต่ระหว่างทางเธอกลับพบสถานการณ์แปลกๆ และเมื่อถึงบ้านคอร์ทนีย์กลับเสียชีวิตก่อนเวลาที่นาฬิกาในแอพฯ บอกไว้ไม่นาน ตัดสลับกลับมาที่รถของอีแวน ซึ่งอยู่ในสภาพชนอัดกับต้นไม้และกิ่งไม้ขนาดใหญ่ได้พุ่งทะลุเสียบเบาะที่นั่งข้างคนขับ ซึ่งหมายความว่าหากคอร์ทนีย์ขึ้นรถคันนี้มา เธอก็ต้องเสียชีวิตอยู่ดี แสดงให้เห็นว่าต่อให้เธอจะขึ้นรถ หรือ เดินกลับบ้านด้วยตัวเอง ชะตาเธอกำลังจะต้องถึงฆาตอยู่ดี

 

 

เมื่อคนดูได้รับทราบเงื่อนไขการทำงานของแอพฯบอกวันตายแล้ว หนังจึงเลือกที่จะเล่าเรื่องของนางพยาบาลสาวควินน์ แฮร์ริส(อลิซาเบธ เลล) ที่โหลดแอพฯ นี้มาใช้และพบว่าตัวเองเหลือเวลาแค่เพียง 2 วันเท่านั้น เธอจึงพยายามทุกวิถีทางในการรักษาชีวิตของตัวเองก่อนเวลาจะหมดลง

 

 

แน่นอนว่าเหตุการณ์หลังจากนี้ หนังจะพาคนดูไปสืบสาวต้นตอและวิธีการ “โกงความตาย” ของนางเอก ซึ่งคำอธิบายที่ปรากฏอยู่ในหนังนั้นก็ออกจะขี้โกงคนดูอยู่ไม่น้อย แถมบรรดาเหตุผลต่างๆที่หนังพยายามจะทำให้คนดูเชื่อไปกับหนัง ก็เรียกได้ว่าสอบตกไม่เป็นท่า (แต่ถ้าจะดูเอาแบบจ้อจี้ ติดตลก เหตุผลที่หนังบอกคนดูก็พอจะพยักหน้าให้คะแนนความเลอะเทอะได้เล็กๆน้อยๆ)

 

 

กล่าวพอสรุปคือ Countdown เป็นหนังที่ดูให้บรรยากาศความน่ากลัวและชวนอึดอัดในช่วง 30 นาทีแรก แต่เมื่อหนังเริ่มอธิบายเหตุผล และพาคนดูไปสำรวจสถานการณ์รอบตัวนางเอก มันก็เริ่มทวีความไม่น่าเชื่อถือ และน่าหัวเราะขึ้นเรื่อยๆ อย่างน่าเสียดาย