รีวิว Black Christmas คริสต์มาส ปาดคอ!
2019 ถือเป็นปีที่ประเด็นสิทธิสตรีมาแรงมาก ก่อนหน้านี้ Charlie’s Angels เวอร์ชั่นล่าสุด ได้เปลี่ยนมุมมองหนังใหม่ให้ตัวละครกลายเป็นผู้หญิงแกร่ง ไม่ง้อผู้ชาย เป็นหนังเพื่อนหญิงพลังหญิงอย่างแท้จริง แต่น่าเสียดายการที่หนังมัวแต่ห่วงพะวงอยู่แต่ก็นำเสนอประเด็นดังกล่าวจน หลงลืมไปว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดในหนังแอ็คชั่นสายลับ คือความสนุก ตื่นเต้น และทำให้ตัวละครในเรื่องน่าเอาอกเอาใจช่วยต่างหาก
ย้อนกลับไปใน Black Christmas เวอร์ชั่นปี 1974 และปี 2006 ต่างเป็นหนังสยองขวัญไล่เชือดเรต R ที่เน้นความโหด เมื่อบรรดาตัวละครหญิงสาวต้องหนีตายจากฆาตกรลึกลับจนคนดูต้องเอาใจช่วยว่า “ใคร” จะเหลือรอดเป็นคนสุดท้าย
ทว่าสำหรับเวอร์ชั่นล่าสุดหนังเลือกจะเปิดประเด็นมาที่ตัวละครเอกอย่างไรลีย์ (อิโมเกน พุ้ทส์) ซึ่งหนังเผยให้คนดูเข้าใจว่า เธอเคยตกเป็นเหยื่อของการคุกคามทางเพศจากนักศึกษาชายร่วมสถาบันเมื่อปีก่อน แต่ข่าวคาวของเธอกลายเป็นเรื่องซุบซิบนินทาของเหล่านักเรียนในมหาวิทยาลัยฮอว์ธอร์น ส่งผลให้ไรลีย์ต้องเผชิญกับ “สายตา” ที่มองเธอด้วยคำถามอยู่ตลอดเวลา
ท่ามกลางบรรยากาศช่วงหยุดยาววันคริสต์มาสทำให้นักศึกษาหลายคนที่ไม่ได้เดินทางกลับบ้านในเวลานี้ ต้องอยู่ฉลองเทศกาลกับเพื่อนฝูง ทว่าจู่ๆไรลีย์ก็เริ่มสังเกตได้ถึงความไม่ชอบมาพากล ตั้งแต่ที่เธอเห็นกลุ่มนักเรียนชายของสโมสรในมหาวิทยาลัยกำลังรวมตัวกันเพื่อประกอบพิธีกรรมอันแสนแปลกประหลาด เพื่อนสาวร่วมสโมสรเดียวกัน ซึ่งไม่สามารถติดต่อได้และหายตัวไปอย่างลึกลับ ไรลีย์จึงสังหรณ์ใจว่าน่าจะมีเหตุร้ายเกิดขึ้น ต่อมาไม่นาน ในค่ำคืนวันคริสต์มาสไรลีย์และเพื่อนนักศึกษาหญิงถูกจู่โจมจากฆาตกรลึกลับ ทำให้พวกเธอต้องหนีเอาชีวิตรอด
น่าเสียดายที่หนังในเวอร์ชั่นปี 2019 ตั้งใจจะทำหนังเป็นเรต PG-13 นั่นหมายความว่าหนังลดความรุนแรงลด เราไม่ได้เห็นเลือดของตัวละครที่ตกเป็นเหยื่อ ฉากที่ฆาตกรจู่โจมก็กลายเป็นฉากวับๆแวมๆ ที่อาศัยการตัดต่อเปลี่ยนฉากไปอย่างรวดเร็วแค่เพียงพริบตา แถมจังหวะในการทำให้คนดูรู้สึกลุ้นและอยากจะเอาใจช่วยตัวละครก็มีน้อยเสียจนเราตั้งคำถามว่า ตกลงเรามาดูหนังตื่นเต้น ระทึกขวัญ หรือมานั่งดูตัวละครผู้หญิงมัวแต่เรียกร้องสิทธิสตรีกันแน่
การจะทำหนังใส่ประเด็นทางสังคมนั้นไม่ใช่เรื่องผิด จริงๆแล้วมันเป็นสิ่งจำเป็นที่ช่วยเพิ่มคุณค่าให้หนังเรื่องนั้นๆมีอะไรที่จับต้องได้ ไม่ใช่แค่เพียงความบันเทิงชั่วครู่ชั่วยาม แต่สิ่งที่ Black Chirstmas กำลังทำอยู่นั้นคือการยัดเยียดประเด็นมาแบบเกินพอดี และหลงลืมไปว่าคนดูต้องการอะไรในหนังฆาตกรโรคจิตไล่ล่าเหยื่อ นั่นคือความตื่นเต้น เร้าอารมณ์ ไม่ใช่ฉากตัวละครหญิงฟอร์มทีมกันเป็นอเวนเจอร์! มันไม่ใช่และผิดที่ผิดทางอย่างไม่น่าให้อภัยด้วยประการทั้งปวง!
