ประสบการณ์ทัวร์ญี่ปุ่นของ GYM AND SWIM

หลังจากที่ทราบข่าวว่าวงป็อปหน้าใหม่ไฟแรงสุดเท่ห์ของไทยอย่าง Gym and Swim จะได้ไปทัวร์ที่ประเทศญี่ปุ่น (แถมได้ทัวร์ถึงสองเมืองคือโตเกียว และ โอซาก้า) เราในฐานะคนไทย ที่ไม่ได้มีโอกาสไปเปิดหูเปิดตาได้ชมคอนเสิร์ตเมืองนอกเมืองนาอะไรกับเขา ก็อยากจะติดสอยห้อยตามไปด้วย แต่ แหม่ ช่วงจังหวะและเวลามันไม่ได้ ก็เลยทำได้เพียงแค่รอจนวงกลับมา แล้วเราก็พุ่งตรงไปหาฟรอนท์แมนหนวดสวยของวงอย่าง “เฉลิม-เฉลิมพล สูงศักดิ์” เพื่อพูดคุยกับความประทับใจในทริปการไปญี่ปุ่นคราวนี้กันอย่างใกล้ชิด

เฉลิมครับ อยากให้พูดถึงความประทับใจเกี่ยวกับญี่ปุ่นมาให้เราฟังแบบสั้นๆ หน่อย

 

“สำหรับคนพระราม2 อย่างเรา การได้ไปใช้ชีวิตที่ญี่ปุ่น 6 วันนี่ก็น่าประทับใจสุดๆ ละนะ กินอาหารญี่ปุ่นทุกมื้อ เราเป็นคนชอบเดินด้วย แล้วเมืองเขาเหมาะกับการเดินมากๆ นอกนั้นก็ชอบวิถีชีวิตของคนเขา คือมันมีความตัวคนเดียวสูงดี ขนาดไปดูคอนเสิร์ตส่วนใหญ่ก็มากันคนเดียว ร้านอาหารคนก็มานั่งกินคนเดียว นี่ยังคิดถึงข้าวตามจุดพักรถของญี่ปุ่นอยู่เลย (เสียงสะอื้น)”

 

แล้วตอนไปญี่ปุ่นเฉลิมเห็นอะไรในวัฒนธรรมการดูดนตรีของคนญี่ปุ่นบ้าง?

 

“เราว่าคนที่นั่น การดูดนตรีเป็นเรื่องส่วนตัวนะ คือจะไม่เจอการจับกลุ่มมาดูเป็นแก๊ง ส่วนใหญ่มากันคนเดียว หรือเต็มที่ก็เป็นคู่ แล้วคนดูอาจจะนิ่งๆ กว่าบ้านเรา แต่เขาจะสมาธิกับการดูโชว์ตลอด เล่นจบปรบมือ เวลาช่วงเปลี่ยนเพลงนี่ คนดูเงียบกริบเลย แบบเราพูดไรเขาก็ฟัง เขาดูตั้งใจมาเก็บทุกอย่างในโชว์มากๆ”

มาพูดถึงวง Gym and Swim บ้างดีกว่า การต้อนรับจากที่ญี่ปุ่นเป็นยังไงบ้าง?

 

“วันแรกที่ไปถึงนี่เจ้าของค่ายเขาแนะนำตัววงเรากะวงอื่นๆ ในค่ายที่ญี่ปุ่น แล้วแบบทุกคนก็ยืนขึ้น เดินมาทักทายเรียงคนเลย เป็นอะไรที่คัลเจอร์ช็อคดี ไม่เคยเจอ (หัวเราะ) ปกติบ้านเราจะแค่ยิ้มให้เฉยๆ ส่วนใหญ่ในแบคสเตจนี่ นักดนตรีที่มาเล่นด้วยกัน จะทำความรู้จักกัน เหมือนเพื่อนร่วมงานกันนะ ไรงี้ ก็รู้สึกเป็นมิตรดี ส่วนคนดูแม้เขาจะนิ่งกว่าไทยหน่อยๆ แต่จบโชว์ เขาก็เดินมาทักทาย แนะนำตัวเองให้เรารู้จักเยอะเหมือนกัน คนที่นั่นไม่ได้เคอะเขินในการทำความรู้จักกันเท่าไหร่ คือจะว่าไงดี ในเมืองก็ดูต่างคนต่างอยู่นะ แต่พอในฐานะวงไปเล่น คนก็ดูกันเองกะเราดี อีกนิดคือแบคสเตจเขาจะทำงานแค่คนหรือสองคนนะ แต่ว่องไวมาก สุภาพ จะเอาไรก็บอกเขา จะรีบหาให้ทันที อ้อ มีแบคสเตจผู้หญิงด้วย เจอสองที่แน่ะ น่ารักด้วย ยังวัยรุ่นอยู่เลย แปลกดี ในไทยไม่เคยเจอ”

เฉลิมพูดเสร็จก็หยิบภาพจากโทรศัพท์ขึ้นมาให้ดู

.

.

.

โอเคเราเชื่อ

พูดถึงวงการแสดงโชว์ที่ญี่ปุ่นต่อ

“สำหรับวงญี่ปุ่น อย่างแรกเลยที่นับถือคือ ฝีมือเยี่ยมมากๆ เราดูเด็กน้อยพอสมควร (หัวเราะ) แต่วงก็หลากหลายนะ วงอินดี้มีทั้งสายสกิล สายเพลงฟัง สายเอนเตอร์เทน คือแวดวงอินดี้เขาก็ไม่ต่างจากไทยมาก คือทำไปเพราะใจรัก ไม่ได้เป็นรายได้หลักชีวิต ฉะนั้นการเล่นดนตรีของเขามันก็เป็นการเล่นเพราะใจรักเล่นเพราะอยากเล่น ไม่ต้องมาบิ้วคนดูอะไรมาก แบบ มาดูเราเล่น มาฟังเพลงเรากันเถอะ แล้วก็วงดนตรีที่นั่น โชว์จบแล้ว ก็จะลงมายืนเรียงกัน พบปะคนดูแทบทุกวง อ้อ เรื่องเวลาของเขาก็เป๊ะมาก งานเริ่มทุ่มนึง คือทุ่มเป๊ะ ทุ่มนึงคือวงเดินขึ้นเลย ฉะนั้นถ้าไปดูไลฟ์ที่โน่นจะเถลไถลไม่ได้นะ”

แล้วเรื่องสถานที่ล่ะ

“ไลฟ์เฮาส์ที่เล่นแต่ละที่ ค่อนข้างคล้ายกัน ขนาดไม่ใหญ่ รูปแบบสถานที่อะไรก็คล้ายกัน ซึ่งบ้านเราตอนนี้ ไม่น่ามีไลฟ์เฮาส์โดยเฉพาะแบบนี้แล้วมั้ง แต่ของที่โน่นไลฟ์เฮาส์เยอะมาก บางที่ตึกเดียวมี 2-3 ไลฟ์เฮาส์ สุดโหด”

แล้วรู้สึกยังไงบ้างหลังจากที่โชว์เสร็จเรียบร้อยเดินทางถึงไทย

“รู้สึกว่าอยากกลับไปอีก ต้องกลับไปอีก คือเราชอบที่นี่ไปแล้วล่ะ อ้อ หลายวงที่โน่นก็อยากมาไทยนะ แฟนเพลงไทยลองหาวงญี่ปุ่นมาฟังเยอะๆ สิ นี่คือตลาดที่มีความหลากหลายของดนตรีมากที่สุดในโลกเลยล่ะ”

คลิกฟังเพลงจากอัลบั้ม Seasick ได้ที่นี่

[อัลบั้ม Seasick ของ Gym and Swim มีวางขายในญี่ปุ่นด้วยนาจา]

 

อยากฝากอะไรถึงแฟนเพลงชาวไทยบ้างไหม?

 

“ก็แค่บอกว่า อัลบั้ม Seasick ของ Gym and Swim วางขายแล้วจ้า สามารถสั่งซื้อได้ในเพจวง หรือร้านน้องท่าพระจันทร์ , ดีเจสยาม , happenning shop ได้จ้า”

 

Story : PATZH EAIMTRAKUL

ขอขอบคุณเฉลิมพล สูงศักดิ์ และภาพประกอบจากทาง Parinam Music ครับ