10 เพลงดีๆ จากหนังอินดี้ไทยที่ทำให้อยากกลับไปดูหนังซ้ำอีกรอบ

ในยุคที่ตลาดหนังไทยนอกกระแสกำลังคึกคัก หลายคนเริ่มเปิดใจยอมรับและกล้าที่จะตีตั๋วเขาไปดูหนังที่เข้าใจยากกันมากขึ้น ทำให้เราได้เห็นหนังเจ๋งๆ ที่ฉีกขนบการเล่าเรื่องเดิมๆ หรือคิดค้นเทคนิคการถ่ายทอดรูปแบบใหม่ๆ ในหนังเยอะแยะเต็มไปหมด นอกจากภาพและเนื้อเรื่องแล้ว สิ่งที่เติมเต็มให้หนังสมบูรณ์ยิ่งขึ้นหรือผลักดันให้คนดูถลำลึกเข้าไปในโลกอันพิศวงของหนังแต่ละเรื่องได้ดีขึ้น ก็คือเพลงประกอบของหนังนี่แหละ หลายคนอาจไม่รู้ว่าหลายปีที่ผ่านมามีหนังอินดี้ไทยหลายเรื่องที่แต่งเพลงดีๆ ขึ้นมาใหม่ผ่านศิลปินนอกกระแสที่เราคุ้นเคย หรือชุบชีวิตเพลงเก่าๆ ให้กลับมาติดหูเราอีกครั้งได้ เราอยากพาคุณไปดูหนังอินดี้ที่โคตรดีแล้วยังมีเพลงประกอบชวนฝัน ใครยังไม่ได้ดูก็ไม่ควรพลาด ใครที่เคยดูแล้วจะต้องอยากหยิบมาดูอีกเหมือนเรา เก่าบ้าง ใหม่บ้าง แต่ถูกใจคนรักหนังแน่นอน มีเรื่องอะไรบ้างไปดูกัน

Mary is Happy, Mary is Happy

เวลาใครพูดถึงหนังไทยนอกกระแสก็คงจะขาดหนังเรื่องนี้ไปไม่ได้แน่นอน กับเรื่องราวของ แมรี่ และเพื่อนรักของเธออย่าง ซูริ ที่ช่วยกันทำหนังสือรุ่นจนต้องไปเจอกับเหตุการณ์วายปวงคาดเดาอะไรไม่ได้ และนำไปสู่จุดจบที่ไม่มีใครคาดคิด

เขียนบทและกำกับโดย นวพล ธำรงรัตนฤทธิ์ ที่นำทวิตของผู้ใช้ทวิตเตอร์ชื่อ แมรี่ มาโลนี่ (@marylony) จำนวน 410 ทวิตมาสร้างเป็นภาพยนตร์จนได้หนังอินดี้ที่เหนือความคาดหมายแบบนี้ แต่ที่เราแนะนำหนังเรื่องนี้เป็นเพราะเพลงประกอบที่เฮี้ยนไม่แพ้กับหนัง กับโปรเจกต์ ‘Mary, Retweet’ ที่ให้ศิลปินที่เราคุ้นชื่อกันอยู่แล้วมาช่วยแต่งเพลงให้หนังกันอย่างเพลง "ไม่มีอะไรใหม่หรอก ทุกอย่างแม่งก็เก่าหมด" ของ PLOT ก็เท่ไม่หยอก เพลง "ฯลฯ" ของ Part Time Musicians ก็มีเมโลดี้ที่ชวนฝันจนเราตราตรึง หรือเพลงน่ารัก ๆ อย่าง "หยิบแฮมเป็นแผ่นที่หก" โดย Plastic Plastic ก็โดนใจหลายคน แล้วเพลงประกอบในหนังทั้งหมดยังได้ Bear-Garden มาช่วยเนรมิตให้จนเติมเต็มความอินดี้ของหนังได้อย่างครบรส เป็นหนังอีกเรื่องที่ให้ความสำคัญกับเพลงประกอบอย่างตั้งใจจริง

 

ปั๊มน้ำมัน

ด้วยเซ็ตติ้งหลุดโลกแบบคาวบอยทำให้เป็นกระแสเกาหัวไปตามๆ กันว่า ปั๊มน้ำมัน จะเป็นหนังยังไงกันแน่ แต่ความจริงแล้วมันคือหนังรักปนเสียงหัวเราะเคล้าน้ำตาของ ธัญญ์วาริน สุขะพิสิษฐ์ (Insects in the Backyard) เกี่ยวกับหนุ่มที่ยังลืมรักเก่าไม่ได้จึงปลีกวิเวกมาเปิดปั๊มน้ำมันอย่างโดดเดี่ยว แต่ไม่วายก็ยังมีสาวสองวัยตามมาขายขนมจีบเพื่อชนะใจหนุ่มสุดมั่นคงในรักเก่าคนนี้ให้ได้ ซึ่งจริงๆ แล้วเซ็ตติ้งของการเป็นหนังคาวบอยก็เป็นเพียงการอุปมาอุปมัยถึงโลกส่วนตัวของพระเอกเท่านั้น แต่หนังยังคงถ่ายทอดความลึกซึ้งในรักได้อย่างกินใจ ถ้าใครได้ลองดูจะต้องตกหลุมรักหนังเรื่องนี้แน่นอน

หนังยังถูกขยายความออกมาเป็นเพลงประกอบที่ปวดร้าวอย่าง "รักได้แค่คนเดียว" จาก Yented ที่ถ่ายทอดความรู้สึกดำดิ่งของพระเอกออกมาได้สะเทือนใจมาก โดยเฉพาะท่อนแรกที่ร้องว่า ‘สิ่งที่ผิดเพี้ยน คือการไม่แปรเปลี่ยน’ เพราะทุกคนยอมเปลี่ยนไปตลอดเวลา การรักคนๆ เดียวไปตลอดกาลอาจเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ ทำให้เราอินกับหนังมากขึ้นเยอะเลย แถมเพลงยังได้เข้าชิงรางวัลสุพรรณหงษ์สาขาสาขาเพลงนำภาพยนตร์ยอดเยี่ยมอีกด้วย

 

ดาวคะนอง

หลายคนเห็นชื่อหนังเรื่องนี้ก็คงสงสัยว่าหนังเกี่ยวอะไรกับเขตดาวคะนองในกรุงเทพฯ รึเปล่า ผู้กำกับอย่าง อโนชา สุวิชากรพงศ์ ก็ออกมาให้คำตอบว่าตัวเองขับรถผ่านป้ายดาวคะนองบนทางด่วนบ่อยเลยหยิบมาใช้เพื่อเปรียบเปรยถึงทางผ่านของทุกคน หรือหมายถึงดาวส่วนตัวของแต่ละคนในจักรวาลอันกว้างใหญ่นี้ ซึ่งหนังก็เล่าเรื่องราวของคนหลายกลุ่มอย่างกระจัดกระจายปะติดปะต่อกันไม่ได้เลย ทั้งผู้กำกับหนังและอดีตนักศึกษาที่เคลื่อนไหวในช่วง 6 ตุลากับคู่รักนักแสดงที่มารับบทในหนังดังกล่าว และหญิงสาวผู้เปลี่ยนงานบ่อย ซึ่งทุกคนต่างไม่มีปฎิสัมพันธ์กันอย่างน่าประหลาดจนหนังค่อนข้างเหนือจริงสำหรับเรา เรื่องพยายามพูดถึง 6 ตุลาแบบเลือนรางเหมือนกับความจริงที่ถูกส่งต่อมาอย่างทุลักทุเลในปัจจุบัน แต่หนังก็ยังมีเพลงประกอบที่น่าสนใจอย่าง "Lie" ที่ได้ เป้ อารักษ์ มาช่วยบรรเลงให้ แถมยังเล่นหนังเรื่องนี้อีกด้วย แม้เนื้อเพลงจะสื่อไปทางความลวงในความรัก แต่ก็สะท้อนประเด็นในหนังได้อย่างดี เพลงนี้ยังได้เข้าชิงรางวัลสุพรรณหงษ์สาขาสาขาเพลงนำภาพยนตร์ยอดเยี่ยมตามปั้มน้ำมันไปติดๆ 

 

โคตรรักเอ็งเลย

แม้หนังเรื่องนี้จะเก่ามากแล้วก็ตาม แต่เพลงประกอบของหนังเรื่องนี้ยังทำร้ายเรามาจนถึงทุกวันนี้ ถ้าใครได้ดู โคตรรักเอ็งเลย อาจจะขบขันกับความไม่อยู่กับร่องกับรอยและแปลกประหลาดของเนื้อเรื่อง แถมยังต้มคนดูจนเปื่อยได้ถึงสามครั้ง หักมุมไปมาจนเราตบเข่าฉาดไปตามๆ กัน แต่กลับตั้งคำถามในหลายๆ มุมต่อความรักได้อย่างซื่อตรง เบื้องหลังบทหนังที่ตลกปนเศร้าแบบนี้กลับเต็มไปด้วยน้ำตาและการต่อสู้กับอดีตของ พิง ลำพระเพลิง ผู้กำกับที่อยากจะถ่ายทอดเรื่องราวของภรรยาที่เสียชีวิตไปแล้วออกมาให้ทุกคนเข้าใจ แม้จะไม่ได้กำกับหนังบ่อยๆ แต่กลับทำหนังออกมาได้น่าสนใจมากๆ

แต่สิ่งที่ทำให้หนังถูกพูดถึงในวงกว้างและชักชวนให้คนอยากดูหนังเรื่องนี้คือเพลงประกอบอย่าง "เขียนถึงคนบนฟ้า" ที่ พิง ลำพระเพลิง แต่งให้กับภรรยาที่จากไปและยังร้องเองด้วย เพียงเปียโนตัวเดียวกับคีย์ที่ไม่ซับซ้อน แต่กลับขับเน้นให้เนื้อเพลงที่ถ่ายทอดความเหงาที่เข้ามาแทนที่ทุกอย่างในชีวิต หลังจากสูญเสียคนรักไปได้กระทบกระเทือนจิตใจคนฟังมาก ท่อนที่ชอบที่สุดอย่าง ‘ห้องน้อยของเธอกับฉัน ที่วันนั้นมันดูแคบไป พึ่งจะรู้มันกว้างใหญ่ เกินจะนอนคนเดียว’ นี่ก็รบกวนจิตใจเรามากๆ การใช้คำที่ง่ายและดึงเรื่องราวใกล้ตัวมาใช้ทำให้ทุกคนน่าจะอินกับมันได้ง่ายๆ เรียกว่าเป็นเพลงประกอบหนังในดวงใจตลอดกาลเลยก็ว่าได้

 

 

 

ฟ้าต่ำแผ่นดินสูง

แม้กระแสของหนังจะดังมากๆ จากการถูกห้ามฉายในไทยด้วยเหตุผลเกี่ยวกับความมั่นคงและอาจก่อให้เกิดความขัดแย้งต่อความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ แต่ก็ไม่อาจปิดบังความสวยงามของหนังได้ การติดตามถ่ายทำทหารชายแดนของ นนทวัฒน์ นำเบญจกุล กลายเป็นสารคดีที่ลงไปคลุกคลีกับชาวบ้านในชายแดน สืบเสาะถึงความรู้สึก ความคิดเห็นและผลกระทบจากคดีเขาพระวิหารในช่วงที่การเมืองในกรุงเทพฯ กำลังลุกโชน ทำให้เราเห็นมิติของวิวาทะและกลการเมืองที่สร้างผลลัพธ์แบบเป็นลูกโซ่ต่อทุกภาคส่วน ยิ่งหนังเรื่องนี้เป็นเหมือนกระบอกเสียงให้ชาวบ้านริมชายแดนได้ตะโกนบอกถึงความฉิบหายของพวกเขา ความจริงที่พวกเขาไม่ได้ต้องการพื้นที่ดังกล่าวเหมือนคนกรุงเลย ทำไมพวกเขาต้องมารับผลกรรมด้วย ไม่เพียงฝั่งไทย ชาวบ้านฝั่งกัมพูชาก็ร้อนแรงไม่แพ้กัน ทำให้หนังวิจารณ์รัฐบาลอย่างเผ็ดร้อนจนถูกตัดตอนไป เป็นหนังอีกเรื่องที่คุณไม่ควรพลาด แต่ที่น่าสนใจสำหรับเรามากเพราะหนังเรื่องได้ Vinegar syndrome มาร้องเพลง "เคยเคย" ประกอบให้ ซึ่งถ่ายทอดสารในหนังออกมาได้อย่างคมคาย

 

 

ไฮ-โซ

เป็นหนังอีกเรื่องที่เหนือความคาดหมายของเรามาก ไม่ว่าคุณจะรวย เป็นดารา หรือจบมาจากไหนคุณก็ไม่สามารถครอบครองทุกสิ่งได้ หนังเรื่องนี้ยังแสดงให้เห็นอีกว่าความสัมพันธ์คือสิ่งที่มนุษย์ไม่มีทางครอบครองได้เลย ความทรงจำที่พังทลายคือหลักฐานชั้นดีที่คอยย้ำเตือนให้เราลงทุนกับความรักอย่างระมัดระวังมากขึ้น มนุษย์ดูน่าสงสารเพราะเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีความทรงจำ ความต่างในเรื่องวัฒนธรรมเป็นเพียงปัจจัยหนึ่งเท่านั้น อาทิตย์ อัสสรัตน์ ยังมีฝีมือมากในการเล่าเรื่องด้วยภาพได้อย่างงดงาม และยังสื่อถึงความหมายในเชิงนามธรรมได้อย่างลึกซึ้ง การเปรียบเทียบความสัมพันธ์กับสถานที่อันผุพังก็ช่วยให้เราเข้าใจสิ่งที่เขาต้องการสื่อได้ดีขึ้น และความแปลกแยกในความเป็น ลูกครึ่ง ที่แชร์วัฒนธรรมของสองที่ไว้ในคนคนเดียวไม่ได้ทำให้เขารู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของที่ใดเลย แล้วหนังยังใช้เพลงประกอบได้อย่างชาญฉลาด ทั้งเพลง "Mind" ของ Desktop Error ที่เหมือนสูญญากาศอันอึดอัดระหว่างคนสองคนได้อย่างแยบยล หรือเพลง "Reverse" ของวงที่เราคิดถึงมากที่สุดอย่าง อัศจรรย์จักรวาล ก็ทำให้เราตกหลุมรักหนังเรื่องนี้อย่างโงหัวไม่ขึ้นเลย

 

ฝนตกขึ้นฟ้า

สิ่งหนึ่งที่เรามักถามกันเวลาพูดถึงหนังของ เป็นเอก รัตนเรือง คือ ‘กูจะดูรู้เรื่องป่าววะ?’ ฝนตกขึ้นฟ้า เป็นหนังของเขาอีกเรื่องที่เราชอบมาก ไม่ใช่เพียงเพราะเขาดัดแปลงมาจากนวนิยายในชื่อเดียวกันของ วินทร์ เลียววาริณ ได้อย่างครบรส แต่มันคือการที่เขาถ่ายทอดความวิปริตบิดเบี้ยวบนโลกใบนี้ออกมาได้สนุกดี หนังพูดถึงตำรวจหนุ่มคนหนึ่งที่ยึดมั่นในอุดมการณ์อันเที่ยงธรรมของตัวเอง และไม่เกรงกลัวอำนาจมืดใดๆ จนเขาต้องเขาไปข้องเกี่ยวกับโลกสีเทา แล้ววันหนึ่งเขาก็พลาดท่าถูกยิงเข้าที่ศีรษะ หลังจากเป็นเจ้าชายนิทราอยู่สามเดือนเขาก็ฟื้นขึ้นมา และพบว่าตัวเองเห็นทุกอย่างกลับหัวไปหมด แม้จะไม่ได้บันเทิงหรือแฝงด้วยตลกร้ายเท่าเรื่องอื่นๆ ของเขา แต่หนังเรื่องนี้กลับถ่ายทอดความเลื่อนรางของเส้นแบ่งความดีความชั่วออกมาได้ชัดเจน หยิบคนมาเล่าได้อย่างถึงแก่น ว่าคนเรามันไม่มีใครที่ดีสุดขั้วหรือชั่วสุดขีด ทุกคนเพียงแค่เอาตัวรอดไปวัน ๆ ด้วยการตัดสินใจทำสิ่งที่ตัวเองคิดว่าดีเท่านั้น กับเซ็ตติ้งของหนังอาชญากรรมที่ตื่นเต้นและไม่ได้มี long take มากมายก็ช่วยให้ทุกคนน่าจะสนุกกับหนังได้ แล้วที่น่าสนใจไปกว่านั้นคือเพลงประกอบหนังเรื่องนี้คือเพลง "ส่วนที่หายไป" ของ อารักษ์ อาภากาศ แต่นำมาร้องใหม่โดย เจตมนต์ มละโยธา หรือ Penguin Villa จนได้อารมณ์ที่หดหู่และสิ้นหวังแบบประหลาดๆ เปลี่ยนอารมณ์ของเพลงให้สอดคล้องกับหนังได้อย่างดี

 

เรื่องรัก น้อย นิด มหาศาล

เอาจริงนะ เรารู้สึกว่าหนังเรื่องนี้เป็นอีกหมุดหมายหนึ่งที่คนรักการดูหนังจะต้องดูซักครั้งในชีวิตให้ได้ มันมีวิธีเล่าเรื่องที่เฉพาะตัวและมีเอกลักษณ์เหนือกว่าหนังไทยใดๆ ในช่วงนั้นเลย แถมยังเป็นหนังของ เป็นเอก รัตนเรือง ที่เราชอบที่สุดเลยด้วย หนังยังได้ ปราบดา หยุ่น มาช่วยเขียนบทให้ และคนที่ช่วยถ่ายทอดหนังออกมาได้อย่างงดงามคือ Christopher Doyle ที่เคยร่วมงานกับ หว่อง การ์ ไว มาแล้ว จึงถ่ายทอดความเหงาออกมาได้อย่างมีรสนิยม พล็อตเรื่องก็ชวนฝันเมื่อความตายได้นำคนสองคนมาเจอกัน ระหว่างหนุ่มญี่ปุ่นผู้หมกหมุ่นกับการฆ่าตัวตาย และหญิงสาวที่น้องเกิดอุบัติเหตุตายต่อหน้าต่อตา ทั้งคู่ต่างใช้ชีวิตและแลกเปลี่ยนความเหงาซึ่งกันและกันไปเรื่อยๆ โดยไม่มีบทสรุปที่แน่ชัด เราจึงสัมผัสกับหนังได้อย่างเต็มอิ่มและตีความมันได้อย่างอิสระเสรี อารมณ์ความรู้สึกที่ทั้งสองถ่ายทอดให้กันกลายเป็นภาษาที่สามที่คนดูต่างเข้าใจความหมายของมัน และการใช้เพลงที่น่ารักมากๆ อย่าง "แรงดึงดูด" ที่ทำดนตรีใหม่ได้กลมกล่อม แถมยังได้เสียงร้องมากเสน่ห์ของ ธาริณี ทิวารี มาช่วยขับกล่อมให้เราคล้อยตามหนัง

 

ถึงคน…ไม่คิดถึง

หนังร่วมทุนสร้างครั้งแรกในรอบ 50 ปีระหว่างเมียนมากับไทยโดยผู้กำกับอย่าง ชาติชาย เกษนัส ที่สร้างตำนานรักอันยากจะลืมเลือนให้ตราตรึงใจคนทั้งสองฝั่งโขง กับการเดินทางของสาวไทยเพื่อตามรอยอดีตอันหอมหวานของคุณยายกลับไปอย่างบ้านเกิดที่เมียนมา โดยมีผู้ร่วมทางเป็นหนุ่มเมียนมาอดีตลูกศิษย์ดนตรีของคุณยาย จนเกิดเป็นความรักที่ผลิบานระหว่างสองเชื้อชาติ ตัดสลับกับเรื่องราวในอดีตของคุณยายที่พบรักต่างชนชั้นที่สุดท้ายก็ไม่สมหวัง ผ่านการเรียนรู้วัฒนธรรมอันสวยงามของเมียนมา ถ่ายทอดประเทศเพื่อนบ้านออกมาได้อย่างเป็นมิตรและน่าเที่ยวมาก

และคงไม่มีอะไรบรรยายถึงความห่วงหาอาทรในหนังได้เท่าเพลงในหนังเรื่องนี้อีกแล้ว ซึ่งได้นักดนตรีจากหลายหลายเชื้อชาติมาช่วยขับกล่อมและเติมเต็มหลายๆ ฉากให้สมบูรณ์ โดยเฉพาะเพลงตอนเครดิตขึ้นหลังหนังจบอย่าง "From Bangkok to Mandalay" ที่เปิดด้วยเสียงร้องอันห่วงหาภาษาพม่าของ Wan Wan San และเสริมด้วยท่อนภาษาไทยโดย บัณฑิตา ประชามอญ หรือ แนท The Voice ปรุงแต่งความคิดถึงได้ลึกซึ้งเหมือนหนังทั้งเรื่อง และยังมีอีกหลายเพลงที่แต่งขึ้นเพื่อหนังเรื่องนี้โดยเฉพาะ เช่น "Turned Around" แสนโรแมนติกโดย Gabriel Lynch หรือ "No Hero" ที่พระเอกของเรื่องอย่าง Sai Sai Kham Leng ก็มาแร็พด้วยตัวเองเลย แถมอีกเพลงประกอบอีกเพลงหนึ่งอย่าง "ฉันจะไป" ร้องโดย แนท The Voice ก็ชนะรางวัลสุพรรณหงษ์สาขาสาขาเพลงนำภาพยนตร์ยอดเยี่ยมเมื่อปีก่อนอีกด้วย เพลงก็กลายเป็นอีกส่วนหนึ่งที่โดดเด่นมากๆ ในหนังเลยนี้ไปเลย

 

อนธการ

เป็นหนังไทยอีกเรื่องที่ผงาดได้ไปฉายตามตามหัวเมืองใหญ่ๆ ในประเทศที่เจริญด้านการเสพหนังแล้ว แถมยังได้ฉายในเทศกาลหนังเบอร์ลินอันทรงเกียรติอีกด้วย โดยพัฒนามาจากซีรีส์ตอนสั้นๆ ตอนหนึ่งโดย อนุชา บุญวรรธนะ แม้หนังจะจั่วหัวด้วยประเด็นของเพศทางเลือก แต่ความจริงแล้วประเด็นของหนังมันช่างหนักหนาและหดหู่ได้สุดทางจริงๆ เมื่อเด็กอย่างตั้มไม่สมควรต้องมาเผชิญกับความทุกข์รอบด้านในชีวิตถึงเพียงนี้เลย ความสุขเดียวที่หล่อเลี้ยงตัวเขาไว้ในโลกใบนี้คือการได้เจอภูมิที่สระว่ายน้ำร้างหลังโรงเรียน เมื่อภูมิเล่าให้ตั้มฟังเกี่ยวกับตำนานผีบังตาของสระ ชีวิตของตั้มก็ต้องเข้าไปผัวพันกับเรื่องลี้ลับและความวุ่นวายจนเปลี่ยนชีวิตของตั้มไปตลอดการ หนังได้นำเค้าโครงเรื่องจริงของเด็กวัยรุ่นที่จ้างคนมาฆ่าครอบครัวตัวเองทั้งบ้าน ทำให้คำว่า อนธการ หรือ The Blue Hour ดูลึกซึ้งขึ้นจากความหมายที่ว่าหมายถึงฟ้าช่วงหลังพระอาทิตย์ตกที่โพล้เพล้ จะมืดก็ยังไม่มืด เหมือนเป็นเส้นแบ่งระหว่างความจริงกับความฝัน เหมือนสิ่งลี้ลับที่รอการค้นพบ เหมือนความปราถนาที่ถูกบังตาไว้ เพลงประกอบในหนังเรื่องนี้ยังถูกถ่ายทอดออกมาได้ลึกลับและเปล่าเปลี่ยวสุดๆ จากปลายนิ้วของ ชัพวิชญ์ เต็มนิธิกุล แม้เพลงจะเป็นแอมเบียนต์ที่ชวนขนลุก แต่กลับมีเมโลดี้ที่สะเทือนจิตเราได้อัดแน่นอยู่ในทุกเพลง

 

สำหรับคุณแล้วมีเพลงประกอบหนังเรื่องไหนที่อยู่ในดวงใจ ก็เอามาแบ่งปันกับเราได้นะ