“The Yers 10 Years” คอนเสิร์ตที่ทำให้รู้ว่า “กีตาร์แบนด์” ยังมีลมหายใจ

ด้วยวัฏจักรแห่งเสียงดนตรี ในยุคสมัยนี้ต้องยอมรับว่าแนวดนตรีที่ได้รับความนิยมในบ้านเราคงหนีไม่พ้นฮิปฮอป รวมไปถึงเพลงป็อปฟังสบายที่พุ่งขึ้นชาร์ตเพลงต่างๆ เป็นทิวแถว ในขณะที่ “เพลงร็อค” ดูเหมือนว่าจะได้รับความสนใจลดน้อยถอยลง แม้จะยังคงมีศิลปินในแนวทางดังกล่าวผลิตผลงานออกมาอยู่เรื่อยๆ ก็ตาม

และ The Yers ก็คืออีกหนึ่งวงดนตรีที่ยังยืนหยัดทำเพลงร็อคในแบบฉบับของตนเองเรื่อยมา และแม้ว่าจะไม่ได้อยู่ในกระแสหลักจ๋าๆ ผ่านการเปลี่ยนแปลงมาหลากหลายทั้งเรื่องการย้ายค่ายรวมไปถึงสมาชิกวงที่ลาจาก แต่ในทางกลับกัน The Yers กลับมีปริมาณแฟนเพลงเดนตายมากขึ้นเรื่อยๆ ความน่าสนใจของตัวเพลงและพาร์ตดนตรีก็ไม่ลดน้อยถอยลง แถมยังชัดเจนในการเล่าเรื่องราวความเจ็บปวดรวดร้าวในรูปแบบต่างๆ ตลอดมา

จนกระทั่ง The Yers ก้าวสู่ขวบปีที่ 10 ของวง เทศกาลแห่งการเฉลิมฉลองจึงถือกำเนิดขึ้นภายใต้คอนเสิร์ตที่ชื่อว่า ไทยประกันชีวิต Presents Hall of Fan : Sunday Evening Concert ครั้งที่ 8 The Yers 10 Years คอนเสิร์ตครบรอบ 10 ปี ซึ่งบัตรรอบแรกในช่วงเย็นนั้น sold out เร็วมากจนต้องเปิดเพิ่มรอบ 21.00 น. ในเวลาต่อมา แต่ผลลัพธ์ก็ไม่ต่าง นั่นคือบัตรถูกจำหน่ายหมดเกลี้ยงอย่างรวดเร็วเช่นกัน

ไทยประกันชีวิต Presents Hall of Fan : Sunday Evening Concert ครั้งที่ 8 The Yers 10 Years คอนเสิร์ตครบรอบ 10 ปี

การเฉลิมฉลองครั้งนี้เกิดขึ้นในวันที่วงดนตรีร็อคเริ่มหายหน้าหายตา... ลมหายใจของวงกีตาร์แบนด์เริ่มอ่อนรวยริน นี่คือประเด็นที่น่าสนใจสำหรับผู้เขียนในการมุ่งหน้าสู่ จีเอ็มเอ็ม ไลฟ์ เฮาส์ ชั้น 8 เซ็นทรัลเวิลด์ นอกเหนือจากการเป็นหนึ่งแฟนเดนตายของ The Yers มาตั้งแต่อัลบั้มชุดแรกอย่าง Y ในปี พ.ศ. 2554

หัวใจเต้นแรงตั้งแต่คอนเสิร์ตยังไม่เริ่ม เพราะจู่ๆ ทีเซอร์โปรเจกต์อัลบั้มเดี่ยวของนักร้องนำวง The Yers ก็ปรากฏขึ้นบนจอในนาม Torrayot เรียกได้ว่ากระตุ้นความพลุ่งพลานและฮอร์โมนแห่งการรอคอยได้เป็นอย่างดี ก่อนที่ในอีกไม่กี่อึดใจถัดมา ซาวด์กดประสาทดังไปทั่วบริเวณพร้อมไฟสีแดงที่ฉาบล้นเวที สอดแทรกด้วยเสียงลมหายใจที่อ่อนแรงลงทุกทีๆ นี่คือสัญญาณต้อนรับในการก้าวเท้าเข้าสู่ดินแดนแห่งความเจ็บช้ำของ The Yers อย่างเต็มตัว

>> เซอร์ไพรส์หนักหน่วง! “อู๋ The Yers” ปล่อยทีเซอร์โปรเจกต์เดี่ยว-อดีตสมาชิกหวนคืนเวทีคอนเสิร์ตใหญ่

The Yers

และในที่สุด หมาป่าทั้ง 4 ตัวในนาม The Yers ก็กระโจนขึ้นสู่เวที “Dance In the Dark” คือเพลงที่พวกเขาหยิบมาเล่นเป็นเพลงแรก และต่อด้วย “เสียสละ” ซึ่งทั้งสองเพลงคือแทร็คแรกสุดจากทั้งอัลบั้ม Y และ You นั่นเอง The Yers ไม่ปล่อยให้เวลาล่วงเลยไปโดยเปล่าประโยชน์ จัดหนักกันต่อด้วย “Loop” ก่อนจะถึงคิวของเพลง “ฉลาด” ที่หาฟังเวอร์ชั่นสดยากถึงยากที่สุด รวมไปถึง “เทศกาล”, “แอบรอ” และ “ความลับของเงา” ที่เรียงคิวความหนักแน่นแบบต่อเนื่อง

โบ๊ท The Yers

พักพูดคุยไม่นานนัก ก็ต่อกันด้วย “พูด” และ “คืนที่ปวดร้าว” สองเพลงจากอัลบั้มแรกที่ยังอยู่ในความทรงจำเสมอ แถมยังเสริมท่อนลีดกีตาร์บาดๆ ลงไปในเพลงหลังเป็นเซอร์ไพรส์ แล้วก็ถึงเวลาของซิงเกิลล่าสุดอย่าง “ห้องที่ไม่เคยสว่าง” ที่ยังคงคอนเซ็ปต์ความหม่นมืดเป็นอย่างดี ต่อด้วย “เต้นรำครั้งสุดท้าย”, “TV” คั่นด้วยการโซโล่เบสพอประมาณ ก่อนจะจัดอีกหนึ่งแทร็คหาฟังยากอย่าง “กล่องจดหมาย” รวมไปถึง “รถไฟ” ที่วิชวลด้านหลังทำให้เรารู้สึกว่า The Yers เล่นดนตรีอยู่ในโบกี้รถไฟ ก่อนจะปิดเซตนี้ด้วยความดุจาก “ผีตากผ้าอ้อม”

ต่อ The Yers

The Yers ผ่อนคลายลงมาในช่วงอะคูสติก ที่เริ่มต้นสร้างบรรยากาศด้วยสองเพลงบรรเลงอย่าง “Cry” และ “คลาย” เป็นอีกหนึ่งโหมดที่มีเสน่ห์และน่าค้นหามากทีเดียว ก่อนที่ทั้ง 4 สมาชิกจะไล่เรียงแทร็คจากอัลบั้ม Cry มาเล่นให้ฟังทั้ง “อยู่ไหน”, “คิดเอาเอง”, “เสียง”, “พายุหมุน” และร้องร่ำความเจ็บปวดผ่านเพลง “เกลียด” ก่อนจะส่งต่อเข้าสู่พาร์ทของแขกรับเชิญที่ไร้ซึ่งการโปรโมทใดๆ กับ Slur ที่มาจัดเพลงเศร้าอย่าง “หรือ” และ “ภาพเก่า” ให้สาวก The Yers ได้ดื่มด่ำ ก่อนที่ศิลปินบนเวทีจะกลายเป็น “YERSLUR” ด้วยการแจมกันของทั้งสองวงในเพลง “โรคจิต” นั่นเอง

The Yers x Slur

กลับสู่โหมดปกติอีกครั้ง The Yers ซัดสาดอารมณ์เจ็บๆ อีกครั้งด้วยเพลงดังอย่าง “เพียงหนึ่งครั้ง” ต่อด้วย “ดื่ม” ที่พวกเขาหยิบเอาเพลงของวง Skalaxy มาเรียบเรียงใหม่ ต่อด้วย “ระหว่างขับรถ” ที่มี “ดีแต่ปาก” งานดั้งเดิมของ Big Ass ซึ่งพวกเขาเคยหยิบไปเล่นที่เทศกาลดนตรี g16 เมื่อหลายปีก่อนมาคั่นในช่วงกลางเพลง และเมื่อท่อนร้องที่ว่า “ยังไม่ต้องการได้ยินเสียงคำปลอบใจ” ดังขึ้น ทุกคนในฮอลล์ก็กรีดร้องไปกับ “เสพติดความเจ็บปวด” พร้อมๆ กัน ก่อนที่ช่วงอังกอร์ วง The Yers จะขึ้นมาพร้อมเพลง “การสื่อสาร” ที่ได้แขกรับเชิญพิเศษอย่าง “เต๋า The Yers” อดีตสมาชิกกลับประจำตำแหน่งมือเพอร์คัสชั่นและคีย์บอร์ด ที่ทำเอาหลายคน (รวมถึงผู้เขียน) น้ำตารื้น และปิดท้ายการเฉลิมฉลองด้วย “คืนที่ฟ้าสว่าง” อย่างสมบูรณ์แบบ

The Yers ทำให้เรารู้สึกว่า... วงกีตาร์แบนด์ในเมืองไทย ยังคงมีลมหายใจ... เรารู้สึกเช่นนั้น

อู๋ The Yers

>> 10 เพลง 10 คำร้อง และ 10 ปีที่ไม่เคยห่างหายจากความเจ็บปวดของ “The Yers”

ไม่ว่าวงใดจะเกิดความเปลี่ยนแปลง ผันแปรไปสู่แนวทางใหม่ๆ นั่นไม่ใช่เรื่องที่ผิด แต่นั่นคือวัฏจักรแห่งยุคสมัย และความปกติธรรมดาที่เกิดขึ้นกับคนเราทุกคน

แต่ The Yers ซึ่งสมาชิกปัจจุบันประกอบไปด้วย อู๋-ยศทร บุญญธนาภิวัฒน์ (กีตาร์, ร้องนำ), ต่อ-พนิต มนทการติวงค์ (กีตาร์), โบ๊ท-นิธิศ วารายานนท์ (เบส) และ บูม-ถิรรัฐ ภู่ม่วง (กลอง) ยังคงบรรเลงดนตรีด้วย กีตาร์ เบส กลอง และเสียงร้อง... เพียงแค่นั้น ในตลอด 10 ปีที่ผ่านมา นี่คือความแข็งแกร่งที่พวกเขา “เป็น” อย่างแท้จริง

27 เพลงจาก 3 อัลบั้มเต็ม บวกกับซิงเกิลเปิดตัวเมื่อปี พ.ศ. 2552 อย่าง “การสื่อสาร” และ 2 เพลงพิเศษที่ไม่ได้บรรจุอยู่ในอัลบั้มใด สิริรวม 30 เพลงถ้วนในคอนเสิร์ต The Yers 10 Years มันคือการเฉลิมฉลองที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของวงดนตรีวงหนึ่ง การทบทวนทุกท่วงทำนองที่ผ่านมา ก่อนจะก้าวไปสู่หน้ากระดาษหน้าใหม่ในภายภาคหน้า

The Yers ในพาร์ทอะคูสติก

แม้ว่าบางสิ่งบางอย่างที่เกิดขึ้นในเย็นวันอาทิตย์วันนั้นจะไม่ได้ร้อยเปอร์เซ็นต์แบบครบถ้วนกระบวนความ นักร้องนำอย่าง อู๋ ป่วยหนักก่อนถึงวันแสดง ซาวด์ในบางช่วงบางตอนอาจฟังแปลกแปร่งไปบ้าง โดยเฉพาะเซสชั่นอะคูสติกที่เบสค่อนข้างบวมอยู่ไม่น้อย หรือจะเป็นวิชวลในเพลงสุดท้ายที่นำเอาฟุตเทจของวงมาฉาย แต่ไลท์ติ้งเวทีกลับสาดแสงจนไม่เห็นฟุตเทจดังกล่าว ทั้งๆ ที่น่าจะเล่าเรื่องราวอะไรบางอย่างได้มากโข

แต่เมื่อได้ยินทั้ง 30 บทเพลงที่ค่อยๆ ร้อยเรียงมาทีละเพลง ทีละเพลง การได้เห็น The Yers กับตัวเลขสมาชิก 5 คนอีกครั้ง กับเพลงที่ได้รับการเลือกมาอย่างถูกต้องที่สุด ถูกที่ถูกเวลาที่สุด การได้เห็นวง Slur ที่ค่อยๆ เติบโตมาในช่วงเวลาเดียวกัน ความเชื่อมโยงระหว่าง อู๋ และ บู้ (ธนันต์ บุญญธนาภิวัฒน์-มือเบสวง Slur) อีกหนึ่งคู่พี่น้องในวงการดนตรี มันทำให้ความสุขท่วมหัวใจ ลืมความไม่ลงตัวของบางสิ่งบางอย่างที่เกิดขึ้นระหว่างทางไปจนหมดสิ้น

เต๋า The Yers

The Yers และดนตรีร็อคของพวกเขา

และอย่างที่บอก กีตาร์แบนด์ในโลกแห่งดนตรีร็อคเมืองไทย ยังคงมีชีวิตอยู่อย่างสง่างาม ทุก “เสียง” ที่เกิดขึ้นบนเวทีคือสิ่งที่ The Yers ตั้งใจนำเสนอให้ออกมาเป็นแบบนี้แหละ ถ้ามันไม่เป็นเช่นนี้... ก็ไม่สามารถเรียกว่า The Yers ได้เช่นกัน

การได้เห็นศิลปินได้แสดงความรู้สึกผ่านผลงานศิลปะ... เรารับรู้ได้ และเราก็เชื่อว่า ทุกคนในฮอลล์วันนั้น รับรู้ได้

ยิ่งเมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องของ อู๋ ก่อนที่โน้ตตัวสุดท้ายของเพลง “เสพติดความเจ็บปวด” จะดังขึ้น... มันไม่รู้จะบรรยายความรู้สึกว่าอย่างไรดี รู้เพียงว่า ยังอยากให้ The Yers สร้างสรรค์ดนตรีร็อคในแบบฉบับของพวกเขาแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ ก็เท่านั้น

>> เซอร์ไพรส์ต่อเนื่อง! อู๋ The Yers เผยเรื่องราว 17 ปีแห่งความรัก จนถึงวันขอแฟนสาวแต่งงาน

>> "The Yers" ฉลอง 10 ปีในวงการ ปล่อยสารคดีเล่าชีวิตที่ไม่ง่ายบนเส้นทางดนตรี