IZ*ONE EYES ON ME THE MOVIE : หนังของแฟนวงในที่อาจไม่ใช่สำหรับคนวงนอก โดย คันฉัตร รังษีกาญจน์ส่อง
ในที่สุดก็ได้ฉายสักทีจ้า สำหรับ EYES ON ME: THE MOVIE หนังใหญ่เรื่องแรกของสาวๆ วง IZ*ONE ที่แฟนคลับรอกันเหงือกแห้ง เดิมทีหนังจะฉายช่วงพฤศจิกายน 2019 แต่เจอมรสุมดราม่าโกงคะแนน พอเข้าปี 2020 ก็มีวิกฤต โควิด-19 ไปอีก ทำไมมันถึงเคราะห์ซ้ำกรรมซัดขนาดนี้ กว่าจะได้ฉายในไทยก็ปาเข้าไปปลายเดือนกรกฎาคม 2020 นี่แหละ
ต้องบอกก่อนว่าถึงบางเว็บไซต์จะระบุ EYES ON ME: THE MOVIE เป็นสารคดี (documentary) แต่ส่วนตัวแล้วผู้เขียนว่ามันมีลักษณะไปทางหนังคอนเสิร์ต (Concert Film) เสียมากกว่า โดยหลักจะเป็นบรรยากาศจากทัวร์คอนเสิร์ต EYES ON ME ที่เกาหลีใต้เมื่อมิถุนายน 2019 สลับกับเบื้องหลังนิดหน่อย หนังฉายทั้งระบบธรรมดา สี่มิติ และ ScreenX 3 จอ
เนื้อหาส่วนคอนเสิร์ตน่าจะเป็นสัดส่วนราว 70% ของหนัง การถ่ายทำไม่ว่าจะมุมกล้องหรือการตัดต่อถือว่าทำได้ตามมาตรฐาน แต่ไม่ได้มีอะไรเซอร์ไพรส์ ข้อดีที่สุดของหนังคงเป็นการได้เห็นน้องๆ วง IZ*ONE แบบตัวใหญ่ๆ เต็มจอ เพลงที่ตัดมาให้ดูมีทั้งเพลงดังอย่าง "La Vie en Rose" หรือ "Violetta" เพลงที่แฟนๆ ชื่นชอบแบบ "Airplane" และ "Highlight" แต่ช่วงที่ผู้เขียนชอบเป็นพิเศษคือเพลงร้อนแรงอย่าง "Ayayaya" หรือ "Rumor" ที่แม้จะเคยดูแบบสดๆ มาแล้ว พอมาดูในโรงอีกรอบก็ยังรู้สึกใจเต้นตามไปด้วย
ส่วนบรรยากาศการดูในรอบของผู้เขียนถือว่าราบรื่นและน่ารักดี แฟนๆ นั่งดูกันเงียบๆ ไม่ได้ส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดอะไร หลายคนเอาแท่งไฟมา แต่ก็ไม่เปิดไฟ เพราะมีการรณรงค์ทางโซเชียลมีเดียว่าอย่าเปิดไฟเลยจ้า มันจะแยงตาผู้ชมคนอื่นนะ อ้อ และแน่นอนว่าทุกคนใส่หน้ากากอนามัย
อีกสิ่งที่ได้รับรู้จากหนังเรื่องนี้คือคอนเสิร์ต IZ*ONE รอบกรุงเทพนั้นช่างมีคุณภาพที่อ่อนด๋อยเหลือเกิน นอกจากเรื่องที่นั่งไม่มีสโลปที่คนก่นด่าอย่างเป็นเอกฉันท์ ยังมีการตัดโปรดักชันออกไปหลายส่วน อย่างเช่นวงแหวน LED ที่เป็นพร็อพประกอบเวที มันก็ได้อันตรธานไปจากทัวร์บ้านเราอย่างเป็นปริศนา (แต่ทัวร์ที่ญี่ปุ่นมีวงแหวนนี้นะ) เวลาล่วงเลยมาป่านนี้คงเรียกร้องอะไรกันยาก ได้แต่ภาวนาว่าผู้จัดคอนเสิร์ตคราวนั้นอย่าริจัดงานอะไรอีก
ตัวผู้เขียนนั้นดู EYES ON ME: THE MOVIE ในระบบ ScreenX ที่เป็น 3 จอ ซ้าย-กลาง-ขวา ลงทุนซื้อตั๋วแพงสุด ที่นั่ง VIP แถวสุดท้าย ตรงกลางโรงเป๊ะ แต่ก็พบว่าออกมาน่าผิดหวังพอสมควร ตัวหนังจะขึ้นฉายสามจอแค่บางฉากเท่านั้น (อันนี้รู้ก่อนไปดู) แต่แทนที่จอซ้ายและขวาจะทำองศาเอียงๆ ตามที่เห็นในคลิปโปรโมต ทว่าโรงจริงจอจะไม่ได้เอียงขนาดนั้น (ย้ำว่านั่งแถวหลังสุด) การจะมองภาพที่ด้านซ้ายขวาแบบชัดๆ ก็ต้องหันไปมองอยู่ดี ท้ายสุดผู้เขียนก็เลยโฟกัสที่จอตรงกลางมากกว่า จอซ้ายขวากลายเป็นเหมือนวิวนอกหน้าต่างรถเมล์ที่กำลังวิ่งไปเรื่อยๆ
อีกจุดที่ค่อนข้างเสียดายคือตัวเบื้องหลังส่วนใหญ่จะเป็นแค่บรรยากาศการถ่ายทำ VTR นั่นนี่ มันก็แสดงถึงความน่ารักสดใสของสาวๆ ได้อยู่ แต่ไม่ช่วยให้เห็นถึงเบื้องหลัง แนวคิด หรือที่มาที่ไปของคอนเสิร์ตนี้ที่เป็นทัวร์ใหญ่ครั้งแรกของ IZ*ONE เท่าไร เช่นว่า คอนเซ็ปต์คืออะไร เลือกเพลงอย่างไร เรียบเรียงเพลงใหม่อย่างไร ฯลฯ จะมีอยู่บ้างคือช่วงที่เล่าถึงการทำเพลงใหม่ "So Curious" และ "Ayayaya" ที่แบ่งเป็น 2 ยูนิต ซึ่งพาเราไปดูบรรยากาศในห้องอัดและการซ้อมเต้น
เช่นนั้นแล้ว EYES ON ME: THE MOVIE ก็เข้าสูตรเดียวกับหนังเคป็อปฉายตามโรงเรื่องที่ผ่านๆ มา คือมันทำมาเพื่อผู้ชมที่ ‘อิน’ กับวงนี้อยู่แล้ว ส่วนคนที่ไมได้ชื่นชอบหรืออินกับวงน้อยหน่อยก็อาจจะไม่ได้ปลาบปลื้มอะไรกับหนังมากนัก สำหรับแฟนคลับการได้เห็นภาพเคลื่อนไหว ได้เห็นศิลปินร้อง/เต้น ก็อาจจะเพียงพอแล้วสำหรับเขา แต่นั่นก็ทำให้หนังขาดศักยภาพที่จะทำให้คนทั่วไป ‘เข้าถึง’ หรือ ‘รู้จัก’ วงนี้มากขึ้น
____________________
ผู้เขียน - คันฉัตร รังษีกาญจน์ส่อง
(Kanchat Rangseekansong)
เปิดโลกดนตรีและไอดอลกับคันฉัตร
