กว่าจะรัก โดย ต้า Paradox
คืนหนึ่งย่านใจกลางเมือง ผู้คนกำลังพลุกพล่าน ผมนั่งลงที่ม้านั่งข้างทางมองดูนาฬิกาที่เดินอย่างขะมักเขม้นแข่งกับความวุ่นวาย ระหว่างการรอคอยให้เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ เสียงเพลงตามสายได้ลอยล่องอยู่ในบรรยากาศแว่วๆ ให้ได้ยิน “ใคร..สักคนที่เกิดมาเพื่อผูกพัน ใครที่เกิดมาคู่กับฉัน ใครคือคนนั้นช่วยมา..บอกฉันที ให้ใจที่หวั่นไหวได้พึ่งพิงซักที่ ให้รู้ว่าซักวันฉันจะเจอคนๆนี้ และใครที่รอคนนี้มีจริงใช่ไหม..”
หลังจากได้ยินเพลงของคุณ บอย โกสิยพงษ์ ก็เกิดคำถามขึ้นมาในใจ “ความรักคืออะไร?” คำถามที่หลายคนพยายามค้นหาคำตอบ โดยอาจไม่รู้เลยว่ามันอยู่ใกล้ตัวเรานิดเดียว เราจะรู้ได้อย่างไรว่าความรักจะมาเมื่อไหร่ และ “ใคร” คนนั้นจะทำให้เราได้พบคำตอบหรือไม่ ไม่มีใครสามารถบอกคุณได้
ผู้คนที่เดินผ่านไปนั้น จะมีสักกี่คนกันที่จะพบกับ “ใคร” คนนั้นที่แท้จริงและมอบความรักให้เค้าอย่างหมดหัวใจ แต่ที่ผมเชื่ออยู่สิ่งหนึ่ง นั่นคือความรักเดินทางไปพร้อมกับกาลเวลา เวลายิ่งเนิ่นนานยิ่งแสดงให้เห็นความรักได้อย่างชัดเจน ความรักไม่ใช่สิ่งที่จะเกิดขึ้นมาได้ง่ายๆ ต้องมีสาเหตุและแรงจูงใจอย่างเพียงพอที่จะทำให้คนหลงใหลคล้อยตามได้กว่าคนเราจะรักกันได้นั้น คงไม่ใช่แค่มองตาก็รักกันเลย มันคงมีอะไรมากกว่านั้น
ผมจ้องมองผู้คนหนุ่มสาวที่เดินผ่านไปมา จะมีสักกี่คนที่เจอความรักที่แท้จริง บางคู่อาจจะแค่ชอบ บางคู่อาจแค่หลง หรือบางคู่อาจคบกันแค่สนุกชั่วครั้งชั่วคราว แต่สำหรับความรักนั้น มันยิ่งใหญ่กว่ามาก
สำหรับผม ความรักเหมือนกับเมล็ดพันธุ์ที่ลอยไปตามที่ต่างๆ เมื่อมันได้ตกลงไปอยู่กลางใจใครแล้ว มันก็คงต้องการน้ำหล่อเลี้ยงไม่ต่างไปจากเมล็ดพันธุ์อื่นๆ เพียงแค่สิ่งหล่อเลี้ยงนั้นไม่ใช่น้ำหรือปุ๋ย แต่เป็นคำพูดหวานๆ การเอาใจใส่กัน การเข้าอกเข้าใจกัน มีความรู้สึกที่ดีต่อกัน สิ่งเหล่านี้ต้องหมั่นคอยเติมแต้มแต่งให้กันอย่างทะนุถนอม ไม่เช่นนั้นเมล็ดพันธุ์เหล่านี้อาจจะเหี่ยวฝ่อ และตายไปในที่สุด
แต่ถ้าเมล็ดพันธุ์นี้ได้รับสิ่งหล่อเลี้ยงที่ดีแล้วนั้น ก็จะแตกรากแตกหน่อแทรกซึมลึกเข้าไปในหัวใจของเรา ถึงตอนนี้มันคงเกิดเป็นความผูกพันเวลายิ่งผ่านไปความผูกพันก็จะยิ่งลึกซึ้งมากขึ้น จนบางครั้งยากที่จะถอนตัว ถ้าเมล็ดพันธุ์เหล่านี้ลอยร่วงหล่นไปเจอพวกนกกา หรือเหลือบลิ้นไร(คงไม่ต้องบอกว่าเปรียบเหมือนอะไร) มากัดกิน มันก็คงไม่มีวันที่จะเติบโตสูงใหญ่และมั่นคง
สิ่งเหล่านี้ไม่ได้เกิดขึ้นภายในชั่วครู่ชั่วยาม หนุ่มสาวบางคู่ช่วยกันประคับประคองดูแลต้นรักด้วยความละเอียดอ่อน และช่วยเกื้อหนุนกันไปในทางที่ดี หนุ่มสาวบางคู่ไม่เข้าใจวิธีที่จะปลูกต้นรักให้งอกงามเลย มีแต่จะเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ชั่วครู่ ไม่นานต้นรักของเขาก็เหี่ยวเน่าไปอย่างรวดเร็ว
กว่าดอกรักจะบานย่อมต้องใช้เวลาในการดูแลเอาใจใส่ ต้นรักที่ดีจริงสามารถสร้างดอกรักที่สวยบริสุทธิ์สะอาดหมดจด ยืนต้นสง่า ไม่อ่อนไหวตามแรงลม ความรักที่เกิดขึ้นก็จะไม่หวั่นไหว ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าใด “ในชีวิตหนึ่งหากมีโอกาสได้รักใครคนหนึ่งอย่างสุดหัวใจแล้ว มันคงเป็นช่วงเวลาที่งดงามและทรงคุณค่ามากทีเดียว ซึ่งใครที่จะได้ความรักนั้น เขาควรจะเป็นคนพิเศษ และควรค่าที่จะรักจริงๆ”
ติดตามได้ทางช่องทางอื่นๆดังต่อไปนี้
IG: tarparadoxs
Line: @paradoxnews
ลิ้งค์เพจตาต้า(เพจส่วนตัว)
.jpg?ip/crop/w350h197/q80/jpg)
