“นับถอยหลัง” ผลงานที่ Bomb at Track ตั้งใจสื่อถึงความซื่อสัตย์กับหัวใจตนเอง

14 ส.ค. 65 (10:26 น.) พิมพ์

แชร์เรื่องนี้

แชร์เรื่องนี้Line Twitter Facebook

อีกหนึ่งผลงานที่หนุ่ม ๆ ทุ่มเทตั้งใจทำกันสุด ๆ กับซิงเกิลลำดับที่ 5 จากอัลบั้ม Bomb The System ของวงร็อกสุดเดือด Bomb at Track (บอมบ์ แอท แทร็ค) จากค่าย genie records (จีนี่ เรคคอร์ดส) ที่ประกอบด้วย 5 หนุ่ม เต้ วงศกร เตมายัง (ร้องนำ), เมษ-ภควรรษ ประเสริฐศักดิ์ (กีตาร์), ปุ้ย-ปราชญานนท์ ยุงกลาง (กีตาร์), ข้น-ศาสตร์ พรมุณีสุนทร (เบส) และ นิล-สิรภพ เลิศชวลิต (กลอง)...“นับถอยหลัง” เพลงพูดถึงการซื่อสัตย์กับหัวใจตนเองและให้ออกไปใช้ชีวิตในแบบที่ไม่ทับซ้อนใคร ถือเป็นอีกเพลงในอัลบั้มที่อาจมีเนื้อหาฉีกจากการตีแผ่ความเน่าเฟะของสังคม แต่รับรองว่ายังคงมอบอะไรให้กับคนฟังได้คิดตามและมองย้อนไปถึงชีวิตของตัวเองพร้อมกับคำถามที่ว่า ‘เรากำลังเสียเวลาเดินบนเข็มนาฬิกาที่ใครกำหนดไว้หรือเปล่า?’ นอกจากนี้ภาคดนตรีก็ยังคงสร้างเซอร์ไพร์สให้กับแฟนแพลง มีการเรียบเรียงดนตรีและดีไซน์การร้องที่ เต้ และทุกคนในวง Bomb at Track ต่างไม่เคยทำมาก่อน

Bomb at Track Bomb at Track

โดยสมาชิกทั้ง 5 ได้เล่าถึงที่มาของเพลงนี้ว่า “ตอนเราทำเพลง “นับถอยหลัง” ถือเป็นช่วงท้ายของเพลงในอัลบั้ม เป็นช่วงที่เราเหนื่อยกันมากและต้องการสรุปอะไรบางอย่าง ซึ่ง เต้ ลบเนื้อทิ้งหลายรอบมาก จนสุดท้ายเราได้บทสรุปว่าแต่ละคนมีความคิดไม่เหมือนกัน มีความสุขกันคนละอย่าง ยิ่งพาร์ทดนตรีช่วงนั้นเราคิดไม่ออกเลย เราลองมาหลายแบบมากแต่ก็ยังรู้สึกว่ายังไม่ใช่ จนสุดท้ายเราก็ได้เจอมัน ซึ่งพอเราเจอแล้วเราก็ชอบกันมาก ดีใจมาก ถือเป็นการเปิดประตูอีกมิติของความเป็น Bomb at Track”

และสิ่งที่จะไม่พูดถึงไม่ได้เลยนั้นก็คือมิวสิกวิดีโอ ที่ทางค่าย genie records และ ผึ้ง-สาลินี เขมจรัส ผู้กำกับคู่บุญของ Bodyslam และ Big Ass มอบการบ้านให้สมาชิกวงแต่ละคนได้เขียนสิ่งที่อยากจะทำที่สุด ณ ช่วงเวลานี้มา พร้อมทุ่มใช้งบในการถ่ายมิวสิกวิดีโอเพลงนี้สานฝันของพวกเขา โดยหนึ่งในสิ่งที่สมาชิกวงอยากทำนั่นก็คือการสักคอสมาชิกทั้ง 5 คน เป็นโลโก้วง Bomb at Track

“อีกความตั้งใจของการสักนี้ คือการที่เราอยากย้ำแฟนเพลงว่า พวกเราจะยังสร้างผลงานที่ซื่อสัตย์ต่อจิตวิญญาณเราที่สุด มันอาจมีเรื่องราวที่ทำให้เราเติบโต มองโลกในมุมมองที่ต่างออกไปตามช่วงเวลา แต่จงเชื่อมั่นว่าอุดมการณ์ที่เราตะโกนออกไป ไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหน มันจะติดตัวเราไปเหมือนรอยสักนี้”