รีวิว Jack White กับริฟฟ์กีตาร์แบบหูดับตับไหม้สุดแสบทรวง แต่ถึงใจและคุ้มค่ากับการรอคอย

มันจนหูดับไปกับเสียงกีตาร์ของเทพ Jack White ในทัวร์คอนเสิร์ตครั้งแรกในเมืองไทย Jack White ‘The Supply Chain Issues Tour’ Live in Bangkok ที่นอกจากจะบรรเลงเพลงฮิตของตัวเองในฐานะศิลปินเดี่ยวแล้ว ยังไม่ลืมที่จะหยิบเพลงสุดอมตะของแต่ละวงที่เขาเป็นสมาชิกด้วยอย่าง The White Stripes และ The Raconteurs และอื่นๆ มาเล่นให้แฟนๆ ชาวไทย (และต่างชาติ) ได้ฟังกันอีกด้วย

• Jack White เทพกีตาร์ เตรียมจัดคอนเสิร์ตในไทย 12 พ.ย. นี้

แฟนๆ ขาร็อคทั้งไทยและเทศมารวมตัวกันที่เมืองไทย รัชดาลัย เธียร์เตอร์กันอย่างพร้อมเพรียง เพื่อเข้าไปฟังริฟฟ์กีตาร์สุดโหดของศิลปินระดับตำนาน Jack White เมื่อคืนวันที่ 12 พ.ย. ที่ผ่านมา กะประมาณด้วยสายตาคร่าวๆ แฟนเพลงส่วนใหญ่ที่มาดู Jack White ในคืนนี้เป็นชาวต่างชาติ และดูตื่นเต้นที่จะได้ชมโชว์ของเขาในระยะประชิดในราคาบัตรที่จับต้องได้สุดๆ แถมบัตรงานนี้ไม่ได้ล็อกที่นั่ง ใครไปถึงก่อนสามารถเข้าไปเลือกที่นั่งใกล้ๆ เวทีหรือโซนใดๆ ก็ตามที่ต้องการได้ จึงทำให้ที่นั่งคนดูเต็มแน่นไม่เหลือที่นั่งว่างๆ ให้เห็นเป็นหย่อมๆ แต่อย่างใด

20.10 น. ทีมงาน Jack White ประกาศขอความร่วมมืองดใช้มือถือถ่ายภาพและบันทึกวิดีโอ ให้แฟนๆ สามารถเข้าไปชมภาพได้ที่ social media ของเขา จากนั้น Jack White ก็ปรากฏตัวในแจ็กเก็ตหนังสีขาว เข้ากันกับกีตาร์สีขาว แต่ตัดกันชัดเจนกับผมสีฟ้าสดแบบ cobalt blue ที่เป็นสีเดียวกันกับสายแจ็คกีตาร์ บอกได้คำเดียวว่าโดดเด่นจนสามารถมองเห็นได้ชัดเจนจนถึงแถวหลังสุดของโรงละครเลยทีเดียว

Jack White เริ่มต้นโชว์ด้วยเพลง “Taking Me Back” เป็นการอุ่นเครื่องอุ่นแก้วหูที่สุดแสนจะเกรี้ยวกราดและแสบทรวง หลังจากปรับสภาพหูกันไปแล้วก็ต่อด้วย “Fear of the Dawn” และแฟนๆ ก็ได้เฮกันทันทีโดยไม่ต้องรอช้าเมื่อ Jack White เริ่มเล่นเพลงของ The White Stripes อย่าง “Black Math” และเพลงของ The Raconteurs อย่าง “You Don't Understand Me”

Jack White และนักดนตรีแบ็กอัพเพอร์ฟอร์มอย่างต่อเนื่องและค่อนข้างราบรื่น เพลงต่อเพลงไม่รู้สึกสะดุด ระหว่างเพลงมีพูดทักทายแฟนๆ ชาวไทยบ้างสั้นๆ แต่หลังจากเพลงก็ส่งริฟฟ์กีตาร์ทรงพลังให้แฟนๆ อย่างต่อเนื่องแบบไม่รู้จักเหน็ดจากเหนื่อย นอกจากเสียงกีตาร์ที่ปล่อยเต็มจนหูดับแล้ว เสียงร้องที่แหลมชัด และฝีไม้ลายมือของนักดนตรีแบ็กอัพที่สับเปลี่ยนเครื่องดนตรี เบสบ้าง คีย์บอร์ดบ้าง เชลโลบ้าง เรียกได้สุดทุกทาง 

เพลงที่เล่นในคืนนี้มีทั้งเพลงของ Jack White ในฐานะศิลปินเดี่ยว ไปจนถึงเพลงของวงที่เขาเป็นสมาชิก (หลายวง) ตั้งแต่ The White Stripes, The Raconteurs, The Dead Weather ไปจนถึงคัฟเวอร์เพลง “Politician” ของวง Cream แต่ไม่ว่าเพลงวงไหน Jack White ก็นำมาเล่นได้เหมือนเป็นเพลงของตัวเอง เพราะเขาเป็นศิลปินที่มีความเป็นตัวของตัวเองสูงมาก ผ่านฝีมือการเล่นกีตาร์และเสียงร้องแนวกวนๆ กันเป็นเอกลักษณ์ของเขา

แต่นอกจากจะโชว์เสียงกีตาร์แบบเกรี้ยวกราดในเพลงเร็วอย่าง “Lazaretto”, “I Cut Like a Buffalo” ของวง The Dead Weather แล้ว Jack White ก็ยังมีเพลงช้าอย่าง “We're Going to Be Friends” ของวง The White Stripes ให้ได้พักหูอยู่บ้างเหมือนกัน แล้วทำได้ดีเสียด้วย จะให้ Jack White โชว์ริฟฟ์กีตาร์เทพๆ หรือจะเล่นอะคูสติกกีตาร์น่ารักๆ เขาก็เอาอยู่ทั้งหมด

เผลอแปบเดียว Jack White ก็เล่นโชว์ไปจนถึงช่วงอังกอร์แล้ว แฟนๆ ฮัมเพลงชาติของ The White Stripes อย่าง “Seven Nation Army” รอกันอย่างสนุกสนาน Jack White กลับขึ้นเวทีอีกครั้งด้วยเพลงที่ดังไม่แพ้กันอย่าง “Steady, as She Goes” ของ The Raconteurs ต่อด้วย “What's the Trick?”, “Shedding My Velvet”, “Fell in Love With a Girl” แล้วค่อยตบท้ายของจริงด้วย “Seven Nation Army” ที่ Jack White ปล่อยให้แฟนๆ ฮัมเสียงเบสกันตามชอบใจ ลากลับบ้านกันด้วยหูชาๆ แต่ก็อิ่มอกอิ่มใจสุดๆ

สำหรับขาร็อคอาจจะสะใจกับระบบเสียงที่ส่งพลังกีตาร์มาเต็มๆ จนถึงแก้วหู แต่สำหรับอาจจะรู้สึกว่ามันดังบาดหูไปเล็กน้อย ที่บอกว่าหูชาบ่อยๆ ไม่ใช่มุก แต่คือเรื่องจริง! แต่ถึงกระนั้นเมื่อวอร์มหูไป 2-3 เพลงก็เริ่มชินและเอนจอยมากขึ้น นอกจากนี้อากาศในโรงละครค่อนข้างร้อน ไม่แน่ใจว่าเป็นฝั่งศิลปินอีกหรือไม่ที่ขอให้หรี่แอร์ลง (เหมือนศิลปินหลายๆ คนที่ให้เหตุผลว่า เสียงแอร์ดังรบกวนสมาธิในการแสดง) แต่สำหรับงานนี้เราค่อนข้างมั่นใจว่าเสียงดนตรีดังจนกลบเสียงแอร์ได้ง่ายสุดๆ เลยไม่แน่ใจว่าเพราะอะไรอากาศในฮอลล์ถึงไม่ค่อยเย็นเท่าไร แต่ก็ไม่ได้ถึงกับร้อนจนเหงื่อแตกแต่อย่างใด

กว่า 2 ชั่วโมง 26 เพลง เป็นโชว์ครั้งแรกของ Jack White ที่มีแต่ความประทับใจในความเป็นมืออาชีพและความเต็มที่ของเขาที่เชื่อว่าทุกคนในวันนั้นได้เห็นและได้ซึมซับประสบการณ์ที่ไม่มีวันลืมด้วยตัวเองกันจริงๆ และหวังว่าครั้งนี้จะไม่ใช่ครั้งแรกและครั้งสุดท้ายของเขาในเมืองไทย