สุดเสื่อม! ไม่ต้องการเทพบุตร สร้างภาพลูกทุ่งวิบัติ

การนำเสนอเพลงในปัจจุบัน มีมากมายหลากหลายแนว แล้วแต่ใครจะแต่งจะนำเสนอ แล้วแต่ใครจะเสพ จะฟังก็แล้วแต่รสนิยมของใครด้วยสภาพของวงการเพลงซึ่งปัจจุบันเต็มไปด้วยการแข่งขันทางธุรกิจ  ความจำเป็นต้องหานักร้อง นักแต่งเพลงเพื่อดึงกลุ่มเป้าหมายให้ได้ แต่บางที สภาพการแข่งขันทางธุรกิจก็น่าจะเลยข้าม ก้าวล้ำเส้นบางอย่างที่ควรรักษาไว้ อย่างเช่น ความสละสลวยของถ้อยคำ ความงดงามของภาษา การนำเสนอความหมายที่ต้องการสื่อ การนำเสนออย่างมีศิลปะ เป็นต้น

บังเอิญที่ได้ฟังเพลงเพลงหนึ่งจากคลื่นวิทยุแล้วต้องสะดุดใจและตกใจว่า เดี๋ยวนี้วงการเพลงบ้านเราไปถึงขนาดนี้เชียวหรือ เลยกลับมานั่งค้นจากยูทูป เพื่อฟังให้ชัด ดูให้เห็นว่าเพลงนี้ต้องการอะไร เพลงเพลงนี้ชื่อว่าไม่ต้องการเทพบุตร ส่วนวงอะไรร้องนั้นไม่อยากกล่าวถึง แต่จะพูดถึงเนื้อเพลงบางส่วนที่พยายามจดมาจากการดูการฟัง มีเนื้อบางส่วนดังนี้

“ไม่ต้องการเทพบุตร  แต่ต้องการคนฉุดหนูขึ้นสวรรค์ ไม่ต้องเด่ ไม่ต้องเท่มากพิธีการมันน่ารำคาญ ไม่ได้ดั่งใจ เบื่อพวกเทพบุตร ที่รั้งฉุดความแรงของหนูไม่ไหว  ที่เถื่อนๆดิบๆ มีไหม จะสะใจให้เหงื่อแตก.......ค่อยแยกทาง”  

นอกจากท่อนนี้แล้วตัวเนื้อเพลงก็หนักไปทางต่อว่าผู้ชายเป็นหลักประมาณ ผู้ชายทำตัวดีฝ่ายเดียวทั้งๆที่ไม่ดีจริง แล้วมากีดกันผู้หญิง มองว่าผู้หญิงทำอะไรก็ผิดตลอดและมีท่อนสร้อยอีกท่อนหนึ่งว่า...เสียวก็ไม่ได้เสียว  เสียวก็ไม่ได้เสียว ตื่นเต้นไม่มีซักเที่ยว เหมียวๆไม่มีความสุข เสียวก็ไม่ได้เสียว  เสียวก็ไม่ได้เสียว ตื่นเต้นไม่มีซักเที่ยว เฮลมี ๆ พรีส.... คนที่อ่านเนื้อเพลงตามที่ยกมาข้างต้นแล้วนึกถึงอะไรได้บ้าง...?

ส่วนตัวแล้วคิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้จริงๆ มันโจ่งแจ้งไร้ซึ่งศิลปะการนำเสนอสิ้นดี  ไม่ใช่ว่าเพลงในอดีตที่ผ่านมา จะไม่มีเพลงที่เนื้อหาเซ็กซี่ อย่างเช่น เพลงที่ พุ่มพวง ดวงจันทร์ เคยร้องโด่งดังมาแล้วอย่างเพลง ผู้ชายในฝัน..และหากใครเคยฟังเพลงรุ่นพ่อรุ่นปู่อย่าง ทูล ทองใจ ที่ขับร้องเพลงที่เป็นอมตะ เป็นสุดยอดของเพลงแนวสังวาส หรือ อีโรติก ตามภาษาฝรั่ง คือเพลง คืนนั้นสวรรค์ล่ม ซึ่งเป็นผลงานสุดยอดครูเพลงอย่าง ไพบูลย์ บุตรขัน ลองไปดูเนื้อเพลงนี้กันครับว่าเป็นอยางไรบ้าง

คืนหนึ่งนั้นเป็นคืนสวรรค์สว่าง                  พี่ได้พาน้องนางภิรมย์ชมดาว  

พริ้งพราววาววาบนภา                             พบชาวเทวัญสวยงามอร่ามตา

นับว่าเป็นวาสนา ได้มาสวรรค์อำไพ            เพลินชมภิรมย์นภางค์ จนพาน้องนางหลงไป

ผ่านเมฆรำไร มาพบบึงใหญ่อโนดาตงาม     ไทรย้อยห้อยกิ่งทิ้งก้านคลุมน้ำสีคราม

บัวน้อยอร่ามงามน่าภิรมย์                        เสียดายมิทันเด็ดบัวสวรรค์ชม

คืนนั้นสวรรค์ล่ม เสียงฟ้าเสียงลม...           ฝนพร่างพรมพี่หนาวจนสั่น

กลับกลายเป็นฝันไป ไร้คู่กอดนอน........

เห็นได้ว่าช่างแตกต่างกันเสียเหลือเกิน ในการใช้ภาษาการสื่อ ศิลปะการนำเสนอ หลายคนอาจจะมองว่า มันเป็นเรื่องของยุคสมัยปัจจุบัน ต้องสื่ออะไรที่ง่าย เข้าถึงตรงเป้าหมาย แต่หากมองให้ลึกลงไป การนำเสนอของเพลงไม่ต้องการเทพบุตร  เป็นการนำเสนอที่แฝงทัศนคติในการมองผู้หญิง ที่น่าสนใจทีเดียว ดูให้ลึกลงไป ผู้หญิง ในภาพลักษณ์ผ่านเพลง ไม่ต้องการเทพบุตร

เป็นผู้หญิงสมัยใหม่ที่มั่นใจ เชื่อมั่นตัวเอง ไม่ชอบพิธีการที่ยุ่งยาก และก้าวล้ำไปถึงขึ้น ไม่แคร์เกี่ยวกับเรื่องเพศ  ออกไปในทำนอง พวกเสรีเรื่องเพศไปเลยทีเดียว การนำเสนอของ ไม่ต้องการเทพบุตร มองในการนำเสนอเป็นเพียงความต้องการขายโดยใช้ผู้หญิงเป็นสินค้า ที่มีภาพลักษณ์ออกไปทางค่อนข้างกร้านโลก มากกว่าผู้หญิงที่เชื่อมั่นตัวเอง และเป็นการนำเสนอที่เน้นไปในเรื่องเพศค่อนข้างชัดเจนทีเดียว

 ไม่ต้องการเทพบุตร - SUPER วาเลนไทน์