เช็กบิลจ่ายสดหมดฤดูกาล...?

 

แมนเชสเตอร์ ซิตี้...

พรีเมียร์ ลีกฤดูกาล 2013-2014 ปิดฉากลงไปอย่างสมบูรณ์ด้วยผลงานของแมนเชสเตอร์ ซิตี้ ที่จิบจับโอกาสในช่วงโค้งสุดท้ายที่พลิกไปพลิกมาสามารถรักษาโอกาสและคว้าแชมป์ไปครองได้สำเร็จ

ความสมดุลย์ที่ดีที่สุดของเรือใบคือหนึ่งในปัจจัยสำคัญ สังเกตได้ว่านอกจาก กุน อเกวโร่,ยาย่า ตูเร่และเอดิน เชโก้ ที่ยิงประตูเป็นหลักแล้ว ส่วนอื่นๆของทีมสามารถแบ่งเบาภาระกันไปด้วยความหลากหลายไม่ว่าจะเป็นนาสรี่,ซิลบา,แฟร์นานดินโญ่,นาบาสหรือแม้แต่กอมปานี

เห็นได้ชัดว่าค่อนข้างหลากหลายและมาจากทุกมุมมองของทีมแม้ว่าบางช่วงเวลาตัวหลักต้องหายไปจากทีมอย่างกรณีของ อเกวโร่ที่เจ็บบ่อยในฤดูกาลที่เพิ่งจบสิ้นลงไป

มานูเอล เปเญกรีนี่...

กุนซือเรือใบต้องได้เครดิตมากเช่นกัน เป็นกุนซือที่ประสบการณ์สูงจริงๆ รับมือกับทุกเรื่องราวในค่ายเรือใบแบบมั่นคง ไม่โวยวายไม่เสียศูนย์

มาดที่นิ่งๆ ไม่เกเร ทำหน้าที่ของตัวเองไปเรื่อยถ้าไม่โดนแขวะหนักหนาสาหัสจริงๆก็ไม่ค่อยที่จะตอบโต้หรือไปเล่นเกมไซโคนอกสนามกับกุนซือคนอื่นๆ

เพราะฉะนั้นถ้ากุนซือสามารถควบคุมสถานการณ์ในหลากหลายเรื่องราวได้ดี นักเตะในทีมจะมีสมาธิมากยิ่งขึ้น ผลงานก็จะตามมา

แน่นอนว่า เงินยังคงเป็นปัจจัยสำคัญของเรือใบ แต่ถ้ากุนซือไม่สามารถผสมผสานทุกเรื่องราวให้ลงตัวก็เหนื่อยเหมือนกัน เอาเป็นว่า เปเญกรีนี่ ทำได้ดีอย่างที่ต้องการ

เบรนแดน ร็อดเจอร์ส...

พาทีมจบอันดับ 2 ของตารางถือว่าทะลุเป้าหมาย แม้จะมีการขยับความหวังถึงขั้นลุ้นแชมป์ ภาพรวมของหงส์แดงภายใต้การดูแลของ ร็อดเจอร์ส ยังมีอนาคตที่ดีรออยู่ถ้าได้รับการสนับสนุนเพื่อหากำลังพลที่อยู่ในระดับรับได้ มีขุมกำลังที่สามารถเลือกใช้ได้มากขึ้น น่าจะสนุกสนานกว่านี้

แชมเปี้ยนส์ ลีก คือสิ่งที่เพิ่มเข้ามาในฤดูกาลหน้า ถ้ากำลังพลไม่มากพอหรือใหญ่พอหงส์แดงอาจจะไม่แรงเหมือนเดิมก็ได้

สตีเว่น เจอร์ราร์ด...

3 นัดสุดท้ายดูหงอยเหงาและตึงเครียดอย่างยิ่ง ไม่เหมือนเจอร์ราร์ดในนัดเฉือนชนะเรือใบ นั่นทำให้เข้าใจได้เลยว่า เจอร์ราร์ด เจ็บปวดกับสิ่งที่เกิดขึ้นมากแค่ไหน

กัปตันหงส์แดงอาจจะไม่มีโอกาสที่ใกล้ขนาดนี้อีกแล้วก็ได้ใครจะไปรู้ ทุกคนต่างเอาใจช่วยกันถ้วนหน้าไม่ว่าจะเป็นสื่อในอังกฤษหรือกระทั่งนักเตะคู่แข่ง ทว่าสุดท้ายพลาดจนได้

ข้อแม้กับความคาดหวังในฤดูกาลหน้า หงส์แดงต้องมีองค์ประกอบของทีมที่ดีขึ้นมากว่าเดิม เพื่อมอบโอกาสให้เจอร์ราร์ด ได้ทดสอบเป้าหมายสูงสุดในอาชีพค้าแข้งของตัวเองอีกครั้ง

ฮัลล์ ซิตี้...

แต้มที่พออยู่พอกินไม่เดือดร้อนเรื่องหนีตาย นั่นทำให้ไม่ค่อยจริงจังกับผลการแข่งขันในช่วงหลังๆสักเท่าไหร่ สิ่งที่พอเข้าใจได้ก็คือ สตีฟ บรู๊ซ และลูกทีมพุ่งสมาธิไปที่นัดชิงชนะเลิศเอฟเอ คัพ ล่วงหน้ากันพักใหญ่แล้ว

เช่น ดียวกับอาร์เซนอลที่ไปเรื่อยๆ เมื่อสถานภาพพื้นที่ไปเล่นแชมเปี้ยนส์ ลีก เซฟเรียบร้อย การเล่นเพื่อเซฟสภาพร่างกาย เพื่อเป้าหมายนัดชิงเอฟเอ คัพจึงเกิดขึ้น

ต่างฝ่ายต่างแต่งตัวรอ ขอแค่นัดชิงเล่นกันให้สนุกสนานก็แล้วกัน

นอริช,ฟูแล่ม,คาร์ดิฟฟ์...

3 ทีมที่หล่นลงไปเล่นในเดอะแชมเปี้ยนส์ ชิพอย่างเป็นทางการ หลังจากก่อนหน้านี้สารภาพบาปกันล่วงหน้าไปแล้ว แฟนบอลที่ไม่ลืมเลือน 3 ทีมนี้เชียร์ให้กลับขึ้นมาใหม่ภายในฤดูกาลเดียวกันตามสบาย

โจเซ่ มูรินโญ่...

กลับบ้านมือเปล่าไม่ใช่วิสัยของ น้ามู แต่อย่างใด มีทั้งให้อภัยและไม่ให้อภัย อย่างแรกกันก่อน เรื่องของศูนย์หน้าถ้ามีสักคนที่น้าแกสามารถไว้ใจได้ เชลซีอาจจะมีอะไรดีๆกว่านี้

ในขณะที่มุมไม่ให้อภัยก็คือ รู้ดีอยู่แล้วว่าต้องการกองหน้า แต่ดันไปปักหลักมั่นใจอยากได้แต่ เวย์น รูนี่ย์ เพียงคนเดียว พอผีแดงบอกปัดแบบไร้เยื่อใยไม่รู้จะไปหาใครที่ไหนได้ทันอีกแล้ว

นอกจากนี้ น้ามู ใช้เรื่องของศูนย์หน้าเป็นข้ออ้างจัดระเบียบการเล่นของทีมในสไตล์ที่ใครต่อใครบ่นกับอุบ บางคนถึงขั้นชี้หน้าต่อว่าต่อขานว่าทำลายเกมฟุตบอลไปเลยก็มี

แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด...

ผลงานผิดหวังอย่างแรงพร้อมกับปัญหามากมาย แต่สิ่งที่อยากให้ติดตามกันให้ดีก็คือ ผีแดงไม่มีคิวถ้วยยุโรปในฤดูกาลหน้า เพราะฉะนั้นสภาพความสดของนักเตะจะเหมือนกับลิเวอรืพูลในฤดูกาลบที่เพิ่งจบลงไป ถือว่าได้เปรียบทีมอื่นกับการลุ้นแชมปืพรีเมียร์ ลีก

นอกจากนี้ผีแดงจะต้องมีการเติมนักเตะใหม่แบบทุ่มทุนสร้างกันอีกครั้งด้วยการเติมนักเตะชั้นดีเข้ามา นั่นหมายความว่าฤดูกาลหน้าผีแดงคงกลับมาแสดงศักยภาพให้ครั่นคร้ามกันอีกครั้ง