ชูวิทย์เสนอ 5 ข้อ วิธีจัดการนักโทษคดีฆ่าข่มขืน

ผู้สื่อข่าวรายงานว่า (8 ก.ค.) ผู้สื่อข่าวรายงานว่า (8 ก.ค.) นายชูวิทย์ กมลวิศิษฏ์ หัวหน้าพรรครักประเทศไทย ได้โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊ก ชูวิทย์ I'm No.5 โดยมีข้อความดังนี้ ฆ่าข่มขืนเด็ก ลงโทษอย่างไร? สังคมไทยได้รับฟังข่าวการทำร้ายเด็กผู้หญิง ด้วยการฆ่าข่มขืนหลายครั้งหลายครา และรู้สึกหดหู่ทุกครั้ง พฤติกรรมโหดเหี้ยมที่กระทำต่อเด็กไม่มีทางสู้ แม้แต่สัตว์เดรัจฉานยังไม่ทำ แต่มนุษย์ที่เขาเรียกกันว่าสัตว์ประเสริฐแท้ๆ กลับทำได้ลงคอ เกิดอะไรขึ้นกับสังคมไทย? ทำไมผู้คนถึงจิตใจต่ำทรามลงทุกวัน? ในอดีตเคยเกิดเหตุฆ่าข่มขืนบนรถเมล์ ป้ายรถเมล์ รถตู้ อู่รถ โรงเรียน ห้องน้ำ ล่าสุดเกิดขึ้นแม้กระทั่งในขบวนรถไฟที่กำลังวิ่งเข้ากรุงเทพฯ แสดงว่าไม่มีที่ไหนในประเทศไทยที่ปลอดภัยอีกต่อไป

ทุกที่เสี่ยงต่ออันตรายและยากที่จะป้องกัน แม้จะ "วัวหายแล้วล้อมคอก" ติดตั้งกล้อง CCTV แต่ก็เกิดเหตุการณ์ในที่ไม่มีกล้อง CCTV อยู่เสมอ เราจะเที่ยวไล่ติด CCTV ทุกที่คงเป็นไปไม่ได้ ตำรวจจับคนร้ายได้แทบทุกครั้ง เพราะเป็นคนใกล้ตัวหรือคนที่อยู่ในละแวกที่เกิดเหตุ การกระทำผิดแบบนี้มีโทษถึงประหารชีวิต แต่ท้ายสุดมักได้รับการลดโทษลงเรื่อยๆ สักสิบปีก็ได้กลับบ้าน ออกมาก่อเหตุซ้ำอีก พฤติกรรมเลวร้ายนี้เกิดจากความไม่ยั้งคิด มีจิตใจต่ำกว่าสัตว์เดรัจฉาน ย่อมเป็นอันตรายหากต้องอยู่ร่วมกับคนอื่นๆในสังคม

ผมขอเสนอวิธีจัดการกับนักโทษคดีฆ่าข่มขืน ดังต่อไปนี้

1. สร้างคุกเดี่ยวอยู่ในเกาะที่ห่างไกลจากสังคม

2. ตัดอวัยวะเพศออก ถือเป็นการลงโทษแบบตาต่อตา ฟันต่อฟัน

3. ไม่มีการลดโทษในทุกกรณี เพราะเป็นปัญหาทางจิต ไร้สำนึกชั่วดี แยกแยะไม่ได้

4. สักคำว่า "ข่มขืน" ไว้ที่หน้าผากเพื่อประจาน สำหรับนักโทษคดีนี้โดยเฉพาะ

5. ประหารชีวิต หลังจากจำคุกครบสิบปี

ส่วนวิธีการป้องกัน ไม่ว่าติด CCTV เพิ่ม แต่งตัวให้มิดชิด ดูแลลูกให้อยู่ในสายตา ผมว่าให้คนอื่นคิดดีกว่า เหตุการณ์แบบนี้มันแค่พริบตาเดียว ไหนจะมาตรการความปลอดภัยของพนักงานรถไฟที่สังคมตั้งคำถาม ผู้ว่าฯรถไฟต้องมีคำตอบ ไอ้ผมมันประเภทชอบทำลายล้าง เอากันให้สุดไปเลย ไหนๆจะปฏิรูปแล้ว คืนความสุขให้คนดี คืนความทุกข์ให้คนเลว เชิญทุกคนร่วมเสนอความคิดเห็น วิธีการใดเหมาะสมกับบุคคลฆ่าและข่มขืนเด็ก

ขอตั้งจิตอธิษฐาน ส่งดวงวิญญาณของน้องแก้มและเด็กๆที่ถูกทำร้ายข่มขืนให้ไปสู่สุขคติ ณ สัมปรายภพ และแสดงความเสียใจกับทุกครอบครัวที่ต้องสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก