ย้อนวันวาน ที-สเกิ๊ต เกิร์ลกรุ๊ปสุดฮอตแห่งยุค 80

ฟ้องท่านเปา ไม่เท่าไหร่ เจ็บแทนได้มั้ย เรื่องมันเศร้า 4 เพลงดังเหล่านี้ถ้าย้อนเวลากลับไปช่วงเวลาปี 2538 -2539 ต้องบอกว่าวัยรุ่นที่โตมาในยุคนั้นต้องคงไม่มีใครไม่รู้จักสามสาววง ที-สเกิ๊ต

เกิร์ลกรุ๊ปลุคใสใสประกอบไปด้วย มาร์ อัสมา กฮาร, กิ๊ฟ ธิติยา (นพพงษากิจ) ชินอักษร และ จอย ดวงพร สนธิขันธ์ ที่มาพร้อมเทรนด์เสื้อยืดกระโปรงสั้นโชว์ขา และท่าเต้นน่ารักๆ

ปี 2558 จะเป็นอีกครั้งที่พวกเธอสาวสาว ที-สเกิ๊ต กำลังจะกลับมาอีกครั้งกับบนเวทีคอนเสิร์ต Green Concert # 18 The Lost Love Songs "ร้อยเพลงรักที่หายไป" พร้อมกองทัพศิลปินกว่า 40 ชีวิตที่จะมาปลุก 100 เพลงรักที่คิดถึง สร้างปรากฏการณ์ใหม่ให้วงการเพลงคอนเสิร์ตสะเทือน!

และในโอกาสพิเศษๆ ที่พวกเธอกลับการมารวมตัวอีกครั้ง ทีมข่าว Sanook! News จึงขอพาเหล่าแฟนเพลงที่เติบโตมาในยุคนั้นย้อนเวลากลับไปทบทวนความทรงจำกับการพูดคุยกับสามสาว ที-สเกิ๊ต กว่าเวลา 20 ปีพวกเธอมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปบ้างและคิดถึงแฟนเพลงมากมายแค่ไหนพร้อมแล้วไปฟังพวกเธอกันเลยดีกว่า

การกลับมารวมตัวอีกครั้งบนเวทีคอนเสิร์ตของ ที-สเกิ๊ต

มาร์: มีความสุขมากๆ ค่ะ กับการที่ได้มีโอกาสที่ได้ร่วมงานกับ พี่ฉอด(สายทิพย์ มนตรีกุล ณ อยุธยา) หรือกับทาง เอไทม์ และเราก็มองว่าคงไม่มีโอกาสได้กลับมาทำงานอีกแล้วเพราะพวกเราก็หายจากวงการไปพอได้รับการติดต่อมาก็รู้สึกดีใจ ที่เขามองว่าพวกเรายังมีความสามารถที่จะทำได้อีกก็ต้องขอขอบคุณด้วย

ช่วงที่หายไปจากวงการตอนนี้แต่ละคนทำอะไรกันอยู่บ้าง

กิ๊ฟท์: ตอนนี้ทำงานประจำค่ะ เป็นผู้จัดการลูกค้าสัมพันธ์ทำมาได้ 4 ปีแล้วค่ะ เพราะฉะนั้นเรื่องเวลาก็จะเหมือนพนักงานปกติ นี่แหละความลำบากตรงนี้แหละที่จะรวมตัวกัน ส่วนชีวิตส่วนตัวและครอบครัวหลักๆ ก็เลี้ยงลูกค่ะ ชีวิตเป็นเวลาเลยค่ะตีห้าตื่นนอนไปทำงานกลับมาเลี้ยงลูกสามทุ่มครึ่งนอน

จอย: เมื่อก่อนก็เป็นพนักงานประจำ และก็ออกแล้วตอนนี้ก็มาเป็นฟรีแลนด์แต่ก็ยังทำอาชีพเดิมเป็น แคสติ้งไดเร็กเตอร์ ทำเกี่ยวกับเบื้องหลังโฆษณาและก็มีเล่นโฆษณาบ้างและก็เป็นคนเดียวที่ยังได้เห็นหน้าเห็นตาด้วยเพราะเรายังอยู่ในงานเบื้องหลังอย่างบางทีก็ไปเล่นหนังบ้าง I Miss you เล่นเป็นรุ่นพี่สายป่าน คือจริงๆ ที่รับเล่นเพราะ พี่ติ๊ก (เจษฎาภรณ์ ผลดี) เป็นพระเอก เลิฟมาก หล่อ (หัวเราะ)

มาร์: สำหรับตอนนี้ก็เปิดบริษัทค่ะทำธุรกิจส่วนตัวเกี่ยวกับการนำเข้าผลิตภัณฑ์เสริมอาหารจากต่างประเทศก็มีหลายตัวอยู่ค่ะ เพียงแต่ว่าตอนนี้มันก็อยู่ในระดับของการที่รอ อย.ค่ะ

ที-สเกิ้ต เกิร์ลกรุ๊ปสุดฮอตยุค 80

จอย: มันอิ่ม มันฟู มันรู้สึกว่ามันเป็นภาพที่จดจำคนเยอะคนแน่น แน่นและเบียดกันเสียงกรี๊ดดังๆ

มาร์: สำหรับมาร์จะจำภาพคอนเสิร์ตแรกของ ที-สเกิ๊ต มาร์จำได้ว่าตอนนั้นเราไปเป็นแขกรับเชิญที่จังหวัดเชียงใหม่ เป็นงานแรกที่เราจำได้ขึ้นใจเลยค่ะ เรายืนกันอยู่หลังเวทีปรากฏว่าเขาก็จะมี แอนเดรีย

และด้วยเวทีสมัยก่อน มันจะสูงมากมองเห็นใต้เวที และเขาก็ไม่ได้โปรโมทว่าพวกเราจะมา เพราะจะไปลองดูกระแสเป็นอย่างไง ปรากฏว่าแฟนเพลงก็ตะโกนเรียก ที-สเกิ๊ตๆ จากใต้เวทีที่เขาเห็นขาพวกเรา

จอย: เรียกกันจนขั้นที่แอนเดรียต้องบอกว่า ที-สเกิ๊ต มาค่ะรอแปบนึงนะ

มาร์: ใช่ค่ะ ต้องบอกแบบนั้นเลยและพอขึ้นไปร้องเพลงช้าเพลงเร็ว คนเต้นได้ร้องได้ คนรู้จักเพลงนี้ คนร้องตาเพลงช้าได้เรารู้สึกมันประทับใจมากค่ะกับคอนเสิร์ตครั้งแรกเลยค่ะ

เพลงฮิตที่ได้ยินแล้วบอกถึงความเป็น ที-สเกิ๊ต

กิ๊ฟท์: สำหรับกิ๊ฟคงเป็นเพลงเพลงไม่เท่าไหร่ค่ะ

มาร์: เพลงไม่เท่าไหร่บวกกับท่าเต้นด้วยที่เต้นตามง่าย เด็กๆ ก็เต้นได้และสีสันการแต่งตัวของพวกเรา คาแร็คเตอร์ เสื้อผ้าหน้าผมท่าเต้นทุกๆ อย่างรวมๆ กัน

จอย: แต่จริงๆ แล้วเพลงที่บอกความเป็นทีสเกิ้ตมันหลายเพลงนะอย่างเพลง ฟ้องท่านเปา ไม่เท่าไหร่ เรื่องมันเศร้า เจ็บแทนได้ไหม สี่เพลงนี้จะเป็นเพลงที่แบบแฟนเพลงจำได้เยอะด้วยค่ะ

ความน่ารักแฟนเพลงยุคของที-สเกิ๊ต

จอย: เครซี่มากๆ ดูจริงใจทุกวันนี้ยังมีมาให้เราเห็นกันอยู่เลยเขายังอยู่รัก ที-สเกิ๊ต เหมือนเดิม

มาร์: จะบอกว่าเขาโตมาพร้อมๆ กับเพลงของพวกเรา ดูเหมือนพวกเราอายุเยอะเลยเนอะ (หัวเราะ)

จอย: อาจจะเป็นเพราะว่าเพลงในยุคนั้นเพลงมันหาฟังยาก นอกจากวิทยุแล้วก็ต้องไปซื้อเทป

มาร์: เทปนี้ต้องเอาเข้าตู้เย็นด้วย คือเขาบอกว่าเทปเวลาฟังแล้วมันยืดๆ ให้เอาไปแช่ตู้เย็นจะช่วยได้

จอย: แต่ถ้าช่วยไม่ได้ก็เอาไปมัดแหนมล่ะกันค่ะ (หัวเราะ)

ความทรงจำที่สวยงามกับแฟนเพลง

มาร์: สำหรับมาจะเป็นคนที่ค่อนข้างจะใส่ใจนิดนึง ถ้ามีจดหมายเราเป็นคนตอบเอง ฉบับไหนตอบเสร็จเราจะเขียนโอเค และเราก็จะอัดรูปและก็เซ็นลายเซ็น สอดซองติดแสตมป์แต่ช่วงหลังเริ่มไม่ไหว

เริ่มไม่มีแสตมป์ไม่มีซองมาให้เราก็แบบใช้ไปรษณียบัตรค่ะ แต่ก็เขียนเองหมดนะ คือจะเป็นที่รู้กันว่าถ้าจะเขีนยจดหมายไปหาดารา ศิลปิน ถ้าเราสอดซองติดแสตมป์มันก็จะง่ายในการที่เขาจะตอบกลับมา

มาร์จำได้ว่ามาร์ค่อนข้างตอบกลับไปเยอะและเขาก็ตอบกลับมาอีก ณ วันนี้มันกลายเป็นความประทับใจตรงที่พอมันมีโลกโซเชียลเข้ามามันสามารถที่จะติดต่อพูดคุยกันง่าย หลายคนก็ยังแท็กรูปมาหานะ

และก็ยังข้อความลายเซ็นเต่างๆ ที่เราเขียน และจำได้ว่าน้องคนนึงเขาไปดูเจ็ดสีคอนเสิร์ตเราก็ไม่ได้สนใจอะไร และเขาก็แท็กมาหาว่าเขามาหาเราที่เจ็ดสีคอนเสิร์ตอะไรแบบนี้ ก็ยังมีหลายคนที่ยังติดต่อพบปะ

พูดคุยทั้งๆ ที่เราก็เพิ่งจะเริ่มเล่าโซเชียลได้สองปีเอง และก็หลายคนที่ยังรู้สึกว่าเขายังอยู่ ถ้าบางคนจำได้นอกจากเพลงของเรามันก็ยังมีเรื่องราวอะไรมากกว่านั้นอีกค่ะ

จอย: ของจอยที่ยังจำได้จะเป็นตอนที่แฟนคลับปีนขึ้นไปหาที่โรงแรมที่เชียงใหม่ที่เราพัก อันนี้ก็เป็นเรื่องราวสตอรี่ที่ประหลาดดี เขารู้ว่าเราพักที่นี้ ที-สเกิ๊ต อยู่ที่นี้ พี่ๆ ทีมงานก็บอกว่าเพิ่งขึ้นไป มีแฟนคลับปีนอยู่ตรงหน้าต่าง

เมื่อก่อนแฟนคลับจะนั่งรออยู่ที่โรงแรม จริงๆ เราจะต้องมีการ์ดพี่ที่เป็นผู้ชายสองคนคอยดูแลเขาก็วิ่งมาบอกว่าอย่าเพิ่งขึ้นไปนะแฟนคลับเขาปีนอยู่ที่หน้าต่างหน้าห้องน้อง(หัวเราะ) เราก็เข้าใจเขานะว่าเขาอยากเจอ

ด้วยความที่มันอาจจะท้าทายด้วยมั้งได้ประชิดตัว ยังไม่รวมถึงเวลาขึ้นรถตู้อีกจะต้องมีผู้จัดการซึ่งตัวใหญ่มากจะคอยกันให้เราขึ้นไปพอเราขึ้นไปก็ยังไม่พอตบรถตู้อีกเขย่ากันอีก

กิ๊ฟท์: ก็คงจะคล้ายๆ กัน เหมือนพี่ๆ ทุกอย่างเพราะจำได้ว่าสมัยนั้นแฟนคลับเขาจะเครซี่เรามากมีไปเล่นคอนเสิร์ตที่สยามหรือที่ไหนซะอย่างคือจะต้องนั่งรถตำรวจเพื่อจะไปขึ้นคอนเสิร์ตก็มี จ้างรถตำรวจบ่อยมาก

มาร์: ตอนนั้นทุกอย่างมันเป็นความทรงจำดีๆ มันไม่มีเทปผี ซีดีเถื่อน แฟนเพลงแฟนคลับยุคนั้นเขาก็จะเก็บเงินซื้อของจริงกันมันคือความทรงจำที่น่ารักและพอนึกถึงก็ยิ้มได้ค่ะ

สิ่งที่เป็นความคลาสสิคของศิลปินยุคก่อนที่ต่างจากปัจจุบัน

มาร์: น่าจะเป็นความออริจินัลของเพลงค่ะ 

จอย: เทปคัทเซตไงคะ ส่วนเพลงก็มีความสำคัญเพลงมันจะเป็นคำที่แบบว่าลึกกินใจ

กิ๊ฟท์: มันเป็นคำง่ายๆ นะ มันได้เป็นคำยากอะไรเลย แต่ว่าแต่ละคำแต่ละทำนองมันลึกซึ้ง

มาร์: บวกกับพวกเราที่เป็นวงแนวกุ๊กกิ๊กๆ ก็เลยทำให้หลายๆ คนรู้สึกร้องตามได้คนที่ร้องเพลงไม่ค่อยเป็นก็ร้องตามได้ เพลงมันไม่ต้องใช้พลังลูกคอแปดชั้นเก้าชั้น ท่าเต้นก็เต้นง่ายๆ เป็นแนวเด็กผู้หญิงที่ชอบการร้องเพลงมันก็เลยคลาสสิค ลายครามเลย

เสน่ห์ที่แฟนเพลงรัก ที-สเกิ๊ต

กิ๊ฟท์: คงจะเป็นเรื่องของสีสัน ความสนุก ความสดใส ความแปลกใหม่ของการเป็นวงเกิร์ลกรุ๊ป

มาร์: แต่เกิร์ลกรุ๊ปวงแรกเราต้องยกให้วง สาว สาว สาว นะ พอเกาหลีเห็นก็เลยทำตามเลย (หัวเราะ)

จอย: วงบอยโซนเขายังบอกเลยว่าพวกเราน่ารักเรามีโอกาสได้ไปเจอวงบอยโซนตอนนั้นรายการสี่ทุ่มสแควร์

กิ๊ฟท์: เขาไปป่ะ จำไม่ได้ (หัวเราะ)

มาร์: ไปสิเธอยังใส่ชุดหนังสีแดงอยู่เลย

จอย: ตอนนี้เขาก็กลับมารียูเนี่ยนกันหมดแล้วเขาจะรู้มั้ยว่าพวกเรามีลูกกันแล้วเนี่ย (หัวเราะ)

โลกดนตรีที่สุดแห่งความดัง

จอย: สุดยอดแล้วยุคนั้น ใช้คำว่าดังเลยดีกว่าถ้าใครได้ไปขึ้นเวทีคอนเสิร์ตโลกดนตรีจริงๆ นะ

มาร์: ตอนนั้นจำได้ว่าขึ้นคอนเสิร์ตโลกดนตรีสมัยนั้นไม่สบายหนัก แต่มันเป็นรายการสดแล้วแอดมิดอยู่โรงพยาบาลพญาไทฝั่งตรงข้าม แล้วเขาก็ใช้วอคุยกันแล้วคุณหมอก็บอกว่าไม่ได้นะห้ามใช้เสียง

เราก็บอกไม่ได้ยังไงก็ต้องไป ก็เปิดรถหวอไปเลยค่ะ ข้ามฝั่งมาจำได้ว่าร้องเพลงแรกเสร็จอาเจียนเลย มันไม่ไหวจริงๆ เพราะช่วงนั้นพักผ่อนน้อยมากๆ

ความผูกพันของสามสาว ที-สเกิ๊ต

มาร์: ตอนนี้ในหัวเหมือนกรอเทปกลับเลย

จอย: สำหรับจอยกับพี่มาร์รู้จักกันเป็นเพื่อนในกลุ่มกันเนอะมันก็เลยไม่ได้ตื่นเต้น เพราะมีความสนิทสนมกันอยู่แล้วมันก็เลยนึกไม่ออกว่ารู้สึกยังไง ก็รู้แค่ว่าเป็นวันแรกที่เราเจอกันและก็จำไม่ได้ว่าเมื่อไหร่

แต่สำหรับกิ๊ฟท์วันที่เจอน้องจำได้ว่าเป็นวันที่น้องมาแคสหรือมาสัมภาษณ์ไม่รู้และก็เคมีตรงกันน่ารักดีค่ะ

กิ๊ฟท์: กว่าจะผ่านจุดนี้มาได้เราเริ่มกันมาตั้งแต่วัยสิบกว่าขวบค่ะ เพราะฉะนั้นมันก็จะมีอยู่ช่วงนึงที่จะผ่านจุดนี้มาได้ มันก็มีแบบเด็กผู้หญิงอ่านะ งอนกันบ้าง ทะเลาะกันบ้าง เพราะถ้าบอกไม่เป็นนี้โกหกแล้ว เพราะเรามาจากต่างคนต่างที่

จอย: แต่ไม่เคยมีโกรธกันแรงนะ แต่เป็นอารมณ์แบบพี่น้องทะเลาะกัน

มาร์: เราเหมือนพี่น้องสามวัยที่มาอยู่ด้วยกัน

กิ๊ฟท์: แต่คนที่งอนมากๆ เป็นพี่ใหญ่สุดนะ

มาร์: คือมาร์จะเป็นพี่ที่ผ่านวัยน้องๆ มาหมดแล้วและเราก็จะเป็นคนที่ตอบคำถามคิดเองตอบเองในใจ ถ้าเป็นเราจะทำแบนี้มั้ย ณ วันนี้เราก็เป็นแบบนี้อยู่นะ

กิ๊ฟท์: แต่พอมาถึงวันนี้แล้วมันกลายเป็นความรู้สึกเหมือนเราเป็นครอบครัวเดียวกันนะเราจริงใจต่อกัน เราดูแลกัน

มาร์: เราโตมาด้วยกันเหมือนเด็กนะ เหมือนเด็กยี่สิบปี (หัวเราะ)

จอย: ง่ายๆ มองแค่ว่าเราเป็นพี่น้องมาออกเทปด้วยกัน

Green Concert # 18 คอนเสิร์ตใหญ่อีกครั้งของสามสาว ที-สเกิ๊ต

จอย: เราก็ยังเต็มที่ใส่เต็มเล่นใหญ่เต้นใหญ่เหมือนเดิมแน่ค่ะ

มาร์: และจากที่ดูรายชื่อพี่ๆ ศิลปินที่มาขึ้นคอนเสิร์ตกับเราก็คงจะต้องสนุกสนาน และเราก็น่าจะเป็นตัวแทนความสนุก และก็เป็นตัวแทนของวัยที่เชื่อมต่อยุค 80 กับยุค 90 ใครซื้อบัตรแล้วบอกได้ว่าคุ้ม

ร้อยเพลงรักที่หายไปต้องบอกว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ที่จะกลับมาร่วมกันได้ขนาดนี้และที่สำคัญคือรุ่น 80 เนี่ยพวกเราเองก็เป็นแฟนเพลงแฟนคลับของพวกพี่ๆ ยุค 80 เช่นเดียวกัน หลายเพลงที่ขึ้นมาแล้วรู้สึกเห้ยๆ

เพลงนี้เราชอบและก็ไม่เคยคิดว่าวันนึงจะได้มีโอกาสมาร่วมอยู่บนเวทีเดียวกันยังไงก็ฝากถึงแฟนเพลงนะคะ 29 -30 สิงหาคมนี้ ณ รอยังพารากอน ฮอลล์  ไปย้อนความทรงจำและสนุกกับพวกเรา ที-สเกิ๊ต ที่สำคัญ

รายได้ส่วนหนึ่งก็ยังมอบให้ กองทุนเพื่อผู้พิทักษ์ป่า มูลนิธิสืบนาคะเสถียร จำหน่ายบัตรแล้วนะคะช้าอดหมดไม่ทันแล้วคุณจะพลาดความทรงจำดีๆ กับพวกเรามากๆ นะคะ

ขอบคุณภาพโดย SINSAMOOT