เปิดชีวิต น้องทาม เด็กไร้แขนใจสู้ ซาบซึ้งได้จักรยานพระราชทาน

น้องทามกับแม่ ซาบซึ้งใจในพระมหากรุณาธิคุณ สมเด็จพระบรมโอรสสาธิราชสยามมกุฎราชกุมาร พระราชทานรถจักรยานคันใหม่ เจ้าตัวตั้งใจจะปั่นช่วยส่งของ แบ่งเบาภาระแม่

(6 ก.ย.) ผู้สื่อข่าวเดินทางไปที่บ้านเลขที่ 220/5 หมู่ที่ 3 บ้านดงกวาง ตำบลหนองกุลา อำเภอบางระกำ จังหวัดพิษณุโลก เพื่อพบกับ เด็กชายวรรธนะ คำอินทร์ หรือ น้องทาม อายุ 11 ปี ที่ยังขะมักเขม้นทำการบ้านที่ได้รับมอบหมายจากคุณครูให้วาดรูประบายสี สิ่งของและอาหาร ร่วมกับเพื่อนๆที่มานั่งเล่นพูดคุยกันอยู่ตามปกติ

นางดอกรัก คำอินทร์ อายุ 44 ปี มารดา เตรียมปรุงอาหาร แกงหน่อไม้ที่น้องทามชื่นชอบตามปกติ เหมือนทุกวันที่ผ่านมา ที่คอยเลี้ยงดูน้องทามไม่เคยห่างตลอด 11 ปีที่ผ่านมา นางดอกรัก บอกว่า วันนี้ตนทราบข่าวจากสื่อทางอินเตอร์เน็ต ว่า น้องทาม ได้รับพระมหากรุณาธิคุณจาก สมเด็จพระบรมโอรสสาธิราชสยามมกุฎราชกุมาร ทรงรับสั่งให้ตามหาน้องทาม และทรงรับสั่งให้กองงานกิจการในพระองค์ จัดทำรถจักรยาน สำหรับเด็กไร้แขนปั่นได้สะดวก และง่ายในการดำรงชีวิตเพื่อพระราชทานให้น้องทาม พร้อมกับทรงรับสั่งว่า "หัวใจเด็กคนนี้มีสีธงชาติและน่านับถือ" กระแสพระราชดำรัสดังกล่าวสร้างความปลื้มปิติให้แก่ตนเองและครอบครัวเป็นอย่างมากจนหาที่สุดมิได้

นางดอกรัก ยังบอกว่า รถจักรยานที่เหมาะสมกับน้องทาม คือจักรยานที่ไม่มีน๊อตหรือข้อต่อบริเวณด้ามแฮนด์จักรยาน เนื่องจาก น้องทาม ไม่มีแขน จึงจำเป็นต้องใช้ คอล็อคด้ามแฮนด์ เพื่อใช้บังคับเลี้ยวซ้ายขวาหรือตรงไป ที่ผ่านมาพยายามจะหาผ้ามาหนุนรอง เพื่อไม่ให้น้องทามเจ็บคอ แต่น้องทามก็ไม่ยินยอม จึงได้แต่คอยเฝ้าระวังอยู่ใกล้ๆ

ส่วนการปั่นจักรยานในกิจวัตรประจำวัน น้องทางจะใช้จักรยานปั่นไปโรงเรียน ปัญหาอุปสรรคก็จะมีอยู่บ้างคือ ถนนแถวบ้านซึ่งเป็นชุมชนพื้นที่ห่างไกล จึงมักจะมีดินโคลนอยู่เสมอ เมื่อปั่นจักรยานผ่านก็จะดีดขึ้นเปื้อนหน้าตาและเสื้อผ้าน้องทามอยู่เสมอ หากได้จักรยานใหม่ก็อยากให้จักรยานนั้นมีตระกร้าเอาไว้ใช้ของ โดยเฉพาะกระเป๋านักเรียนเนื่องจากน้องทามไม่มีแขน กระเป๋ามักจะร่วง และน้องทามต้องลงไปเก็บขึ้นมาสะพายใหม่

ทางด้าน น้องทาม เปิดเผยว่า ทันทีที่ทราบข่าวว่า ตนรู้สึกตื่นเต้นและดีใจมาก ที่ได้รับพระมหากรุณาธิคุณจาก สมเด็จพระบรมโอรสสาธิราชสยามมกุฎราชกุมาร โดยในวันที่ 16 สิงหาคมที่ผ่านมา ตนเองปั่นร่วมจักรยานกิจกรรม ปั่นเพื่อแม่ ระยะทาง 9 กิโลเมตร ได้อย่างสนุกสนานและไม่เหนื่อย

ส่วนสาเหตุที่ไปร่วมกิจกรรม ก็เนื่องมาจาก อยากให้แม่ภาคภูมิใจในความสามารถของตนเอง เนื่องจากแม่คอยดูแลหาข้าวให้กินทุกวัน ดูแลตนมาอย่างดี หากได้รับจักรยานมาตนจะดูแลรักษาเป็นอย่างดี และใช้ให้เกิดประโยชน์ในการเรียนให้มากที่สุด นอกจากนี้จะใช้รถจักรยานใหม่ช่วยแม่ไปซื้อของ ซื้อกับข้าวที่ตลาด และจะช่วยแม่ส่งก๋วยเตี๋ยว ที่เพิ่งจะเปิดร้านขายในหมู่บ้านด้วย