เสียงสะท้อนความรู้สึก "เดย์ ฟรีแมน" แม่ที่ยังขาดโอกาสทางสังคม

"ทำไมคนต้องมองกะเทยเป็นตัวผิดตลอดเป็นเครื่องหมายกากบาทผิดตั้งแต่แรก ถ้าอุปการะเด็กผู้หญิงก็คือจะตั้งซ่องผู้ชายก็เลี้ยงต้อยทำไมสังคมชอบคิดไปเอง ทำไมไม่คิดว่าทุกอย่างต้องพึ่งพาซึ่งกันและกัน และจะต้องช่วยกันเพื่อสร้างให้สังคมดีขึ้นไม่ใช่ว่าเป็นหน้าที่ของผู้ชายหรือหน้าที่ของผู้หญิง เราเกิดมาตรงนี้เป็นแบบนี้เราก็มีหน้าที่ของเราแต่สังคมมาคิดแค่ว่าคนแบบนี้เกิดมาแล้วมันคือผิด"

เสียงสะท้อนที่ในใจของ(อดีต) นักแสดงนางโชว์ "เดย์ ฟรีแมน" ที่บอกเล่าออกมาด้วยความอัดอั้นตันใจกับการถูกสังคมมองด้านลบตลอดเวลากับบทบาทการเป็น "แม่" ที่เธอไม่เคยคาดหวังให้ใครมาชื่นชมในสิ่งที่ทำเพราะการเป็นแม่ของตัวเองนั้นเกิดจากความตั้งใจที่อยากจะเป็นแม้ว่าจะไม่ใช่ผู้หญิงแท้ๆ เหมือนแม่ทั่วไปแต่ "เดย์ ฟรีแมน" ก็มีความเชื่อว่าจะสามารถเป็นแม่ที่ดีที่สามารถอบรมและเลี้ยงดู "น้องอ่ำ นรภัทร พลภัทรภูธนัญ" ลูกชายที่รับมาเลี้ยงนั้นให้เติบโตขึ้นมาเป็นคนดีได้ไม่ต่างจากพ่อแม่ที่เป็นชายหญิงเพียงแต่แค่ยังขาดโอกาสการยอมรับทางสังคม

"เดย์ ฟรีแมน" ทิ้งชีวิตตัวเองเพื่ออีก "หนึ่งชีวิตใหม่"

"เดย์ไม่ได้ทำงานกลางคืนแล้วตั้งแต่เดย์รับน้องมาดูแล เราคิดว่าเราก็ต้องทุ่มเวลามาดูเขาตรงนี้ให้เต็มที่ ไม่ใช่เอาเขามาแล้วไปรับไปส่งเขาที่เนิร์สเซอร์รี่ เราต้องเลี้ยงเขาเหมือนกับเป็นครอบครัวแม่ที่จะต้องเลี้ยงลูกจริงๆ เราต้องดูแลการเจริญเติบโต ดูแลความรู้สึกนึกคิดให้ความอบอุ่นทุกอย่าง เดย์ทิ้งทุกอย่างที่เคยเป็นชีวิตเรามันต้องตัดออกไปเลย แม้เราเลือกที่จะมาดูแลอีกหนึ่งชีวิตตรงนี้ และอาจจะไม่สะดวกสบายเหมือนกับการทำงานกลางคืนที่เราได้รับรายได้เยอะๆ

เพราะไม่อยากพะวงหน้าพะวงหลัง ทุกวันนี้ก็อยู่ได้จากการไปจัดรายการเป็นพิธีกรเคเบิ้ลทีวีเกี่ยวกับรายการบันเทิงและก็จัดรายการโลกนี้สีม่วงกับ ดร.เสรี วงศ์มณฑา และก็มีจ๊อบงานอิเว้นท์นิดหน่อยหรือว่ามีละครบ้างเล็กน้อยมันก็พอที่จะถูไถอยู่ได้ และเร็วๆ นี้เดย์ก็กำลังจะมี Day Young Show ที่จะทำการโชว์ทั้งหมด 12 รอบ เริ่มวันศุกร์ที่ 8 กรกฎาคม ถึง 24 กรกฎาคม เป็นการกลับคืนเวทีโชว์ครั้งแรกในรอบ 7 ที่จะย้อนช่วงเวลากลับไปถึงเรื่องราวชีวิตเดย์ตั้งแต่เป็นนางโชว์จนถึงปัจจุบันพร้อมด้วยแขกรับเชิญแซบๆ ก็สามารถซื้อบัตรได้ที่ไทยทิกเก็ทเมเจอร์ทุกสาขาค่ะ"

จุดเริ่มต้น "เดย์ ฟรีแมน" ในบทบาทแม่

"เดย์อยากจะมีลูกก็ยังคุยกับแฟนถ้าเรามีลูกเองก็คงจะดีแต่มันก็คงจะยุ่งยากพอสมควรสำหรับเมืองไทย เราเองก็เคยรับอุปาการะเด็กมาแล้ว และไม่ใช่ว่าเลี้ยงคนอื่นเพื่อให้คนอื่นมาเราเลี้ยงเราต่อ เราคิดกลับไปแค่ว่าเราเคยได้รับโอกาสจากคนอื่นโดยที่คนอื่นไม่ได้หวังผลประโยชน์อะไรจากเรา เราก็ควรจะมอบคืนกลับสู่สังคมบ้าง และเป็นจังหวะที่น้องสาวเดย์เขามีลูกอยู่แล้วคนนึงและสามีเขาเลิกกันไปสามีคนเก่ากลับมาคืนดี ในขณะที่คืนดีกันใหม่มีน้องอีกคน ซึ่งเขาก็หนักใจตัวเองก็เอาตัวไม่รอดและต้องเลี้ยงลูกอีกคนอยู่แล้วและก็มามีอีกคน จะต้องหยุดงานเลี้ยงลูกและจะทำงานต่ออย่างไง

แต่ด้วยความเป็นแม่เขาก็ต้องรักษาไว้ แต่เขามาปรึกษาเดย์ เราก็เลยบอกว่าเราจะเลี้ยงให้แต่ต้องมอบให้เราในการตัดสินใจดูแลต่างๆ แต่ไม่ถึงขั้นยกให้เป็นบุตรบุญธรรมแต่แค่เขียนข้อตกลงกันไว้ เพราะมันจะเป็นผลถึงเด็กไม่ใช่ว่าเราเลี้ยงไปสามสี่ขวบแล้วจะมาเอาคืนเด็กเขาจะงงอยู่ดีๆ คนนี้ทำไมมาเอาไป แต่เราก็ไม่ได้ปิดกั้นว่าเขาเป็นใคร พอน้องรู้ความเราก็บอกว่านี่แม่แท้ๆ แม่เดย์เป็นคนเลี้ยง แม่มาเยี่ยมได้ตลอดเวลาเราจะสอนด้วยความจริงเพื่อเป็นภูมิคุ้มกันเป็นวัคซีนให้เขาฉะนั้นเขาก็จะไม่รู้สึกประหลาดใจเขามาจากไหน นั้นคือสิ่งที่เราจะหล่อหลอมให้กับเขาได้เรียนรู้ในชีวิตความเป็นจริงของชีวิต"

สะท้อนความรู้สึก "เพศที่3" อยากมีลูกแต่สังคมไม่ให้โอกาส

"เดย์เป็นคนหาคำตอบให้ตัวเองตลอดเวลา ว่าทำไมฉันไม่เหมือนคนอื่นแล้วเราก็โดนอะไรที่มันป้อนเข้าหูตั้งแต่เด็กๆ บางคนก็มาพูดจาเหยียดหยามเราว่าเสียชาติเกิด ทำไมเกิดมาแล้วเป็นผู้ชายดีๆ ไม่ชอบ แล้วเราก็มานั่งคิดว่าเป็นผู้หญิงมันไม่ดีตรงไหน ในขณะที่ผู้หญิงก็เรียกสิทธิเท่าผู้ชาย แล้วเราเป็นผู้ชายทำไมเราจะลดสิทธิมาเป็นผู้หญิงทำไมเขาไม่ยอมรับกัน มันทำให้เราคิดทำไมเราถึงเกิดมาเป็นแบบนี้แล้วเราก็ได้คำตอบของตัวเองจากความรู้สึกจริงๆ เริ่มจากการอุปการะเด็กว่ามันเป็นธรรมชาติมากกว่าที่สร้างเราให้เกิดมาเป็นแบบนี้ เพื่อจะชดเชยหรือทดแทนในสิ่งที่ผู้หญิงแท้ๆ เขาอาจจะมีหน้าที่คลอดได้แต่ไม่สามารถมีหน้าที่เลี้ยงดูให้เจริญเติบโตได้ด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม เราก็จะมีหน้าที่ทำแทน

เราอาจจะทำหน้าที่เป็นภรรยาที่ดีของผู้ชายไม่ได้คือให้กำเนิดสืบสกุลให้เขาไม่ได้ แต่เราสามารถทำหน้าที่ที่ดีเป็นแม่ที่ดีให้กับเด็กได้ เราสามารถเลี้ยงลูกให้เติบโตและเป็นคนดีของสังคมได้ ซึ่งเดย์เชื่อว่าถ้าทุกคนคิดแบบนี้เด็กทุกคนที่จะขาดความอบอุ่น เด็กที่ถูกทอดทิ้ง เด็กที่ไม่มีคนดูแลเดย์คิดว่าจะไม่มีเกิดขึ้น สังคมก็ต้องช่วยกันด้วยว่ามันไม่ใช่เรื่องประหลาดใดๆ แต่มันก็จะติดตรงคำที่ว่าเหมือนเลี้ยงต้อยคือคนอย่างเดย์อยากจะอุปการะและดูแลไม่ใช่เฉพาะเด็กผู้ชาย ทำไมคนมองกะเทยเป็นตัวผิดตลอดถ้าเลี้ยงเด็กผู้หญิงก็คือจะตั้งซ่องผู้ชายก็เลี้ยงต้อย เดย์ก็อยากจะพูดตรงนี้ทำไมสังคมชอบคิดไปเอง ทำไมไม่คิดว่าทุกอย่างมันต้องพึ่งพาซึ่งกันและกัน และจะต้องช่วยกันเพื่อสร้างให้สังคมดีขึ้นไม่ใช่ว่าเป็นหน้าที่ของผู้ชายหรือหน้าที่ของผู้หญิง"

แม้ไม่ใช่หญิงแท้แต่ก็จะเป็น "แม่ที่ดี" ของลูก

"เดย์อยากจะเป็นตัวแทนพูดให้ดังๆ และเข้าใจว่าเราต้องช่วยกัน อย่างเดย์เลี้ยงอุปการะเด็กมาตั้งกี่คนได้ลดหย่อนภาษีมั้ยตรงนี้ ไม่ได้ไม่มีเราเคยไปเรียกร้องอะไรจากใคร แต่เวลาเราโดนอะไรขึ้นมาเราโดนเต็มๆ แต่ในขณะที่พ่อแม่คนอื่นค่ารักษาพยาบาลค่าอะไรเขาสามารถลดหย่อนเบิกได้ ต่างจากเราต้องควักทุนของเราแต่กลับไม่ได้การยอมรับความเข้าใจ ไม่ได้อยากได้อนุสาวรีย์ให้ใครมาเทิดทูน แต่มันเป็นความสุขกับสิ่งที่เราอยากทำแค่เด็กเรียกเราว่าแม่เรามันคือความสุขของเราแล้ว มีคนถามเลี้ยงต้อยหรือเปล่า ถ้าเราต้องการจุดนั้นผู้ใหญ่เยอะแยะคนโตๆ มากกมายจะมาเสียเวลาเลี้ยงเด็กเพื่อ ลูกคุณเองคุณยังเลี้ยงได้ไม่ดีเลยคุณจะมากังวลกับลูกคนอื่นที่เขาจะดูแลได้ดีกว่าคุณทำไม นี่คือสิ่งที่เราไม่ได้ไปต่อว่าใครแต่อย่าเปรียบเทียบกลุ่มกะเทยแบบเราเลี้ยงดูเด็กได้เป็นแม่ให้เด็กได้ ในขณะที่พ่อแม่แท้ๆ เลี้ยงลูกยังมีปัญหาเลยมันไม่ได้เกี่ยวกับใครผู้ชายผู้หญิงหรือกะเทยมันเกี่ยวกับการเลี้ยง การให้การอบรม การให้ความรักเต็มที่หรือเปล่าเท่านั้นต่างหากค่ะ"

และนี่ก็เป็นอีกหนึ่งเสียงสะท้อนของคนๆ หนึ่งที่แม้ธรรมชาติอาจจะไม่ได้ให้ร่างกายเพื่อพร้อมในการคลอดลูก แต่ความปรารถนาที่ต้องการจะเป็นแม่ที่พร้อมจะให้ความรักความอบอุ่นและการเลี้ยงดูเพื่อให้เด็กได้เติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดีในอนาคตนั้นเต็มเปี่ยมไม่ต่างจากที่เป็นหญิงแท้เช่นกัน ฉะนั้นถึงเวลาหรือยังที่ทุกคนในสังคมควรจะกลับไปทบทวนเรื่องเพศไม่ใช่ตัวชี้วัดการเป็นคนดีหรือคนเลว แต่อยู่ที่ตัวเราต่างหากที่พร้อมเปิดใจยอมรับเพศที่สามในบทบาทแม่ได้หรือยัง...?