ความย้อนแย้งของระบบคุณธรรมในเมืองไทย
ในสัปดาห์หน้านอกจากเป็นวันหยุดยาวของชาวไทย อันเนื่องมาจากวันสำคัญที่เกี่ยวกับพุทธศาสนา คือ "วันอาสาฬหบูชา" และ "วันเข้าพรรษา" และในทุกๆ ปีในช่วงของการเข้าพรรษาของพระสงฆ์ จะมีการรณรงค์ให้ประชาชนคนไทย ลด ละ เลิกอบายมุกต่างๆ นานากันเกือบทุกปี ซึ่งเป็นเรื่องที่ดี
การลด ละ เลิก อบายมุขถือเป็นผลประโยชน์ที่จะเกิดขึ้นกับผู้ปฏิบัติอย่างแท้จริง นอกเหนือจากสุขภาพร่างกายและจิตใจแล้ว ยังดีต่อสุขภาพการเงินการทองของผู้ปฏิบัติด้วย นอกจากนี้ในวันสำคัญทางศาสนา หน่วยงานองค์กรต่างๆ ก็มีกิจกรรมสำคัญเพื่อสร้างจิตสำนึก กระตุ้นบุคคลกรในเรื่องคุณธรรม จริยธรรม การรักษาศีลละเว้นการกระทำบาปไปด้วย
อย่างไรก็ตาม ยังมีข้อสงสัยอยู่ไม่น้อยว่า ในฐานะที่เมืองไทยซึ่งเรายึดถือว่าเราเป็นเมืองพุทธ มีคนไม่น้อยแสดงตนเป็นผู้รับใช้พุทธศาสนากันมากมาย มีบ้างบางคนถึงกับต้องการให้ความสำคัญให้บรรจุให้ศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำชาติไว้ในกฎหมายสูงสุดของประเทศไว้ด้วยซ้ำ
แต่ในความเป็นจริง สังคมไทยเรากลับมีเหตุการณ์ ที่ทำให้ตะลึงคาดไม่ถึงว่า บ้านนี้เมืองนี้เป็นเมืองพุทธได้อย่างไรกัน เรามีข่าวฆ่าข่มขืนบ่อยครั้งปรากฏบนสื่อให้เห็น เราเห็นการใช้ความรุนแรงด้วยการรุมฆ่าคนพิการโดยที่ ผู้กระทำไม่สำนึกว่าสิ่งนั้นเป็นความผิด เราเห็น ลูกลงมือฆ่าแม่ฆ่าพ่อ ด้วยเหตุเพราะถูกดุด่าว่ากล่าว เราเห็นผู้ทรงศีลกลับทุศีลกระทำความผิดอย่างไม่คิดว่าจะเป็นไปได้ ฯลฯ
แน่นอนว่า ในความคิดความหวัง เราอยากเห็นสังคมไทยเป็นสังคมแห่งความสุข เป็นสังคมที่มีความสงบ มีความเจริญรุ่งเรื่อง ผู้คนเป็นคนที่ยึดถือคุณธรรม จริยธรรม เมื่อถึงเวลาของวันสำคัญทางศาสนาเราก็ออกมารณรงค์ออกมากระตุ้นเรียกหากันในทุกปีๆ แต่ ในการดำเนินชีวิตจริงๆ เมื่อผ่านพ้นวันสำคัญไปแล้ว เราก็เห็นผู้คนกลับไปใช้ชีวิตแบบเดิม
การเรียกร้อง การเรียกหาสังคมที่มีคุณธรรม มีจริยธรรม กลายเป็นกิจกรรมทางสังคมของบริษัทห้างร้านต่างๆ เป็นเพียงการแสดง การสร้างภาพลักษณ์ให้ดูดีเท่านั้น ในความเป็นจริงในการดำเนินกิจการกลับมีการเอาเปรียบลูกค้า เอาเปรียบผู้บริโภค เอาเปรียบลูกน้อง เอาเปรียบสังคม หวังเพียงกำไรมากๆ เพื่อจะได้สั่งสมความมั่งคั่ง คงฐานะความเป็นมหาเศรษฐีเอาไว้ไม่รู้จบสิ้น ทางหนึ่งจัดกิจกรรมเรียกร้องคุณธรรมจริยธรรมผ่านสื่อ ใหญ่โต แต่อีกด้านหนึ่งพบว่า องค์กรหรือกิจการถูกจัดอันดับว่า มีความโปร่งใสน้อยที่สุด ทั้งที่เป็นกิจการที่ใหญ่โตที่สุด..
สิ่งเหล่านี้เป็นความขัดแย้งในตัวเอง เป็นสิ่งที่เราต้องคิดถึง และทำให้เกิดในทางปฏิบัติจริงๆ หากยังหวังจะให้สังคมเป็นสังคมที่มีคุณธรรม มีจริยธรรมอย่างแท้จริง อย่าทำเพียงเพื่อการสร้างภาพลักษณ์ให้ดูดีเท่านั้น.......
โดย เปลวไฟน้อย