"กระสือกลางวันมันเป็นหญิงมีทุกสิ่งธรรมด๊าธรรมดา ยิ้มแย้มช่างเจรจางามสง่าน่าชิดเชยชม ตกกลางคืนมีหัวกับไส้ทิ้งร่างไปเที่ยวกินภูตตม สรรหาแต่สิ่งโสมมเน่าเหม็นเป็นอาหาร บ้านไหนมีของสกปรกมันจะไปฉกกินถึงบ้าน ควักกินล้วงกินนานๆ กระสือมันมาตามเสาเรือน กระสือโหดร้ายน่ากลัวระวังตัวคืนนี้อาจมาเยือนถ้าเห็นดวงไฟเลือนๆ มันล่ะเจ้าผีกระสือ"

"กระสือ" เป็นละครที่เคยโด่งดังในอดีตโดยเฉพาะตัวละคร "ยายสาย" ที่รับบทโดยนักแสดงอาวุโส "แม่เปี๊ยก - น้ำเงิน บุญหนัก" และวันนี้แม้ว่าละครจะลาจอไปนานกว่า 22 ปี แต่ตัวละคร "ยายสาย" กลับยังอยู่ความทรงจำแฟนๆ และไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน "คุณแม่น้ำเงิน" ก็ยังเป็นต้นหรับตัวจริงที่ไม่มีใครเทียบเท่า

"น้ำเงิน บุญหนัก" ต้นตำหรับกระสือยายสาย

"แม่ก็ภูมิใจนะ ที่ไปไหนมาไหนคนเขาก็จะพูดถึงกันยังจำกันได้ และก็เรียกยายสายๆ เขาไม่เรียกชื่อแม่นะ แม่จะบอกให้นะตอนเรื่องกระสือแม่เหนื่อยมากๆ ยิ่งตอนถอดไส้สาหัสสากันเลยลูก คือทีมงานเขาก็มีเทคนิคของเขา เอาไส้หมูมาทำเป็นไส้กระสือ (หัวเราะ) ซึ่งยายสายก็ยังไม่ตายยังมีหัวใจเวลาถอดหัวออกไปมันก็จะมีแสงว๊าบๆ ตรงนั้นแหละเขาให้คนเป่าและก็เป่าจนคนเป่ามันหมดลม เพราะมันถ่ายนานมากฉากๆ นึง มันถ่ายยากนะลูกเวลาถอดหัวแม่ก็ต้องแสดงทำท่าถอดหัวแด๊กๆ ทำตาเหลือกแบบที่เห็นอยู่แบบนั้นเป็นชั่วโมงๆ เหนื่อยมากลูก"

คุณแม่น้ำเงินบุญหนักเล่าย้อนไปถึงเรื่องราวสมัยที่ตนเองรับบทยายสาย โดยเล่าถึงขั้นตอนถ่ายทำในยุคนั้นที่กว่าจะออกมาให้ได้เห็นแต่ละฉากเพื่อความน่ากลัวและสมจริงจึงต้องเหนื่อยอย่างหนักแต่กระแสตอบรับที่ได้รับกลับมานั้นก็นำมาซึ่งความภูมิใจ

"ตอนนั้นละตากระสือกำลังดังมากๆ เลยทำให้แม่ได้ไปงานไปขึ้นเวทีกับป๋าต๊อก ตอนนั้นป๋าต๊อกแกจัดงานทำบุญวัดที่มีหลวงพ่อทององค์ใหญ่ ตลกก็ไปกันเยอะแยะ แม่ก็ได้ไปช่วยหาเงินเข้าวัด เพราะป๋าต๊อกเขาบอกว่ากำลังดัง (หัวเราะ) พอขึ้นไปบนเวทีป๋าต๊อกแกเล่นมุกกับแม่บนเวทีกระสือมาๆ ที่นี่พวกเด็กๆ ที่มันอยู่ด้านหน้าเวทีมันก็กลัววิ่งหนีกันแตกกระเจิงกันหมด"

"กระสือ" ประสบการณ์ขนหัวลุกที่จำไม่ลืม

"เอาจริงๆ นะแม่ว่ากระสือมีจริง เพราะแม่ก็เคยเจอสมัยก่อนที่ยังไม่ได้เล่นเรื่องกระสือ ตอนนั้นแม่ก็ยังสาวๆ เล่นหนังผู้กองยอดรักและต้องไปถ่ายที่หมู่บ้านปฐวีกร แถวๆ บางกะปิ สมัยนั้นมันก็ยังไม่ได้เจริญเหมือนสมัยนี้มันเปลี่ยวมาก แล้วที่นี่แม่ถ่ายเสร็จก็จะกลับบ้านแต่มันต้องขับรถไปกลับกลางทุ่งนา"

"จังหวะที่แม่ใกล้จะกลับ แม่เห็นเขากำลังกินอะไรอยู่ที่ทุ่งนา ไฟดวงโตเท่ากระด้งแล้วเขาเห็นรถแม่เขาก็หนี แม่รู้ทันทีเลยขาสั่นขนหัวมันลุกไปหมด สุดท้ายก็ต้องแข็งใจไปกลับรถให้ได้ มันทรมานใจมากๆ พอกลับรถได้หูตาแหกเลยไปบอกทีมงานเมื่อกี้เจอผีกระสือ ก็มีทั้งคนเชื่อคนไม่เชื่อเขาก็หัวเราะ"

นอกเหนือจากการเล่าถึงประสบการณ์ชวนขนหัวลุกที่คุณแม่น้ำเงินมีความเชื่อส่วนตัวว่ากระสือมีจริงแล้วนั้น คุณแม่น้ำเงินก็ยังได้เล่าถึงเรื่องขำๆ นอกจอของแฟนๆ ละครที่หลอนกับกระสือยายสาย

"ตอนนั้นแม่ไปกินราดหน้าแถวลาดพร้าวก็มีเด็กผู้ชายตัวเล็กๆ นั่งแอบมองแม่ผลุบๆ โผล่ๆ ที่นี้คนขายเขาก็บอกไอ้เด็กนี้มันชอบดูกระสือนะป้า เวลาฉากกระสือออกมันจะวิ่งเข้าไปในห้องพ่อมันไปเอาลูกประคำมาห้อยคอและมันก็มานั่งดูกระสือพอเห็นป้าตัวจริงมันกลัว แม่นี่นั่งขำจะตาย แม่ไปไหนเด็กๆ มันกลัวกัน แล้วอีกเรื่องคือแม่ถ่ายละครกระสือเสร็จแม่ขับรถจะกลับบ้าน ที่นี่แถวๆ ลาดหลุมแก้ว ดึกๆ"

"เขาจะมีด่านตำรวจมาตั้ง ตำรวจเขาก็โบกๆ ตอนนั้นแม่ทั้งหน้าทั้งหัวยังเป็นยายสาย ไม่ได้ล้างเลยกลับมันอย่างนั้นเพราะดึกแล้ว พอเขาเรียกให้จอดแม่ก็ค่อยๆ กดกระจกลงแล้วก็มีอารมณ์เล่นกดช้าๆ ที่นี่พอตำรวจเขาเห็นเขาก็สะดุ้งหงายท้อง (หัวเราะ) พอเขาตั้งสติได้เขาก็บอกป้านี่เองตกใจหมดเลยเขาก็ถามไปถ่ายละครมาหรอ ตำรวจยังตกใจแต่ทำไงได้ก็อยากเรียกดีนักแกล้งตำรวจได้ผล"

วัย 76 ไม่ใช่อุปสรรคในการแสดง

"เราเป็นนักแสดงนะลูก ในเมื่อเรารักงานและรับงานมาแล้วเราต้องทำงานให้เขาสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี อีกอย่างตัวละครแก่ๆ ที่เล่นได้มันก็เหลือน้อยแล้วเพราะส่วนใหญ่ก็ล้มหายตายจากกันไป แม่ให้คิวเขาไปหนึ่งวันก็ตามใจจะถ่ายแม่เมื่อไหร่แม่ไม่ว่า เพราะเราให้เขาไปแล้วก็เรื่องของเขา จะถ่ายดึกดื่นเที่ยงคืนยังไงก็เรื่องของเขา ไม่ใช่ให้คิวแล้วก็ไปงอแงไม่เอาๆ"

"แม่ถูกฝึกมาตั้งแต่เด็กให้ทำอะไรด้วยตัวคนเดียวแม่ก็ชินแม่ บางคนก็บอกทำไมแม่จ้างคนขับรถแม่จะบอกให้นะคนขับรถเขาไม่เคยทำงานอย่างเรา เขามารอเขาก็คงเบื่อเสร็จหรือยัง ส่วนเราทำงานมันก็กลายเป็นความรำคาญใช่มั้ยลูก งานของเราเป็นแบบนี้จะไปเร่งได้ยังไง ในรถแม่ไปดูสิพระเต็มรถ คนแม่ไม่กลัวแม่ แต่แม่กลัวอย่างเดียวคือผีกลัวมาก"

สุดท้ายของการสัมภาษณ์คุณแม่น้ำเงินยังได้ฝากข้อความขอบคุณมาถึงแฟนๆ ละครที่ยังคิดถึงและจดจำตัวละครยายสายกันได้เป็นอย่างดี

"ขอบใจมากๆ ลูก ขอบใจพวกแฟนๆ ของแม่ทุกๆ ที่ยังไม่ลืมตัวละครยายสายตอนนั้นที่แม่แสดงผ่านมาวันนี้ก็นานมากแต่คนก็ยังนึกถึงจำกันได้ แม่กราบขอบคุณทุกๆ คนที่ยังเป็นห่วงและเป็นกำลังใจให้แม่อยู่จนกระทั่งทุกวันนี้ ขอบคุณมากๆ ที่ไม่ลืมนักแสดงอาวุโสคนนี้ไม่ลืมยายสายกันและขออวยพรให้ลูกๆ ทุกคนมีความสุขคุณพระคุณเจ้าคุ้มครองทำสิ่งใดก็ขอให้สมหวังกันนะลูก"

อัลบั้มภาพ 22 ปีในความทรงจำ "น้ำเงิน บุญหนัก" ต้นตำหรับกระสือยายสาย ภาพที่ 7 / 11

22 ปีในความทรงจำ "น้ำเงิน บุญหนัก" ต้นตำหรับกระสือยายสาย