ดิว อริสรา เล่าเหตุกระเป๋าหายในสนามบิน พี่ไผ่ช่วยคิด-10 นาทีตร.ตามเจอ

ถึงแม้จะได้กระเป๋าคืนในนาทีสุดท้าย แต่นักแสดงสาว “ดิว อริสรา” ก็ขอแชร์เรื่องนี้ให้เป็นอุทาหรณ์ให้กับแฟนๆ สำหรับกรณีที่เจ้าตัวทำกระเป๋าเดินทางหายขณะกำลังจะเดินทางอยู่ในสนามบิน โดยเธอได้เผยให้ฟังว่าเรื่องนี้ต้องขอบคุณเจ้าหน้าที่ตำรวจเป็นอย่างมาก ที่ช่วยประสานเรื่องให้เป็นอย่างดี รวมถึงหวานใจ “ไผ่ วันพอยท์” ที่ถึงแม้จะโมโหแทนกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ก็ยังช่วยให้คำปรึกษาจนหาเรื่องหากระเป๋าเจอในที่สุด

กระเป๋าหายที่สนามบิน แต่ได้คืนแล้วเป็นอย่างไรบ้าง ?
“ก็เป็นอะไรที่ตื่นเต้นค่ะ เพราะว่าไม่คิดว่ามันจะเจออะไรแบบนี้ ก็รู้สึกว่าตำรวจไทยเก่งมากค่ะ จริงๆ เหตุการณ์ในวันนั้นมันไม่มีอะไรเลยค่ะ เราเช็คอินแล้ว แล้วก็แวะซื้อสตาร์บัคส์ แล้วก็มีพี่ที่มาด้วยเขาก็เฝ้ากระเป๋าให้เรานั่นแหละ แล้วเขาหันมาบอกดิวว่าพี่สั่งอันนี้นะ พอหันกลับไปคือกระเป๋าไม่มีแล้ว ก็เป็นกระเป๋าใบเล็กค่ะ เป็นกระเป๋าที่ใส่อุปกรณ์สำหรับทำงานโดยเฉพาะแค่นั้นเลย พอหันกลับไปไม่เจอเราก็ตั้งสติได้เลยขอเทปจากสตาร์บัคส์มาก็ได้เทปไว แล้วก็ไปประสานประชาสัมพันธ์ ซึ่งประชาสัมพันธ์ก็อาจจะช้าหน่อย เพราะเขายังช็อกอยู่ว่าต้องทำยังไง ทุกอย่างใช้เวลาประมาณเกือบครึ่งชั่วโมง แต่พอพี่ตำรวจมา ใช้เวลาแค่ 10 นาที ตามกระเป๋าเจอเลย ซึ่งคนที่เอาไปไม่น่าใช่คนไทยค่ะ”

พอเจอกระเป๋าแล้วได้ดำเนินการอย่างไรบ้าง ?
“มันไม่มีเวลาดำเนินการอะไร เพราะว่าหนึ่งคือของเราอยู่ครบ แล้วเครื่องบินก็รอเราอยู่ ไฟลท์ดีเลย์เพราะเรา เราก็เลยต้องรีบวิ่งไปเพื่อขึ้นเครื่อง คือมัน Last call แล้ว แล้วจริงๆ เราก็ไม่ได้อยากจะเอาเรื่องอะไรอยู่แล้ว ด้วยความที่ดิวว่าเขาอาจจะพูดได้ว่าหยิบกระเป๋าผิดไป หรืออะไรก็ตาม แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นคือกระเป๋าดิวถูกเปิด แต่ของในนั้นมันก็ไม่ได้มีค่าอะไรที่จะต้องหายไป แต่คือตำรวจเขาไปเจอกระเป๋าข้างทางนะคะ ไม่ได้เจอตัว คงจะค้นแล้ว แล้วไม่มีอะไร มีแค่รองเท้าหนึ่งคู่ ชุดหนึ่งชุด ตุ้มหูหนึ่งคู่ ที่หยิบไปเขาก็คงคิดว่ามันจะมีของมีค่าแหละ แต่ดิวไม่อยากพูดแบบนั้นไง เดี๋ยวจะดราม่า แต่เราก็คิดว่าเอาเป็นว่าเรามีชุดใส่ไปทำงานแล้วก็จบแล้ว ถามว่าติดใจอะไรไหม คือมันก็น่าจะคุยกันไม่รู้เรื่องดูจากทรงแล้ว ก็เลยโอเคเราขึ้นเครื่องไปทำงานของเราดีกว่า”

ต่อไปต้องระวังมากขึ้นไหม ?
“จริง มันทำให้ดิวรู้ว่าช่วงเวลาแค่ 10 นาที มันไม่น่าอันตรธานหายไปได้ไว้ขนาดนี้ ทุกอย่างมันเกิดขึ้นไวมาก เราก็ต้องระวัง พี่ที่มากับเราก็ต้องระวังเพราะปล่อยอะไรไว้ไม่ได้เลยค่ะ”

หลังจากนั้นตำรวจเขาได้ดำเนินการอะไรต่อไหม ?
“ไม่ได้ตามเลยอะ ตอนนั้นแค่แบบขอกระเป๋า เพราะว่ากลัวว่าเดี๋ยวตกเครื่องแล้วจะไปทำงานไม่ทัน แต่ตอนแรกก็กลัวว่าถ้าไปงานทันแล้วจะใส่ชุดอะไร ห่วงแค่นั้นเลย”

พี่ไผ่เขาก็ดูเดือดแทนเราอยู่เหมือนกัน ?
“เขาก็เดือดค่ะ เขาช่วยประสานโน่นนี่”

เหมือนพี่ไผ่ต่อว่าเรื่องการตามหายกระเป๋า ?
“เขาเป็นคนคิดว่าจะหากระเป๋ายังไง คือเจ้าหน้าที่เขาก็ยังงงไงว่าจะต้องทำยังไง เราก็ไม่รู้ เราเลยต้องโทรหาพี่ไผ่ว่าต้องทำยังไง เขาก็บอกเราเป็นสเต็ป ซึ่งมันก็ทำให้ดิวคิดถึงคนอื่นว่าถ้าคนอื่นเขาไม่รู้จะทำยังไง อย่างดิวไปตรงประชาสัมพันธ์ คำตอบแรกที่ได้คือให้ออกไปข้างนอก เพื่อไปแจ้งความ ดิวก็เลยแบบ อ้าว จะทำยังไงดี ต้องออกไปแจ้งความคือตกเครื่องแน่ๆ เราก็เลยบอกเขาว่าลองประสานทางการท่าได้ไหมค่ะ ลองแบบนี้ได้ไหมค่ะ คือเราก็ช่วยๆ กัน แต่ว่าเราก็ต้องโทรหาพี่ไผ่ก่อนค่ะ”