"น้องดอม ทีมหมูป่า" เผยจงใจทิ้งร่องรอยไว้ปากถ้ำ น้ำทะลัก-ตะกุยทรายหนีตาย

ผู้สื่อข่าวรายงานว่าที่บ้านเลขที่ 776/1 หมู่ 1 ต.เวียงพางคำ อ.แม่สาย จ.เชียงราย ซึ่งเป็นร้านค้าจำหน่ายสินค้าชายแดนอยู่ภายในตลาดสายลมจอย ชายแดนไทย-เมียนมา อ.แม่สาย จ.เชียงราย นายบรรพต ก้อนคำ อายุ 45 ปีและครอบครัว ได้นำสินค้าออกมาวางจำหน่ายตามปกติด้วยสีหน้าที่สดใส โดยนายบรรพตเป็นบิดาของ ด.ช.ดวงเทพ พรมเทพ หรือ น้องดอม อายุ 13 ปี นักเรียนโรงเรียนแม่สายประสิทธิ์ศาสตร์ ซึ่งเป็นกัปตันทีมหมูป่าอะคาดามีแม่สาย 1 ใน 13 คนที่ติดอยู่ในถ้ำหลวง วนอุทยานถ้ำหลวง-ขุนน้ำนางนอน ต.โป่งผา อ.แม่สาย มาตั้งแต่วันที่ 23 มิ.ย.และได้รับการช่วยเหลือออกจากถ้ำไปพักรักษาตัวที่โรงพยาบาลครบทั้งหมดเมื่อวันที่ 10 ก.ค.ที่ผ่านมา

พ่อและย่าของน้องดอม ทีมหมูป่า

โดยนายบรรพต กล่าวว่าหลังจากแพทย์อนุญาตให้ญาติเข้าเยี่ยมดูอาการของเด็กๆ ที่ชั้น 8 อาคารอุบัติเหตุฉุกเฉิน 14 ชั้น โรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์ ทางนางธนพร พรมมา ภรรยาของตน ก็ได้เข้าไปเยี่ยมดูอาการของน้องดอม ได้มีโอกาสพูดคุยกับลูกในช่วงสั้นๆ ก็ได้รับทราบเหตุการณ์ว่าในวันเกิดเหตุนั้นทั้ง 13 คน ได้เข้าไปในถ้ำโดยตั้งใจว่าจะเข้าไปเพียงประมาณ 1 ชั่วโมงก็จะกลับออกมาจึงไม่ได้เตรียมอาหารหรือขนมไปด้วยตามที่ปรากฎเป็นข่าว และเมื่อไปถึงบริเวณสามแยกห่างจากปากถ้ำประมาณ 3 กิโลเมตรแล้ว ปรากฎว่าได้มีน้ำหลากมาอย่างแรง ทำให้ต้องทิ้งกระเป๋าและรองเท้าเอาไว้ที่ปากโพรงเพื่อหนีน้ำและเป็นหลักฐานที่ทำให้มีคนตามไปถูก

นายบรรพต กล่าวอีกว่าเมื่อหนีน้ำไปในโพรงตรงสามแยกก็มีเนินทรายที่ปิดกั้นด้านหน้า จึงพากันใช้มือตะกุยทรายเพื่อเปิดทาง จนเกิดร่องรอยการตะกุยให้ผู้ติดตามได้พบเห็นเพิ่มเติม ก่อนจะพากันหนีลึกเข้าไปจนถึงเนินนมสาวแล้วรอการช่วยเหลือดังกล่าว ทั้งนี้ ตลอดระยะเวลาร่วม 10 วันดังกล่าวน้องดอมบอกว่าไม่ได้มีอาหารรับประทานเลย เพราะหนีน้ำเข้าไปได้แต่ตัวและไฟฉาย แม้แต่กระเป๋าที่นำไปด้วยก็ต้องทิ้งเอาไว้ที่ปากโพรง ทุกคนยังชีวิตอยู่ด้วยน้ำ โดย นายเอกพล จันทะวงษ์ หรือ โค้ชเอก คอยช่วยเหลือโดยให้ทุกคนอยู่รวมกัน และหากใครหิวก็ให้เปิดไฟฉายแล้วไปกินน้ำที่หยดลงมาจากหินงอกหินย้อยที่อยู่บริเวณใกล้เคียง

 รองเท้าของทีมหมูป่าที่พบบริเวณทางเข้าถ้ำ ตั้งแต่ 24 มิ.ย.

ด้าน นางคำเอ้ย พรมเทพ อายุ 64 ปี ย่าของน้องดอม กล่าวว่าแม่ของน้องดอมมาเล่าให้ฟังว่าพื้นที่ที่เด็กๆ ไปอยู่เป็นเนินสูงที่คอยหลบหนีน้ำและน้ำจะขึ้นๆ ลงๆ เมื่อน้ำลงเด็กๆ ก็จะพากันมาอยู่ริมน้ำและเมื่อน้ำขึ้นก็จะพากันหนีขึ้นไปอยู่บนเนินอีกเพราะส่วนเนินพื้นไม่เรียบ ทั้งหมดพากันใช้มือตะกุยพื้นเพื่อให้ราบเรียบพอที่จะสามารถอาศัยหลับนอนได้ กระทั่งเมื่อมีนักประดาน้ำชาวต่างประเทศไปพบจึงพากันวิ่งลงมาแล้วตะโกนว่าหิวๆ จนมีคนตกน้ำ

ย่าน้องดอมเผยอีกว่า หลานชอบกีฬา เขาจะมีจักรยานภูเขา 1 คัน และพื้นราบ 1 คัน รวมทั้งชอบเล่นฟุตบอล เคาะบอลมาตั้งแต่อนุบาล ซึ่งช่วงที่หลานหายไปในถ้ำก็ตกใจและเป็นลมล้มพับไปหลายรอบเพราะเราเลี้ยงเขามาตั้งแต่แรกเกิด แต่ก็เชื่อว่าโค้ชเอกจะดูแลเขาได้และหน่วยซีลจะตามหาจนเจอ หลังหลานออกจากโรงพยาบาล ถ้าอยากบวชก็จะให้ไปบวช ทดแทนบุญคุณที่คนทั้งประเทศและทั่วโลกมาช่วยเรา  แต่อันดับแรกที่ย่าจะให้ทำก่อนคือไปประกอบพิธีสืบชะตาที่วัดถ้ำผาจมหรือเกาะทรายที่ตั้งอยู่ใกล้บ้าน และตนเองก็จะพร่ำสอนให้หลานเป็นคนดี และไม่ให้คิดมาก เพราะกลัวว่าหลานจะคิดมากที่ต้องมาประสบเหตุและทำให้คนอื่นเดือดร้อนไปด้วย

>> "น้องไตตั้น ทีมหมูป่า" เล่าให้แม่ฟัง นาทีหนีน้ำป่า-ใช้ชีวิตอยู่ยังไงในถ้ำหลวง